must see Zweden Utö
we12inspire

Zin in de zomer: mijn tweede nomadische leven!

Je kunt het erkennen of ontkennen, maar het leven loopt eigenlijk altijd anders dan je dacht. Als je mij een half jaar geleden had gezegd dat ik opnieuw nomadisch zou gaan leven, had ik je keihard uitgelachen. Het lot besliste echter anders en zette mijn leven afgelopen winter toch wel even op zijn kop. Mijn zo zorgvuldig uitgestippelde plan voor het komende jaar bleek niet wat het leven voor mij in petto heeft.
 
In het onderstaande blog ga ik je allereerst vertellen hoe mijn keuze om opnieuw nomadisch te gaan leven is ontstaan. Daarna vertel ik je wat mijn plannen zijn voor de komende negen maanden en ik sluit af met de vragen die mijn Instagram volgers hebben gesteld. Veel leesplezier!
 

Laat anderen jouw leven niet voor je bepalen

De aanleiding voor mijn zomerse avontuur is heel simpel: de huur van mijn huisje in het bos wordt niet verlengd omdat het verkocht is. Ik wijd verder niet uit over de details want dat is privé, maar uiteindelijk ben ik overeen gekomen dat ik per 1 juli vertrek.
 
Ik weet dit al sinds januari, maar had tot en met mijn workation in Mexico in maart nodig om te beslissen wat ik wilde gaan doen. Ik zette mijn opties op een rijtje en kwam er al snel achter dat ik anderen niet meer wilde laten bepalen hoe mijn leven eruit zou gaan zien. Alhoewel er bepaalde dingen in je leven wellicht voor je besloten worden (in mijn geval: je kunt hier niet blijven huren) heb je altijd een keuze hoe je met die besluiten omgaat. Uiteindelijk besloot ik dat ik niet voor een paar maanden een tijdelijk woonadres wilde zoeken, om vervolgens in oktober weer voor zes maanden te vertrekken, zoals al veel langer de planning is.
 
Het feit dat ik vijf jaar geleden al nomadisch leefde, maar merkte dat het toen niet bij me paste, zegt niks over hoe ik het nu ga ervaren. De afgelopen vijf jaar waren de meest bijzondere van mijn leven en leerde ik vooral dat je altijd een keuze hebt. En dat ik niet meer de persoon ben die vijf jaar geleden vluchtte voor haar verdriet en het verlies. Alleen dat al maakt dat ik mijn avontuur nu compleet anders instap dan vijf jaar geleden.
 
workation mexico
 

Camper of geen camper?

Mijn eerste idee was om een camper te gaan kopen en daarmee te gaan reizen. Velen van jullie hebben mijn oproep voor een camper voorbij zien komen. Echter werd me al snel duidelijk dat mijn wensen niet matchten met mijn budget. Net zoals de huizenmarkt is de campermarkt compleet overspannen en zijn de campers hun geld niet waard. Het was op een zonnige ochtend dat ik met mijn toenmalige vriend en zijn vader op de veranda zat. We waren het er al snel over eens dat de prijzen gewoon bizar zijn op dit moment en hij adviseerde me gewoon een jaar te wachten. Of twee. Eigenlijk had ik toen al het besluit genomen dat ik geen 15k in iets wil stoppen wat het niet waard is.
 

Met de kampeerauto

En dus reis ik komende zomer met Rudolph de kampeerauto. Ik bouw hem, net zoals de afgelopen zomers, om tot een auto waarin ik kan slapen. Vorig jaar hoorde ik al dat hij eind 2022 niet door de APK zou komen, dus ik beschouw dit als onze laatste grote reis samen, voordat ie met pensioen gaat. Over hoe je van een Volvo een kampeerauto kan maken, zal ik ooit nog een los artikel schrijven maar het is makkelijker dan je denkt.
 

