Vildmarksvägen: de wildernisweg in Zweden
De Vildmarksvägen is, samen met Flatruet, toch wel de mooiste route die je kunt rijden in Zweden. Ik had de borden vanuit Vilhelmina in 2018 al zien staan, maar toen verder geen aandacht geschonken. Toen ik echter beelden zag van Youtuber Jonna Jinton bij de Stekenjokk wist ik: dáár wil ik heen! In de zomer van 2021 kwam het ervan en maakte we een roadtrip van twee dagen over de Vildmarksvägen Wilderness road of Sweden. Ook in 2022 ging ik weer terug naar deze bijzondere route in Zweden. Je leest alles over de Vildmarksvägen in dit artikel!
Dit artikel verscheen voor het eerst in 2022 en werd in het voorjaar van 2023 volledig geupdate
Table of Contents | Inhoudsopgave
Over de Vildmarksvägen
De totale lengte van de Vildmarksvägen is 500 kilometer wanneer je de volledige ronde doet. Deze begint en eindigt in Strömsund in Jämtland en gaat net voor Stekenjokk de grens met Västerbotten over, waarmee je in Zweeds-Lapland bent aangekomen. De meeste mensen doen deze route op doorreis verder noordwaarts en kiezen ervoor om bij Strömsund linksaf te slaan en de weg te verlaten bij Vilhelmina om verder noordwaarts te rijden.
De Vildmarksvägen is de hoogste geasfalteerde weg in Zweden, de échte hoogste weg is de Flatruet, maar deze is deels onverhard. Welke van de twee de mooiste is kan ik niet zeggen, ze zijn beiden weer anders, alleen is het hoe noordelijker je komt, hoe kouder. David had me al gewaarschuwd: bij Stekenjokk is het altijd koud en slecht weer. Ik dacht “wie weet heb ik geluk”. Of dat gebeurde … lees je verderop!
Het eerste deel van de Vildmarksvägen
Het eerste deel van de Vildmarksvägen is weinig spannend. Sterker nog: er hangen donkere luchten boven de weg en dus heb ik weinig zin om stops te maken. Het landschap is hier nog redelijk vlak, maar in de verte doemen de bergen op de grens met Noorwegen op. Bij Bågede besluit ik de verharde route te verlaten. Hier zie ik het bord van de Björnvägen, oftewel de berenweg. Deze blijkt parallel te lopen met de Vildmarksvägen, maar dan aan de andere kant van het water. Die eindigt hier en dus bewaar ik hem voor een volgende keer. Bij Bågede sla ik rechtsaf de onverharde weg op. Wel zo leuk in plaats van al dat asfalt!
De Hällingsåfallet waterval
Ik heb me niet enorm verdiept in de route, maar zie wel diverse borden met Hällingsåfallet staan. Ik besluit richting de waterval te rijden en verbaas me erover hoe druk het hier is! Er staan tientallen campers en auto’s en dus verwacht ik iets spectaculairs. En dat krijgen ik! Deze waterval ligt in het gelijknamige natuurreservaat in een 800 meter lange canyon. Drie jaar eerder zag ik al eens de hoogste waterval van Zweden, maar deze is qua volume een stuk spectaculairder. De Hällingsåfallet is 43 meter hoog en barst bijna uit zijn voegen lijkt het wel. Rondom de waterval zijn diverse wandelpaden en uitkijkpunten, het is dus zeker een aanrader om hier een tijdje door te brengen!
Boodschappen doen in Gäddede
De laatste plek van betekenis is Gäddede. Hier is een kleine supermarkt waar ik wat inkopen doe. Ik weet nog niet hoe ver ik wil rijden vandaag, maar heb besloten dat ik zodra ik een mooie plek zie, ik daar de auto neerzet voor de nacht. Normaal kun je hier vanaf de Vildmarksvägen de grens met Noorwegen over, maar vanwege de pandemie zit deze potdicht deze zomer. Vanaf Gäddede rijd ik langzaam maar zeker verder de wildernis in. De donkere luchten worden inmiddels afgewisseld met zon!
Wildkamperen aan het water
Aangezien ik vermoed dat het druk zal zijn op Stekenjokk, vind ik het een prima idee om vast naar een kampeerplekje te zoeken. Die vind ik uiteindelijk aan een meertje net voordat ik het Stekenjokkplateau op de Vildmarksvägen oprijd. Alhoewel de wind fris is, schijnt de zon. Ik breng de middag door met het grillen van worstjes en het lezen van een boek. In de verte liggen de laatste stukken sneeuw van het seizoen en ik kan niet wachten om dan morgen écht de Stekenjokk op te gaan.
Naar Stekenjokk!
“It’s not about the destination, it’s about the journey.” Een bekende quote die ook voor deze route zeker opgaat. Want … de route naar Stekenjokk is eigenlijk minstens zo mooi als Stekenjokk zelf. Het weer is helemaal boven dan ook niet al te best en gewoon godsgruwelijk koud, ondanks dat het hartje zomer is. Ik kijk kort rond bij Stekenjokk maar vind het er vrij druk. Bovendien hangen er buien in de lucht en is de wind bizar. Ik laat Stekenjokk dus snel maar voor wat het is en daal weer af.
Ontbijten bij Klimpfjäll
Het lijkt wel of het elke meter die ik afdaal aanzienlijk warmer wordt. Net voorbij het gehucht Klimpfjäll vind ik een leuk parkeerplekje aan het water, waar ik een ontbijt klaar maak. Alhoewel de donsjas nog steeds aan is, is de wind hier al warmer en een stuk minder stevig.
Trappstegsforsen – de mooiste waterval van Zweden?
Even verderop zie ik ineens een serie trapsgewijze watervallen: het blijkt de Trappstegsforsarna of Trappstegsforsen. Ook hier kijk ik wederom mijn ogen uit, wat een bijzondere plek. Het water is hier ontzettend krachtig en ik geniet intens van het enorme natuurgeweld dat hier gepresenteerd wordt. Het enige jammere is de toeristentoko bij de parkeerplaats, het voelt bijna on-Zweeds. Na de nodige foto’s gemaakt te hebben besluit ik weer in de auto te stappen en door te rijden naar Vilhelmina. Het landschap wordt vlakker en minder ruig, maar oh wat heb ik genoten!
Meer weten over de Vildmarksvägen?
Ik vond niet heel veel informatie over de Vildmarksvägen op internet. Op deze site kun je een kaart downloaden met de bezienswaardigheden. Het is slim om in Strömsund of Vilhelmina nog een keer te tanken voordat je de ‘wildernis’ in rijdt, want hoe verder je van de bewoonde wereld komt, hoe duurder de benzine wordt. Wildkamperen in toegestaan, de regels voor wildkamperen lees je hier. Accommodaties in de buurt van Stekenjokk vind je in Gäddede of in Klimpfjäll.
Is de Vildmarksvägen de moeite waard?
Een goede vraag die ik niet kan beantwoorden. Ik vond hem erg mooi, maar vond Flatruet bijvoorbeeld ook heel mooi. Ik heb vernomen dat de Vildmarksvägen de laatste jaren een beetje gehypet is, ook door de Zweden zelf die natuurlijk ook veel in eigen land zijn geweest. Dus ja, het is er wat toeristisch, maar ik vond het ondanks de kou enorm de moeite waard.
Wanneer is de Vildmarksvägen open?
Normaal gesproken opent de Vildmarksvägen elk jaar op 6 juni en sluit hij weer op 15 oktober. Dit is uiteraard afhankelijk van de omstandigheden en de hoeveelheid sneeuw die er in het winter en het voorjaar valt!
Nog meer mooie routes in Zweden?
Op zoek naar nog meer mooie routes in Zweden? Bestel dan het ANWB Camperboek (ook handig voor wanneer je met de auto gaat!) boordevol inspiratie, 16 bijzondere routes en mooie foto’s. Hij is te bestellen bij de ANWB webwinkel of op Bol.com.
Verder lezen?
Ik heb ook de volgende artikelen die wellicht leuk voor je zijn:
– De mooiste plekken in Zweden
– De leukste steden in Zweden
– De mooiste wandelingen in Zweden
– Tips voor wildkamperen in Zweden
– Met de eigen auto naar Zweden: dit moet je weten!
– Dit zijn de mooiste routes in Zweden
Of bezoek de uitgebreide Zweden startpagina voor alle blogs, videos, tips en meer!
Conclusie en disclaimer
Hopelijk vond je dit artikel over de Vildmarksvägen nuttig. Mocht je nog vragen hebben, stel ze dan gerust hieronder in de comments. In dit artikel staan affiliate links. Mocht je via een dergelijke link een aankoop doen, dan ontvangen wij mogelijk en zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie.
You may also like
