Op avontuur in het Vålådalen Natuurreservaat in Zweden

Terwijl de regendruppels tegen de ramen slaan en de wind om het huisje giert, pakken we onze telefoons er nog maar eens bij. Regen, regen en nog meer regen. Het is augustus 2019 en we zijn in Noorwegen, waar we een huisje in het Åkrafjord hebben gehuurd. Op één dag na hebben we tot nu toe alleen maar regen gehad en de komende dagen lijkt het niet veel beter te worden. We kijken elkaar aan en weten dat in Noorwegen blijven geen optie is. De volgende dag laden we de spullen in Rudolph de Volvo en stappen we in de auto, op naar ons geliefde Zweden. Mijn reisgenoot kent nog een mooie plek waar we mogelijk een meerdaagse trektocht kunnen lopen. Twee dagen later staan we in de bergen, we zijn aangekomen in het Vålådalen Natuurreservaat.

Zweden voor beginners

Over het Vålådalen Natuurreservaat

Het Vålådalen Natuurreservaat ligt op de grens met Noorwegen, in het zuidelijk deel van de bergen bij Åre, ten hoogte van het Noorse Trondheim. Het gebied staat op de lijst om uitgeroepen te worden tot nationaal park, maar momenteel is het nog een natuurreservaat. De hoogste top is de Ottfjallstoppen, deze meet 1.266 meter.
 
In de zomer is het een populair gebied onder wandelaars, in de winter is het een ski- en wintersport gebied. In de buurt van het dorp Vålådalen zijn enkele skiliften. Bij buitenlandse bezoekers is Vålådalen nog relatief onbekend, je zult er dan ook voornamelijk Zweden en Noren tegenkomen.
 
Bij het dorp Vålådalen eindigt ook de weg, vanaf hier kun je niet verder. Langs deze weg vind je een aantal prachtige wildkampeerplekken en een camping. In het dorp bevindt zich een klein informatiecentrum en het Vålådalen Fjällstation (bergstation) waar je kunt overnachten. Handig is om het vooraf te reserveren want het is een geliefde spot voor wandelaars, vissers en trailrunners.
 
Inkopen doe je het beste nog aan de grote weg (de E14) voordat je de afslag richting Trillevallen / Vålådalen neemt. In het Fjällstation kun je beperkt eten en drinken kopen voor je trektocht en hebben ze een restaurant dat heerlijke maaltijden serveert.
 
Wij maakten hier een trektocht van vier dagen. Mocht je dit niet willen, dan zijn er talloze (halve) dagwandelingen mogelijk, van heel kort naar heel lang, van eenvoudig tot zwaar. In het gratis wandelgidsje ‘Mountain Experiences in unspoilt Åre staan diverse routesuggesties. Deze is verkrijgbaar bij het infocentrum.
 
Een bezoek aan het Vålådalen Natuurreservaat is echt een verademing als je bijvoorbeeld eerder in Fulufjället bent geweest, waar het veel drukker is. Mocht je een trektocht willen doen, dan is dit gebied echt top of the bill als je het mij vraagt. Alhoewel de Kungsleden bijvoorbeeld ook prachtig is, kom je hier in Vålådalen veel minder mensen tegen en zijn de paden minder druk belopen. Een absolute aanrader dus!

Een trektocht van vier dagen in Vålådalen

Wij maakten zoals gezegd een trektocht van vier dagen door het Vålådalen Natuurreservaat. De nacht ervoor sliepen we in het Fjällstation, de auto mochten we daar achterlaten tijdens onze trektocht. Hieronder volgt ons dag-tot-dag verslag, daaronder vind je nog een aantal tips en tricks ter voorbereiding op je avontuur! De hieronder opgegeven kilometers zijn de afstanden van hut naar hut, wij liepen vaak echter wat langer door en kampeerden voorbij de hut. Ze dienen dus ter indicatie.

Dag 1: van Vålådalen naar Stendalsstugan (13 km)

We binden ze rugzakken op en lopen in de richting van het natuurreservaat. Het is bewolkt en grauw, maar dat mag de pret niet drukken want alles is beter dan de regen die we in Noorwegen hadden. We hebben alles wat we de komende vijf dagen nodig hebben op onze rug en dat is het mooiste gevoel ter wereld!
 
Het eerste deel van de wandeltocht voert ons door de bossen over een vlak en eenvoudig pad. Hier komen we nog redelijk wat dagwandelaars en vooral veel trailrunners tegen. En … een groep rendieren. Ze komen ons nietsvermoedend tegemoet geslenterd op de trail, maar zodra ze ons in de smiezen hebben, verdwijnen ze in de bosjes. We houden een eerste stop bij de rivier en eten wat.
 
Na de pauze begint het klimwerk en na ongeveer een uurtje stijgen, komen we voor het eerst boven de boomgrens uit en krijgen we een eerste indruk van de enorme grootte van het gebied waarin we ons bevinden. De boomgrens laten we achter ons en nu lopen we tussen lage begroeiing door.
 
Dan ineens horen we een gebrul in de bosjes voor ons. Mijn reismaatje loopt net iets voor me en draait zich om. Hij komt naar me toe gesneld en we roepen ‘dat was een beer’! We kunnen het haast niet geloven, maar ze zitten hier en dit was zeker niet het geluid van een hond of een rendier. We zijn geschrokken want volgens de dame van het bezoekerscentrum zouden we absoluut geen beren tegen komen. Na kort overleg besluiten we verder te lopen en vooral veel herrie te maken, om eventuele andere beren in het gebied op onze aanwezigheid te attenderen.
 
Het uitgebreide verhaal over onze ‘ontmoeting’ met de bruine beer lees je in dit artikel
 
De eerste stop van de trek is normaal gesproken de Stendalsstugorna, maar we voelen er weinig voor om bij een hut te staan. Ondanks dat het niet heel druk is op de track, zoeken we liever toch de ultieme stilte en ruimte op. We besluiten nog een uur verder te lopen en dan een mooie kampeerplek te zoeken bij een stroompje.
 
Alhoewel de eerste paar rivieren een brug hadden, blijkt al snel na de hut dat dit niet de standaard is op deze trek en dat er een aantal rivierdoorsteken in zitten. Aangezien ik niet enorm fan ben van dat soort doorsteken (mede door een bijna ongeval in IJsland enkele jaren geleden) probeer ik die waar mogelijk te vermijden, maar zodra we bij de waadplaats staan, zit er niks anders op.
 
Gelukkig is het water bij deze rivier niet diep en wandelen we zonder problemen naar de overkant. De volgende oversteek is heftiger en blijkt een razende waterval te zijn. Mijn reisgenoot steekt als eerste over en bereikt zonder problemen de overkant. Niet veel later, maar wel met natte voeten, sta ik ook aan de overkant. We zijn inmiddels al een dikke anderhalf uur voorbij de hut en hebben weinig water gezien. Hier slaan we dus ons kamp op voor de nacht.

Dag 2: van Stendalsstugan naar Vålåstugan (13 km)

De volgende ochtend staan we moe op. Er hebben de hele nacht beesten om onze tent gestaan (of althans, zo voelde het) en met de beer die we eerder tegen kwamen in gedachten, hebben we niet heel lekker geslapen. We pakken de spullen in en beginnen aan de tweede dag van onze trek richting de Vålådstugan. We klimmen nog wat verder en bereiken de eerste moerassen. Alhoewel er op veel plekken boardwalks liggen, zijn die op veel plekken haast niet begaanbaar.
 
Daar waar de trail gisteren overal duidelijk vindbaar was, is dat vandaag wel anders. We lopen over de fjall tegelijk op met het sneeuwscooterpad en blijken op die track terecht te zijn gekomen. Het terrein is uitdagend en we moeten even zoeken om het juiste wandelpad weer te vinden. Na een deel gestruind te hebben, zien we weer een soort van trail en vervolgen we onze weg.
 
Wat volgt is een afdaling de volgende vallei in. We passeren meren, zien groepjes elanden grazen en komen na een laatste pittige klim aan bij de Vålåstugan. Er zijn hier relatief veel mensen en opnieuw besluiten we verder te lopen. Op de kaart staan een aantal meertjes en we willen kijken of we daar kunnen staan met de tent. Water is schaars lijkt het op sommige plekken en alhoewel het water uit de meertjes drinkbaar zou moeten zijn, ziet het er niet overal even schoon uit.
 
Een uur nadat we de hut achter ons gelaten hebben, komen we bij de meertjes. Ze zien er niet heel schoon uit, maar vinden uiteindelijk een geschikte kampeerplek aan de een van de oevers. Het water is niet drinkbaar, maar we hebben nog genoeg om de nacht door te komen. Op ongeveer een half uur lopen verderop ligt de rivier waar we morgenochtend schoon en veilig drinkwater uit kunnen halen.
 
We zijn moe van de slechte vorige nacht en besluiten vroeg te gaan slapen, maar niet voordat we een prachtige zonsondergang gezien hebben.

Dag 3: van Vålåstugan naar Lunndörrstugan (16 km)

Na een relatief zware tweede dag, heb ik er op dag drie weer zin in. Enthousiast staan we op, het is nagenoeg strak blauw en de tocht van vandaag lijkt niet al te zwaar. We beginnen met een afdaling naar de rivier, die we oversteken middels een gloednieuwe hangbrug. Na de hangbrug ontbijten we en beginnen we aan een prachtige tocht over fjalls en door dalen, steeds weer door andere landschappen. Ook lopen we voor ons gevoel kilometers lang over boardwalks die voorkomen dat we het moeras in stappen. Wel zo fijn, soms is het echter ook flink glibberen.
 
Onderweg plukken we bessen en eten we onze buiken vol. We hebben prachtige vergezichten en genieten intens. Na opnieuw een rivierdoorsteek vanwege een kapotte brug houden we pauze bij opnieuw een prachtige hangbrug. In de verte zien we opnieuw rendieren en alhoewel de zon inmiddels achter een dik wolkendek verdwenen is, is het landschap nog steeds wonderbaarlijk mooi.
 
Alhoewel de tocht van vandaag op de kaart niet lang leek, doen we er toch langer over dan gepland. Het laatste stuk naar de hut lijkt eindeloos, maar na flink bikkelen komen er aan. We willen de dag erna graag een extra dan inlassen om een top te beklimmen en hebben gehoord dat deze hut er de beste uitvalsbasis voor is. We maken een kort praatje met de huttenwachten en ze adviseren ons op een richel te gaan staan op ongeveer tien minuten lopen van de hut vandaan. Vanaf daar hebben we een prachtig uitzicht over de wijde omgeving en zou het relatief rustig moeten zijn.
 
En eerlijk is eerlijk, de aangegeven plek is prachtig. We zien in de verte wel wat andere mensen, maar vermoeden dat het uitzicht nergens beter wordt. En we hebben zelfs onze eigen vuurplaats. We zetten de tent op, nemen een duik in het ijskoude meer en genieten wederom van een prachtige zonsondergang.

Dag 4: beklimming van de berg Saanta

Vandaag hebben we een ‘vrije dag’ ingelast, om een deel top te beklimmen of een andere tocht te lopen. We hebben namelijk geen haast en elke dag extra in de wildernis is meegenomen. We besluiten om de berg Saanta (1.150m) op te gaan, die we vanaf onze kampeerplek zien liggen. Er schijnt een soort van pad naar boven te gaan, maar niet vanaf de kant waar wij kamperen. We zijn dus op onze eigen creativiteit aangewezen.
 
De dag begint zwaar bewolkt en regenachtig, maar in de middag klaar het op. Achter de richel waar we kamperen liggen enorme moerassen dus volgen we eerst het pad de vallei in, maar moeten op een gegeven moment toch een eigen weg zoeken, om te voorkomen dat we teveel afdalen. Als we eenmaal wat hoger staan, verandert het landschap in een keienbodem die bedekt is met mossen. Oftewel, je moet enorm goed opletten waar je je voet plaatst omdat je anders zomaar weg kan zakken tussen de immense keien die hier liggen.
 
We stijgen langzaam maar zeker terwijl er zich boven ons een donker wolkendek samenpakt. We plaatsen onderweg een enkele markering om straks de weg weer terug te vinden en bereiken na een dikke anderhalf uur de top. Of althans, wat we denken dat de top is. Later blijkt dat we nog net iets onder de daadwerkelijke top waren, maar dat mocht de pret niet drukken. Ondanks de wolken is het uitzicht opnieuw wonderschoon. Maar ook is het koud en enorm winderig. Tijd om snel weer af te dalen en proberen de tent te bereiken voor de regen begint.
 
Dat lukt niet helemaal en het laatste stuk van de tocht leggen we af in onze regenpakken. Onderweg doe ik me nog te goed aan de vele bessen die hier groeien en net voor de hoosbui losbarst bereiken we onze tent weer. Wonderbaarlijk genoeg klaar het net voor zonsondergang weer op, waardoor we opnieuw getrakteerd worden op een zeer fraai schouwspel van Moeder Natuur.
 

Dag 5: terug naar de auto (14 km)

Op de laatste dag hebben we gehoord dat het vooral veel rechtdoor lopen is terug naar Vålådalen. We zeggen tot ziens bij de hut (waar we, eerlijk is eerlijk, de avonden ervoor een lekker biertje hebben gekocht voor bij de zonsondergang) en lopen dan de vallei weer in. Het is druk vandaag op het pad, want voor ons is een schoolklas die in de hut overnachtte vertrokken. We proberen ze in te halen, maar dat blijkt lastig. Steeds als wij pauze houden halen ze ons in en andersom.
 
Vooral is het veel bossen door en moerassen oversteken. Ook hier zijn veel planken verrot en moeten we met regelmaat balanceren om niet het moeras in te kieperen. Op veel plekken liggen al planken klaar voor verbetering, dus mocht je deze tocht willen doen, dan is het waarschijnlijk volgend jaar beter.
 
Het laatste deel van de wandeltocht voert ons door de bossen en slechts drie uur nadat we vertrokken zijn, steken we de hangbrug over en zijn we terug in het dorp Vålådalen, wederom een bijzondere ervaring rijker!

Handige tips voor de trektocht in Vålådalen

De hutten zijn niet van tevoren te boeken, het is first come, first serve. Indien je in de hutten wilt slapen dien je alsnog je eigen slaapzak etc. mee te nemen en ook je eigen eten. In de hutten kun je eventueel ook voedsel kopen, maar dat dien je dan alsnog zelf klaar te maken, het gaat dan vooral om eten uit zakjes en droogvoer. In de meeste hutten kun je pinnen of met een creditcard betalen, maar het is wel slim om ook cash mee te nemen. Leden van de STF (Zweedse toeristenvereniging) krijgen korting op de overnachtingsprijs.
 
Drinkwater vind je overal langs de trail, maar kan soms schaars zijn indien het een droge periode is. Wij dronken het water uit stroompjes zonder te behandelen, uit meren kookten we het eerst om er zeker van te zijn dat het veilig was. Er wordt in veel meren namelijk gevist en er zijn ook honden toegestaan op deze trail. Daarnaast weet je maar nooit of er een dood rendier in ligt of iets dergelijks, dus met ‘stilstaand’ water zijn wij zelf wat voorzichtiger geweest.
 
Op nagenoeg de hele trek is mobiel bereik, mocht je dit nodig hebben. Informeer van tevoren of alle paden open zijn, ten tijden van ons bezoek was één deel onbegaanbaar vanwege een brug die was ingestort. Bij het infocentrum kunnen ze je alle informatie geven die je nodig hebt. Neem ook zeker een wandelkaart mee, Fjällkartan Z43 Vålådalsfjällen heb je voor deze trektocht nodig en is verkrijgbaar bij het Fjällstation.
 
Meer lezen over mooie wandeltochten in Zweden? Je leest het in mijn uitgebreide wandelen in Zweden artikel
 
Bekijk hier ook onze tips & tricks voor voedsel tijdens je meerdaagse trektocht én onze suggesties voor je paklijst voor je wandelvakantie.
 

Ben je na het lezen van dit artikel enthousiast geworden over je reis naar Zweden? Bekijk dan hieronder meer informatie over Zweden bij één van onze partners of maak direct een reservering voor jouw Zweden vakantie!

– Boek je vliegtickets naar Zweden voordelig via Skyscanner.
– Liever met de trein naar Zweden? Bekijk de opties via NS International.
– Een overtocht naar Zweden boek je bij Stena Line of vergelijk alle overtochten van andere rederijen hier.

– Accommodaties regel je eenvoudig én voordelig via Booking.com.
– Bekijk hier het camping aanbod van ASCI. Vergeet ook niet om een ASCI kampeerkaart te kopen voordat je op reis gaat.

– Liever een volledig verzorgde rondreis naar Zweden? Bekijk dan eens het aanbod van de onderstaande reisorganisaties:

SNP Natuurreizen heeft prachtige natuurreizen met een actief karakter.
Voigt Travel heeft een ruim aanbod van rondreizen in Zweeds-Lapland.
BBI Travel heeft een uitgebreid aanbod zomervakanties in Zweden.

Hopelijk vond je dit artikel nuttig! Wil je verder lezen over mijn avonturen in Zweden? Bezoek dan mijn Zweden startpagina boordevol weetjes en tips. Ik emigreerde in de zomer van 2023 naar Zweden en alle blogs berusten dan ook uitsluitend op persoonlijke ervaringen.

De volgende blogs vind je ook vast leuk:

– Paklijst Zweden: dit moet mee op vakantie.
– Eerste keer Zweden? Hier vind je al mijn tips!
– De mooiste plekken in Zweden vind je in dit handige overzicht.

_{In dit artikel staan affiliate links. Mocht je via zo’n link een aankoop doen en/of een reservering maken, dan ontvangen wij zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie. Alvast bedankt!}