Kamperen op de Vildmarksvägen
Kamperen op de Vildmarksvägen

 

Een avontuur in drie delen

Mijn avontuur bestaat voor de komende negen maanden uit drie delen:
 
1. vanaf eind juni ben ik in Oostenrijk
2. vanaf medio juli ben ik in Zweden
– even een intermezzo in Nederland
3. begin oktober vlieg ik naar Nieuw-Zeeland
 
Mijn reis staat dus al redelijk vast. Elke reis dient een apart doel en heeft eigen avonturen.
 

Op naar Oostenrijk – een C1 cursus van NKBV

Ik begin mijn avontuur dus in Oostenrijk! Eind vorig jaar werd ik benaderd door de NKBV, oftewel de Nederlandse Klim- en Bergsport Vereniging, of ik eens wilde praten over een samenwerking. In eerste instantie twijfelde ik, want ik ken de NKBV vooral als klimvereniging. Ik ben geen alpinist en heb die ambitie ook niet. Toch stemde ik in met een afspraak en wat bleek, eigenlijk is het juist een hele goede match, omdat ze alpiene cursussen geven die je voorbereiden op je (solo) avontuur.
 
Alhoewel ik al jaren (regelmatig ook solo) wandel in de bergen, heb ik daar nooit een cursus voor gedaan. Al mijn kennis is opgedaan in de praktijk. Dus bijvoorbeeld hoe je je rugzak het beste kunt inpakken, wat de beste bergwandeltechniek is, hoe te bepalen hoe lang je verwacht over een tocht te doen (qua aantal uren) en weer ‘voorspellen.’ Zelf aanleren betekent echter niet altijd dat het juist is. Of dat er op bepaalde gebieden niks meer te leren valt.
 
Er is echter nooit zoiets als teveel kunnen leren en eerlijk is eerlijk, zodra een puinhelling of afdaling een bepaalde mate van steilheid heeft sta ik toch soms wel twijfelachtig in de bergen. Want veilig afdalen heb ik nooit geleerd, ik doe altijd maar wat. Hierdoor heb ik ook een lichte angst opgebouwd op sommige gebieden. Ik heb geen hoogtevrees, maar vind hiken wel spannend zodra het terrein wat uitdagender wordt of instabieler. En wanneer ik (onverwacht) een sneeuwveld tegenkom, moet ik soms echt flink slikken.
 
Kortom: food for thought. Maar wat als ik die twijfel en onzekerheid bij mezelf weg zou kunnen nemen door te leren hoe ik mezelf veilig kan verplaatsen bij afdalingen en op sneeuw en ijs? En hoe fijn zou het zijn als ik zelfverzekerder op pad kan gaan op het gebied van zelfredzaamheid en weerkunde?
 
Ik zei dus ja tegen de samenwerking en dat betekent dat ik mijn reis begin in de Oostenrijkse Alpen. Ik doe een zgn. C1 cursus, een basiscursus sneeuw en ijs, in de Ötztaler Alpen met als doel zelfverzekerder te worden tijdens mijn solowandelingen, komende zomer in Zweden en daarna uiteraard op Te Araroa in Nieuw-Zeeland. Bovendien ben ik klaar om weer nieuwe dingen te leren en weggezakte kennis even aan te scherpen. Kortom: ik heb er zin in!
 
Ik ben vanaf 3 juli op deze cursus. Ik hoop af en toe een update te kunnen plaatsen op Instagram, maar dat hangt even af van het mobiele bereik onderweg én de status van de batterij van mijn telefoon uiteraard. Naderhand doe ik uiteraard uitgebreid verslag van mijn ervaringen!
 
Nu al benieuwd naar de cursussen? Ik doe deze bergsportreis.
 

 

Draag de bergen een warm hart toe!

