Het voorjaar is begonnen en de zomer komt eraan. Tijd om over je volgende vakantie na te denken dus. Zoals jullie weten ben ik al jarenlang enorme fan van Oostenrijk en ga ik er nagenoeg elk jaar wel een weekje wandelen (of twee). In dit artikel vertel ik jullie meer over een wat onbekendere regio in Oostenrijk, namelijk Steiermark. Populaire wandelgebieden hier zijn het Murtal en Ausseerland. Combineer je actieve vakantie met een bezoekje aan het bruisende Graz en je hebt een complete en unieke setting voor een onvergetelijke vakantie!   Coverfoto: Anita Foessl     Begin je reis in Graz Graz is de hoofdstad van de deelstaat Stiermarken (Steiermark) en na Wenen de grootste stad van Oostenrijk. Daarnaast is het de geboortestad van bijvoorbeeld componist Robert Stolz en filmster Arnold Schwarzenegger. De oude binnenstad is een plaatje om te zien en staat in zijn geheel op de UNESCO-Werelderfgoedlijst. In 2003 was Graz de Culturele Hoofdstad van Europa en sindsdien bruist de stad van de vele culturele activiteiten. Bovendien staat Graz bekend als de ‘culinaire hoofdstad’ van Oostenrijk, wat terug te zien is in de uitstekende gastronomische adresjes en de heerlijke producten uit de eigen regio. Een schnitzel is hier dan ook niet zomaar een schnitzel en ook de Apfelstrudel mag je natuurlijk niet missen. Op de website van Verrassend Graz vind je meer informatie over je bezoek aan de stad evenals toffe tips voor trektochten, knusse hotels en tips voor een roadtrip langs de Weinstrasse.     Hiken in het Murtal Het Murtal is een vallei in het hart van Stiermarken. Je kunt er prachtig wandelen in Seckauer en Seetaler Alpen, Gleinalpe & Stubalpe, Wölzer en Rottenmanner Tauern. Er zijn talloze routes, voor beginnende wandelaars en meer ervaren wandelaars die bijvoorbeeld graag een huttentocht maken. Een bijzondere wandelroute is de beklimming van de Brandstätterkogel, met een stijging van ruim 1.000 meter ben je een flinke dag onderweg maar de uitzichten zijn wanneer je eenmaal boven op de top aangekomen bent, letterlijk en figuurlijk adembenemend.   Meer lezen over de hiking trails in het Murtal? Check dan deze pagina.   Andere activiteiten in het Murtal Liever een andere activiteit doen in het Murtal? Ook dat kan. Vanuit Nederland is het concept ‘Nimm’s Radl’ (pak een fiets) komen overwaaien, waarbij je de mooiste fietsroutes ontdekt middels een uitgebreid netwerk van fietspaden. Ook kun je in het Murtal mountainbiken en zijn er uiteraard bijzonder fraaie motorroutes.     Outdoor in Ausseerland Het Ausseerland ligt in het noorden van Stiermarken. Het landschap wordt gevormd door prachtige bergen en kraakheldere meren. Zo vind je hier onder andere het beroemde Dachtsteinmassief en het ‘Totes Gebirge’. Opvallend zijn de grote hoeveelheden wilde narcissen in de bloemenweides die in het voorjaar een kleurrijk geheel vormen. Ook het Ausseerland leent zich uitstekend om te fietsen of te gaan wandelen. Omdat het een nog wat onbekender gebied is onder de Nederlanders, is het een heerlijke plek om te bezoeken tijdens een actieve vakantie. De Tauplitzalm is met zijn zes meren het grootste merenplateau van heel Europa. Vanaf begin juni staat het hier boordevol bergbloemen en kun je de 6 Zeeën wandelroute doen. De prachtig gelegen bergkapel en gondelbaan maken het gevoel van typisch Oostenrijk compleet.     Vlieg met KLM naar Graz Met KLM vlieg je rechtstreeks vanaf Amsterdam naar Graz. Vanaf het vliegveld reis je gemakkelijk verder met een huurauto. De luchthaven van Graz is een moderne luchthaven voorzien van alle gemakken zoals een restaurant, winkels en een café voor een laatste Kaffee mit Apfelstrudel. Voor de actuele prijzen en vertrektijden van de vlucht van Amsterdam naar Graz kun terecht op de website van KLM.   Conclusie en disclaimer Hopelijk vond je dit artikel leuk om te lezen en heb ik je geïnspireerd om Graz, Murtal en Ausseerland de komende zomer eens te bezoeken. Mocht je nog vragen en/of opmerkingen hebben, laat dan gerust een comment achter. Dit artikel werd geschreven in samenwerking met partners Graz en Steiermark. Alle gegeven meningen zijn uiteraard slechts die van mijzelf.   Meer lezen over Oostenrijk? Bezoek dan mijn Oostenrijk startpagina voor nog meer Oostenrijk informatie en informatieve blogs!    

Sölden in de zomer? Doen! Alhoewel Sölden in het Ötztal vooral bekend is vanwege de wintersport, is er ook in de zomer van alles te doen. Ik bracht onlangs een aantal dagen in Sölden door, voorafgaand aan mijn C1 cursus van de NKBV en zet mijn tips voor wat je hier in de zomer kunt doen voor je op een rijtje.     Over Sölden Sölden ligt op 1.3777 meter hoogte in het Ötztal in Tirol. Het Ötztal is één van de nog meest vergletsjerde gebieden van Oostenrijk. Sölden heeft na hoofdstad Wenen de meeste hotelbedden van Oostenrijk, die met name gevuld zijn in de winter. Qua oppervlakte is het de grootste gemeente van Oostenrijk en door het dorp stroomt de rivier de Ötz. Sölden ligt op 900 kilometer rijden vanaf Utrecht dus als je flink doorrijdt kun je er in één dag naartoe rijden vanuit Nederland. Zelf reed ik in twee dagen met een overnachting in het B&B Hotel Karlsruhe.   Maak een fikse bergwandeling Sölden wordt omringd door toppen van drieduizend meter hoog en een van de absolute must-do’s is dan ook het maken van een (berg)wandeling. Heb je een Sölden Sommer Card, dan stap je eenvoudig op een van de kabelbanen die Sölden rijk is en kun je binnen no-time hoog in de bergen staan voor het maken van een mooie wandeling. Wil je vanuit het dal wandelen, dan zijn er talloze opties om naar een almhut te lopen voor een lunch. Zowel op de oostelijke- als westelijke bergflank zijn diverse almhutten.     Wandelen in het dal Heb je echter geen zin om je enorm in te spannen, dan zijn er ook in het dal een aantal mooie wandelroutes uitgezet. Een prima route voor een wat minder mooie dag is de Waalerweg, een route langs een waterval en door het bos. Alhoewel deze wandelroute als ‘leicht’ op de website van Sölden Tourismus staat, zit er nog steeds ongeveer 250 meter stijging in. Heb je echt geen zin om te klimmen, kies dan voor een wandeling langs de rivier door het centrum van Sölden of neem de gratis shuttle vanaf het centrum naar Sölden Wald om te beginnen met wandelen.   Ga omhoog naar Gaislachkogel De kabelbanen Gaislachkogel I en Gaislachkogel II brengen je vanuit het centrum van Sölden naar ruim 3.000 meter hoogte. Hier bovenop de berg zijn delen van de James Bond film Specte opgenomen en je kunt hier de 007 experience doen. Ook zijn er nog enkele rekwisieten van de film te bewonderen, waaronder een Landrover Defender. Vanaf het uitzichtsplatform heb je prachtige vergezichten over de Stubaier Alpen en kun je op een heldere dag zelfs tot in Italië kijken.     Ga downhill mountainbiken Bike Republic Sölden is een van de topattracties in van Sölden in de zomer. Er zijn maar liefst 16 trail die je kunt doen, van trails voor beginners tot zeer ervaren bikers. Je kunt met de kabelbaan omhoog en je dan zo naar beneden laten rollen. Alle materialen zijn te huur bij een van de vele bikeshops in het dorp.   Slaap in een berghut Wil je de stilte van de natuur eens beleven en écht in de bergen slapen? Overnacht dan in een berghut. Zelf heb ik overnacht in de Langtalereckhütte en het hooggelegen Ramolhaus, beiden te voet bereikbaar vanaf Obergurgl, op ongeveer tien minuten rijden van Sölden vandaan. Je zit hier nog net een stukje hoger dan in Sölden en wandelt vanaf hier ook naar diverse gletsjers toe.   Vanuit Sölden zelf kun je overnachten in de op twee na hoogste berghut van Oostenrijk in de Hochtstubaihütte op 3.173 meter hoogte. Deze hut is uitsluitend te voet bereikbaar.   Rij de Ötztaler Gletscherstraße Helaas heb ik dit zelf niet gedaan omdat het slecht weer was, maar ik heb me laten vertellen dat de Ötztaler Gletscherstraße enorm de moeite waard is met goed weer. Je rijdt tot maar liefst 2.830 meter en kunt vanaf hier nog verder naar boven met de kabelbaan.     Waar te overnachten in Sölden in de zomer Sölden is in eerste instantie een echte wintersportbestemming. Je zult dan ook merken dan talloze hotels en restaurants in de zomer gesloten zijn. Echter is het met de komst van Bike Republic nu een mekka voor bikers en natuurlijk ook voor wandelaars. Overnachten in Sölden in de zomer is niet goedkoop, ik betaalde tussen de 45 en 90 euro per nacht voor een eenvoudige eenpersoonskamer. Ik overnachtte twee keer in Sölden, de eerste keer in Gästehaus Judith in het gehucht Zwieselstein en de tweede keer in Pension Charly in het hoger geleden Sölden Wald. Bekijk hier alle prijzen en beschikbaarheid voor je overnachting in Sölden.   In Sölden en omgeving worden in de zomer diverse activiteiten en evenementen georganiseerd. Hierdoor kunnen de prijzen flink oplopen. Boek daarom op tijd. Bij veel accommodaties is de Sölden Sommer Card inbegrepen, waarmee je gratis gebruik maakt van de kabelbanen, het openbaar vervoer en mee mag doen aan diverse georganiseerde wandelingen.   Conclusie en disclaimer Hopelijk vond je dit artikel over Sölden in de zomer nuttig. Mocht je nog vragen en/of opmerkingen hebben, laat dan gerust een comment achter. In dit artikel staan affiliate links. Mocht je via een dergelijke link een aankop doen of een reservering maken dan ontvangen wij zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie.  

Mijn eerste week als nomade zit erop! Ik had het eigenlijk nieteens in de gaten tot ik gisteren een berichtje vanuit Nederland kreeg met ‘je bent al een week op reis!’ … Ik was eigenlijk niet van plan om veel te bloggen tijdens de reis maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ineens had ik daar toch zin in. Juist op het moment dat ik het niet verwachtte. Veel van jullie volgen mijn reis op Instagram stories maar die heeft natuurlijk niet iedereen. Dus ik probeer zo af en toe dan maar even een korte update via de blog te doen. Omdat schrijven zonder regels hetgeen is dat ik het allerliefste doe en dé reden is waarom ik ooit ben begonnen met reisbloggen. Ik ga trouwens niet beloven dat ik elke week iets ga posten, maar gewoon wanneer ik daar zin in heb.   Vertrek vanuit Nederland Mijn vertrek vanuit Nederland was zorgvuldig gepland. Na mijn afscheidsborrels en bezoekjes van vriendinnen die daar niet bij konden zijn, was het tijd om mijn huis uit te gaan ruimen. Ik verhuisde tijdens de lockdown van vorig jaar en verbaas me toch weer over hoeveel spullen ik had verzameld in anderhalf jaar tijd, ondanks dat ik niet eens echt kon gaan shoppen voor spullen. Twintig verhuisdozen later was alles ingepakt. Ik huurde een busje en bracht samen met David en zijn broertje Eli alles naar de opslag. Thanks guys voor al het zware tilwerk!   Daarna kon de auto ingepakt worden. Ik had alles verzameld op mijn veranda en toen was het dus passen en meten. Uiteindelijk viel het reuze mee en kan bijna alles in de opbergvakken. Alleen mijn North Face duffel en dekens/kussens pasten niet, evenals mijn wandelschoenen, afwasteil en campingstoeltje, dus die liggen in het zicht. Maar soit, er valt uiteindelijk weinig te halen. Ik ging ook nog even bij mijn moeder en oma langs in de Achterhoek om afscheid te nemen. Mijn oma gaf me een kaart met een heel mooi versje over vriendschap erop.   Alle lieve kaartjes, boodschappen op post-it’s (dank, jullie weten wie je bent) en wat foto’s vanuit huis heb ik meegenomen zodat ik me af en toe toch een beetje thuis kan voelen in mijn kampeerauto wanneer ik me eenzaam voel.     Op naar Karlsruhe Dan is de ochtend van vertrek toch echt aangebroken. Heel veel huilen en knuffels verder rijd ik dan eindelijk weg. Eerst nog even naar de opslag om de laatste spullen weg te brengen en dan de A12 op richting Duitse grens. Ik overnacht in Karlsruhe in het B&B Hotel. Vroeger reed ik regelmatig in één dag naar Oostenrijk, maar daar heb ik nu weinig zin in, ook omdat het wel lijkt alsof er steeds meer Baustellen komen. Bovendien wil ik graag zuinig rijden en hoef ik dus niet zo nodig met 150 over de Autobahn te razen. Ik zet een aantal podcasts op en arriveer aan het einde van de middag in Karlsruhe. In de avond werk ik een paar uurtjes en daarna val ik als een blok in slaap.   Op naar Oostenrijk! Het is inmiddels alweer dik anderhalf jaar geleden dat ik in Oostenrijk was. Destijds voor de yoga week in Gastein, die compleet verregende en versneeuwde. De bergen heb ik dus al lang niet gezien, ik kijk er naar uit om weer in de Alpen te zijn.   Helaas is het vandaag slecht weer onderweg en rijd ik non-stop door de regen. Nog meer focus dus. Alhoewel de planner in eerste instantie bijna vier uur rijden aangeeft, doe ik er de hele dag over. Tankstop, file, Baustelle, vignet kopen, plaspauze, noem maar op. Ook bij het binnenrijden van Oostenrijk komt het met bakken uit de hemel. Ik zie dat Google me via de Fernpass stuurt, daar was ik een paar jaar geleden ook om te wandelen. De Zugspitze was uit de wolken, maar het zicht was toch niet helemaal zoals toentertijd.   Aan het einde van de middag kom ik in Sölden aan, of beter gezegd: in Zwieselstein, een gehucht net buiten Sölden. Ik heb hier twee nachten in een pension geboekt. Ik eet snel even wat in het hotel aan de overkant van de weg en duik mijn bed in met Netflix. Morgen weer een dag!     Ontbijt stuggles Ik kan tot 09.00u ontbijten en dat valt me zwaar, want sinds anderhalf jaar doe ik aan intermittent fasting, oftewel ik eet alleen maar gedurende een periode van acht uur, zo tussen 11.00-19.00u. Het is zo jammer dat de eigenaresse van het pension een uitgebreid ontbijt heeft klaargemaakt, maar meer dan een broodje en een beetje fruit krijg ik echt niet weg op dit tijdstip. En een liter koffie trouwens.   De berg op! Bij mijn verblijf is de Sölden Sommer Card inbegrepen, waarmee ik met allerlei kabelbanen omhoog kan. Ik had eigenlijk gepland om de hele dag te werken, maar het is een stralende dag en dus besluit ik in de ochtend te werken en in de middag op pad te gaan. Werken komt dan ’s avonds wel weer.   Met de auto rijd ik terug naar Sölden en stap daar op de Gaislachkogelbahn, een kabelbaan die me in twee etappes naar ruim 3.000 meter hoogte brengt. Hier bovenop de berg werden scenes van James Bond: Spectre opgenomen en er is een heuse 007 experience die je kunt doen, maar ik besluit die over te slaan. In plaats daarvan wandel ik wat rond op de top en geniet van de prachtige uitzichten. Alhoewel ik sta te popelen om te gaan wandelen, wil ik mijn lichaam rust geven voor de C1 cursus die morgen gaat beginnen. En dus kom ik niet verder dan enkele uitzichtpunten.   Daarna doe ik was laatste inkopen voor de cursus: een nieuwe regenbroek (het weerbericht ziet er niet geweldig uit) en een set gamaschen. Ik vind een outlet store en koop goed spul voor weinig. Love it!   Op weg terug naar Zwieselstein ga ik nog even naar de supermarkt voor wat avondeten. Ik wil niet elke avond uiteten vanwege de kosten, maar in mijn pensions zijn geen kookmogelijkheden. Het wordt een bak kartoffelsalade en een broodje.     Op avontuur! Ik pak mijn rugzak in voor de C1 cursus. Inclusief alle materialen die ik voor de cursus heb aangeschaft én mijn nieuwe C-schoenen die ik van Hanwag heb gekregen voor dit avontuur. Alhoewel ik ze kort heb ingelopen (lees: twee keer een half uurtje haha) ben ik heel benieuwd hoe ze het gaan doen. Over het algemeen loop ik nauwelijks blaren, maar we gaan het zien.   Over de cursus zelf volgt later een zeer uitgebreide blog, maar ik kan wel vast verklappen dat ik heel veel nieuwe dingen heb geleerd en gedaan én behoorlijk uit mijn comfort zone ben gegaan. Met als hoogtepunt een uitgebreide gletsjertocht en als dieptepunt een flinke dosis hoogteziekte.     Terug in Sölden Inmiddels ben ik weer terug in Sölden en ingecheckt in mijn pension voor de komende drie nachten. De gastvrouw vond het volgens mij maar vreemd dat ik hier ben om ‘niks te doen’. Maar na een week lang door de bergen lopen heb ik juist behoefte aan helemaal niks. Vandaag is een rustdag (lees: slapen, boekje lezen en Netflixen) en morgen ga ik voornamelijk werken, zodat ik maandag aan mijn reis naar Zweden kan beginnen en aansluitend een weekje vrij kan nemen.   Sponsor mij de komende zomer! Nog steeds krijg ik vaak de vraag hoe ik mijn geld verdien met bloggen. Heel simpel: als jullie iets via mijn site kopen of boeken, krijg ik commissie. Dussss mocht je binnenkort iets willen boeken en/of kopen via één van de onderstaande sites, dan help je mee om mijn zomer nog leuker te maken. Het enige wat je hoeft te doen is door te klikken via een van de onderstaande links en dan je aankoop doen en/of je reservering te maken. Jij betaalt trouwens niks extra’s op deze manier!   – Algemeen: BOL.com, HEMA, ANWB webwinkel, Backpackspullen – Outdoor: Decathlon, Bever, Vrijbuiter, Kampeerwereld – Overnachtingen: Booking.com – Reisorganisaties: SNP Natuurreizen, ANWB Vakanties, ANWB Campings, AlpenReizen, TUI, Nordic, Voigt Travel, De Jong Intra, Sunweb, Riksja Travel – Vliegtickets: Skyscanner – Treinreizen: NS International – Huurauto’s: Sunny Cars – Vakantiehuisjes: Interhome, Natuurhuisje, Landal, Europarcs – Overige: Stena Line   Ohja en ik krijg ook betaald voor de advertenties die (de meesten van jullie) zien op deze pagina. Ik hou van ondernemen anno 2022 waarbij ik geld kan verdienen terwijl ik op een berg sta.   En tenslotte Ik denk dat ik in Zweden eerst even een weekje vakantie ga nemen. Toen ik onlangs bij mijn coach Aike was, vertelde ik dat ik heel graag even een tijdje rust aan mijn kop wil. De afgelopen maanden waren geweldig maar ook ontzettend druk. Ik moest voor mijn gevoel honderd dingen tegelijkertijd regelen en stond daardoor altijd ‘aan’. Gelukkig is het nu tijd om even af te schakelen. Om voorlopig even te minderen in werkuren. En dat kan want met zo’n 12 uur werken per week verdien ik inmiddels bijna het dubbele ten opzichte van wat ik verdiende toen ik nog 36 uur per week in loondienst was.   Terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me hoe dankbaar ik ben dat ik dit zo voor elkaar heb gekregen en hoe tof het is dat de dingen waar ik vijf jaar geleden van droomde gewoon lukken. Ondanks de pandemie en de tegenslagen die ik toen had. Tijd voor een Apfelstrudel om het te vieren dus. Tschüss!  

Zoals jullie in een van mijn vorige blogs hebben kunnen lezen, heb ik onlangs een C1 cursus van de NKBV gedaan, ter voorbereiding op mijn solo hike in Nieuw-Zeeland van dit najaar. Ik hoopte hier vooral meer te leren over het lopen in ongebaand terrein en hoe zelfverzekerder te worden in de bergen. 3.000 kilometer door Nieuw-Zeeland trekken in mijn eentje is namelijk niet niks en alhoewel ik al veel tochten heb gelopen, is er altijd ruimte voor verbetering. Ik deed de C1 basiscursus sneeuw en ijs Langtalereckhütte – Ramolhaus, bij deze mijn uitgebreide verslag!     Inpakken maar! Ik zit in mijn pension in Sölden en check nogmaals al mijn materiaal. Prusiktouwtjes, karabiners, hoofdlampje, gamaschen. Ik til mijn rugzak op en die is, met alle klimmaterialen, toch wat zwaarder dan ik hoopte. E-reader er maar uit, evenals een extra lange broek. Zo minimaal mogelijk op pad dan maar deze week, want hoe minder ik mee sleep de berg op, hoe beter. De volgende ochtend probeer ik een broodje naar binnen te werken en rijd ik naar Obergurgl, waar ik mijn reisgenoten ontmoet. Ik merk een gezonde spanning voor de komende week. Vanuit thuis krijg ik nog de bemoedigende woorden: “Als je maar onthoud dat je daar bent om te leren, dan is alles een leermoment en dus is het altijd prima.” The mountains are calling!     Dag 1. Wandeling naar Langtalereckhütte Ik ontmoet mijn reisgenoten en de gidsen bij de bushalte in Obergurgl. Het is een gemixte groep, net iets meer vrouwen dan mannen. We grappen dat bijna iedereen nieuwe schoenen lijkt te hebben, de meeste net als ik van Hanwag. De gidsen zijn er ook en we beginnen al snel met lopen richting Langtalereckhütte, de eerste hut van deze reis. Na een uurtje klimmen is het tijd voor pauze op een terras. De gidsen lijken geen haast te hebben en wie weet wordt dit wel de laatste goede koffie van deze week.   Nog even verder lopen en klimmen en de hut komt in zicht. Hij ligt op een splitsing tussen twee valleien en vanaf het terras is het uitzicht prachtig. We mogen de rugzakken af doen en krijgen pauze. Na een stevige lunch gaan we in de buurt van de hut oefenen met lopen door ongebaand terrein. Vlakbij de hut is een rotsenveld waar we doorheen lopen en klimmen. Het is even wennen op de nieuwe schoenen en eerlijk is eerlijk, wanneer de afgrond ‘maar’ twee meter is, is het toch makkelijker dan straks ‘voor het echt.’   Het belangrijkste dat ik vandaag leer is ‘nose over your toes’ – in mijn vorige blog schreef ik al dat ik afdalen soms spannend vind wanneer het te steil wordt. Vandaag leer ik juist met je neus naar voren te bewegen en nóg dieper door je knieën te buigen wanneer je afdaalt. Later deze week komen er genoeg momenten om dit in de praktijk te brengen.     Dag 2. Naar de Eiskögele Na een onrustige nacht in de lager (slaapzaal in de berghut) is het tijd voor een eerste beklimming. De gidsen geven aan dat het weer mogelijk gaat omslaan vanmiddag dus op tijd vertrekken. We volgen een route over de flank van de berg, het pad stijgt licht en is nergens echt moeilijk. Als ik achterom kijk, zie ik de wolken het dal binnendrijven. Bijzonder hoe snel dat gaat in de bergen.   Na een eerste felle klim is het tijd voor een uitleg over oriëntatie en kaartlezen. Een kompas gebruiken we niet, maar we leren hoe we alles vanuit de natuur kunnen aflezen. Na een korte stop gaan we weer verder omhoog. Inmiddels lopen we in de dan nog witte wolken. Niet veel later stoppen de gidsen om te overleggen en uiteindelijk wordt besloten om terug te keren naar de hut. Het is nog minstens een uur naar de top en we gaan het sowieso niet droog houden. Omkeren dus.   Afdalen doen we echter niet via het reguliere pad, maar via de steile weg, oftewel gewoon loodrecht naar beneden. Inmiddels komt het met bakken uit de hemel en zie ik alleen nog maar een grote, groene waas van weiden, pollen en af en toe een rotspartij onder me. ‘Nose over the toes’ bedenk ik me, terwijl ik naar beneden glij door de nattigheid. Een dik uur later zijn we terug bij de hut.   In de middag leren we zeven verschillende knopen. Eerlijk is eerlijk, ik ben op dat gebied geen snelle leerling en alhoewel ik ze op dat moment weet, ben ik ze een uur later alweer vergeten. Daarna oefenen we met onszelf omhoog prusiken aan de gevel van de hut én gaan we abseilen.     Dag 3. Op naar de gletsjer Vandaag staat de eerste dag op het ijs gepland. De avond van tevoren hebben we berekend hoe lang we er ongeveer over gaan doen naar het ijs. We blijken redelijk in de buurt te komen. Zodra we bij het ijs komen, mogen we er even onder (bijzonder!) maar hier de gletsjer op lijkt onmogelijk vanwege de ijsmuur voor ons. Dus om de muur heen dan maar, loodrecht over de puinhelling naar boven.   Even later staan we dan echt bij het ijs. Ik kijk achterom en wederom heeft het dal zich gevuld met een wolkendek. Ook vandaag lijken we het niet droog te gaan houden. De stijgijzers gaan aan evenals de regenkleding. We stappen het ijs op en leren hoe we het beste kunnen lopen op onze stijgijzers. Het is veel eenvoudiger dan je denkt, alleen moet je niet vergeten wat wijder dan normaal te lopen, je wilt namelijk niet met een van de pinnen van je ijzers in je broek blijven haken.   Verder doen we diverse oefeningen en een spleetredding met een team van vijf. Daarna is het tijd om terug te keren. Het valt me op dat de riviertjes die we op de heenweg probleemloos konden oversteken, nu zijn veranderd in (soms kolkende) stromen en dat natte voeten halen geen keuze maar een feit is. Dat kunnen mijn schoenen gelukkig prima aan, maar bovenal leer ik dat het dus inderdaad waar is dat rivieren tijdens en net na regen op zijn gevaarlijkst kunnen zijn. En aangezien ik in Nieuw-Zeeland bijna dagelijks rivierdoorwadingen zal gaan meemaken, is het goed om dit vast eens met eigen ogen gezien te hebben.   In de middag oefen ik letterlijk uren de knopen. Ik kan het niet uitstaan dat het me niet lukt om ze te onthouden. Voor elke knoop een foefje. Net voor het diner denk ik dat ik ze allemaal onder de knie heb. Practise makes perfect toch?     Dag 4. Naar de Gurgler Ferner Vandaag staat er een lange dag op het programma, we gaan via de gletsjer naar Ramolhaus: ons volgende overnachtingsadres. De gidsen verwachten pas net voor het diner aan de overkant aan te komen en hebben geregeld dat de spullen die we vandaag niet nodig hebben met de kabelbaan alvast naar de overkant van het dal mogen. Fijn, want dat scheelt weer wat kilo’s op de rug.   De klim is steil omhoog over de berg, van steen naar steen en soms met staalkabels. Eenmaal boven wordt het uitzicht steeds mooier. De Gurgler Ferner gletsjer ligt inmiddels onder ons. Over de richel lopen we verder omhoog en de gidsen zoeken naar een geschikte plek om af te dalen naar het ijs. Die vinden ze en bij het naar beneden gaan, ga ik volledig uit mijn comfort zone. ‘Nose over your toes!’ hoor ik meermaals. Ik moet echt even slikken en glijd op mn billen naar beneden, maar soit, ik heb het gehaald.   Het is een stralende dag en dan is het ijs zoveel mooier. We doen diverse oefeningen en wederom spleetreddingen, deze keer met een groepje van drie. En wow, wat een druk komt er op je lijf te staan als er iemand aan jouw lichaamsgewicht in een gletsjerspleet hangt, dat had ik echt niet zo heftig verwacht. Ik vind het superspannend dat iemand afhankelijk is van mijn kennis en heb dan ook moeite om me de knopen goed te herinneren. Ik besluit op dat moment ook dat dit niks voor mij is, om ooit zelfstandig te doen. Chapeau voor degenen die in zo’n situatie het hoofd koel kunnen houden, ik kies in het vervolg denk ik toch maar weer voor begeleide gletsjerwandelingen.   Daarna dalen we af naar de eindmorene. Als ik terug kijk, zie ik pas hoe steil ik ben afgedaald. Wow, dat kunnen mijn stijgijzers dus gewoon aan! Loodrecht boven ons ligt Ramolhaus, de hut voor de komende twee nachten. Vanaf hier is het ruim twee uur klimmen. Het pad is, nadat we de morene verlaten hebben, niet moeilijk, maar wel gewoon steil. Ik merk dat ik al flink wat loopuren in de benen heb die dag en kom als laatste boven. De gidsen zitten lachend op het terras. Ik vraag ‘am I in time for dinner?’ en ze steken hun duim op. Het is pas 16.30 uur. Het uitzicht van de op ruim 3.000 meter gelegen hut is werkelijk fabelachtig. Mag ik hier voor altijd blijven?     Hoogteperikelen Die avond steekt er een lichte hoofdpijn op. Niks bijzonders, dat heb ik wel vaker wanneer ik op hoogte ben. De volgende ochtend voel ik me echter hondsberoerd. Ik sleep mezelf naar de ontbijtzaal, eet een paar happen van mijn boterham en snel dan naar de toilet om alles er weer uit te gooien. Mijn hoofd bonst en alles wat ik wil is liggen en stilte.   Ik besluit in de hut te blijven want ik heb hoogteziekte en verder stijgen kan gevaarlijk worden. Ik breng de dag in de hut door, slokjes water nippend en paracetamol slikkend. Ik ben in eerste instantie boos en verdrietig en teleurgesteld. Niet eerder ben ik zo ziek geweest van de hoogte en alhoewel ik weet dat hoogteziekte niet te voorspellen en willekeurig is, vind ik het ontzettend jammer. Gelukkig maakt dat gevoel al snel plaats voor dankbaarheid voor wat ik wél heb mogen ervaren en leren. En waarschijnlijk kan ik uit het krijgen van hoogteziekte ook weer een bepaalde les trekken, alhoewel die misschien pas duidelijk wordt wanneer ik me ooit weer in een soortgelijke situatie bevindt, zoals dat werk met leermomenten. Want ohja wacht even, ik ben hier om te leren en dan is alles een leermoment en dus is alles prima!   Terug naar het dal De laatste anderhalve dag van de C1 cursus moet ik dus aan me voorbij laten gaan. De afdaling terug naar Obergurgl is zo’n 1.200 meter in hoogte en dat lijkt me meer dan voldoende inspanning in mijn staat. Gelukkig kan ik het avondeten en de daaropvolgende lunch goed binnen houden. De gidsen nemen afscheid van de groep bij de hut en gaan naar beneden. Vanaf hier is het everyone on their own. Ik pak mijn spullen en begin langzaam maar zeker aan de afdaling. Voetje voor voetje, maar ik kom er wel. Ik kijk nog regelmatig achterom naar de prachtige gletsjer. Ruim drie uur later ben ik beneden, een bijzondere ervaring is ten einde gekomen.     Instagram vragen Tijdens dit avontuur was ik live op Instagram te volgen. Aan het einde deed ik een oproep met de vragen die jullie nog hadden, bij deze de antwoorden:   – Zijn de gidsen Nederlands? Of is de cursus in het Engels? De deelnemers van de cursus zijn Nederlands, de gidsen Duitstalig. De voertaal op de reis is dan ook Duits. Sommige gidsen kunnen Engels. Die van ons ook, maar zeer beperkt. Het is dus wel handig als je wat woordjes Duits kunt.   – Voel je hoogteziekte aankomen? Nee ik voelde het niet aankomen. Symptomen kunnen al vanaf 2.500 meter optreden. Zelf merk ik vaak al vanaf 2.000 meter dat ik kortademiger word bij fysieke inspanning. Ik heb eerder alleen hoofdpijn gehad, maar dus nu ook gebraakt. Dit was voor mij een eerste keer. Er is geen…

Wil je er deze winter nog even tussenuit, maar hoef je niet per se een hele week op de lange latten te staan? Of wil je met een vriendin een paar dagen weg en eens iets anders dan de gebaande paden betreden? Ik heb een leuke tip voor je: ga naar Graz en het Murtal! Graz is een sfeervolle stad en ligt in de deelstaat Stiermarken. Het is na Wenen de grootste stad van Oostenrijk. Graz was in 2003 de culturele hoofdstad van Europa en heeft sinds 2011 de UNESCO titel ‘City of Design’. Vanuit Graz bereik je binnen no-time het bijzondere Murtal waar je bijvoorbeeld een dag kunt gaan winterwandelen of langlaufen. In dit artikel vertel ik je meer over Graz en het Murtal. Veel leesplezier!   Coverfoto: Tom Lamm   Het grootste middeleeuwse stadscentrum van Europa Wist je dat Graz het grootste middeleeuwse stadscentrum van Europa heeft? Dit gecombineerd met de moderne architectuur van de stad zorgt ervoor dat je in Graz van het ene mooie gebouw naar het volgende wandelt tijdens je stadswandeling. Hoogtepunten van Graz om te bezoeken zijn het Kunsthaus en de klokkentoren Uhrturm op de Schlossberg. Je kunt deze toren beklimmen en hebt vanaf het hoogste punt een fabelachtig uitzicht over de stad. Plof aan het einde van de dag neer in een van de vele restaurants in het bruisende centrum van Graz voor je aan een volgend avontuur begint: winterwandelen, sneeuwschoenwandelen of langlaufen in het Murtal in Stiermarken.   Meer lezen over Graz? Bezoek dan de website Verrassend Graz voor nog meer tips!   Op de sneeuwschoenen door het Murtal Het Murtal is bij het grote publiek met name bekend omdat de Red Bull Ring hier ligt, waar jaarlijks de Formule I Grand Prix wordt gehouden. In de winter is het hier echter relatief rustig en kun je de natuur op haar best te voet ontdekken. Het Murtal is op dit gebied een van de voorlopers in Oostenrijk en er zijn dan ook talloze winterwandelpaden uitgezet die je met sneeuwschoenen ontdekt. Extra bijzonder is het om met een gids op pad te gaan die je de échte geheimtipps van het Murtal laat zien, hij of zij neemt je mee naar paden die je zelf niet gevonden zou hebben en slechts met sneeuwschoenen te bewandelen zijn.     Langlaufen of skiën Liever een andere winterse activiteit doen? Dat kan uiteraard ook in het Murtal! Er zijn diverse loipen geprepareerd om te langlaufen en daarnaast zijn er prachtige pistes om te skiën. Of je nu een beginnende skiër bent of wat meer gevorderd, voor elk level is er genoeg te beleven. Geniet aan het einde van de dag van een Zirbenschnapps en een Murtaler Steierkäsbrot en je Oostenrijk ervaring is compleet. En dat in slechts een weekend of een midweek!     Regel je reis naar Graz en het Murtal Enthousiast geworden? Dan vertel ik je graag over de mogelijkheden om dit zelf te gaan ervaren. KLM vliegt vanaf Schiphol rechtstreeks naar Graz op maandag en vrijdag. Hierdoor is het dé perfecte plek voor een weekendje weg met vriendinnen of je partner. Het is slechts 1u45min vliegen en dus sta je binnen no-time in een winterse wereld vol met sneeuw. Je kunt bij KLM ook kiezen voor een volledig verzorgde pakketreis inclusief overnachtingen, waarbij je naar wens een aantal overnachtingen boekt. Wil je graag nog een andere regio in Oostenrijk bezoeken, dan laat je deze nachten gewoon open. Op deze website vind je alles wat je wilt weten en kun je je winterse break direct boeken.     Conclusie en disclaimer Hopelijk heb ik je met dit artikel geïnspireerd om Graz eens te overwegen voor je volgende reis. Mocht je vragen en/of opmerkingen hebben dan hoor ik het natuurlijk graag. Dit artikel werd geschreven in samenwerking met een externe partner. Alle gegeven meningen zijn uiteraard slechts die van mijzelf.   Meer lezen over Oostenrijk? Bezoek dan mijn Oostenrijk startpagina voor nog meer (winterse) inspiratie voor je vakantie in Oostenrijk!  

Ben je van plan om op wandelvakantie in de winter te gaan? Denk dan eens aan Oostenrijk! Daar waar je vroeger vaak alleen maar kon skiën en wellicht een beetje kon langlaufen, is het tegenwoordig heerlijk winterwandelen in Oostenrijk. Op veel plekken zijn wandelroutes aangelegd en gemarkeerd die je met sneeuwschoenen of je snowboots kunt doen. Ik ben de laatste jaren regelmatig gaan wandelen in Oostenrijk in de winter en deel in dit artikel drie leuke plekken om te gaan winterwandelen. Veel leesplezier!     Het Brandnertal Het Brandnertal is een smal dal in Vorarlberg, net over de grens met Duitsland en naast het drielandenpunt van Oostenrijk, Zwitserland en Liechtenstein. Alhoewel je er relatief snel bent vanuit Nederland, komen er stukken minder Nederlanders dan je zou verwachten. Het Brandnertal bestaat uit drie dorpen: Bürs, Bürserberg en even verderop Brand. Deze laatste is ook meteen de grootste en gezelligste plaats met de meeste voorzieningen.   De winterwandeling die ik maakte was de Natursprünge-Weg van de berg in Bürserberg naar het skigebied van Brand. Deze wandeling is 4.6 kilometer lang en kun je het best beginnen bij het bergstation van de Panorama kabelbaan. Vanaf hier is het eerst een klein stukje stijgen, waarna het pad langzaam afdaalt richting het bergstation van de kabelbaan van Brand. Het laatste stukje loopt relatief steil naar beneden, maar was niet moeilijk of lastig. Je deelt wel een deel van de route met de skiërs, maar dit heeft nergens problemen opgeleverd.   Tijdens deze reis verbleef ik in Landal Brandnertal, een kleinschalig appartementencomplex direct aan de piste. Wil je meer lezen, check dan hier mijn uitgebreide artikel over mijn mijn verblijf in het Brandnertal.     Aan de Achensee Ik kom al van jongs af aan bij de Achensee, mijn ouders namen mij hier als vierjarige mee naartoe en ik keerde sindsdien regelmatig terug. Mijn laatste bezoek aan de Achensee was in de winter, toen verbleef ik in het gehucht Pertisau. Vanaf hier bereik je eenvoudig een wandelgebied. Uit mijn Achensee blog:   Ik besluit voor de 6 kilometer lange Tristenau wandeltocht te gaan. Het is een koude maar zonnige dag en ik geniet enorm. Het grootste deel van de wandeltocht voert me door het bos. De zon piekt af en toe tussen de bomen door en het geringste zuchtje wind zorgt ervoor dat de sneeuw van de takken wordt geblazen, wat voor een sprookjesachtig decor zorgt.   Daarnaast kun je rondom de Achensee diverse andere mooie winterwandelingen maken. Ook ben je in no-time in Innsbrück mocht je een stad willen bezoeken als je even geen zin hebt om te wandelen. Mijn uitgebreide blog over winterwandelen aan de Achensee staat hier. Ik verbleef in Hotel Das Pfandler in Pertisau. Meer accommodaties vind je hier.     Gastein Ik bezocht Gastein in oktober maar de eerste sneeuw van het seizoen was gevallen, waardoor het wel winter leek. Ik nam de kabelbaan naar boven en bezocht de hangbrug voor een korte wandeling. Helaas was het zicht nagenoeg nihil maar dat mocht de pret niet drukken. Ook ging ik, mede vanwege de sneeuw, de thermen in. Dit is een van de redenen waarom Gastein bekend is en mag je dus absoluut niet missen tijdens je winter wandelvakantie in Oostenrijk.   Tijdens deze reis verbleef ik in het SmartHotel, een eenvoudig maar netjes driesterrenhotel in Dorf Gastein. Meer over mijn trip naar Gastein lees je hier.     Het Ausseerland Een onder Nederlanders niet zo bekend gebied is het Ausseerland. Het Ausseerland ligt in het noorden van de deelstaat Stiermarken op ongeveer 9 uur rijden van Arnhem vandaan. Het landschap is zo Oostenrijks als het maar kan: imposante bergen en kraakheldere meren domineren je blikveld. In het Ausseerland liggen vier gemeentes: Bad Mittnerndorf, Bad Aussee, Altaussee en Grundlsee. Er zijn talloze wandelpaden en speciaal voor hen die zonder ski’s de bergen in willen is er het Winterwandel-ticket van de regio Schladmig-Dachstein waarmee je toegang krijgt tot heel veel liften en bussen. Meer over Ausseerland lees je hier.     Winterwandelen in Zell am See De laatste bestemming die ik in dit lijstje zet is Zell am See. Hier was ik enkele jaren geleden tijdens de kerstvakantie en aangezien er niet genoeg sneeuw lag om te gaan skiën, gingen we vooral heel veel wandelen. Zo kun je een rondje om het meer doen, maar ook de bergpaden gaan verkennen. Uiteindelijk bleek het toch te gaan sneeuwen en maakten we ook nog wat mooie ski-tochten, maar ik was aangenaam verrast hoeveel wandelingen er rondom Zell am See mogelijk waren. Ik verwacht eigenlijk dat dit aantal inmiddels ook toegenomen is, want ik was hier alweer vijf jaar geleden en het winterwandelen in Oostenrijk heeft sindsdien een enorme vlucht genomen.   Wij verbleven in een appartement op de berg, bekijk hier de prijzen en beschikbaarheid.     Sneeuwschoenen, wandelschoenen of snowboots Tegenwoordig wandelen veel mensen in de sneeuw op sneeuwschoenen. Deze doe je aan over je normale schoenen als een soort rackets. Eerlijk is eerlijk: ik ben geen fan! Ze zijn lomp en maken ontzettend veel herrie. Waarmee je de stilte van het landschap verpest en eventueel wild de stuipen op het lijf jaagt. Dit neemt niet weg dat ze wel ontzettend handig zijn wanneer je wat langere wandelingen maakt. Wanneer je van de geprepareerde paden afwijkt adviseer ik je sowieso om sneeuwschoenen mee te nemen. Voor kortere wandelingen draag ik meestal deze snowboots van Sorel. Een flinke investering maar na drie winters kan ik echt niet meer zonder. Budgetopties vind je onder meer bij Decathlon.     Reisorganisaties voor winterwandelen in Oostenrijk SNP Natuurreizen heeft diverse winterwandelreizen in Oostenrijk. Bekijk hier de opties en mogelijkheden. Je hoeft natuurlijk geen volledig verzorgde reis te boeken, je kunt ook gewoon een accommodatie via Booking.com regelen en gaan. Het voordeel van boeken bij Booking is dat zij bij veel accommodaties de mogelijkheid bieden tot kort voor vertrek kosteloos te annuleren, wel zo handig in deze onzekere tijden. Bekijk hier de opties en prijzen voor de Alpen.   Ook handig om te weten Wie gaat wandelen in de winter doet er verstandig aan om dikke kleding aan te doen, maar wel slimme kleding waarin je niet al te snel gaat zweten en wat het vocht goed afvoert. In dit artikel vind je al mijn tips om warm en veilig te blijven tijdens je winterwandeling. Liever naar een andere bestemming? Lees hier mijn artikel met nog meer leuke bestemmingen in Europa om te gaan winterwandelen.     Conclusie en disclaimer Hopelijk vond je dit artikel nuttig en heb ik je geïnspireerd om eens te gaan winterwandelen in Oostenrijk. Mocht je nog vragen en/of opmerkingen hebben, laat dan gerust een comment achter.   In dit artikel staan affiliate links. Mocht je via een dergelijke link een aankoop doen of een reservering maken dan ontvangen wij zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie.  

Ben je op zoek naar een bijzondere en originele bestemming voor een wintervakantie? Denk dan eens aan een reis naar het Ausserland in de deelstaat Stiermarken (Steiermark) in Oostenrijk. Deze nog relatief onbekende regio aan de voet van de Alpen biedt alles wat je van een actieve wintervakantie in Oostenrijk mag verwachten: adembenemende landschappen, ruige bergen, talloze toffe winterse activiteiten en de heerlijke Oostenrijkse gemütlichkeit.   Coverfoto: Tom Lamm   Een wintersportvakantie in Ausseerland Het Ausseerland ligt in het noorden van de deelstaat Stiermarken op ongeveer 10 uur rijden van Utrecht vandaan. Het landschap is zo Oostenrijks als het maar kan: imposante bergen en kraakheldere meren domineren je blikveld. In het Ausseerland liggen vier gemeentes: Bad Mittnerndorf, Bad Aussee, Altaussee en Grundlsee. In de winter is het hier puur genieten tijdens je wintersportvakantie. Skiën kun je bijvoorbeeld in Loser en Tauplitz. Tauplitz is een bekende naam in de wintersport wereld, in 1911 werden hier namelijk de allereerste skikampioenschappen georganiseerd en in 1935 werd hier de eerste sleeplift van het land geopend. Skiën in Tauplitz is zowel leuk voor beginners als gevorderden, er is in totaal zo’n 42 kilometer aan pistes.   Wintervakantie in Stiermarken Voor wie van skiën houdt is de Oostenrijk Nationale Skitour een absolute aanrader. Deze 18.3 kilometer lange skitocht over de Dachstein is één van de mooiste routes van heel Oostenrijk. Onervaren skiërs kunnen terecht op de Aflenzer Bürgeralm om hier onder professionele begeleiding te leren skiën. Ook al ben je een beginner, dan kun je toch terecht in enkele skihutten tijdens of na je skitocht om de authentieke Oostenrijkse sfeer te ervaren. Onder het genot van lokale lekkernijen en een knisperend haardvuur is het hier heerlijk toeven en met goed weer heb je prachtige uitzichten op de droomachtige bergwereld van het Hochschwab gebergte.   Wandelen, langlaufen en andere activiteiten Heb je na 1 of 2 dagen genoeg van het skiën? Dan zijn er nog steeds talloze andere winterse activiteiten die je in Ausseerland kunt ondernemen. In de gehele omgeving is meer dan 200 kilometer aan langlaufloipes die geprepareerd zijn voor 6 personen. Altaussee am Loser staat erom bekend een zeer sneeuwzeker gebied te zijn en ondanks de beperkte hoogte ligt hier in de winter toch vaak een flink pak sneeuw tot ver in het dal. Daarnaast kun je in Ausseerland ook rodelen, schaatsen en uiteraard mooie winterse wandelingen maken. Aan het einde van de dag kun je je heerlijk ontspannen in een van de spa’s en thermen.     Speciaal voor de wandelaars Wil je lekker gaan winterwandelen? Ook dan biedt Stiermarken je talloze mogelijkheden, al dan niet met sneeuwschoenen. In de wandelgids van Rother worden maar liefst 62 winterse wandelingen vermeld. Speciaal voor zij die zonder ski’s de bergen in willen is er het Winterwandel-ticket van de regio Schladmig-Dachstein waarmee je toegang krijgt tot heel veel liften en bussen.     Bezoek Graz Wil je je actieve wintervakantie graag combineren met een stedentrip, bezoek dan zeker ook de hoofdstad van Stiermarken: Graz. Graz wordt ook wel omschreven als het best bewaarde geheim van Oostenrijk en is na Wenen de grootste stad van het land. De oude binnenstad staat in zijn geheel op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Ook staat Graz bekend als zijnde de culinaire hoofdstad van Oostenrijk. Of het nu om schnitzels, apfelstrudels of kaiserschmarrn gaat, in Graz gaat je culinaire hart ongetwijfeld harder kloppen. Meer informatie over je bezoek aan Graz vind je hier.   Hoe kom je in Stiermarken Met de KLM kunt je deze winter rechtstreeks vanaf Amsterdam naar Graz vliegen en vanaf hier verder reizen per huurauto. De luchthaven van Graz is een moderne luchthaven voorzien van talloze restaurants, winkels en andere faciliteiten. Voor de actuele prijzen en vertrektijden van de vlucht van Amsterdam naar Graz kun terecht op de website van KLM.   Boek je reis Voor het boeken van je reis naar Stiermarken en Graz kun je terecht op de website van Verrassend Graz. Hier vind je diverse reisorganisaties die met plezier een mooie reis naar jouw wensen samenstellen of bekijk de pakketopties van KLM Holidays pakketreizen.   Conclusie en disclaimer Hopelijk vond je dit artikel leuk om te lezen en heb ik je geïnspireerd om Ausseerland de komende winter eens te bezoeken, zodra dit weer is toegestaan. Mocht je nog vragen en/of opmerkingen hebben, laat dan gerust een comment achter. Dit artikel werd geschreven in samenwerking met een externe partner. Alle gegeven meningen zijn uiteraard slechts die van mijzelf.   Meer lezen over Oostenrijk? Bezoek dan mijn Oostenrijk startpagina voor nog meer Oostenrijk informatie en informatieve blogs!    

Het is een mistige vrijdag als ik het gordijn van ons hotel in Kufstein open trek. Vandaag starten we met een korte huttentocht in Oostenrijk waarbij goed weer natuurlijk altijd fijner is dan mist. We kleden ons aan, pakken de laatste spullen in en nuttigen het ontbijt. Om 09.00 uur worden we opgehaald door onze wandelgids Harold (ook wel bekend in de regio als Hiking Harry) die ons mee neemt op een tweedaagse wandeltocht door het Kaisertal, een leuke huttentocht in Oostenrijk voor beginners!   Dit artikel verscheen voor het eerst in 2016 en werd volledig geupdate in 2021   Over het Kaisertal Het Kaisertal is een voor velen onbekend dal in Oostenrijk. Wanneer ik termen roep als Kufstein of de Wilder Kaiser, begint er bij een enkeling misschien iets te dagen. Het Kaisertal ligt aan de noordzijde van het beroemde Kaisergebergte, een van de meest fraaie gebergtes van Oostenrijk als je het mij vraagt. Onze trektocht begint echter in Kufstein, net over de grens met Duitsland.   Huttentocht voor beginners in Oostenrijk Nadat we Harry begroet hebben, lopen we naar de Kufsteiner kabelbaan. Deze onlangs gerenoveerde stoeltjeslift brengt ons naar ruim 1.200 meter hoogte, waarmee we de eerste steile klim dus op eenvoudige wijze afleggen. Inmiddels maakt de mist zo her en der plaats voor het zonnetje en eenmaal boven op de Alm, doemt daar het scherp getande Kaisergebergte voor ons op. De meeste toppen zitten nog in de wolken maar dat deert niet, indrukwekkend is het sowieso wel. De hoogste top van deze kalkbergen is de Ellmauerhalt op 2.344 meter hoogte.   Vanaf de Kufsteiner kabelbaan gaan we op weg naar ons eerste bestemming van vandaag: de Gamskogel. De tocht er naartoe voert ons door een bosrijk gebied. Het pad stijgt en daalt en ondertussen vertelt Harry hoe hij hier als kind al kwam en dat dit wat hem betreft een van de mooiste wandelingen van het gebied is. Hebben wij even mazzel! Onderweg horen we het welbekende geklingel van de koeienbellen. Al sinds ik jong was, kom ik in Oostenrijk en het geklingel van koeienbellen brengt goede herinneringen bij me naar boven.     Aankomst bij de Gamskogel en door over de Bettlersteig Na ongeveer anderhalf uur lopen, komen we bij de 1.449 meter hoge Gamskogel aan. Er staat een kruis en er staan houten banken om te zitten. We blijken hier niet de enigen te zijn, meerdere wandelaars laten zich verbazen over het mooie uitzicht. Voor ons zien we de Zahmer Kaiser en achter ons de nog immer in wolken gehulde Wilder Kaiser.   We maken wat foto’s, eten een Kaiserbroodje (echt waar) en besluiten dan verder te lopen. Vanaf hier heet de trail de Bettlersteig en hoeven we alleen nog maar naar beneden, naar ons overnachtingsadres. Dat klinkt makkelijker dan het is, want naar beneden lopen in Oostenrijk, is eigenlijk nooit over een geplaveid pad. We doorkruisen nog enkele Almen die vol staan met koeien en het geklingel weergalmt in de leegte van dit gebied.   Afdaling naar het Anton Karghaus Niet veel later passeren we de Brandkogel en komen we bij de plek aan waar we aan onze afdaling naar het Anton Karghaus gaan beginnen. Zoals ik al zei is afdalen in Oostenrijk zelden recht-toe-recht-aan en dus lopen we dan weer over een smal pad waarbij je je desgewenst aan een kabel kunt vasthouden en dan weer op een stenig pad waar traptreden in gemaakt zijn. We komen een Nederlands stel tegen dat op weg is naar boven en ik kan alleen maar denken ‘pffft met deze hitte zo omhoog lopen is ook niet tof.’ Ze vinden het echter prachtig en vertellen dat ze snel weer door moeten omdat ze nog willen proberen de laatste lift naar beneden te halen.     Aankomst bij de berghut Het is inmiddels warm geworden en dus komt het goed uit dat we het grootste deel van de tocht door het bos lopen. Zo af en toe steken we een weide door, maar over het algemeen is het bos. Harry merkt op dat de trail her en der verlegd is. Sommige stukken zien er heel anders uit dan hij zich herinnert en op sommige plekken zijn kabels en/of ijzeren treden aangelegd om het wandelen makkelijker te maken. De tocht naar beneden is aardig lang en zo halverwege de middag komen we in het Anton Karg Haus (ook wel bekend als Hinterbärenbad) aan. Het terras zit bomvol en nodigt uit om neer te ploffen en de rest van de middag niet meer overeind te komen.   Volgens Harry heeft men hier ontzettend lekkere Hausgemachter Kuchen. Dat moet je mij vooral geen twee keer zeggen, ik bestel de Nutella Cheesecake en laat het me goed smaken. Even twijfel ik of ik nog een stuk zal nemen, maar besluit dan dat ik dit beter niet kan doen en mijn honger kan bewaren voor het avondeten. Inmiddels heb ik mijn wandelschoenen uit gedaan en omgeruild voor mijn sandalen. In de weide voor het Anton Karg Haus staan een aantal houten ligbedden met uitzicht op toppen van het Kaisergebirge. Inmiddels is de bewolking bijna helemaal weg getrokken en is het gewoon honderd procent genieten.     Zonsondergang in het Kaisertal Niet veel later is het etenstijd. Ze doen hier niet aan een vast menu maar we kunnen kiezen van een kaart met eenvoudige gerechten. Ik zie dat ze een burger hebben en dus ga ik daarvoor: een burger in een berghut, dat is een unicum! De burger blijkt echter iets minder burger te zijn dan ik had verwacht maar lekker en vooral héél groot is ie zeker wel. Waar je ook gaat, op elke huttentocht in Oostenrijk geldt: buitenlucht maakt honger!   Terwijl ik mijn relax-plek in de zon weer inneem, stelt Harry voor om de zonsondergang aan de voet van de bergtoppen te bekijken. Hij weet een mooie plek waar je tot aan het gesteente kunt lopen en vanaf hier kleuren de bergen, met een beetje geluk, wanneer de zon haar laatste stralen over het Kaisertal uitstrekt.   We vervolgen de weg tot aan het Hans Berger Haus en nemen hier de route naar de Ellmauer Halt. Na ongeveer tien minuten op dit paadje komen we dan ook bij de rotswanden aan waar we ons settelen. Terwijl we worden omgeven en geprikt door de aanwezig muggen, daalt de zon verder en verder. De toppen waar we op uitkijken kleuren eerst oranje, daarna rood en uiteindelijk zelfs een beetje paars. Heel bijzonder en een prachtig einde van onze eerste dag op deze huttentocht in Oostenrijk en het Kaisertal. Een half uur later is de magie voorbij en is het tijd om terug te gaan naar het Anton Karg Haus voor de overnachting. Morgen is er weer een dag, het tweede deel van het verslag lees je hier.   Wij verbleven de nacht voor en na onze trektocht in

Mocht je het nog niet weten… ik hou van Oostenrijk! Vroeger gingen wij als gezin elk jaar naar Oostenrijk op vakantie, hupsakee de bergen in. In eerste instantie was dat omdat ik een zware vorm van astma had en ik enorm veel baat had bij de zuivere berglucht, later omdat ons hele gezin verknocht was aan de bergen. Toen mijn ouders scheidden, kwam er een einde aan de reizen naar Oostenrijk maar sinds enkele jaren probeer ik elk jaar ten minste één keer die kant op te gaan.   Veel mensen die Oostenrijk bezoeken, denken dat ze heel ver en hoog moeten lopen voordat ze mooie bergmeren zien, maar niets is minder waar. Ik vertel je vandaag over een serie van de mooiste bergmeren van Oostenrijk op loopafstand van de snelweg die voor iedereen goed bereikbaar zijn. Veel leesplezier!   Een verblijf in de Tiroler Zugspitz Arena Een aantal jaar geleden verbleef ik in de Tiroler Zugspitz Arena. Ik maakte hier diverse mooie wandeltochten waaronder die naar de Coburger Hütte, maar deed het sommige dagen ook heerlijk rustig aan. Aan het einde van de vakantie waren de benen enigszins moe van alle wandelingen. Toch wilde ik niet niks doen en dus pakte ik de wandelkaart erbij. Mijn oog viel toen op een aantal meertjes die ik langs de grote weg over de Fernpaß zag liggen. Dit is een 1.212 meter hoge bergpas in Tirol en één van de belangrijkste autoroutes tussen Duitsland en Italië.   De prachtige Mittersee Ik stapte in de auto en reed richting de Biberwier (heerlijk, die Oostenrijkse plaatsnamen), waar ik de auto parkeerde. Vanaf hier nam ik de afslag naar de Blindseeweg zuidwaarts. Het eerste meertje dat ik tegenkwam, was de prachtige Mittersee op 1.092 meter hoogte. Echt, wie wil er nou niet in zo’n schattig huisje aan het groene meer wonen? Ik in ieder geval wel!     Door naar de Blindsee Hierna vervolgde ik mijn weg naar de Blindsee, het meest bekende meer van de drie meertjes die hier liggen. Deze is namelijk zichtbaar vanaf de grote weg. Gelukkig kwam ik aan via de noordkant en nemen de meeste toeristen niet eens de moeite even een rondje om het meer te lopen dus toen ik er arriveerde, was er bijna niemand. Ik vervolgde mijn weg richting de zuidkant van het meer waar ik in een heuse drukte terecht kwamen.   Boven het meer, dat eveneens op 1.092 meter ligt, bevindt zich een restaurant en een groot terras. Aangezien het een warme dag was, zat het bomvol en liepen de serveersters zich een slag in de rondte om iedereen tevreden te houden. Ook ik nam een drankje, maar was bepaald niet te spreken over de bediening en de prijzen. Mijn suggestie is dus dat je bij de pomp een flesje fris en een zak chips koopt en die lekker ergens aan de oever van het meer opdrinkt/eet.   Ik was hier onlangs (zomer 2022) ook weer even en inmiddels zijn er hier ook openbare toiletten gekomen. Hiervoor heb je wel muntgeld nodig.     En naar de Weißensee Vanaf het restaurant kun je de weg oversteken en kom je op de Via Claudia Augusta Radroute en neem je de snelste weg naar de Weißensee, het derde meer. Echter kun je ook doen wat ik deed, namelijk nog een stukje verder omhoog gaan de Schöne Aussichtweg op. Helaas was het uitzicht niet zo bijzonder als ik hoopte, maar het was heerlijk om de drukte weer even achter me te laten. Vanaf hier kwam ik uiteindelijk bij de Radroute uit en liep ik via de Weißensee weer terug naar Biberwier. Mocht je nog zin hebben om te rodelen, dan kan dat hier ook, je loopt via de rodelbaan terug naar het dorp.     Uitzicht op de Zugspitze Zoals je ziet hoef je dus niet ver te gaan om de mooiste bergmeren van Oostenrijk te kunnen zien. De volledige wandeling kostte me ongeveer twee uur, echter kun je hem wanneer je bijvoorbeeld gewoon bij het restaurant aan de Fernpaß parkeert, ook makkelijk in een uurtje lopen. De stijging en daling is bijna nihil en hierdoor dus prima te doen voor iedereen. Heb je écht geen zin om te wandelen, bekijk dan gewoon de Blindsee vanaf het terras. De hoge berg die je op de achtergrond ziet is trouwens de Zugspitze, de hoogste berg van Duitsland! Dit gecombineerd met de felblauwe kleur van het water, maakt de Blindsee echt een van de mooiste bergmeren van Oostenrijk.   Check trouwens ook mijn tips voor overige wandelingen in de Tiroler Zugspitz Arena   Op zoek naar een vakantie in Oostenrijk? Check dan de website van AlpenReizen of SNP Natuurreizen voor een uitgebreid aanbod.   Ook de volgende reisorganisaties hebben mooie vakanties in Oostenrijk in het aanbod: – ANWB Reizen – De Jong Intra – TUI   Bestel voor je op reis gaat naar Oostenrijk ook zeker je reisgids en/of wegenkaart. Dit zijn onze favorieten: – Capitool reisgids Oostenrijk – ANWB Ontdek reisgids Oostenrijk – Wegenkaart van Oostenrijk   Op zoek naar een mooi bergmeer in Zwitserland? Bezoek dan de Thunersee!   Conclusie en disclaimer Nog meer lezen? Check dan hier de paklijst voor je wandelvakantie in Oostenrijk en tips om te in vorm te komen voor meerdaagse trektochten. Voor meer leuke artikelen over wandelen in Oostenrijk kun je ook een kijkje nemen in deze blog met mijn 10 mooiste wandelingen in Oostenrijk. Meer algemene informatie over Oostenrijk vind je op de algemene Oostenrijk pagina. Check ten slotte ook zeker nog even onze handige wandeltips voor Oostenrijk!   In dit artikel staan affiliate links. Mocht je via één van deze links een aankoop doen, dan ontvangen wij mogelijk en zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie.