Wandelen op de Westerwaldsteig in Duitsland

Terwijl ik dit schrijf, zit ik op een tropisch eiland in Indonesië. Ik kijk uit over een lichtblauwe zee en op de achtergrond klinken de chille tonen van een reggae-achtige Indonesische popster. De zon schijnt, mijn jurk plakt aan mijn lichaam en het zweet loopt in straaltjes langs mijn rug. Met een beetje weemoed denk ik terug aan vorige maand. Ik vind het heerlijk hier maar tegelijkertijd mis ik de koelte van Nederland. Ik mis dat het ‘s avonds afkoelt, dat ik koude lucht mijn longen in kan zuigen en dat het afkoelt wanneer het regent (want dat doe het hier dagelijks). Stiekem mis ik ook het kleuren van de blaadjes. Het is begin september wanneer ik mijn ticket naar Bali heb geboekt. Ik ben inmiddels al bijna weer een maand in Nederland en alhoewel het nog maar drie weken is tot mijn vertrek naar Indonesië, begint het binnen in mij weer te kriebelen. Een maand in Nederland is heel fijn maar ik wil gáán, erop uit trekken en genieten van de buitenlucht. En dus vat ik het plan op om een paar dagen te gaan wandelen op de Westerwaldsteig. Gewoon lekker met de rugzak op de natuur in, het begin van het kleuren van de blaadjes ervaren en een paar dagen nergens anders over nadenken dan over ‘het volgen van de markeringen.’ Ik neem contact op met Top Trails of Germany, zoek een wandelmaatje en een week later stap ik samen met Bregje van Wandelvrouw in de auto. Op naar het Westerwald!
 
De Westerwaldsteig is een 253 kilometer lange afstandswandeling in het Westerwald in Rheinland-Pfalz in Duitsland. Het is één van de Top Trails of Germany, een verzameling van de mooiste lange afstandwandelingen van Duitsland. Alle Top Trails hebben een eigen unieke karakter en eerder dit jaar liep ik al een stuk van de uitdagende Rheinsteig.
 

Westerwaldsteig dag 1: Arnhem – Hachenburg – Limbach, 11 kilometer

Het is halverwege de ochtend als Bregje in Arnhem aan komt. Het voordeel van bij de grens wonen is dat ik met 10 minuten in Duitsland sta, zij woont in de kop van Noord-Holland en heeft er al een reis van enkele uren op zitten. Na een plas- en koffiepauze is het tijd om mijn spullen in de auto te laden en op pad te gaan. Vanaf de plek waar ik op dat moment woon, is het ongeveer 2.5 uur rijden naar Hachenburg, waar we de komende dagen verblijven. Het is alweer een half jaar geleden dat Bregje en ik elkaar spraken en dus hebben we voldoende te bespreken tijdens de rit naar Hachenburg. Bregje wandelt niet vaak in Duitsland, ik daarentegen meerdere keren per jaar. Ik vind het heerlijk om te wandelen in Duitsland, mede omdat de paden vrijwel altijd rustig zijn en de meeste routes goed staan aangegeven, waardoor je niet met een boekje of een app hoeft te lopen. Gewoon gáán wanneer je in Duitsland bent dus.
 

Aankomst in Hachenburg

In het begin van de middag komen we in Hachenburg aan. Het heeft nagenoeg de hele rit door Duitsland geregend, maar inmiddels is het droog. We droppen onze spullen in het hotel, pakken de dagrugzak in en maken kennis met de hotel eigenaar, Thomas. Omdat we van A naar B lopen is het de bedoeling dat we aan het einde van de tocht een taxi bellen, maar Thomas biedt aan dat we hem wel mogen bellen. Hij gaat in de middag op pad met de auto en als hij dan toch in de buurt is, kan hij ons wel even ophalen in Limbach.
 

Op pad over de Westerwaldsteig

Vol goede moed gaan we op pad. Het is inmiddels droog en dat stemt optimistisch. De weersvoorspelling van de komende dagen is namelijk allesbehalve fijn, maar aan het weer kun je niks veranderen en dus hebben we het er maar mee te doen. Het dorpje Hachenburg heeft een dikke 5.000 inwoners en ligt op een plateau in het Westerwald. Vlak tegenover het hotel pikken we de Westerwaldsteig op en niet veel later verlaten we via de kasteeltuinen het dorp. Ook ontvouwt zich hier het eerste panorama op het Siebengebirge, een laaggebergte in de deelstaat Nordrein-Westfalen. Via een steile trap dalen we af een kloof in, waar we de eerste paddestoelen van de wandeling tegenkomen. De herfst heeft hier nog maar beperkt zijn intrede gedaan, maar toch merk je al wel dat het niet lang meer kan duren voordat het najaar hier op volle sterkte zal zijn.
 

Biergarten met terras

We bereiken het riviertje de Nister, steken die over en lopen het gelijknamige dorpje Nister binnen, dat we vrijwel direct ook weer verlaten. Via een landschap van glooiende heuvels komen we uiteindelijk bij het klooster Marienstatt, het hoogtepunt van dit deel van de wandeling. Er schijnt een Biergarten met terras te zijn maar het is maandag en dat betekent ‘Ruhetag’. Overigens is het wel een populaire plek voor wandelaars want er is een gigantische parkeerplaats en een waaier aan wegwijzers en wandelingen. Eén van de meest populaire routes hier is het Maria-wandelpad tussen de eeuwenoude kloosters van Marienthal en Marienstatt.
 

Aankomst in Limbach en terug naar het hotel

Niet veel later bereiken we uiteindelijk het dorpje Limbach, dat op een maandag in september uitgestorven is. Er zijn diverse restaurants en pensions maar ze lijken allemaal gesloten. Overal is het Montah Ruhetag, de Kaffee mit Kuchen moet maar tot morgen wachten. Net op het moment dat ik Thomas wil gaan bellen als we als allerlaatste Café und Gästehaus Monika hebben geprobeerd, komt er een oud mannetje aangesloft die de deur open doet voor ons. Inmiddels dalen dikke druppels op ons neer en nodigt hij ons uit om binnen te komen. Een koffie wil hij zeker wel voor ons maken. Alhoewel het restaurant gesloten is, zit hij samen met zijn vrouw en hun vrienden wat te drinken. Kuchen hebben ze ook nog wel en serveren ze ons met liefde. Uiteindelijk bel ik Thomas en een half uurtje later worden we opgehaald bij de brug over de Nister. Omdat we een aantal keer verkeerd zijn gelopen, hebben we uiteindelijk zo’n 13 kilometer op de teller staan vandaag, een fijn begin van onze wandeling over de Westerwald Steig.
 

Westerwaldsteig dag 2: Nistertal – Bad Marienberg – Hachenburg

Op dag twee staat er een lange tocht op de planning, namelijk zo’n 21 kilometer. Het zijn twee etappes aan elkaar en alhoewel 21 kilometer op zich een eitje voor mij is, is wandelen in Duitsland altijd net iets anders dan in Nederland, met de hoogteverschillen en bezienswaardigheden onderweg. We beginnen de tocht van vandaag met een treinritje van Hachenburg naar Nistertal. Binnen een half uur staan we in Nistertal en net buiten het station pakken we de route weer op.
 

Een nat pak

Als we zo’n vijf minuten onderweg zijn, begint het te druppelen en niet veel later komt de regen met bakken uit de hemel. Regenpakken aan, regenhoes om de rugzak en gaan, het Westerwald in. We lopen onder een oude spoorbrug door, dieper het bos in. Alhoewel het regenachtig is, maakt dit het bos wel fris en groen. Helaas letten we even niet goed op en na een kwartier op hetzelfde pad, merk ik op dat we al een tijd geen markeringen meer hebben gezien. We blijken verkeerd te zijn gelopen omdat we een afslag gemist hebben en zo zijn de eerste twee extra kilometers van de dag een feit. We stampen flink door want wandelen door de regen is nou eenmaal niet zo leuk als wanneer het droog is en zo komen we aan het einde van de ochtend in Bad Marienberg aan, een dorp van flink formaat. We besluiten hier een Kaffee mit Kuchen te doen en vervolgen dan onze weg naar Hachenburg. We hebben pas zo’n 8 kilometer op de teller staan, waarvan er minstens 2 ‘foute kilometers’ zijn. De pas erin dus, op naar Hachenburg.
 

Uitzichten over het Westerwald

We klimmen Bad Marienberg uit en de regenkleding kan uit: het is inmiddels droog, maar in de verte kondigen de volgende regenbuien zich alweer aan. Via het Basaltpark bereiken we de Hedwigstoren die we beklimmen. Net op dat moment breekt de zon even door en staan we met een prachtig uitzicht hoog boven het Westerwald. In de verte zien we het Siebengebirge in het westen, de Eifel in het zuiden en de Feldberg in het oosten.
 
We passeren eeuwenoude rotspartijen, smalle en modderige singletrack paadjes en de spoorlijn die ons eerder van Hachenburg naar Nistertal bracht. We stijgen, dalen en stijgen opnieuw. Het ene moment regent het, het volgende moment is het droog en is een regenpak eigenlijk te warm. ‘Jas aan, jas uit’ is het motto van vandaag. Na zo’n 24 kilometer dienen de eerste pijntjes zich aan, we zijn inmiddels zo’n 7 uur onderweg en zitten al ruim boven het aantal kilometers volgens de beschrijving. Uiteindelijk bereiken we het stadsbos van Hachenburg en via het historische centrum bereiken we ons hotel. Voor vandaag staat er een mooie 27 kilometer op de teller!
 

Westerwaldsteig dag 3: Rennerod – Westerburg: 16 kilometer

Op onze laatste dag van de Westerwaldsteig nemen we de auto naar Westerburg. Hier parkeren we bij het station en nemen de bus naar Rennerod. Deze wandeling schijnt één van de mooiste trajecten van de Westerwaldsteig te zijn en dus zijn we erg benieuwd. In de bus barst het opnieuw los en vragen we aan de chauffeur ons zo dicht mogelijk bij het centrum van het dorp af te zetten. Eerst maar een Kaffee mit Kuchen, wellicht dat het daarna droog is. Helaas zijn de weergoden ons niet goed gezind en dus is het nadat we de koffie op hebben wederom tijd om de regenkleding aan te trekken. Vanuit het centrum stijgen we naar de kam boven het dorp, opnieuw het Westerwald in. Het eerste deel van dit traject is modderig, het regent hier al dagen en soms staan we tot aan onze enkels in de drab. Ik ben heel blij dat ik uiteindelijk besloten heb mijn hoge wandelschoenen aan te trekken in plaats van mijn lage wandelschoenen.
 

De Holzbachschlucht

Het hoogtepunt van vandaag wordt gevormd door een wandeling door de Holzbachschlucht, een kloof van zo’n 20 meter diep. Het landschap is hier werkelijk prachtig het is terwijl wij in de kloof lopen zowaar eventjes droog. Op de wandelingen komen we over het algemeen bijna niemand tegen, maar hier lopen toch zowaar wat andere wandelaars. Het deel dat ons door de kloof voert is een kilometer lang en met gemak het mooiste stuk van onze wandeling over de Westerwaldsteig. We klimmen de kloof weer uit en lopen verder de heuvels van het Westerwald in. Net als gisteren is het een combinatie van stijgen en dalen. De rest van de dag blijft het droog en laat zelfs het zonnetje zich even zien. Niet veel later bereiken we Westerburg weer en dus de auto. Er staat een mooie 21 kilometer op de teller vandaag.
 

Terug naar Nederland

We stappen in de auto, het is tijd om weer naar Nederland terug te gaan. Alhoewel het meer geregend heeft dan ons lief is, kunnen we terugkijken op een prachtige wandeltocht door het Westerwald, met als hoogtepunt de Holzbachschlucht en het diepe woud net na de Hedwigsturm. Moe maar voldaan kom ik weer thuis. Er mogen dan geen echte bergen zijn in mijn omgeving, maar een goede training voor mijn wandeltocht in Nepal komende november is het toch zeker wel geweest…
 

Praktische informatie over wandelen op de Westerwaldsteig

De Westerwaldsteig is een 253 kilometer lange Top Trail of Germany. Je kunt de trail het gehele jaar lopen. Kampeermogelijkheden zijn er nauwelijks, dus het is aan te raden om hotels of pensions te boeken. Wij overnachtten in Hotel Friedrich. Eigenaar Thomas biedt de mogelijkheid je bagage te vervoeren en/of je naar het beginpunt van de volgende wandeling te brengen. Alle hierboven genoemde wandelingen zijn met het openbaar vervoer te maken met uitzondering van dag 1, je kunt hiervoor een taxi nemen vanaf Hachenburg naar Limbach of Thomas vragen je te brengen of te halen.
 

Conclusie en disclaimer

Wij maakten deze wandelreis op uitnodiging van Top Trails of Germany. Alle gegeven meningen zijn uiteraard slechts dia van mijzelf. In dit artikel staan affiliate links. Mocht je via een dergelijke link een aankoop doen, dan ontvangen wij mogelijk en zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie.