Op naar Bali – jungle, rijstvelden en vulkanen

Ik heb een tijdje zitten twijfelen of ik de titel van deze post ‘Op naar Indonesië’ of ‘Op naar Bali’ zou noemen, omdat de kans groot is dat ik lang niet alle tijd van mijn komende reis op Bali ga doorbrengen. Toch heb ik het op Bali gelaten want daar land ik overmorgen en ga ik mijn reis beginnen.
 
De afgelopen dagen waren ontzettend hectisch. Afgelopen vrijdag kwam ik thuis uit Portugal en vanaf zaterdag zat mijn agenda relatief vol met afspraken, afspraken en nog eens afspraken. Leuke dingen doen met vrienden en vriendinnen, een doktersbezoekje dat me een aantal fraaie (not) hechting pleisters opleverde en wat zakelijke dingen die geregeld moesten worden. Inmiddels is het woensdag en morgen stap ik dus eindelijk op het vliegtuig. Ben ik er klaar voor? Nee. Maakt dat uit? Nee, ook niet.
 
Steeds als ik de afgelopen dagen afscheid nam van iemand voelde het bizar, net alsof ik maandenlang wegga. Dat was in eerste instantie natuurlijk ook de planning, maar uiteindelijk liep het anders en besloot ik de dingen niet te gaan te gaan doen zoals in eerste instantie gepland. Ondanks dat ik nu maar een maand weg ben, voelt het toch als een nieuw begin van mijn leven. Want na Bali/Indonesië komt Nepal en na Nepal komt … ach dat horen jullie nog wel een keer. Veel ben ik in ieder geval niet in Nederland de komende maanden en dat voelt fijn maar beangstigend tegelijk.
 
Alhoewel Bali voor de meeste mensen in het teken van zon, zee en strand zal staan, kies ik bewust voor een hele andere kant van Bali. Ik ga voor groen en ruig, oftewel de jungle, rijstvelden en vulkanen. Ik heb me onder andere laten inspireren door Karlijn die schreef over fietsen bij Ubud en Jenny schreef over de vulkaantrekkings naar Ijen en Bromo op Java, wat je ook vanaf Bali kunt doen. Aangezien Agung op dit moment geen goed idee is, leek dit me wel een mooi alternatief. Ik ga daarnaast proberen nog een tocht te maken naar de top van Mt. Batur (Bali) en natuurlijk zoals ik eerder al schreef Mt. Rinjani (Lombok). Zoals je ziet zal ik dus niet alleen op Bali blijven.
 
Daarnaast kijk ik enorm uit naar het maken van wandeltochten door de rijstvelden en de jungle. Het strand zal ik hoogstwaarschijnlijk maar weinig zien, misschien dat ik even naar de Gili’s en Nusa’s ga maar ik ken mezelf en zal uiteindelijk toch weer naar de natuur verlangen. En vooral: naar rust. Gewoon lekker met een goed boek aan het zwembad liggen, series kijken en dromen over de dingen die komen gaan.
 

Live vanaf Bali

De planning was om deze blog nog voor mijn vertrek live te zetten maar er kwam van alles te tussen en de laatste dagen waren nogal hectisch. Dus nu maar vanuit Bali. Ik zit inmiddels op de veranda van mijn deluxe suite in Ubud. Klinkt chiquer dan het is hoor, maar het is een fijne kamer. In kan niet geloven hoeveel in de afgelopen 24 uur geslapen heb. Eerst een uur of wat in het vliegtuig naar Doha (nadat ik Eat, Pray, Love had gekeken, nooit gezien maar nu leek me een goed moment en verder hadden ze niet zo veel op het systeem staan). Daarna bijna de hele vlucht van Doha naar Bali (10 uur). Vannacht heb ik bijna klokje rond geslapen en zojuist weer een paar uurtjes op bed liggen slapen. Tijdens die laatste uren droomde ik dat ik hier met mijn vader ben. Verwarrend maar mooi. Alhoewel hij er niet is, voelt het alsof hij over mijn schouder mee reist.
 
Tot zover, ik klap mijn laptop weer dicht. Nee da’s niet helemaal waar, ik ga eens kijken wat ik hier kan doen, behalve op mijn veranda zitten en niksen. Gisterenavond reed ik door Ubud (mijn hotel ligt er net buiten) en dacht alleen maar ‘mijn hemel, wat een drukte!’. Ik laat de drukte vandaag nog even wat het is, maar ga morgen op verkenning. Als het niet regent, want vandaag komt het met bakken uit de hemel. Maar ook daar is niks aan te doen. Het is de perfecte basis voor niks doen in ieder geval. Kennen jullie trouwens dat gevoel, dat je wanneer je aankomt op een nieuwe bestemming, jezelf er even toe moet zetten erop uit te trekken. Mijn gevoel van dit moment zegt ‘ik wil hier blijven en niks doen’ maar ik weet dat ik altijd even zo’n drempel over moet. Niet dat ik het eng vind om alleen te zijn verder, maar gewoon … ik heb trouwens veel gelezen ter voorbereiding op deze reis en vond deze blog van The Blonde Abroad over The Solo Female Traveler’s Guide to Bali erg nuttig.
 
Tenslotte, als ik dan toch bezig ben, wat dingen die me zijn opgevallen zo de eerste 24 uur hier:
– De mensen lachen allemaal. Ja zelfs de schoonmakers van mijn kamer, de klusjesman en de bellboy. Echt, allemaal. Word ik blij van!
– Mijn douche heeft geen douche. Alleen een bad met een douchestang die met de hand vast moet houden. Dat wordt heel veel badderen de komende week.
– Gekko’s. Ik was alweer vergeten hoe eng ik die dingen vind. Tot nu toe alleen gezien bij de receptie. Reptielen en ik, wij vinden elkaar niet zo leuk. En ja, ik weet dat ze niks doen. Maar toch …
– Lui zijn is okee. Ik heb al bijna een heel boek uit binnen 24 uur!
 
Ohja de bovenstaande foto is trouwens niet op Bali maar in Portugal gemaakt. Heb nog geen cola zero gedronken hier want zo ruim is mijn minibar niet uitgerust.
 
Tot later!
 
Liefs vanuit Bali
 
Meer lezen? De volgende blogs vind je ook vast leuk:
– Persoonlijk: over mijn gewijzigde wereldreisplannen
– Maandoverzicht reizen september 2017
– Confessions: de engste dingen die ik ooit deed op reis
 
Volg me voor een dagelijkse dosis outdoor & adventure inspiratie op Instagram en Facebook!
 
Dank je voor het delen!