Roadtrip Patagonië: Ruta de los Siete Lagos en Lanín National Park

Men zegt wel dat de Ruta de los Siete Lagos, oftewel de Zevenmerenroute, een van de mooiste roadtrips van Argentinië is. We hadden er daarom ook hoge verwachtingen van. De meeste toeristen rijden deze route wanneer ze vanuit Bariloche noordwaarts naar San Martin de los Andes rijden. Wij hadden al een stukje van de route afgelegd toen we vanuit Chili kwamen en kozen daarom voor een alternatieve route, namelijk die via Villa Traful, oftewel Ruta 237. Het bleek een goede keuze te zijn want er waren bijna geen andere auto’s op de weg en het landschap was veel gevarieerder dan direct door de Andes. Bij het verlaten van Bariloche was het weer nog redelijk, echter toen we de 237 verlieten en de 234 opdraaiden, begon een flink wolkendek zich boven ons samen te pakken.

De weg naar Villa Traful is erg mooi. Eerst bereikten we Lago Traful en onderweg waren prachtige uitzichtpunten. Denk er wel aan dat je, bij het open maken van je portier, deze vasthoudt want de wind is hier ongelofelijk sterk, zoals we zelf ook ervoeren. Alhoewel de weg naar Via Traful niet lang is, doe je er tocht best een tijdje over aangezien de route volledig onverhard is. Ik heb mensen gezien die deze weg met een gewone auto reden (dus geen 4WD of hoge bodemvrijheid) en door de aanhoudende regenval van de afgelopen dagen, kwamen die op sommige stukken aardig in de problemen…

Villa Traful is een gehuchtje aan het meer met dezelfde naam en alhoewel het er een beetje slaperig uit zag, had ik hier graag wat meer tijd doorgebracht dan alleen voor een koffiepauze, gewoon om lekker te gaan wandelen enzo. Dit is zeker de road less traveled in Argentinië dus wil je van de gebaande paden af, dan is deze route zeker een goede keuze. Mocht je geen auto hebben, maak dan een georganiseerde excursie over Circuito Grande vanaf Bariloche, een alternatief voor Circuito Chico die wij eerder deze reis maakten.

Na een paar uur rijden, kwamen we dan eindelijk weer bij de Ruta de los Siete Lagos aan en helaas waren de buien inmiddels ook hier aangekomen: wederom stroomde het van de regen. Ook dit deel van de route was onverhard (inmiddels, naar ik heb horen vertellen, is ie bijna helemaal geasfalteerd) maar het werd dus filerijden in de modder. Niet alleen wij, maar vele andere reizigers met ons, wilden zo snel mogelijk van Bariloche naar San Martin de los Andes omdat de situatie onderweg gewoon echt niet tof was. Ik had gewild dat ik je meer over deze route had kunnen vertellen maar helaas. Onderweg zijn we nauwelijks gestopt omdat de scenic lookouts weinig scenic waren. Misschien moeten we ooit nog eens terug, maar aan de andere kant is het wellicht beter om het zo te laten, mede vanwege het grote aantal andere auto’s. Dan moeten we ons maar gewoon de rest van ons leven afvragen hoe het geweest zou zijn in het geval we wel goed weer hadden gehad.

Na aankomst in San Martin de los Andes klaarde het weer een beetje op en besloten we nog een ritje naar de Chachin waterval te maken. We hadden geen idee of het de moeite waard zou zijn, maar met dit weer hadden we heel veel andere opties en we wilden ook niet de rest van de dag in ons hotel zitten. De Cascada Chachin ligt in het zuidelijke deel van Parque Nacional Lanín en de weg naar de watervallen brengt je uiteindelijk naar Paso Hua Hum, de grens met Chili. Mocht je besluiten hier de grens over te steken, controleer dan wel van tevoren of de ferry gaat die je van de ene kant van het meer naar de andere kant brengt. Alhoewel wij geen plannen daarvoor hadden, waren we toch nieuwsgierig en gingen we even kijken, echter bleek de ferry tot nader order niet meer te gaan voor de rest van het seizoen. De route naar de waterval was mooi maar niet heel bijzonder, vooral ook omdat we grotendeels door het bos reden. Avontuurlijk was het echter wel, vooral omdat de weg op sommige plekken echt maar breed genoeg was voor één auto en we dus hoopten dat we niet zomaar iemand anders tegen zouden komen. Na ongeveer een uur hobbelen kwamen we dan ook daadwerkelijk bij de waterval uit. Eerlijk is eerlijk, super spectaculair was het niet, maar dat is eigenlijk niks meer als je eenmaal in Iguazú bent geweest. De wandeling er naartoe was leuk en aangezien we er aan het einde van de middag waren, was er niemand en dus hadden we de trail helemaal voor onszelf.

De volgende ochtend was het tijd voor ons om Argentinië weer te verlaten en terug te gaan naar Chili. Om daar te komen, reden we eerst noordwaarts naar Junín de los Andes en dwars door het noordelijk deel van Lanín National Park heen. Het park heeft zijn naam gekregen van de Lanín vulkaan, die je met een beetje geluk al van veraf kunt zien liggen tijdens de rit naar Chili. Alhoewel het wederom bewolkt was, kwam de vulkaan regelmatig even uit de wolken. Het bleek dat er net een vers laagje sneeuw was gevallen, wat het uitzicht extra bijzonder maakte. Na een korte stop bij het bezoekerscentrum aan de voet van de vulkaan, was het tijd om weer terug te gaan naar Chili, waar we onze roadtrip zo’n anderhalve week eerder begonnen waren.

 
Meer lezen over Patagonië? Deze blogs vindt je ook vast leuk:
– Een roadtrip van Puyehue naar Bariloche
– Wat te doen in Ushuaia op een regenachtige dag 
– 5 Plekken die je gezien moet hebben in Argentinië 
 
Dank je voor het delen!