Over de Magic ‘Supertramp’ bus van Into the Wild
Naar aanleiding van een Instagram foto, heb ik de afgelopen maanden nogal wat vragen gehad over de bus uit Into the Wild, die ook wel bekend staat als ‘The Magic Bus’. In dit blog beantwoord ik ze en kan iedereen dus info over deze bus vinden en/of er het als inspiratiebron gebruiken voor een volgende reis. Zoals waar je hem vindt, waar je de replica vindt en waarom ik besloten heb er niet verder naar op zoek te gaan.
Dit artikel verscheen voor het eerst in 2016 en werd geupdate nadat de originele bus uit de wildernis naar Fairbanks is verplaatst. Meer daarover lees je verderop in dit artikel
Table of Contents | Inhoudsopgave
Reizen naar Alaska
Mijn eerste reis naar Alaska was in 2007. Ik was assistent reisleider bij een kampeerreis en Marjolein, de reisleider, dacht dat het een leuk idee zou zijn als we even een stukje de Stampede Road op zouden rijden. En zo geschiedde. We reden in een supervan voor 14 personen en toen de weg te slecht werd, besloten we om te draaien, voor we vast zouden komen te zitten in een laag modder. Tot we dus daadwerkelijk vast kwamen te staan in de modder. Daar sta je dan, in de Alaskaanse wildernis. Gelukkig waren we met 12 man en binnen niet al te lange tijd, was de bus uit de modder gegraven en konden we weer verder. Eenmaal terug op de George Parks Highway, vertelde Marjolein mij het verhaal van Christopher McCandles…
Into the Wild
Toen ik thuis kwam, kocht ik direct het boek De Wildernis In van Jon Krakauer en binnen no-time had ik het boek uit. Het boek bezorgde me slapeloze nachten, ik kon de beelden van Chris die dood ligt te gaan in de Alaskaanse wildernis niet uit mijn hoofd krijgen. Een paar maanden later kwam de film uit en kende iedereen in ineens het verhaal van Alexander Supertramp. Iedereen had het over het verhaal en voelde sympathie voor deze jongeman. Ze wilden naar de bus. De Magic Bus. De Fairbanks City Transit System Bus 142. De bus die vast staat in de middle of nowhere en hier in 1961 door de medewerkers van de Yutan Construction Company werd achter gelaten.
Lees ook: avontuurlijke dingen om te doen in Alaska
Reizen naar Alaska
Destijds was het onderdeel van mijn werk het verkopen van reizen naar Alaska. Alhoewel de hype van de film inmiddels wel weer voorbij is, krijg ik toch nog regelmatig de vraag vanuit of de bus te bereiken is en zo ja, hoe je er kunt komen. Ik geef altijd hetzelfde antwoord: “ja het kan en nee, het is niet aan te bevelen. Het is een gevaarlijke onderneming en als de locals je moeten komen redden, ben je nog niet jarig. Alaska is geen Disneyland.”
Het punt is dat, in tegenstelling tot de rest van Amerika, men er niet op zit te wachten om een brug aan te leggen om een bepaalde bezienswaardigheid beter bereikbaar te maken voor toeristen. Daardoor is er dus maar één mogelijkheid om bij de bus te komen en dat is te voet. De wandeling op zich is geen probleem voor een ervaren wandelaar, maar de rivierdoorsteek van de Teklanika River is dat voor velen wel. Veel wandelaars zijn hier reeds in de problemen geraakt doordat het water dieper was dan ze gedacht hadden of ze kwamen vast te zitten aan de andere kant van de river. In 2010 is er zelfs een vrouwelijke wandelaar omgekomen nadat ze was meegesleurd door het water.
‘Even naar de bus van Into the Wild lopen’ is er dus niet bij. Alaska is geen geintje en kent geen genade. In het gebied is geen mobiel bereik dus als je in de problemen komt, ben je volledig op jezelf aangewezen. De jagers in het gebied zitten niet bepaald te wachten op toeristen die hier een kijkje komen nemen op ‘hun land’ en ik heb van velen gehoord tijdens mijn diverse Alaska reizen, dat de locals er moe van worden dat ze steeds weer mensen uit de wildernis moeten redden. Liever zien ze dat de bus gewoon met rust gelaten wordt …
Doen of niet doen?
Uiteraard heb ik er over nagedacht of ik al dan niet de ‘pelgrimstocht’ naar de bus moest ondernemen, maar ik besloot al snel het niet te doen. De belangrijkste reden hiervoor was dat niemand in Alaska zit te wachten op dit soort toerisme. De inwoners zien de hikers op de trail eerder als een last dan een welkome gast en ik wil niet al zo iemand bestempeld worden, ik heb respect voor Alaska en haar inwoners. Ik word er immers geen beter persoon van als ik de tocht toch zou besluiten te ondernemen. De omgeving is tenslotte niet zo spectaculair als andere delen van Alaska (eerlijk is eerlijk!) en ik ga niet mijn leven in de waagschaal stellen door een dergelijke tocht te ondernemen.
In 2011 deed ik op IJsland een serieuze rivierdoorsteek en ik werd bijna meegevoerd door de kracht van het water. Het was een traumatische ervaring en terwijl ik dit schrijf, begin ik weer te huiveren. Het moment dat ik op het punt stond me over te geven aan de kracht van het water, herinner ik me als de dag van gisteren. Gelukkig trok mijn toenmalige vriend mij op de oever, maar ik heb sindsdien gezworen nooit meer zoiets te ondernemen. Water en ik zijn altijd vijanden geweest dus ik zie het mezelf niet nog een keer doen, althans niet bij een rivier zoals de Teklanika.
Lees ook: veilig alleen wandelen als vrouw tussen de beren in Alaska: mijn tips!
Waar vind je dan de bus van Into the Wild
Gelukkig is er een alternatief en deze is nog goed bereikbaar ook. OK, het is niet the real deal maar voor mij was het prima zo. Bij Healy, net ten noorden van de ingang van Denali National Park, vind je eerst de beroemde Stampede Road. Een stukje verderop ligt de 49th State Brewery, zij hebben de bus gekocht die in de film werd gebruikt. Het is er best een beetje toeristisch maar tegelijkertijd ook weer niet. Kinderen waren hier aan het voetballen en trokken zich niks van ons aan, terwijl wij onze foto’s aan het maken waren. Zo gaat het dan ook weer in Alaska, het land waar ik zo van hou!
Update 2021
In 2020 werd de originele bus per helicopter opgehaald uit de wildernis, omdat er in recente jaren teveel ongelukken gebeurden met gekkies die de bus wilden bereiken. Inmiddels is de bus aangekomen in Fairbanks waar hij gerestaureerd wordt, een proces dat ongeveer 2-4 jaar in beslag zal nemen. De bus is te zien op de campus van de Fairbanks University.
Conclusie en disclaimer
Alhoewel ik dus slechts de replica uit de film heb gezien, ben ik ervan overtuigd dat het een goede keuze is geweest om nooit naar de echte bus van Into the Wild te gaan. Ik hoop hem ooit in Fairbanks nog eens te zien. Benieuwd naar het boek? Bestel ’em dan bij BOL.com.
21 Comments
Stéphanie
Slim dat je het bij de replica hebt gehouden, zeker als je eerder bent geconfronteerd met het oversteken van een gevaarlijke rivier, dat wil je niets nog eens meemaken brrrrr. Wel mooie foto’s hoor, ook al is het niet de echte bus. Ik ben nog nooit in Alaska geweest maar kan mij goed voorstellen dat het daar echt pure wildernis is, en dat je niet zomaar even ergens op pad gaat. Het kan er gewoon erg gevaarlijk zijn, zelfs voor de meest ervaren wandelaar. Begrijpelijk ook dat de locals het maar niets vinden dat toeristen zo nodig de trektocht moeten ondernemen en vervolgens gered moeten worden. Ik heb ooit de aflevering van Reizen Waes gezien waarin hij die trektocht naar de bus onderneemt, ik vond het een indrukwekkende aflevering, zoiets doe je inderdaad niet 1,2,3. Het verhaal is even indrukwekkend. Goed dat je reizigers aanraad het bij de replica te houden. Deze replica fungeert prima als toeristische attractie en de natuur waarin het echte busje zich bevindt wordt zo met rust gelaten. Daarnaast heeft het gewoon geen zin om je leven op het spel te zetten voor zoiets en vind ik dat je deze plek gewoon moeten laten zijn. Leuk dat je hierover schreef! 🙂
anto
Ahhh Stéphanie, dank je voor je uitgebreide comment, echt leuk! Je bent in Canada geweest dus hebt vast een goed idee van de wildernis, Alaska is Canada maal twee. Of maal drie. Of zoiets 🙂 Ik heb Reizen Waes ook gezien en alhoewel ik de afleveringen fantastisch vond, ging ik de dag erna met angst en beven naar mijn werk, omdat er vast weer vragen waren of wij zoiets konden regelen. Gelukkig viel het mee. Veel reizigers onderschatten de wildernis en hebben geen idee hoe er mee om te gaan. Ik erger me ook altijd door aan de overdadige waarschuwingsbordjes overal, mijn idee van de wildernis in gaan is dat het avontuurlijk moet zijn en dus niet verpest voor overal waarschuwingen. als je de wildernis in gaat, zou je immers moeten weten dat het potentieel gevaarlijk kan worden. Just my two cents though…
Robert | Traveljunks
Ik begrijp het ook niet, maar nog minder dat van die hype omtrent een persoon die op een miserabele manier om het leven is gekomen vanwege zijn droom.
Niet de hoofdpersoon van het verhaal en de film, maar alle dombo’s die er zo gelukzalig over mijmeren en het haast verafgoden van Mr McCandles gaan me sinds het boek uit is een beetje op mijn zenuwen. Het was een ongelukkige samenloop van omstandigheden i.c.m. een koppige dromer die geen goede voorbereiding heeft gehad. Met andere woorden, ik vind het gewoon dom wat hij deed..
Je merkt waarschijnlijk dat ik de ophef nooit heb begrepen.. 😉
anto
Twee keer dezelfde comment volgens mij 🙂 klopt wat je zegt, hij was niet echt slim. Ik vind overigens dat sowieso veel mensen die de wildernis in trekken zonder goed voorbereid te zijn. Met name Amerikanen, of mag ik dat niet zeggen? Tot er iemand dood gaat, heeft niemand het er over, maar als het dan gebeurt, is er ineens ophef en zijn (bijvoorbeeld) de bordjes niet duidelijk. Grrr.
Jenny - ikreis.net
Ben ik de enige die de film nog nooit gezien heeft?
Verstandig dat jij je beperkt tot de replica. Je moet niet je leven wagen voor een foto.
anto
Euh, vast niet, maar er zijn wel veel mensen die hem gezien hebben. Aanrader, trouwens!
Daphne | LiveTheLifeYouLove.nl
Verstandig om het bij de replica te houden. Ik kan me het helemaal voorstellen als je eerder bent geconfronteerd met het oversteken van een rivier en het maar net goed ging! Wat een nare ervaring zeg!
anto
Ja was even schrikken maar het is goed afgelopen gelukkig 🙂
Mieneke
Dit is mijn lievelingsfilm! Daarnaast is Eddie Vedder is mijn muzikale held en bijna alle liedjes in de film zijn van hem. Zo gaaf! Wat een toffe blog heb je 🙂
anto
Jaa die muziek! Een topper van Eddie 🙂 heerlijke roadtrip tunes. En dank voor het compliment!
Ester
De film vond ik niet fantastisch. De muziek daarentegen, wauw!
Goed dat je dit verhaal brengt :). En dat ze die bus in al zijn glorie maar mooi ‘onbereikbaar’ laten. Want eens het (massa)toerisme er geraakt, is de charme er ook van af.
anto
Dank je! Massa toerisme zou het zo verpesten inderdaad. Lekker zo laten!
anto
Yes, zeker mee eens, hopelijk wordt het nooit een massa-bestemming!
Carolien | Dream the World
Ehm het verhaal en film zegt me niks, maar rekening houden met de inwoners van het land weer wel en het lijkt me een beetje waanzin om je leven te riskeren om een bus te zien???
anto
Haha, kan me voorstellen dat je dat denkt als je het verhaal niet kent. Mocht je eens een uurtje of wat over hebben, dan kan ik je het boek en de film zeker aanraden!
Resaarcle
Steeds wanneer ik iets over Alaska lees, droom ik weg naar die onvergetelijke reis die we daar 7 jaar geleden hadden. Magnifiek. Met Denali National Park op 1. Replica wel gemist. Oeps.
anto
Ohhh vooral terug blijven dromen, Alaska is zo mooi… hopelijk kun je ooit weer terug die kant op!
Remco Boas
Ik denk dat de bus en de bus bezoeken meer een mannen ding is. Ik zou wel degenlijk dolgraag een keer die tocht maken. Dat uitleggen in ratio is ook niet te doen. Het is een gevoel. En ja het is onverstandig en gevaarlijk. Maar dat zijn wel meer dingen in het leven 🙂
Maarten
Goed om dit t lezen, maar ook zeer lastig. Dit omdat ik het dus wel ergens in mijn kop heb om die tocht te doen. En wel om verschillende redenen, waarvan de grootste eigenlijk wel is het feit dat de hoofdrolspeler van dit verhaal er voor koos zijn droom te gaan vervullen. Op de een of andere manier staat hij voor alles waar ik in geloof. Ik weet idd dat de rivierdoortocht het gevaarlijkste is, mits je je goed voorbereid. En ik snap je stuk. Maar het blijft trekken.
anto
Lekker niet doen en andere mooie hikes gaan maken. Ik snap je idee, maar er zijn genoeg andere mooie plekken in Alaska. Wil je heus je leven wagen om daar te komen? I don’t think so 😉 succes met het maken van je keuze!
Leo Koopmans
Naar aanleiding van het bericht van die Russische vrouw die omgekomen is, reageer ik over mijn bijna Alaska ervaring.
De film heb ik op DVD en is een mooi waar gebeurd verhaal. Zelf ben ik in NWT geweest en wel in de plaats Inuvik. dat was al een hele ervaring, en ook nog met de auto vanaf Inuvik via Dawson City naar Whitehorse, en dat in de winter kan je vertellen het was een hele mooie ervaring over de Demster Higway gereden die links en recht 3 meter hoge sneeuw muren hadden, bevroren rivier die in de winter voor een gedeelte als autoweg gebruikt word. Vuurpijlen bij ons als we vast kwamen te zitten, Vooraf moest je je ook melden dat je op weg ging bij een tussen post zodat zij wisten dat je onderweg was, en je halverwege je ook daar moest aanmelden. Bij de Arctic Cirkel even een moment stilgestaan in het harte van de nacht, heel bijzonder !