Nieuw-Zeeland week 10: regen op de Routeburn Track

Vandaag is een bizarre dag want op het moment dat ik dit schrijf, zou ik namelijk op het vliegtuig naar huis zijn gestapt. Echter ben ik inmiddels al een dikke week terug in Nederland en liep alles een beetje anders dan in eerste instantie gepland. Het hoe en wat vertel ik wellicht ooit nog wel eens, maar laat ik het er voor nu op houden dat het prima is zo.
 
Week tien in Nieuw-Zeeland was, zoals ik in mijn vorige blog al omschreef, een natte week. Vanuit Wanaka reden Marieke en ik naar Queenstown waar we ons langzaam maar zeker gingen voorbereiden op het volgende hoogtepunt van onze reis samen: de Routeburn Track. Maar voordat we aan de Routeburn Track konden beginnen, moest er eerst nog iets anders gebeuren, ik liet namelijk mijn nieuwe tatoeage zetten. Mijn allereerste tattoo liet ik zetten in Alaska en aangezien ik ook een herinnering aan Nieuw-Zeeland wilde hebben, besloot ik te kiezen voor een varen. Een varen is namelijk het nationale symbool van Nieuw-Zeeland en je komt ze ook overal in de natuur tegen. De varen op mijn onderarm symboliseert dus zowel mijn liefde voor de natuur als die voor Nieuw-Zeeland.
 
Na het zetten van de tattoo had ik direct spijt. Het is natuurlijk totaal niet stoer om te zeggen, maar ik dacht meteen ‘OMG – die gaat nooit meer weg!’. Het spijt-gevoel was gelukkig de dag erna alweer verdwenen, ik denk dat ik vooral even enorm moest wennen aan het feit dat er ‘ineens’ iets op mijn onderarm staat dat ik nagenoeg continue kan zien. Mijn andere tattoo zit op mijn voet en zie ik dus nauwelijks, deze springt direct in het oog. En geen zorgen, inmiddels ben ik er superblij mee en vooral ook heel trots op. Geen spoor van spijt-gevoel meer dus!
 

Omdat we redelijk wat vrije tijd in Queenstown hadden, besteedden we onze tijd met name aan het voorbereiden op de Routeburn Track. Zo kochten we allerlei nieuwe outdoorspulletjes, gingen we boodschappen doen voor het eten onderweg en gingen we natuurlijk weer een Fergburger halen. De weersvoorspellingen voor de Routeburn Track waren behoorlijk slecht en dus kocht ik ook nog een extra liner voor in mijn rugzak om mijn spullen droog te houden. Soms had de weerapp het behoorlijk fout qua weer in Nieuw-Zeeland, maar de ochtend van vertrek had ie verdraaid veel gelijk. Oftewel zodra we bij Glenorchy aan kwamen met de bus, kwam het met bakken uit de hemel. Nadat we bij de Routeburn Shelter ongeveer een half uur hadden geschuild in de hoop dat het weer beter zou worden, besloten we toch maar gewoon op pad te gaan.
 
De Routeburn Track is één van de mooiste meerdaagse tracks in Nieuw-Zeeland en is ontzettend populair. Ik liep hem eerder in 2011 (het verslag lees je hier) en nu dus voor de tweede keer. De eerste deel van de tocht voerde ons door een bos waardoor we redelijk droog aan kwamen bij de Routeburn Flat. Hier was het héél eventjes droog zodat we wat foto’s konden schieten, maar toen we zaten te lunchen bij de hut, kwam het alweer met bakken uit de hemel. Uiteindelijk moesten we toch weer verder en compleet doorweekt kwamen we een dik uur later bij de Routeburn Falls Hut uit. We waren er als één van de eersten en daardoor konden we onze natte kleding gelukkig bij het droogrek boven het haardvuur ophangen maar echt droog werd het niet.
 

De volgende ochtend leek het even goed te gaan, maar al na vijf minuten kwam het wederom met bakken uit de hemel. Het pad omhoog was één grote waterval en omdat we inmiddels in alpien terrein liepen, hadden we totaal geen beschutting meer. De tocht omhoog naar Harris Saddle verliep op zich voorspoedig want stoppen om foto’s te maken had totaal geen zin. Mijn camera en mobiele telefoon zaten ver weg in mijn tas, weg van de regen en de nattigheid. Eenmaal op Harris Saddle begon de afdaling en ondertussen waren we alweer compleet doorweekt. Geen enkele jas (ook niet mijn superdeluxe Fjällräven van 400 euro) was bestemd tegen dit weer. Uiteindelijk besloot ik mijn regenbroek maar gewoon uit te trekken en in mijn korte broek verder te gaan.
 
Bij het eerste uitzichtpunt op Lake Mackenzie was het gelukkig ook even droog en na een fikse afdaling kwamen we in de Lake Mackenzie Hut aan. Hier hadden we even een akkefietje met wat Chinezen over het al dan niet beschikbaar zijn van een slaapplek en het ophangen van een lijn om je kleding te drogen. Iedereen kwam compleet doorweekt aan en van kleding drogen was dus geen sprake meer. Oftewel: Mission Impossible!
 
In de ochtend van dag drie van de Routeburn Track moesten we voor dag en dauw op om onze bus naar Milford Sound te halen. En dus verlieten we de hut om 07.00 uur toen het nog pikkedonker was. Inmiddels was het gestopt met regenen bleek zelfs dat we boven de wolken liepen. De bergen aan de overkant van de vallei werden zichtbaar en ineens kwam de zon op: een bijzonder moment! Een half uur te vroeg kwamen we uiteindelijk bij The Divide aan, waar we werden opgehaald voor de boottocht door Milford Sound. Bij The Divide was het bewolkt, maar niet veel verder op de weg trok het langzaam maar zeker open.
 

De Milford Sound Cruise deed ik enkele weken geleden al, maar ook deze keer was het weer een heus feestje. Het zonnetje doet in dit geval wonderen en wederom genoot ik enorm van de schoonheid van dit landschap. Foto’s maakte ik bijna niet, daar was ik te moe voor. Eerlijk is eerlijk, drie dagen lopen waarvan twee in de stromende regen en dan ineens zon tijdens een heerlijke deining … ik had moeite de ogen open te houden zo af en toe. Het zal je dan ook niet verbazen dat ik bijna de hele terugreis naar Queenstown heb geslapen in de bus. Shame on me, maar ik ben er gewoon lekker eerlijk over.
 

Eenmaal terug in Queenstown checkten we in bij een fijn hostel en maakten we een planning voor de week erna. De week die zomaar ineens mijn laatste week in Nieuw-Zeeland bleek te worden … meer daarover in mijn laatste weekverslag, die ik ergens volgende week zal publiceren.
 
Meer lezen? De volgende blogs vind je ook vast leuk:
– 5 x pech tijdens mijn Nieuw-Zeeland reis
– Nieuw-Zeeland week 9: over rivierdoorsteken en afgesloten wegen
– Nieuw-Zeeland voor beginners: 10 reistips!
 
Nieuw hier en benieuwd wie ik ben? Check dan mijn bio! Volg me voor een dagelijkse dosis outdoor & adventure inspiratie op Instagram en Facebook!
 
Dank je voor het delen!