Waarom je NU naar Sidemen op Bali moet

Mijn tweede week in Indonesië zit erop. Deze week geen overzicht net als vorige week, maar een persoonlijk verhaal over waarom je NU (en niet over een jaar) naar Sidemen op Bali moet. Sidemen, dat aan de voet van de Agung vulkaan ligt en dat groener dan groen is. De plek waar ik het échte Bali leerde kennen, waar ik urenlang voor me uit staarde over de rijstvelden en waar ik mijn eerste aardbeving ooit ervoer.
 
Dit blog stamt uit 2017, toen ik Sidemen voor het eerst bezocht. In 2023 keerde ik terug, meer over het Sidemen van nu lees je in dit artikel
 

Drukte in Ubud

Alhoewel ik Ubud leuk vond, was het er te druk voor mijn smaak. Te veel backpackers, te veel scooters en veel te veel herrie. De keuze om naar Sidemen te gaan was dus snel gemaakt. Ik had al over Sidemen gelezen en dus vroeg ik Ketut (die me ook van de luchthaven naar mijn hotel in Ubud had gebracht) of hij me wilde brengen. Hij reageerde met de opmerking dat hij eerst zou checken of het veilig is want … Sidemen ligt nagenoeg in de schaduw van Gunung Agung, oftewel de vulkaan die op uitbarsten staat. Een paar uur later krijg ik antwoord: de weg naar Sidemen is open en het dorp is veilig. En dus is het tijd om op internet te zoeken naar een fijne accommodatie. De volgende dag stap ik samen met semi-reisgenoot Marieke in de auto van Ketut en gaan we op weg naar Sidemen.
 
Ik had me eigenlijk geen voorstelling gemaakt bij Sidemen op Bali. Nadat ik een paar keer flink teleurgesteld ben geweest op reis (mede door Instagram, waarom lees je hier!) besloot ik mijn verwachtingspatroon naar beneden bij te stellen, in zijn algemeenheid. Geen hoge verwachtingen leidt vaak tot bijzondere verrassingen, ben ik inmiddels achter.
 
Eerlijk is eerlijk, de rijstvelden rondom Ubud vielen me tegen. Die van Tegalalang waren bizar druk en verder heb ik vooral vlakke rijstvelden gezien, niet de mooie terrasvormige zoals je op internet ziet. En dit terwijl ik er nieteens heel veel van verwachtte bij Ubud. Al bij het binnen rijden van Sidemen valt me op hoe ontzettend groen het hier is. Groen, groener groenst. Vijftig tinten groen. Geef het een groene naam, je snapt wat ik bedoel.

Hotel in Sidemen

Alhoewel Marieke en ik semi samen reizen, hebben we elk een eigen hotel. Niet omdat we bulken van het geld, maar omdat we ook allebei onze privacy willen. Plus de hotels in Sidemen zijn goedkoop, ik boek voor 22 euro per nacht een kamer in Abian Ayu Villa, een prachtig viersterren hotel, waarvan de kamers uitkijken over de rijstvelden en de vulkaan. Dit bedrag valt ruim binnen mijn dagbudget en bij aankomst in het hotel blijkt dat ik een goede keuze heb gemaakt. Mijn kamer bevindt zich boven de receptie en kijkt inderdaad uit over de wijde omgeving en in de verte zie ik af en toe een glimp van Agung.

Rust en stilte

Ik plof neer op mijn kingsize bed en net als ik me bedenk dat ik hier vast de rust ga vinden die ik zoek, wordt er op mijn deur geklopt. Het is één van de meisjes die in het hotel werkt met de menukaart van het restaurant in haar hand. Het is niet zo druk vandaag, dus ze willen graag weten wat ik wil eten en hoe laat. Ietwat onvoorbereid kies ik een curry en een uur later meld ik me in het restaurant. Er zijn slechts twee andere tafeltjes bezet. Na het eten duik ik direct mijn bed in want ik heb na het nachtwerk van de Gunung Batur beklimming wat slaap in te halen.
 
De volgende ochtend kom ik bij het restaurant voor het ontbijt, maar er is niemand. Er hangt een Frans stel in het zwembad en ik vraag hen of dit inderdaad de plek voor het ontbijt is. Het schijnt zo te zijn en volgens hen verschijnt er vanzelf iemand om me te helpen. Dit blijkt inderdaad zo te zijn en niet veel later geniet ik van een heerlijk ontbijt.
 
Ik ga terug naar mijn kamer, vastbesloten om wat werk te verrichten. Ik klap mijn laptop open en niet veel later wordt er op de deur geklopt. Het is Marieke, die vanaf haar hotel naar de mijne is gelopen. Ze geeft aan dat het bizar rustig is in het dorp en dat ze een zilversmit heeft gevonden waar we een sierraad kunnen maken. Ik besluit mijn laptop weer op te bergen en mee te gaan, ik wil namelijk wel graag een nieuwe ring, maar dan niet in zo’n toeristische workshop als bij Ubud.
 
En dus zitten we niet veel later aan tafel bij Agung Silver, waar een jonge man ons leert hoe we een zilveren ring moeten maken. Hij vertelt ons dat hij al weken geen werk heeft en dat hij bijna geen geld meer heeft. Hij geeft de schuld aan de vulkaan die op uitbarsten staat, alle toeristen blijven daarom weg. De workshop is super leuk en blij en trots met onze nieuwe ringen, gaan we nog even lunchen. Er is een handjevol restaurants aan de straat waar we zijn, maar ze zijn allemaal leeg. Op goed geluk kiezen we er eentje uit, waar toevallig iets later ook andere Nederlanders neerstrijken. Na een goede lunch ga ik terug naar mijn hotel waar ik de rest van de dag lekker in het zwembad hang.
 
Het valt me op hoe rustig het is. Misschien wel te rustig. Van alle kamers zijn er slechts een paar bezet en ook in het restaurant is bijna niemand. Ik vraag er naar bij de meisjes van het hotel. Die vertellen me dat bijna iedereen hun verblijf in Sidemen annuleert vanwege de vulkaan die op uitbarsten staat. Dat groepen niet meer komen en dat ze nauwelijks iets te doen hebben. Ze zijn verdrietig want ze hebben nauwelijks business. Plus Sidemen valt niet binnen de gevarenzone, als ik hen moet geloven.

Wandeling door de rijstvelden bij Sidemen

Die avond val ik met mijn kleren aan in slaap op bed, nog steeds niet helemaal hersteld van mijn nachtelijke Batur avontuur. Ineens schrik ik wakker van een harde bons. En een trilling. In eerste instantie denk ik dat ik het gedroomd heb, maar niet veel later voel ik het opnieuw. Een korte trilling van mijn kamer, best een heftige. Met een bonzend hart sta ik op en stap ik mijn balkon op. Geen rookpluim, lava of andere verontrustende dingen die kunnen wijzen op een uitbarsting van Agung. Het uur erna voel ik niks meer en ik geloof bijna dat het gewoon een droom was…
 
De volgende ochtend sta ik op en loop ik naar mijn balkon. Agung zit in de wolken en het leven gaat zichtbaar normaal door hier op het platteland. Op datzelfde moment voel ik opnieuw die trilling en terwijl ik de ramen van mijn schuifdeur hoor rinkelen, realiseer ik me dat ik het vannacht heus niet heb gedroomd. Ik stuur een Whatsapp naar Marieke: ‘voelde jij dat ook?’ Ze bevestigt en dus kan ik het meemaken van een aardbeving bij deze van mijn bucketlist afstrepen. Ik doe later navraag bij het personeel van het hotel, maar die zijn er nuchter onder. In september hebben ze dit soort schokken meermaals gevoeld en Agung is nog steeds niet uitgebarsten. Het zou zomaar nog jaren kunnen duren tot het gebeurt.
 
Die dag maak ik met een gids van het hotel een wandeling door de rijstvelden rondom Sidemen op Bali. Het is er prachtig en vooral weinig toeristisch. Beter nog, we komen niemand anders tegen, behalve een aantal locals. We wandelen langs tempels, een lokale school en landbouwhutjes. En ik … ik verbaas me nog steeds over het aantal kleuren groen dat hier in het landschap vertegenwoordigd is.

De lokale bewoners helpen

De volgende nacht zijn er geen aardschokken meer. Ik besluit mijn verblijf in Sidemen met een nacht te verlengen want ik vind het er heerlijk. Nauwelijks andere toeristen, geen backpackers die voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten en gewoon rust en stilte. Die middag gaan Marieke en ik ‘het dorp’ in. Een dorp is het nauwelijks te noemen, het is meer een lange straat met een aantal warungs en … een vluchtelingenkamp waar mensen die in de ‘gevarenzone’ wonen inmiddels zo’n drie weken verblijven.
 
Het is schrijnend om te zien. Kinderen die vies zijn, oudere mensen die op de grond liggen en honden en katten die hun behoefte doen. Ik voel me ongemakkelijk, maar stap toch naar binnen om te vragen of er iemand is die Engels spreekt. Die blijkt er te zijn en ik vraag wat we kunnen doen om te helpen. In eerste instantie vraagt de beste man om vers fruit en groente, maar helaas hebben ze dit niet in het dorp en aangezien we geen vervoer hebben naar een aantal dorpen verderop, wordt dat lastig. Maar drinkwater en iets lekkers voor de kinderen is ook goed.
 
En dus besluiten we alle winkeltjes in die straat af te gaan. Bij de een kopen we een doos met flesjes drinkwater, bij de andere de snoepjes voorraad en bij weer een ander wat andere snacks. We delen ze uit in de opvang en de kinderen zijn ontzettend blij. Met ze praten is er niet bij want ze spreken geen Engels, maar de dankbaarheid is van hun gezicht te lezen. Niemand weet hoe lang ze daar nog moeten blijven … en wanneer ze weer naar huis kunnen. Foto’s maken doe ik niet want ik vind het ongemakkelijk. Ik wil niet als een toerist bestempeld worden die foto’s maakt in ruil voor voedsel. Dat past gewoon niet bij me. Ik maak, nadat ik toestemming heb gevraagd van de Engels sprekende coördinator, een foto van de buitenkant van het vluchtelingenkamp. Dat lijkt me voldoende.
 
Dan ga ik terug naar mijn hotel. Ik besluit een massage en een pedicure te nemen, zo verdienen de meiden daar toch nog wat geld. Die avond word ik warm onthaald in het restaurant, alle medewerkers komen even afscheid nemen. De dame van de pedicure, de receptionist en de jongen die mijn kamer schoonmaakte. Omdat ik vroeg vertrek, komt er nog iemand een ontbijt om mee te nemen brengen. Hij geeft me een dikke knuffel. ‘Bye Anto, thank you for your visit!’

Sidemen op Bali, ga nu en niet over vijf jaar

Zoals gezegd is het nu de tijd om naar Sidemen te gaan. Ik heb van veel mensen gehoord dat Sidemen het Ubud van 15 jaar geleden is. Weinig toeristisch, rustig en groen. Authentiek, vriendelijk en ongedwongen. De aandacht die de media geeft aan de mogelijke uitbarsting van Agung is overweldigend en naar de mening van iedereen veel te uitgebreid. Mensen annuleren hun vakantie, zich niet realiserend dat het ook nog jaren kan duren voordat Agung ontploft. Als ie überhaupt al ontploft. Op het moment van schrijven is de activiteit weer iets afgenomen, maar dit kan natuurlijk per dag verschillen. De safety zone rondom Agung is 12 kilometer rond de krater. Sidemen ligt op 18 kilometer van de krater. Oftewel: activeer je avontuurlijke jij en ga naar Sidemen op Bali. Ik garandeer je dat je het geweldig gaat vinden!
 
Update: inmiddels is de vulkaan uitgebarsten maar Sidemen heeft er nauwelijks onder te leiden gehad. Tijd dus om je trip naar Sidemen op Bali te gaan plannen. Doe je de lieve mensen bij Abian Ayu Villa de hartelijke groeten wanneer je er bent?
 
Op zoek naar meer niet toeristische plekken? Check dan ook deze niet toeristische route Java, Bali en Lombok

Plan je reis naar Sidemen op Bali

Vliegen naar Bali deed ik met KLM, een vlucht die een korte tussenlanding maakte in Singapore. Ik boekte mijn ticket een maand voor vertrek tijdens de Werelddeal weken en betaalde € 625. De voordeligste prijzen vind je bij. Skyscanner.
 
Ook is het handig om een reisgids mee te nemen. Bovendien ook wel zo leuk, zodat je niet constant met je mobiel bezig hoeft te zijn ter plekke. Ook wel zo sociaal toch? Niks zo irritant als in een cafeetje zitten met mensen die alleen maar op hun mobiel zitten te scrollen. Ik kan je de volgende reisgidsen van harte aanbevelen:

– Lonely Planet Bali
– Lonely Planet Bali – pocket edition
– Reisgids We Like Bali
 
Accommodaties zijn het voordeligste te regelen bij Booking.com.
 
Transport van- en naar de luchthaven regel je via Get Your Guide.
 
Liever toch een georganiseerde reis? Dan heb ik hieronder wat goede opties voor je:
– Boek een of meerdere bouwstenen via Riksja Reizen
– Bekijk hier de pakketreizen van TUI naar Bali
– Bekijk hier de Bali vakanties van De Jong Intra
– Bekijk hier een 15-daagse single groepsreis avontuurlijk Bali
– Of deze 17-daagse groepsreis naar Bali
 

Conclusie en disclaimer

Ik hoop dat je dit Bali reisblog nuttig vond. Mocht je nog vragen hebben, stel ze dan gerust. Dit artikel bevat affiliate links. Als je via één van deze links een reservering maakt, krijg ik zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie.

Verder lezen over Bali? Bezoek dan mijn Bali startpagina boordevol tips, bijzondere plekken en heel veel reisinspiratie voor jouw reis naar Bali en de omringende eilanden.