Draag je net als ik de bergen een warm hart toe? Word dan ook lid van de NKBV! Hiermee draag je bij aan het behoud van de wandelpaden in de Alpen. Ik wandel elk jaar met veel plezier in bergen op verschillende plekken ter wereld en draag daar wanneer mogelijk ook graag financieel een steentje aan bij. Zo verleng ik elk jaar bijvoorbeeld mijn lidmaatschap van de STF (Zweden) voor het onderhoud van de paden. Voor de Alpen doe ik dit door middel van lid te zijn van de NKBV. Elk jaar dragen zij van het lidmaatschapsgeld 400.000 euro af aan een fonds voor het onderhoud van paden, hutten, markeringen en bordjes. Iets om over na te denken voordat je de volgende keer de bergen intrekt, wellicht? En het belangrijkste voordeel is dat je als je lid bent, je een speciale reisverzekering voor bergsporters kunt afsluiten. Dus wanneer jij met de helikopter opgehaald moet worden, wordt dit gedekt door deze reisverzekering. Een normale reisverzekering dekt dit niet.
 
five peaks ferrata klettersteig achensee
 

En dan … op naar Zweden

Na mijn C1 cursus maak ik een doorsteek dwars door Duitsland, op naar Zweden. Vanaf Rostock neem ik de ferry naar Trelleborg en hier hoop ik medio juli aan te komen. Ik verwacht dan ongeveer twee maanden in Zweden te blijven. Het is niet zo dat ik fulltime ga rondreizen, want er moet uiteraard ook gewerkt worden: ik ga een reisgids schrijven. Afgelopen jaar schreef ik voor Uitgeverij Elmar al het Reishandboek Nieuw-Zeeland, deze zomer ga ik die van Zweden voor mijn rekening nemen.
 
Mijn idee is om slapen in mijn kampeerauto af te wisselen met overnachtingen in stuga’s of Airbnb’s. Omdat je in Zweden mag wildkamperen trek ik me het liefst zo veel mogelijk terug in de natuur, maarja ik moet natuurlijk ook regelmatig wifi en stroom hebben evenals douchen, inkopen doen en een wasje draaien. In de praktijk zal moeten blijken hoe dit werkt en of dit handig is. Misschien kom ik wel op plekken waar ik het zo mooi vind dat ik er niet meer weg wil.
 

 

Roadtrip naar de Noordkaap

Eind augustus haal ik vriendin Sandra, met wie ik eerder op IJsland en in Fins-Lapland was, op bij de luchthaven van Kiruna in Zweeds Lapland en gaan we samen op roadtrip naar de Noordkaap in Noorwegen. We doen normaal gesproken elke vijf jaar een trip samen, maar nu kwam het zo uit dat we dit konden inpassen ondanks dat onze vorige trip in 2020 was. Na het vertrek van Sandra hoop ik nog even de Lofoten te bezoeken, al laat ik dat ook deze keer weer van het weer af hangen. De vorige week dat we in dit deel van Noorwegen waren (op Senja om precies te zijn, nog boven de Lofoten) was het weer relatief slecht en dan is kamperen in een Volvo niet echt heel leuk. Dus we gaan het zien. Vanaf hier reis ik weer terug naar Zweden, om uiteindelijk ergens in september weer in Nederland terug te komen.
 

Tungeneset
op Senja tijdens de enige mooie dag

 

En dan …

En dan volgt Te Araroa, oftewel 3.000 kilometer lopen door Nieuw-Zeeland met de rugzak. Hier ga ik in dit artikel niet te veel over vertellen want voor die tijd gebeuren er nog zo veel mooie dingen. First things first. Wil je toch al meer lezen, dan kan dit op Nieuw-Zeeland Info.
 

En zo ben ik dus bijna een jaar op pad

Mensen houden van zekerheid (ik ook, tot op bepaalde hoogte) en vragen me: “en wat ga je daarna doen?” of “waar ga je dan wonen?” maar weet je … ik heb geen idee. Afgezien van het feit dat ik niet kan voorspellen hoe ik in april 2023 in het leven sta, wil ik ook helemaal niet bezig zijn met me afvragen of ik dan wel een woning kan vinden of waar ik terecht kan als ik weer terug kom. Want zoals ik mijn blog al begon: je kunt alles nog zo goed plannen, het leven loopt altijd anders dan verwacht.
 

Vragen van jullie

Ik sluit af met de vragen die ik via Instagram van jullie heb gekregen. Komen ze:
 
– Heb je alles vast staan voor deze nomadische reis? Of reis je gewoon van A naar B?
De landen staan vast, de rest niet. Ik heb voor Zweden bepaalde plekken bedacht waar ik naartoe wil en hikes die ik wil doen. Maarja als het bijvoorbeeld slecht weer is, ga ik niet vrijwillig een week door de regen lopen, of kamperen aan een meer. Ik laat me die twee maanden dus vooral leiden door wat goed voelt en de omstandigheden ter plekke. In Nieuw-Zeeland staat alleen vast dat ik van noord naar zuid ga lopen en daar zes maanden de tijd voor heb.
 
– Ga je tijdens Te Araroa ook posten? Stories of posts?
Ja maar niet elke dag. Ik wil mezelf niks opleggen en doen wat goed voelt. Ik neem elke week (gemiddeld) een dag ‘vrij’ van de trail (naast een dag om te wassen, inkopen te doen etc.) om te werken want ik wil mijn bedrijven geen zes maanden on hold zetten. Mijn laptop gaat mee maar ik kan niet beloven dat ik alles ga vastleggen en delen. Ik ben er in de eerste plaats voor mijzelf en niet voor mijn volgers.
 
– Vind je het niet spannend dat je geen huis meer hebt?
Ja en nee. Kijk, in eerste instantie had ik het anders gepland en wilde ik mijn huis gewoon aanhouden. Maar dat lukt niet. Ik geloof erin dat het voorbestemd is dat het zo loopt met als uitdaging mijn drang naar zekerheid wat meer los te laten. Uiteindelijk heb je natuurlijk nergens controle over, ook al denken we van wel. Ik ben ervan overtuigd dat het zo heeft moeten lopen en dat ik altijd wel weer een plekje vind zodra ik terug naar Nederland kom.
 
– Hoe gaat het met je blog als je weg bent?
Die blijft gewoon bestaan, al ben ik niet van plan elke week wat te schrijven. Er staan inmiddels nog steeds ruim 800 artikelen dus er blijft genoeg te lezen voor jullie!
 

Nog wat laatste woorden

Morgen en overmorgen neem ik afscheid van de mensen om mij heen. Eerst bij Gold Works, de fijne co-working community waar ik afgelopen anderhalf jaar deel van uit heb mogen maken. Daarna hoop ik al mijn vrienden en familie te zien op mijn afscheidsborrel om samen het glas te heffen op een mooie zomer.
 
Alhoewel het leven soms anders loopt dan je had verwacht, hoop ik dat je onverwachte veranderingen uiteindelijk net zo hard kunt omarmen als ik. Het is niet altijd makkelijk en af en toe vloeit er ook bij mij een traan, maar ik kijk met ontzettend veel plezier uit naar de avonturen die me vanaf volgende week te wachten staan!
 
Liefs van Antonette

4 Comments

  • Linda

    Lief stoer mens, wat heb je het mooi verwoord. Ik ga je volgen en ik hoop je straks weer veilig thuis te zien om te genieten van… borrelplankjes met rijstcrackers. 😉 Zet ‘m op, je bent nooit alleen en vrienden zijn maar 1 belletje van je verwijderd. Geniet en spons alles op! Ik zie je morgen nog eventjes. Liefs!

  • Marieke

    Anto ik ga je missen! Anders dan de vorige keer ga ik je niet opzoeken nu in Nieuw-Zeeland. Je bent een mooi inspirerend mens, ga keihard genieten waar dat lukt en als t even niet leuk is is dat ook ok. Dikke virtuele knuffel en ik zeg gewoon tot “snel”!

Leave a Reply

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *