Actieve rondreis Noord-Griekenland: Mount Olympus, Meteora en de Vikos Kloof

Wie bij ‘een vakantie in Griekenland’ alleen maar denkt aan eilanden, stranden en een azuurblauwe zee kent Noord-Griekenland niet. Hier zijn het de groene natuur, bergketens (met soms wat sneeuw) en eeuwenoude kloosters die het landschap domineren. In samenwerking met SNP Natuurreizen maakte ik dit voorjaar een bijzondere én actieve reis door Noord-Griekenland en eerlijk is eerlijk, ik werd zéér aangenaam verrast door al het moois dat me hier gepresenteerd werd. Ik beklom Mount Olympus (de hoogste berg van Griekenland), wandelde tussen de kloosters van Meteora en daalde af in de onmetelijk diepe Vikos kloof. Bij deze een uitgebreid verslag van een memorabele reis!
 

Begin van een ontmoeting met de Griekse goden

Wie Griekenland zegt, zegt ook mythologie. Onze reis start op de luchthaven van Thessaloniki, waar mede Outdoorbloggers Mirre, Bregje en ikzelf opgehaald worden door onze gids Peter, die ons de komende week mee op pad neemt in Noord-Griekenland. Na een rit van ongeveer anderhalf uur komen we aan in het stadje Dion waar we een archeologische site bezoeken. Dit gebied ligt aan de voet van Mount Olympus waar we de dag erna op pad gaan. In Dion vind je oude badhuizen, kerken en paleizen. Vanaf enkele plekken heb je wanneer het goed weer is uitzicht op de toppen van het nationale park Mount Olympus, de zetel van Zeus de oppergod. Wij hebben geen goed weer en moeten wachten op onze eerste kennismaking met de berg der bergen.
 

 

Overnachting in Litochoro

Na een bezoek aan Dion rijden we door naar het gezellige dorp Litochoro. Dit is de belangrijkste uitvalsbasis voor het nationale park Mount Olympus en dat is duidelijk: overal zie je terrassen en toeristenwinkels die wandelkaarten verkopen. We checken in bij het charmante Guesthouse Papanikolaou dat gerund wordt door een Duitse en haar Griekse man. Ze wonen hier al jaren en na een hartelijk welkom is het tijd om te gaan eten. We zijn al sinds vannacht op reis vanwege de vroege vlucht en hebben wel zin in een goede maaltijd. Die krijgen we bij Meze Meze, een klein restaurant dat bomvol zit, voornamelijk met locals. Voor een appel en een ei staat onze tafel al snel vol met heerlijke Griekse gerechten die we ons goed laten smaken. Daarna is het vroeg naar bed want de volgende dag wacht ons een groots avontuur: de beklimming van Mount Olympus.
 

 

Mount Olympus beklimmen

Mount Olympus beklimmen is geen kattenpis: de tocht kost je minimaal twee dagen en een flinke portie doorzettingsvermogen. Je stijgt en daalt namelijk 1.800 meter en daalt dit ook weer af en dat in slechts twee dagen … de exacte planning laten we afhangen van het weer want als het bewolkt is, heeft de uiteindelijke toppoging niet zo veel zin.
 
Als we opstaan blijkt het weer echter prima en kunnen we in de verte de toppen van Mount Olympus al zien liggen. Tijd om de rugzak in te pakken en op pad te gaan dus. Alhoewel je de wandeltocht ook vanuit Litochoro kunt starten, kiezen wij ervoor om dit vanaf Prionia dat op 1.100 meter ligt. Hier ligt een klein restaurantje en een parkeerplaats. Voor bezoekers die niet wandelen is dit het eindpunt, wandelaars beginnen hier aan hun toppoging. We binden de rugzakken op en gaan op pad. Inmiddels heeft de blauwe lucht plaats gemaakt voor bewolking en zien we geen echte bergen meer om ons heen.
 

 

Naar Refuge Spilios Agapithos

Onze eerste bestemming voor vandaag is Spilios Agapithos, ook wel berghut A genoemd. Dit is de oudste berghut van het Olympus gebergte en dé uitvalsbasis voor een toppoging. Deze berghut ligt op zo’n 2.100 meter hoogte en dus moeten we een goede 1.000 meter klimmen. Het eerste deel van de route voert ons door een naaldbos, over een breed en soms steil pad omhoog langs de bergflank. Onderweg passeren we klaterende watervallen en komen ons af en toe groepen muilezels tegemoet: zij verzorgen de bevoorrading van de berghut.
 
Ondertussen begint het steeds meer dicht te trekken en besluiten we dat het waarschijnlijk niet meer haalbaar is om vanmiddag ook nog naar de top van Mount Olympus te lopen, die nog eens zo’n 800 meter boven de berghut ligt. Eenmaal hoger wordt de begroeiing schaarser en passeren we de eerste sneeuwvelden. Bizar, want als ik me iets niet had voorgesteld bij Griekenland is het sneeuw. Na nog een aantal zigzags zien we ineens de refuge boven ons liggen op een klip. Nog even een half uurtje door en we zijn er!
 
Alhoewel de zon zich bij aankomst nog heel even laat zien, besluiten we dat het mooi geweest is voor vandaag en dat we onze intrek vast nemen in de berghut. Morgenochtend lijkt het weer beter te worden en gaan we een toppoging doen. De nacht verloopt zoals gewend in de berghut: rusteloos en een beetje gespannen voor het avontuur van morgen.
 

 

Naar de top van Mount Olympus

In alle vroegte staan we op, bestellen we een eenvoudig ontbijt en gaan we op pad. Inmiddels schijnt te zon en is het nagenoeg onbewolkt. Het lijkt erop dat we geluk hebben voor onze toppoging. Vanaf de refuge is het nagenoeg loodrecht omhoog, eerst nog door lage begroeiing, later over een stenig pad. Alhoewel, van een pad is niet altijd sprake, soms is het gewoon je weg vinden over een lading stenen.
 
De route is werkelijk prachtig en eerlijk is eerlijk, ik had niet verwacht zo’n bijzonder landschap boven de wolken aan te treffen. We worden omringd door eindeloze bergtoppen, sneeuwvelden, her en der een plukje bomen en voor de rest is er niks. De klim omhoog gaat langzamer dan gepland, mede omdat we veel foto’s maken. Tijdens een steile klim over een pad met rolkeien komt er langzaam maar zeker een wolkenveld op ons afgedreven. We zien een andere gids, die we gisteren in de hut spraken, met zijn klanten naar beneden komen. Hij waarschuwt voor op het handen zijnde onweer en we gaan in overleg. Het is nog een dikke anderhalf uur tot de top maar doorgaan (en weer afdalen) in slecht weer is geen optie. Daarnaast moeten we dus ook nog van de refuge terug naar Prionia en staat er nog een rit naar Meteora op het programma. De conclusie: omkeren.
 
We hebben de top van Mount Olympus helaas dus niet gehaald, maar het was hoe dan ook een prachtig avontuur. Na een korte pauze in de berghut pakken we onze spullen en beginnen we aan de afdaling terug naar Prionia. Ondertussen is het flink gaan regenen waardoor het pad glibberig wordt. Meer dan eens glijden we uit door de gladde stenen en de modder en we zijn blij als we ongeschonden de berg af zijn. Mount Olympus laat van zich spreken in volle glorie vandaag.
 

 

Mount Olympus beklimmen: know before you go!

Wanneer je Mount Olympus wilt beklimmen is het handig om te weten dat er meerdere toppen zijn. Mytikas is de hoogste top, maar deze piek kun je alleen met een gids en klimmateriaal doen. De meeste mensen kiezen daarom voor de beklimming van Skolio, de makkelijk bereikbare top. Deze ligt hemelsbreed maar 150 meter van Mytikas vandaan en kun je zonder klimervaring doen. Wij gingen op onze tocht voor Skolio.
 
In de berghut kun je eten en drinken kopen, dit hoef je dus zelf niet mee te nemen. In de hut zijn dekens aanwezig, je doet er wel verstandig aan om zelf een lakenzak mee te nemen. Er is alleen koud stromend water om je mee te wassen en er is beperkte wifi. Er liggen ook wat stekkerdozen om op te laden, maar deze zijn gewild dus zorg dat je apparatuur voor je aan de klim begint is opgeladen.
 
Omdat het een flinke klim is raad ik je aan om er een tocht van drie dagen van de maken, mede afhankelijk van het weer:
 
Dag 1: Prionia – Refuge Spilios Agapithos
Dag 2: beklimming Mount Olympus – Skolio top
Dag 3: afdaling naar Prionia
 
Op zich kun je dag 2 en 3 ook in één doen, maar dit betekent dan 800 meter klimmen en ruim 1.800 meter afdalen, iets wat niet voor iedereen geschikt is. Interesse in de beklimming van Mount Olympus? SNP Reizen heeft een programma dat je prima kunt inpassen in je Griekenland reis.
 
Lees ook het blog dat Bregje schreef over de beklimming van Mount Olympus
 

 

Volgende stop: de kloosters van Meteora

Een aantal jaar geleden had ik nog nooit van Meteora gehoord en ineens was het daar. Ik zag er foto’s van en wist meteen: die bijzondere plek wil ik ooit bezoeken! Meteora is een verzameling van een aantal oude kloosters die op rotspilaren gebouwd zijn, in de hoogtijdagen leefden er hier monniken in maar liefst 24 verschillende kloosters. Na de diverse oorlogen zijn er nog zes kloosters in goede staat, waarvan je er enkele kunt bezoeken.
 

 

Zonsondergang in Meteora

We overnachten tijdens ons verblijf in Meteora in Archontiko Mesohori guesthouse, een kleinschalige accommodatie direct aan de rotsen van Meteora. Peter vertelt ons dat het guesthouse zelfs decor staat voor opnames van een populaire Griekse soapserie.
 
Na een snelle douche is het tijd om de zonsondergang bij Meteroa mee te maken, dit is schijnbaar het mooiste moment van de dag. Helaas is het die avond bewolkt maar de kloosters zijn hoe dan ook prachtig. Peter brengt ons naar diverse uitzichtpunten en uiteindelijk blijkt het zonnetje toch nog even tevoorschijn te komen. Net op dat moment staan we op een prachtig uitzichtpunt en begrijp ik direct waarom de zonsondergang bij Meteora zo bijzonder is. Het is een magische afsluiting van wederom een bijzondere dag.
 

 

Wandelen bij Meteora

Bij Meteora kun je diverse korte wandeltochten maken. Wij kiezen ervoor om naar het Varlaäm klooster te wandelen. Haal bij de receptie van je accommodatie een wandelkaart zodat je een idee krijgt voor de mogelijkheden, de paden zijn niet echt duidelijk gemarkeerd. Ook kun je ze niet met elkaar verbinden waardoor een huurauto onmisbaar is in dit gebied.
 
De wandeling naar het Varlaäm klooster voert ons door een kloof omhoog en halverwege passeren we een grot. We stappen even naar binnen en de lichtinval is er prachtig. Na een fotosessie lopen we door omdat Peter boven bij het klooster op ons wacht. Net voordat we boven zijn, komen we nog een aantal schildpadden tegen die hier huizen.
 
Hoe rustig het op de wandeling bij Meteora was, hoe druk het bij het klooster is. Nadat we 3 euro entree hebben betaald mogen we naar binnen. Het is leuk om er even rond te kijken, maar te druk naar mijn smaak. Niet geheel onterecht want het is en blijft een hele bijzondere plek.
 

 

Meteora in Noord-Griekenland: know before you go!

Enkele zaken die handig zijn om te weten voor je bezoek aan Meteora zijn dat je knieën en schouders bedekt moeten zijn. Reken op flinke drukte bij de kloosters en check vooraf of het klooster van jouw wensen geopend is: elk klooster heeft een eigen rustdag.
 
Wanneer je de zonsondergang bij Meteora wilt meemaken, adviseer ik je op om tijd te zijn want op het moment dat de zon onder is, ben je al te laat voor mooie foto’s. Het gebied is al prachtig vanaf een goed uur voor zonsondergang. Het is op dit tijdstip overigens ook een stuk minder druk dan overdag.
 
Lekker eten kun je bij Taverna Bakaliarakia (diner) en Restaurant Meteora (lunch) in Kastraki. Bij deze laatste kun je een kijkje nemen in de keuken en daar zelf je gerecht uitkiezen. Een absolute aanrader!
 

 

Bezoek aan de Vikos kloof

Onze laatste bestemming is het gebied rondom Ioánnina. Deze studentenstad met meer dan 100.000 inwoners is de hoofdstad van de regio Epirus en een leuke plek om even rond te kijken voor een paar uurtjes. De meeste bezoekers komen hier echter voor ze verder reizen naar de imposante Vikos kloof: één van de diepste kloven ter wereld. Deze ligt in Zagoria op ongeveer anderhalf uur rijden van Ioánnina vandaan.
 

 

De diepste kloof ter wereld?

Al direct bij aankomst zien we borden: the deepest canyon in the world! Dit blijkt echter niet helemaal waar te zijn, maar wel wanneer je de breedte met de diepte vergelijkt. Hoe dan ook, het lijkt erop alsof er ons iets heel bijzonders staat te wachten …
 
Onze eerste stop maken we bij Monodendri, een van de gehuchten aan de zuidelijke afgronden van de Vikos kloof. We parkeren hier de auto en maken een korte wandeling naar een oud klooster. Vanaf hier staren we voor het eerst de diepte in van de kloof en ik kan niet anders zeggen dan dat mijn mond open valt. Ik had wel iets bijzonders verwacht, maar zo mooi ?!? Ik kijk letterlijk mijn ogen uit hier.
 
Van een stel passanten krijgen we de tip om nog even verder te lopen langs het klooster, mits we geen hoogtevrees hebben. Dat hebben we niet een een avontuur willen we juist wel. We lopen nu, zonder barrière vlak langs de metersdiepe afgrond van de Vikos Kloof. Doodeng maar wel echt heel gaaf. Niet veel verder komen we bij een bordje waar staat ‘Attention, you pass at your own risk’. We besluiten verder te gaan en wat volgt is een smal stenen pad met wederom een enorme afgrond. Vanwege de steenslag die hier met regelmaat plaatsvindt blijven we niet te lang maar wow … wat een bijzondere plek!
 

 

Wandeling in de Vikos kloof

Na een koffie op het terras in Monodendri besluiten we een wandeling de kloof in te maken. We dalen ongeveer een half uur af maar besluiten dan dat het ook tijd wordt om weer om te keren. Omlaag gaat namelijk twee keer zo snel als omhoog (net als bij de Grand Canyon) en we hebben ook nog een compleet middagprogramma. Houd er rekening mee dat de afdaling de Vikos kloof in steil is en niet voor mensen met hoogtevrees.
 

 

Papingo en de Voidomatis rivier

De middag brengen we door aan de andere kant van de Vikos kloof. De rit van Monodendri naar Papingo duurt ongeveer een uurtje, zonder stops. De eerste stop die we maken is die bij de Voidomatis rivier die op de bodem ligt. Het turkooizen water nodigt uit tot een frisse duik en het maken van wat foto’s.
 
Dan klimmen we weer naar boven en komen we uit bij het gezellige Papingo waar we een stop maken voor de lunch. We wandelen wat door het dorpje, maken foto’s en genieten opnieuw van fabelachtige uitzichten.
 
De laatste stop van de dag maken we bij de Papingo Rock Pools waar je ook heerlijk kunt afkoelen en zwemmen. De kloof is enkele honderden meters diep en echt een heerlijk relaxt einde van je dag en je bezoek aan de Vikos kloof.
 

 

Wat nog meer te doen in Ioánnina en omgeving

Wij bezochten de Vikos kloof voor een dag vanuit Ioánnina, maar echt wandelfans kunnen beter in de buurt van de kloof overnachten. Zoals gezegd is Ioánnina ook de moeite van een bezoek waard. Zo kun je bijvoorbeeld met de boot naar Ioánnina Island, maar dit vond ik echter wel wat toeristisch. De oude stadsmuur is een bezoek meer dan waard.
 
Op ongeveer een half uurtje rijden van Ioánnina vandaan ligt het Dodoni amfitheater, één van de grootste in Griekenland. Het theater bood plaats aan ruim 18.000 mensen en is hiermee een van de hoogtepunten van de Epirus regio en Noord-Griekenland.
 
Na ons bezoek aan Dodoni en Ioánnina Island is onze reis in Noord-Griekeland ten einde gekomen. Peter brengt ons naar de luchthaven van Thessaloniki waar we inchecken voor de vlucht naar huis.
 

 

Beste reistijd Noord-Griekenland

De beste reistijd hangt een beetje af van wat je precies wilt gaan doen. Indien je Mount Olympus wilt beklimmen, kan dit het beste in de maanden juni tot en met september. De rest van dit gebied is het hele jaar door te bezoeken, maar houd er wel rekening mee dat het in de bergen flink kan afkoelen voor Griekse begrippen en dat het dus bepaald geen zonbestemming is buiten de zomermaanden om. De beste periode is van maart tot en met oktober.
 
Lees ook het reisverslag van Mirre van deze rondreis in Noord-Griekenland en check hieronder de video die ze maakte:
 

 

Rondreis Noord-Griekenland

Wij maakten deze reis in samenwerking met SNP Natuurreizen. Je kunt de beklimming van Mount Olympus volledig georganiseerd laten regelen door hen. Ook hebben ze een mooie (wandel) rondreis door dit deel van Griekenland.
 
Er is nagenoeg geen openbaar vervoer in deze regio dus je hebt een huurauto nodig. Ik boek mijn huurauto’s steevast via Sunny Cars omdat zij het eigen risico voor je afkopen en je zodoende volledig onbezorgd op reis kunt gaan.
 

 

Conclusie en disclaimer

Zowel Mirre, Bregje als ik hebben enorm genoten van deze reis. Persoonlijk heb ik me niet alleen enorm verwonderd over de schoonheid van Noord-Griekenland, maar ook over de grote verscheidenheid van het landschap. Waar je de ene dag tussen de bergen en in de sneeuw staat, ben je de volgende dag aan de wandel ik één van de diepste kloven ter wereld en mag je de rijke historie van Meteora bewonderen. Nog maar zelden heb ik zo veel uitersten in zo’n korte afstand van elkaar mogen ervaren.
 
Zoals gezegd maakten we deze reis op in samenwerking met SNP Natuurreizen. Alle gegeven meningen zijn uiteraard slechts die van mijzelf. In dit artikel staan affiliate links. Mocht je via één van deze links een aankoop doen of een reservering maken, dan ontvang ik mogelijk een bescheiden commissie.
 
Vragen en/of opmerkingen? Laat ze achter in de comments!