Veluwe Zwerfpad etappe 2: Wolfheze – Planken Wambuis

Welkom bij mijn tweede blog over het Veluwe Zwerfpad. In april 2020 ben ik begonnen met het wandelen in mijn eigen achtertuin. We zitten al een aantal weken verplicht thuis als ik me realiseer hoe blij ik ben dat ik op de Veluwe woon. Hoe blij ik ben dat ik zomaar vanuit hier het bos in kan lopen en hoe graag ik dit met jullie wil delen. Om je Nederland te laten zien en mee te laten genieten van de mooie achtertuin die ik heb.
 
In combinatie met dit artikel maak ik ook een vlogserie over mijn wandeling dus mocht je ook mijn vlog over deze wandeling willen zien, scroll dan naar beneden, daar vind je de video terug.
 
Veel lees-, kijk- en luisterplezier bij deze blog en vlog over het Veluwe Zwerfpad etappe 2!
 

Start van de wandeling in Wolfheze

Een vriend van me zet mij af bij het station van Wolfheze, daar waar ik vorige keer geëindigd ben met mijn wandeling. De zon schijnt en ik heb er weer zin in vandaag. Ik steek het spoor over en zie niet direct de markering. Daarop besluit ik het wandelboekje uit mijn rugzak te halen. Op datzelfde moment verschijnt er een oudere heer met wandelstokken die me aanspreekt. ‘Zo jongedame, jij bent volgens mij ook niet het type om thuis te blijven zitten’ en daar heeft ie gelijk in. We maken een praatje over de wandelingen die we doen en vervolgen dan ieder onze weg. Altijd leuk om op die manier met andere wandelfanaten contact te maken!
 
Vanaf het station loop ik langs een herdenkingssteen het dorp Wolfheze in. Dit dorp is van vroeger uit een blindeninstituut en psychiatrische instelling, tegenwoordig is het GGZ instelling Pro Persona. De jaarlijkse Airborne wandeling waar ik meestal aan mee doe loopt ook door dit dorp en het voelt eerlijk gezegd wat vreemd om hier doorheen te lopen terwijl er vanaf verschillende posities camera’s op mij gericht zijn. Via de gesloten afdeling verlaat ik Wolfheze en kom ik in de bossen uit.
 

 

Tussen Wolfheze en Renkum

Wat volgt is vooral veel landbouwgrond en lange lanen. Nadat ik de Telefoonweg ben overgestoken, moet ik tussen een (bescheiden) kudde koeien door. Da’s altijd weer een uitdaging wanneer er bordjes hangen dat je minimaal 25 meter afstand dient te houden en ze voor het klaphek staan waar ik doorheen moet. Gelukkig lost deze uitdaging zich vanzelf op wanneer ik het klaphek nader en niet veel later vervolg ik mijn wandeling over een breed karrenspoor richting Renkum. Na ongeveer een half uur door het bos gewandeld te hebben, kom ik aan hij het Renkumse Beekdal.
 

 

Het Renkumse Beekdal

Hier verlaat ik de route om een koffie te gaan doen bij een vriendin van een vriendin. We kennen elkaar van vroeger, maar hebben elkaar jaren niet meer gezien. Als ik haar app ‘ik ben nu in Renkum’ word ik direct uitgenodigd om even langs te komen en zo geschied. Een uurtje later pak ik de trail weer op waar ik gebleven was.
 
Bij het (gesloten) informatiecentrum is het druk. Overal zitten mensen in het zonnetje te genieten of wandelen een rondje. Dat voelt niet fijn dus ik besluit de pas erin te zetten en de drukte achter me te laten. Jammer, want het Renkumse Beekdal is wat natuur betreft echt prachtig en de moeite van een uitgebreid bezoek zeker waard.
 
Nadat ik de weg ben overgestoken wordt het rustiger en zie ik nauwelijks meer andere wandelaars. Landgoed Quadenoord wordt omgeven door grafheuvels en de bossen hier zijn heerlijk stil. Ik heb de rust weer teruggevonden waarop ik zo gesteld ben geraakt de afgelopen weken!
 

 

Van de Bosbeek naar Planken Wambuis

Bij Nivonhuis De Bosbeek is het ook druk dus dat laat ik snel achter me. Ik kom bij de Celtic Fields aan, voormalige akkerbouwgrond die zich kenmerkt door de vierhoekige vorm. Je vindt deze op meerdere plekken rondom de gemeente Ede en vanaf het uitzichtsplateau heb ik een mooi zicht over de omgeving.
 
Ik steek het spoor over tussen Ede en Arnhem en volg een mul zandpad langs het spoor. Dit pad dient tevens als ruiterpad en af en toe word ik ingehaald door een ruiter te paard of een langs stormende trein. Na anderhalve kilometer buigt het pad zich weg van de spoorlijn en kom ik in de uitgestrekte bossen van De Buunderkamp. Ik kom hier, op een hardloper na, bijna een uur lang niemand tegen, zo fijn!
 
Eenmaal onder de A50 doorgestoken is het nog maar een half uurtje tot mijn eindpunt van vandaag: de Planken Wambuis. Ook voor de bossen hier geldt dat er nauwelijks iemand loopt, heel fijn. Het jonge voorjaarsgroen kleurt het landschap en met enige tegenzin kom ik uiteindelijk weer bij mijn auto aan. Ook vandaag heb ik weer genoten van een prachtige wandeling over het Veluwe Zwerfpad etappe 2.
 

 
Meer zien? Check dan hier de vlog die ik maakte:
 

 

Conclusie van het Veluwe Zwerfpad etappe 2

Wat een afwisselende route! Het was een combinatie van bos, landbouwpaden en af en toe wat heide, oftewel van alles wat. Wel vond ik dat de markering af en toe beter had gekund, zonder boekje kun je dit traject eigenlijk niet doen. Op de drukke stukken na heb ik een prachtige dag gehad en ik ben blij ook met wat onbekendere stukken op de Veluwe kennis gemaakt te hebben.
 
Beginpunt: Station Wolfheze
Eindpunt: Planken Wambuis
Afstand: 17.8 km
Horeca onderweg: op dit moment gesloten, normaal gesproken bij het Renkumse Beekdal en bij Planken Wambuis
 
Kortom: een afwisselende dag over bekende én minder bekende delen van de Veluwe. Ook het Veluwe Zwerfpad wandelen? Bestel dan hier de wandelgids.
 
Meer lezen over De Veluwe? Check dan hier mijn pagina over de Veluwe.
 
Zelf wandelen? Houd 1.5 meter afstand, maak indien mogelijk geen gebruik van het openbaar vervoer en vermijd wandelen op drukke momenten!