ijsvis zweden
zweden

Verhaal uit het hoge noorden: mijn eerste ijsvis!

Soms voel ik dat ik gewoon even een verhaal wil vertellen of een bijzondere gebeurtenis met jullie wil delen. Een paar woorden over mijn leven hier in het hogen noorden die geen commercieel tintje hebben (want mijn site is natuurlijk ook mijn belangrijkste inkomstenbron) maar die ik gewoon graag met jullie deel. Vandaag mijn eerste verhaal over … mijn eerste ijsvis!

Zweden voor beginners

Heb jij het plan opgevat om voor het eerst naar Zweden op vakantie te gaan? Goede keuze, want grote kans dat je net zo gek wordt op dit land als ik. 

Ooit was ik zelf een beginner. In 2015 om precies te zijn. Sindsdien reisde ik elk jaar naar Zweden en sinds 2023 woon ik in Zweden. In het e-book Zweden voor beginners vind je alles wat je wilt weten over je eerste keer naar Zweden, geschreven door een local (me!).

Ook deel ik veel van mijn eigen ervaringen en dingen die ik graag zelf had willen weten toen ik in 2015 voor het eerst op reis ging in Zweden.

Bekijk het e-book hier

Eten uit de natuur

Afgelopen zomer ervoer ik voor het eerst de vreugde die het zoeken van eten in de natuur met zich meebrengt. Het vinden, plukken en vangen van eten in de natuur is een bijzonder proces. Zo was ik dagenlang in de weer met bessen plukken. Eerst de cloudberry, daarna bosbessen en als afsluiter de lingons. Ik plukte maar liefst drie vriezerschappen vol met verschillende soorten bessen, wetende dat je het gezonder dan dit niet krijgt. Onbewerkt en onbespoten. Zelf gevonden en geplukt. En nog gratis ook. Wat een geluk!

Daarna volgde het seizoen van paddestoelen zoeken. Omdat ik naar Nederland reisde in oktober en ik terug kwam in een pak sneeuw was mijn mushroom hunt maar van korte duur, maar de cantharellen die ik plukte smaakten heerlijk. Ook mijn eerste vis ving ik afgelopen zomer en de avond erna at ik hem op.

Nooit had ik gedacht dat ik zoveel plezier, spanning én ontspanning tegelijkertijd zou vinden in het ijsvissen. IJsvissen wordt door velen omschreven als saai en dat snap ik wel, want het is vaak koud, je beweegt weinig en hebt niet altijd beet. Ook moet je er een flinke portie geduld voor opbrengen, maar als het raak is, is het wel een heel bijzonder moment.

Als het maar ijs- en ijskoud is
Als het maar ijs- en ijskoud is

Mijn eerste ijsvishengel

Afgelopen november ging ik met mijn vriend voor het eerst ijsvissen. Hij is een op en top outdoorman, spendeert bijna elk vrije uur dat hij heeft buiten en zijn hengels gaan steevast mee als we erop uit trekken. Ik durf wel te zeggen dat hij een expert is, hij vist al zijn hele leven en is voor zijn voedselvoorraad deels afhankelijk van vissen. Tijdens ons eerste ijsvistripje samen ving hij een grote röding (zalm) die we opaten tijdens het kerstdiner.

De dag erna kreeg ik voor mijn verjaardag mijn eigen ijsvishengel. Mijn vriend had al gehint op “een nuttig cadeau” en naast een set stevige Hestra handschoenen (ook op de foto) kreeg ik dus een ijsvishengel. Afgelopen weekend probeerden we hem voor het eerst uit en ik hoopte zó dat ik mijn eerste ijsvis zou vangen.

We verbleven een weekend in een wilderniscabin waar we, toen we aankwamen, het ijs op de ramen aantroffen. Het was -34º en ijs- en ijskoud. Zaak om eerst de boel op te stoken, hout te hakken en te zorgen dat we het warm zouden krijgen én vervolgens houden. Super gaaf, maar stiekem ook best vermoeiend. Drie uur lang heb ik voor de kachel gezeten tot het aangenaam genoeg was om me door de cabin te verplaatsen. Pas zo’n acht uur later was het warm, maar toen waren wij al in een diepe slaap (we merkten het op omdat het vuur uit was gegaan en ik mijn bed uit moest om de houtkachel opnieuw aan te maken).

De volgende dag gingen we op pad. Mijn vriend kent dit gebied op zijn duimpje en hij wist dé plek waar we vis konden vangen. Of ze ook daadwerkelijk bijten, blijft altijd maar de vraag. We bonden de tourski’s onder en gingen op pad over het bevroren meer. Dit was mijn eerste keer skiën op een bevroren meer en wow, wat een ervaring. De zon piekte net boven de horizon uit en eenmaal aan de andere kant van het meer boorden we verschillende gaten in het ijs.

IJshengel laten zakken en afwachten maar. Regelmatig een subtiel tikje geven met de hengel en voor de rest lekker genieten. Van de zon die in mijn gezicht prikte en van de immense stilte. We waren buiten mobiel bereik, op 30 minuten rijden van de rest van de wereld. Wij waren, met onze hengels, de enigen.

We besloten na een tijdje de hengels vast te zetten in het ijs om aan de oever een vuur te maken en een fika te gaan doen. Een goede anderhalf uur later waren we terug bij de gaten, die inmiddels dichtgevroren waren. Vol spanning moesten we eerst het gat weer open bikken en wat bleek … bij één van de hengels hadden we beet. Mijn vriend haalde, heel voorzichtig, de vis naar boven en terwijl hij dat deed riep ik “mag ik hem doden?”

Op de ski op weg naar het ijsvissen
Op de ski op weg naar het ijsvissen
ijsvissen
Een foto aan het maken, het resultaat zie je hieronder
ijsvissen in zweden
De foto die ik maakte op de vorige foto

Vis is voedsel

Het doden van een vis is niet makkelijk en ook al was het niet mijn eerste keer, toch had ik het er moeilijk mee. Echter ben ik wel van mening dat ik aangezien ik ervoor kies om vis (en soms vlees) te eten, ik dan ook zo stoer moet zijn om het dier af te maken. Uiteraard heb ik ook al meermaals aan mijn vriend gevraagd hoe hij erover denkt, het doden van vissen:

“Tuurlijk blijft het moeilijk, maar ik kies ervoor om een vis als voedsel te zien. Het houdt mij in leven. Bovendien weet ik nu waar het vandaan komt en dat het dier een goed leven heeft gehad.”

Dat zette me aan het denken. Ik ben er nog steeds niet over uit. Hoe kan het dat ik een mug die op mijn arm zit en me prikt wel zonder twijfel kapot sla, maar het nog steeds lastig vind om een vis te doden? Men zegt wel “het wordt makkelijker” maar dat vraag ik me af. En dat hoeft ook niet. Ik vind het juist wel mooi dat ik er iets bij voel en dat het me wat doet. Dat maakt me menselijk.

Bovendien weet ik wat ik in mijn mond stop, waar het vandaan komt en dat het puur is. Sinds ik met mijn vriend samen ben eet ik elke week door hem zelf gevangen vis die direct uit de natuur komt. Ik ben gestopt met visolie slikken omdat ik mijn omega 3 nu op deze manier binnen krijg en daar voel ik me goed bij.

Ik ben geenszins van plan om zelfvoorzienend te gaan leven, maar hoop wel om meer gezonde voeding uit de natuur te gaan halen. Zo kijk ik er enorm naar uit om dit voorjaar berkensap te gaan tappen, wil ik meer op zoek gaan naar kruiden en kan ik niet wachten tot ik weer bakken vol met bessen kan plukken.

En de forel die ik ving? Die heeft een (geschatte) winkelwaarde van ongeveer 20 euro en is dus meer dan welkom op dat gebied ook, want een vis van zo’n bedrag kopen gaat financieel gezien gewoon even niet.

De ingewanden zijn door A. direct verwijderd en achtergelaten, zodat de raaf die erop zat te azen ze op kon eten. De natuur doet zijn werk wel. Thuis hebben we hem verder schoongemaakt en ingevroren. Op de zak verpakking heb ik geschreven: “fiska från Anto, Abelvattnet, 21-jan.” Zodat we hem, mijn eerste ijsvis, kunnen bewaren voor een speciaal moment van samenzijn.

Mijn eerste ijsvis
Mijn eerste ijsvis



Dankjewel voor het lezen! Ik hoop dat je het leuk vindt om op deze manier meer te lezen over mijn leven in het hoge noorden.

Vind je mijn content leuk en wil je me graag supporten? Doneer dan een fika, een traditioneel Zweeds koffiemoment. Dit kan via de website Buy me a Coffee. Dankjewel! Een andere manier om mij te supporten is door mijn boek over Zweden te kopen:

Reishandboek Zweden

Verder lezen over Zweden? In mei 2023 verscheen bij Uitgeverij Elmar mijn Reishandboek Zweden, een praktische en culturele reisgids met alle bezienswaardigheden.

Deze reisgids werd met veel plezier geschreven aan de hand van meer dan 15 reizen naar Zweden die ik de afgelopen 10 jaar maakte. Het is een complete gids met veel achtergrondinformatie, kaarten en plattegronden in kleur.

Bestel bij Bol.com / Bestel bij de lokale boekhandel

Leave a Reply

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *