
Zomervakantie op de Lofoten: een eerste indruk
Afgelopen maand ging een langgekoesterde wens van mij in vervulling: ik ging op zomervakantie op de Lofoten. Al jarenlang zie ik op social media en in reisboeken de prachtigste foto’s voorbij komen van deze eilandengroep in het noorden van Noorwegen. Steile bergen die loodrecht vanuit zee lijken op te stijgen, spierwitte stranden, turkoois gekleurd water en kleurrijke huisjes. Dat was het beeld wat ik van Lofoten had.
Inmiddels is het bijna twee weken geleden dat ik weg reed vanaf de Lofoten en deze met een gemengd gevoel achterliet. Enerzijds heb ik ontzettend veel mooie plekken gezien waar mijn mond echt van openviel. Fabelachtig durf ik het met een gerust hart te noemen. Anderzijds heb ik veel “tourism gone wrong” situaties gezien, waarbij ik me schaamde voor de mensheid.
Voor deze reis bereidde ik nagenoeg niks voor. Ik zocht niks uit over de bestemming en bedacht ook niet wat ik van tevoren wilde zien. Simpelweg omdat ik er geen zin in had (ik ben al acht uur per dag met reizen bezig voor mijn werk) en er dus geen tijd voor vrij maakte. Dit zorgde ervoor dat ik compleet zonder verwachtingen op zomervakantie naar de Lofoten ging. Een verslag van een eerste indruk.

Table of Contents | Inhoudsopgave
Een zomervakantie in vier delen
Mijn zomervakantie bestond dit jaar uit vier delen. Twee delen in Zweden en twee delen in Noorwegen. Mijn twee weken durende Noorwegen vakantie bracht ik eerst een paar dagen door in de regio Helgeland, waar ik in mei ook al was op het eiland Tomma, en aansluitend ongeveer tien dagen op de Lofoten.
Twee keer eerder deed ik een poging om de Lofoten te bezoeken. De eerste keer was in 2018, toen ik op het eiland Senja was en ik hoopte via de Lofoten terug naar het zuiden te rijden. Helaas gooide het weer destijds roet in het eten en besloten mijn reisgenoot en ik terug te keren naar Zweden. In de zomer van 2022 zat ik op het eiland Sommarøy te twijfelen of ik door zou reizen naar de Lofoten of toch terug zou keren naar Zweden. Mijn kapotte auto nam de beslissing voor mij, ik moest terug naar Zweden om mijn Volvo daar te laten repareren.
Afgelopen december kwam de zomervakantie van mijn vriend en mij ter sprake en besloten we dat het leuk zou zijn om met zijn kinderen op vakantie naar de Lofoten te gaan. Zijn kinderen brengen het grootste deel van de zomer hier in het noorden door bij hem en in plaats van een hele zomer in Zweden, spaarden we een klein bedrag bij elkaar om een week of twee naar Noorwegen te kunnen gaan. De keuze viel al snel op de Lofoten, omdat Bodø (waar vandaan de ferry gaat) op slechts drie uur rijden van Hemavan ligt, mijn tweede woonplaats.

Via Helgeland naar de Lofoten
Over de E12 rijden vanuit Hemavan zo de regio Helgeland binnen. Deze relatief onbekende regio heeft een prachtige kustweg en we nemen vier dagen de tijd om naar Bodø te rijden, vanaf waar onze boot naar de Lofoten vertrekt. De overtocht hebben we al van tevoren vastgelegd omdat we zeker willen weten dat we mee kunnen. En dat blijkt verstandig, want bij aankomst in de haven staat de rij met voertuigen zonder reservering bomvol. In de rij “gereserveerd” staat bijna niemand. Uiteindelijk horen we van reizigers die geen reservering hebben dat ze al minstens acht uur staan te wachten op een plekje op de boot. De overtocht verloopt snel en soepel.

Aankomst in de gekte
Na een paar uur varen leggen we aan in de haven van Moskenes in het zuiden van de Lofoten. We hebben geen enkel plan en geen idee waar we heen gaan. Aangezien we de afgelopen vier dagen fulltime onderweg zijn geweest, besluiten we een wildkampeerplek te zoeken waar we twee nachten kunnen blijven. Een dag niet op- en afbreken klinkt als een heerlijk idee.
Aankomst in Moskenes betekent aankomst in de gekte van jewelste. Ineens zijn er overal mensen. Camperaars, auto’s, fietsers, motorrijders, wandelaars. Via mijn de Park4Night app probeer ik na te gaan in welk gebied er veel wildkampeerplekjes zijn. We hebben vernomen dat het onder camperaars vaak vechten is om een plek en alhoewel wij met twee tentjes en een personenauto reizen, moeten we die auto nog wel ergens kunnen parkeren.

Wonderschoon Reine
Het voordeel van niks voorbereiden is dat je geen verwachtingen hebt. Net buiten Moskenes rijden we het plaatsje Reine binnen en WOW, dat is me een partij mooi. Ik herken het beeld van de foto’s en dus maken we een snelle fotostop. Het is halfbewolkt en ontzettend druk. Reine is schijnbaar ook het startpunt van de meest populaire wandeling op de Lofoten: Reinebringen. Zodra we horen dat hier duizenden mensen per dag omhoog gaan, besluiten we direct dit niet te doen (met gemopper van het oudste bonuskind) omdat ik geen zin heb om in de rij te staan om ergens naar boven te kunnen wandelen.
Na Reine wordt het rustiger maar is het ons al direct duidelijk dat het druk is op de Lofoten. Toch lukt het ons om een fijne wildkampeerplek te vinden met prachtig uitzicht. Dat er verderop nog een tentje staat en dat er af en toe een auto over de weg rijdt, nemen we voor lief.

Hiken, vissen, genieten
De dagen erna brengen we afwisselend op toeristische en minder toeristische plekken door. We verbazen ons er bijvoorbeeld over dat er op het stand van Lofoten Beach Camp, waar we een nachtje verblijven om te douchen en een wasje te draaien, honderden mensen zijn, maar zodra je het heuveltje oversteekt naar het volgende strand er niemand meer is.
We belanden per abuis op een “zwarte” wandelroute (blauw is eenvoudig, rood is middelzwaar en zwart is zwaar) en gaan bij een oude bekende van mij op bezoek die vertelt waar we goed kunnen vissen. We brengen dagenlang aan het prachtige Eggum Beach door, dé plek van de Lofoten om de middernachtzon mee te maken.
Het wordt ontzettend warm en tegen het einde van onze reis is het ruim boven de 25º. Dat nodigt uit tot zwemmen op verlaten stranden (ja heus, ze zijn er!) en urenlang genieten van de nét niet ondergaande zon.

Omgaan met de drukte
Mede door mijn werk als schrijver en blogger ben ik eraan gewend om op reis in drukte te manoeuvreren en door de andere toeristen heen ook de schoonheid van bepaalde plekken te zien. Vaak lukt het me, maar niet altijd. Ik doe altijd mijn best.
Ik hoor vaak van andere reizigers “het is zó druk” of “we vinden er niks aan die drukte” maar laten we eerlijk zijn. Elke toerist heeft evenveel recht om op een bepaalde plek te zijn als jij en ik. Of het nu een camperaar is die gewend is om te wildkamperen of een Japanse toerist die vanaf de andere kant van de wereld is komen vliegen om te Lofoten te bezoeken en elke avond besluit in een duur hotel te slapen. Mede door deze gedachte maak ik me niet zo druk meer om “overtoerisme” want het is nu eenmaal zoals het is. Je kunt je eraan storen en je vakantie erdoor laten verpesten. Of je kunt genieten van wat is. De keuze is aan jou.

Twintig jaar lang timmeren
De Lofoten hebben twintig jaar lang aan de weg getimmerd om op het niveau te zijn waar ze nu staan. Uiteraard heb ik mijn bedenkingen over het bijvoorbeeld niet aanwezig zijn van openbare toiletten (en als ze er al zijn moet je 25 kronen, oftewel twee euro betalen om binnen te mogen) en over het feit dat wildkamperen nog steeds is toegestaan. Maar tegelijkertijd is dit wel waar ze keihard aan gewerkt hebben. Het is niet zo dat er even een journalist kwam die de bestemming in één klap beroemd maakte met een artikel in een krant. Een topbestemming worden voor toerisme vergt een gedegen marketingplan en dat hebben de Lofoten uitstekend gedaan.

Asociaal gedrag van toeristen
Dit neemt echter niet weg dat ik me ook zeker wel gestoord heb van asociaal gedrag van toeristen. Zoals en masse illegaal kamperen op plekken waar dat niet is toegestaan (en ik moest de oudste bonuspuber duidelijk maken dat wij dat NIET gingen doen, hij begreep niet waarom “want alle anderen doen het toch ook”), afval dumpen, voorzieningen op campings smerig achterlaten, nieuwe paden maken op wandelingen en meer van zulks.

Wat draag jij bij?
Een belangrijke vraag die me sinds enkele jaren bezighoudt is “wat draag jij bij?” Ik sprak een Nederlandse die in het noorden van Noorwegen woont en zij liet zich destijds uit over het gedrag van reizigers die volop nemen maar niks geven. Oftewel: hun hele camper volproppen met eten en drinken vanuit eigen land en geen cent proberen uit te geven op hun bestemming behalve het noodzakelijke. Maar vervolgens wel gebruikmaken van de voorzieningen onderweg (zoals parkeerplaatsen, picknickplekken en wandelpaden), de wegen en bruggen die onderhouden moeten worden.
Het is onbegonnen werk om dit te willen veranderen maar het enige wat ik kan doen is zelf het juiste voorbeeld geven en anderen inspireren dit ook te doen. Ondanks dat wij een bescheiden budget hadden, hebben wij er wel voor gekozen om:
- Regelmatig op een camping te overnachten.
- De betaalde ferry te nemen (en niet de gratis ferry die een stuk noordelijker vaart).
- Lokaal boodschappen te doen, in ieder geval alle versproducten, ongeveer de helft van wat wij aten met vier personen.
- De bonuskids regelmatig op een ijsje trakteren in kleine winkeltjes en zelf regelmatig een drankje te doen op een terras of in een cafeetje.
- Souvenirs te kopen van kleinschalige ondernemers.
- Parkeergeld te betalen bij een wandelroute in plaats van 10 minuten lopen verder op te parkeren.
Mede hierdoor konden wij minder tijd op de Lofoten doorbrengen dan gehoopt, simpelweg omdat ons geld eerder op was dan gepland. De Lofoten is een dure bestemming maar dat wisten we van tevoren. Ons gespaarde geld was voldoende om tien dagen te kunnen blijven, voordat we weer terugkeerden naar Zweden, waar veel dingen zoals boodschappen en benzine aanzienlijk voordeliger zijn.

Heb ik genoten van mijn zomervakantie op de Lofoten?
Of ik heb genoten van mijn zomervakantie op de Lofoten? Absoluut! Het weer was fantastisch, de hikes waren fenomenaal mooi, de uitzichten wonderschoon en dus nam ik de drukte op sommige plekken maar gewoon voor lief.
Binnenkort verschijnen er meer inhoudelijke blogs over de Lofoten. Wij hebben drukke plekken met minder drukke plekken gecombineerd en ik heb veel fijne tips voor je om je Lofoten reis tot een succes te maken.
Hopelijk heb je voor nu in ieder geval genoten van de mooie foto’s in dit artikel. Tot de volgende keer!
Verder lezen? Dan vind je hier onze route op de Lofoten van een week en hier onze favoriete wandelingen op de Lofoten.
In dit artikel staan affiliate links. Mocht je via zo’n link een aankoop doen en/of een reservering maken, dan ontvangen wij zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie. Alvast bedankt!

