Sneeuwscooteren in Zweden: 100% adrenaline
Mijn winterreis in Zweden gaat verder. Eerder schreef ik al over het sneeuwschoenwandelen en de overnachting in de tipi die ik wegens mijn gezondheid miste, vandaag is het de beurt om je te vertellen over het sneeuwscooteren in Zweden. Het is minstens 8 jaar geleden dat ik voor het eerst (en meteen ook voor het laatst) op een sneeuwscooter heb gezeten, maar ik heb er zin in. Omdat we slechts een klein rondje maakten destijds, kan ik me er niet zo veel meer van herinneren, maar ik vond het vast heel leuk.
Ook deze activiteit wordt weer georganiseerd door Erik en Johan vanuit B&B Villa Båtstad. We melden ons hier in de ochtend en krijgen dan te horen dat we met de bus een stukje moeten rijden en dat de scooters al klaar staan. Er ligt momenteel te weinig sneeuw om vanuit de B&B te vertrekken en dus moeten we het iets hogerop gaan zoeken.
Eenmaal in het bos aangekomen, staat er een flink aantal scooters klaar. Oftewel ‘machines’ zoals Erik ze noemt, en dat zijn ze natuurlijk ook. Op een vlak stukje weg wil Erik ons één voor één even meenemen op de scooter om ons een korte uitleg te geven over hoe zo’n beest (mag ik dat zeggen?) werkt. Daarnaast krijgt hij dan een goede indruk of je er geschikt voor bent of niet. Ter geruststelling: ze hebben in al die jaren pas 1 persoon niet laten opstappen, nadat ze drie proefrondes had gemaakt. Je wordt dus echt niet zomaar ‘afgekeurd’ gelukkig!
Best wel spannend…
Ik vind het best wel weer even spannend en meld me als een van de eerste voor de proefronde. Je kunt het maar gehad hebben, toch? Ik neem plaats en merk meteen dat het best zwaar is voor je armen. Je kunt niet net zoals op een fiets even een snelle bocht maken en het stuur omgooien, want dan gooi je meteen de scooter ook om. Ik stuur de machine de weg af en maak aan het einde een bochtje. Vanaf hier neemt Erik het over en vol gas stuiven we terug naar de plek waar de anderen op ons wachten. Zo hard kan zo’n ding dus! Nice …
Nadat iedereen een rondje heeft gemaakt en een aantal van ons besloten hebben dat ze niet zelf willen sturen, gaan we op pad. We worden ingedeeld in tweetallen en ik besluit eerst Anne te laten sturen. Achterop zitten is trouwens ook best cool, omdat je dan in ieder geval wel volledig van de omgeving kunt genieten. Ohja, en je moet af en toe meehangen als je een beetje scheef gaat, anders ga je om. We verlaten al snel het grote pad en slaan een zijweg in. Hier ligt een pak verse sneeuw en zijn de paden nog nagenoeg onaangetast. Behalve de scooters zie je bomen en sneeuw. De zon schijnt en het is puur genieten, ondanks het volume dat er van de machines af komt.
Sneeuwscooteren in Zweden: hoe bestuur je zo’n ding?
Na een eerste stop bij een uitzichtpunt is het mijn beurt om te besturen. Het is even wennen en kijken hoe de machine voelt. Het besturen is zwaarder dan het lijkt omdat je, zoals ik eerder ook al zei, niet zomaar even een bochtje kunt maken. Toch is het gaaf om te doen en suist de adrenaline toch al snel door mijn lichaam. Koud heb ik het niet want de handvaten hebben verwarming (het is eerder aan de warme kant) en nadat we ongeveer een half uurtje gereden hebben, zijn we bij onze stop voor de lunch. We parkeren de sneeuwscooters en krijgen allemaal iets om te dragen in ons handen gedrukt. Op een klein stukje lopen van de plek waar we geparkeerd hebben, ligt een prachtig bevroren meer. Alhoewel het pas net na het middaguur is, staat de zon al laag aan de hemel en lijkt het al het einde van de dag te zijn.
Er worden warme dranken uitgedeeld en Erik en Johan maken een typisch Zweedse lunch: bietensalade met Zweedse balletjes op een Zweeds broodje. Alhoewel ik geen fan van rode bieten ben, smaakt het heerlijk, maar zoals ik in mijn vorige blog ook al schreef, smaakt alles in de buitenland beter. Ze maken een kampvuur aan zodat iedereen een beetje kan opwarmen. Daar zit je dan, middenin de stilte van de Zweedse wildernis. Ge-wel-dig!
IJsvissen op het meer
Dan is het tijd om te gaan ijsvissen. Met een speciale boor maak je een gat in het ijs en met een kleine hengel kun je proberen een vis te vangen. Ik vind het leuk om een keer te proberen en er wat foto’s van te maken, maar iets dergelijks is niet zo aan mij besteed, ik ben meer van het fotograferen en op mijn eigen wijze genieten van de natuur. Ik begeef me dus maar weer naar het vasteland, waar Erik en Johan nog wat aan het kletsen zijn over Zweden en hun passie voor het buiten zijn. Mooi man, dat enthousiasme!
Zodra iedereen begint af te koelen is het tijd om in te pakken en terug te lopen naar de sneeuwscooters. Vanaf hier maken we nog een ritje van ongeveer een uur over wat meer technische paden. Het begin licht te schemeren en af te koelen. Tijd om terug te gaan naar Holjes en op te warmen bij het vuur.
Conclusie en disclaimer
Tot zover mijn blog over het de sneeuwscootersafari in Zweden. Ook eens doen? Ik maakte deze reis op uitnodiging van noSun reizen, kijk hier voor het programma en de mogelijkheden!
You may also like
24 Comments
Kirsten | Travelaar.nl
Soms wou ik dat ik een beetje meer op jou leek Anto. Zo stoer wat je allemaal doet. Ik blijf het maar zeggen. Het rijden op een sneeuwscooter lijkt me geweldig! Maar dan moet ik me eerste over mijn sneeuw-fobie heenzetten haha. Ik kies vrijwel nooit koude bestemmingen uit. Vanwege mijn haat voor sneeuw (en kou) 😉 Maar sowieso Fins Lapland en IJsland staan nu redelijk hoog op mijn lijstje, dus wie weet volgend jaar?
anto
Hopelijk gaat het je ooit lukken, alhoewel Down Under ook gaaf is nu. In de bergen rondom Sydney kan trouwens geskied worden 😉
Jenny - IkReis
Ik vond het doodeng, dat rijden op een sneeuwscooter! Althans, in het begin. Daarna vond ik het vooral erg gaaf en ook heel koud.
Ik zou best wel weer naar de sneeuw willen. Zweden lijkt me mooi, al zou ik misschien liever wat verder naar het noorder willen dan deze plek. Noorderlicht….
anto
Jaaa … dat Noorderlicht. Blijft een bucketlist item voor mij (en ik vermoed verslavend als je het al eens hebt gezien …)
Yvonne
JA! Dit wil ik ook doen! Lijkt me echt supergaaf! Mijn volgende gedachte is wel meteen: koud! Van die rijwind… Dat biedt trouwens perspectief: een stukje moeten rijden omdat daar meer sneeuw ligt. Wij gaan volgende week naar Thüringerwald, o.a. omdat het me tof lijkt om een sledetocht met husky’s te maken, en het stadje waar we slapen is sneeuwloos, maar wie weet dus wat hogerop wel sneeuw. 🙂
anto
Hopelijk had je lekker veel sneeuw daar!
Ilona
Onwijs stoer om te doen, op de sneeuwscooter. Mooie plaatjes ook! Lijkt me best eng. Ik moest ook even glimlachen toen je het had over de lunch; rode bieten. Ik ben net zoals jij geen rode bieten fan maar het lijkt me wel wat hebben, haha. Wat de boer niet kent dat eet hij …toch 😉
anto
Precies 🙂 haha
Jacomijn - Safe and Healthy Travel
Haha, geweldig! Is ook zo, alles smaakt beter in het buitenland. En als je dan aan het picknicken bent op zo’n lokatie kan het niet meer stuk!! Wat gaaf!
Sanne
Super try before you die avontuur. Heb ijsvissen nog gelijk toegevoegd aan mijn bucketlist. Geinig is ook die mini picknicktafel van jullie. En ja bieten op z’n Zweeds smaken echt anders !
anto
Zo echt wel … zo’n salade gaat er bij mij wel in 🙂
Aniek - travelwriter.nl
Wat gaaf Anto! Zeker als je zelf een stukje mag rijden. Lijkt me inderdaad nog best lastig om te doen, maar juist daarom zou ik het zelf ook wel eens willen proberen. Je bent tijdens je reis echt wel van de ene gave activiteit in de andere grond, of niet?
Aniek - travelwriter.nl
” in de andere gerold ” moest dat dus zijn 🙂
Gabriëlle ~ GlobeGirl
Het is gek om dit te lezen. Ik zou nooit van mijn leven meer op een sneeuwscooter gaan, in ieder geval niet zelf rijden. Als ik het zo lees klinkt het toch wel erg gaaf. Toen ik op zo’n beest (mag je zeker zeggen) ging rijden, ging het namelijk mis. Ik had hem niet onder controle en maakt een ongeluk… Ik moest naar het ziekenhuis en de schade vergoeden (niet leuk). Toch zou ik het misschien nog eens willen doen maar dan zou ik absoluut niet zelf meer sturen. Ik was destijds ook 17, achteraf helemaal niet verantwoord.
anto
Aiii dat is balen zeg. Ik snap wel dat je nu niet echt meer zin hebt om het te proberen …
Kelly | Dutchie on the Road
Zo gaaf…ik wil ook!! Ik vind een quadbike ook helemaal te gek dus deze machine wil ik ook wel graag besturen 🙂 .Dat ijsvissen lijkt me dan weer minder ondanks het feit dat ik vroeger altijd ging vissen met mijn oom.
anto
Hmmm het ijsvissen was leuk voor even maar het koud om echt lang te blijven zitten 😉
Diana | Stripe Away
Dat wil ik ook! Ben echt een adrenalinejunky dus dit past er goed bij! Ook ben ik enorm gek op sneeuw maar gek genoeg nog nooit naar een gebied gegaan met sneeuw buiten Nederland. Oeps! Maar lijkt mij idd even wennen om het beest te sturen maar ook te gek als je het eenmaal kan.
anto
Ja het is even wennen maar lukt steeds beter … en dan durf je ook weer harder 🙂
ivonne
Het lijkt me gaaf om te doen zo’n rit.Die lunch klinkt goed, bieten met gehaktballen wat een aparte combi. Het ijsvissen zou ik niet willen, dat vind ik zielig. Als je dat uit de dag weglaat dan ga ik zo mee!
Carolien | Dreams the World
Lijkt me echt heel spannend maar ook heel gaaf! Inderdaad in de buitenlucht smaakt alles beter. Ook na inspanning smaakt alles beter
anto
Klopt, ik heb altijd (ALTIJD) honger/trek als ik buiten ben!
Marcella
Ik vind alleen je headerfoto al onwijs stoer! Wat een tof avontuur joh, dat vissen ook. Wauww!
anto
Thanks!