alleen op reis als vrouw in alaska
confessions van een travel blogger

Reizen toen en nu: 5 enorme veranderingen in 18 jaar

Reizen toen en nu: 5 enorme veranderingen in 18 jaar reizen rond de wereld

Onlangs zat ik in de trein naar een afspraak in het westen van het land en ik had met mezelf afgesproken dat ik gewoon even niet mijn mobiel of laptop erbij zou pakken. Dat ik gewoon even zou genieten van het Nederlandse landschap met zijn weides vol koeien en slootjes en dat in alle rust aan me voorbij zou laten trekken. En zo gebeurde. Uiteindelijk dwaalden mijn gedachten af naar een conversatie die ik laatst met een vriendin had over hoe tijden veranderen en hoe reizen is veranderd de laatste jaren.
 
Het is inmiddels bijna 18 jaar geleden dat ik voor het eerst een verre reis maakte en ik herinner me nog als geen ander dat ik voor het eerst een oceaan over vloog. Dat ik aankwam in Amerika waar een vriendin van me stage liep en op mij stond te wachten op het vliegveld van Orlando, dat ik ondanks dat ik mijn ogen uitkeek naar alles wat ‘anders was in Amerika’ tegelijkertijd toch ook het gevoel had dat alles me bekend voor kwam. Dat ik bij thuiskomst in Nederland besloot dat ik vanaf dat moment elk jaar een verre reis wilde maken. Een mooi voornemen wat me uiteindelijk gelukt is, even tellen leerde me dat ik inmiddels 29 reizen buiten Europa op mijn conto heb staan. Ik werd een beetje melancholisch door de trein die voort denderde en dacht terug aan al die keren dat ik in de trein naar Schiphol zat om aan een volgend avontuur te beginnen. Maar ik werd ook melancholisch door de tijdreis die ik in gedachten maakte en door alle veranderingen die het reizen zo ontzettend anders heeft gemaakt de laatste 18 jaar. Daarom leek het me leuk om een persoonlijke blog te schrijven met dingen die de afgelopen 18 jaar veranderd zijn en hoe dit mijn manier van reizen veranderd heeft. Hier komen ze:
 

1. Reisgidsen vs. reisapps

Vroeger (lees: 15 jaar geleden) was de Lonely Planet mijn reisbijbel. Ik kocht de reisgids steevast zo snel ik een nieuwe bestemming had uitgekozen en las hem van voor tot achter, letter voor letter, om mijn reis maar zo goed mogelijk te kunnen voorbereiden. Ik maakte aantekeningen, plakte er gele post-it briefjes met aantekeningen in en vouwde ezelsoortjes aan belangrijke pagina’s. Sinds de komst van internet en diverse reisapps merk ik dat ik ‘de planet’ een stuk minder gebruik. Als ik een grote reis maak koop ik hem vaak nog wel, maar meer zodat ik ter plekke af en toe wat kan opzoeken mocht ik geen internet hebben. Ik betrap mezelf er vaak op dat ik gewoon even een reis-app koop via de iTunes store of dat ik Google op relevante reisblogs.
 

2. Hoe verder, hoe beter?

De laatste tijd verschenen er allerlei artikelen over het fenomeen overtoerisme. Zelf heb ik hiermee te maken gehad toen ik vorige zomer een roadtrip in de Amerikaanse Pacific Northwest maakte en ik voor sommige nachten geen kampeerplek kon vinden en in optocht de Skyline Trail in Mount Rainier National Park liep. Daar waar het maken van (verre) reizen vroeger nog aan een selecte groep mensen was toebedeeld, lijkt het inmiddels wel of dit nu voor iedereen een standaard is. Een weekendje New York, een weekje Aruba of een safari in Afrika lijken ineens veel makkelijker bereikbaar dan 15 jaar geleden, mede door de lage prijzen van vliegtickets. Alhoewel ik het zeker jammer vindt dat het toerisme zo aan het veranderen is, ben ik me er terdege van bewust dat ik hier zelf net zo goed aan mee doe. Dat ik een beetje onrustig word wanneer ik (zoals nu) geen verre reis meer gepland heb en dat er dus geen jaar voorbij is gegaan dat ik geen verre reis maakte. Niet dat ver per definitie beter is want ik kan een weekendje in eigen land meestal ook enorm waarderen, maar ver en exotisch blijft me toch altijd weer roepen …
 
Update: na het schrijven heb ik mijn ticket naar Bali geboekt. Dus die verre reis zit er zeker weer aan te komen!
 
slope point catlins
 

3. Telefooncel vs. internet

Eén van de belangrijkste veranderingen is toch wel dat je tegenwoordig reist met je mobiel in je hand en dat je vroeger slechts vanuit een telefooncel naar huis kon bellen. Google Maps brengt me waar ik wezen moet en via diverse apps boek ik een hotelkamer voor diezelfde avond. Een hike maken? Dan check ik de weer-app om te zien of het droog blijft of dat ik mijn plan beter een dag of wat kan uitstellen. Stiekem verlang ik soms terug naar de tijd waarin in mijn toenmalige vriendje moest bellen vanuit een Australische telefooncel, waarin ik US Dollars moest meenemen naar Cambodja omdat pinnen niet mogelijk en waarbij ik met mijn familie afsprak ‘geen nieuws is goed nieuws.’ Jullie ook?
 

4. Backpacks op wieltjes

Daar waar ik vroeger een onmogelijk grote backpack op mijn rug meezeulde die compleet afgeladen was met spullen waarvan je nu niet eens meer weet dat ze bestonden (een discman, cd’s, fotorolletjes) merk ik dat er inmiddels voor de moderne backpacker allerlei varianten van backpacks zijn. Als ik vroeger een kwartier naar het busstation moest lopen had ik steevast pijn aan mijn schouders, tegenwoordig hebben backpacks de meest optimale straps, kun je ze heerlijk op de heupen dragen en heb ik zelfs backpacks met wieltjes gezien. Zelf gebruik ik overigens al jaren geen backpack meer, maar zeul ik (nog steeds ja) een North Face duffel mee. Zo’n knalgroene, zodat ie op de bagageband meteen lekker opvalt …
 
bali rice paddies
 

5. Foto’s en video’s

Ik noemde hem net al even: de fotorolletjes. In de tijd dat ik begon met reizen had ik nog een gewone analoge camera met rolletjes en maakte ik van elke bezienswaardigheid niet meer dan een handjevol foto’s. Tijdens mijn reis van vijf maanden Down Under stuurde ik mijn gemaakte foto’s naar huis nadat ik ze had laten ontwikkelen, terwijl ik de negatieven met hart en ziel in mijn rugzak bewaakte. Tegenwoordig staat alles op mijn iPhone en gebruik ik mijn digitale camera echt nauwelijks, eigenlijk alleen maar als ik voor We12travel op pad ben. Daarnaast sleep ik steevast een externe harde schijf mee én heb ik thuis een harde schijf liggen waar mijn fotoarchief op te vinden is. Soms maak ik op een dag wel 100 foto’s, terwijl het er vroeger maximaal 10-15 waren. Herkenbaar?
 
Dit waren ze, de vijf belangrijkste dingen die de laatste 18 jaar zijn veranderd. Herken jij de bovenstaande dingen? Of heb je nog aanvullingen? Drop ze in de comments!
 
Meer lezen? De volgende blogs vind je ook vast leuk:
De desillusie die digital nomad zijn heet
Landen waar je als vrouw prima alleen kunt reizen
5 x pech tijdens mijn Nieuw-Zeeland reis
 
Nieuw hier en benieuwd wie ik ben? Check dan mijn bio! Volg me voor een dagelijkse dosis outdoor & adventure inspiratie op Instagram en Facebook!
 
Dank je voor het delen!
 

3 Comments

  • Aad Spronk

    Leuk al die veranderingen in 18 jaar tijd. Wij gingen voor het eerst in 1991 naar West Amerika, geen internet en telefoon, alleen een reisboek, een lijst met hotels welke we aandeden gedurende de rondreis en een soort handboek van de reisorganisatie. Zo ging het iedere keer als we op rondreis gingen. Toen kwam Nieuw Zeeland in 2001 en we konden vanuit zogenaamde internetcafés een email sturen. Familie en vrienden konden we vertellen wat we meemaakten en we hoorden nog iets terug van het thuisfront, wel pas in het volgende internetcafé. Het was nog redelijk duur, dus ik denk dat we 4 keer een mail hebben gestuurd. We kochten gewoon tijd op de computer. Naast foto’s maken, natuurlijk niet digitaal, waren wij in het bezit van een videocamera met een soort cassettebandjes. Wat een apparaat, groot en zwaar. Maar mooie bewegende beelden met geluid en we hebben ze nog altijd, wel inmiddels op CD overgezet. Mooie herinneringen.

  • Robert

    Ja ja, voor mij is het nu zo’n 30 jaar geleden dat ik voor het eerst lang op reis ging. Na Europa ging ik bussen vanuit Izmir richting Irak en kon ik maar om de zoveel dagen naar huis bellen, als de telefooncel al werkte. Of midden negentiger jaren in Mexico een pinautomaat zoeken, waar het pasje het ook deed. Na drie dagen verveling weer verder willen rijden met het busje, om er dan achter te komen dat je dat 7 km van honderden kroegen hebt gedaan… Enne, ik heb zelfs nog compleet zwart-witte LP’s in de kast liggen 🙂

  • Marcella

    Heel herkenbaar artikel Anto! Al reis ik niet zo lang als jij (ik maakte 10 jaar geleden mijn eerste vlucht buiten Europa), toch is er al veel veranderd. Vooral dat iedereen opeens lijkt te reizen. Op zich fijn voor de herkenning (het is dus toch leuk :-)) maar het wordt er ook wel erg druk door… Ik heb ook zo’n duffel, maar dan een knalgele!

Leave a Reply

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *