Mijn avontuurlijke leven van februari: laat ik het maar even rustig aan doen

En weer een maand voorbij … februari was een maand waarin ik besloot het maar even rustig aan te doen. Januari vloog, mede door alle reizen die ik maakte, voorbij. Tegen het einde van januari stortte ik in. Ik was echt bekaf van alles. Van het reizen, van het werken, van de stress over mijn inkomen. Tijd om het even heel rustig aan te doen dus. En uiteraard langzaam weer nieuwe plannen te maken, want ik zou Anto niet zijn als ik helemaal geen plannen zou hebben.

In deze terugblik op de maand februari deel ik wat ik zoal deed, wat me energie opleverde en leuke dingen die ik meemaakte. Maar ook, mijn nieuwe boek! Veel leesplezier!

Zoals gezegd was ik niet super actief deze maand wat reizen betreft. Ik ben twee keer naar Hemavan geweest waar mijn lief woont en verder was ik thuis. In totaal bracht ik daar 10 dagen door, waarvan we ook nog eens een paar dagen naar Abelvattnet gingen met zijn zoons die in de voorjaarsvakantie op bezoek waren. Ook gingen we op pad met de sneeuwscooter. Helaas mag ik zelf nog niet rijden (tenzij ik met een groep mee ga) dus op mijn “voor gaan sparen” lijst staat sinds kort het halen van mijn sneeuwscooter rijbewijs.

De rest van de tijd bracht ik thuis door en dat was nodig. Ik gaf mijn huis een grote schoonmaak (althans, de bovenverdieping die ik gebruik, beneden kom ik nooit), bracht uren door met sneeuwschuiven en lag ontzettend veel op de bank. En uiteraard trok ik er op uit op de langlaufski’s hier in Dorotea. Gewoon lekker rondom huis dus.

Mannen: scroll maar even door naar de volgende alinea want dit stukje is voor women only. Tenzij je zit te wachten op een verhaal over mijn hormonen maar ik kan me voorstellen dat dat je geen bal interesseert en dat is prima.

Maarrrrr goed … mijn perimenopauze is gearriveerd. Oftewel, de weg naar de menopauze. Ik merkte al een tijdje dat ik niet lekker in mijn vel zat. Dit uitte zich met name in heel slecht slapen (ik werd elke nacht zo rond 02.00 wakker en lag dan uren te woelen), vergeetachtigheid, hartkloppingen en het ergste van allemaal: depressieve buien. Ik had het woord “perimenopauze” al eens voorbij horen komen, maar toen ik onderzoek ging doen, bleek dat ik zo’n beetje alle meestgenoemde symptomen kon afvinken. Nadat ik uit mijn dal van ellende was gekropen, ben ik als een malle onderzoek gaan doen naar wat ik zélf kan doen.

Gelukkig houd ik van lezen en bijt ik mezelf graag vast in onderwerpen die me interesseren. Oftewel, ik verslond vier boeken over dit onderwerp (waarvan Perimenopause Power de meest openbarende was, hij is helaas niet naar het Nederlands vertaald), luisterde podcasts en maakte een plan van aanpak. Van mijn volgers kreeg ik te horen dat hormoontherapie mij mogelijk kan helpen, maar ik besloot om eerst verschillende andere dingen in mijn leven op orde te krijgen. Oftewel: rust, beweging en voeding.

In alle boeken die ik las kwam naar voren dat leefstijl klachten mogelijk kan afzwakken. En dus maakte ik een aantal keuzes om mijn leefstijl te verbeteren. Ik pakte mijn voedingspatroon drastisch aan, dronk nauwelijks alcohol, begon op een andere manier met bewegen en nam meer rust. Vandaar ook mijn rustige februari.

Mijn belangrijkste besluit was echter om voor mijzelf te kiezen. Dus na 21.00 geen telefoon meer en ik zet geen wekker. Ik slaap inmiddels gemiddeld zo’n negen uur per nacht and I’m loving it! Ik vind het een heerlijke gedachte dat ik om 21.00 mijn telefoon uit kan zetten, een uurtje mag lezen en dan lekker ga slapen. Ik ben de afgelopen maand nog maar nauwelijks lang wakker geweest en wordt bijna elke ochtend uitgerust wakker. Ik ben elke dag aan het bewegen, doe veel yoga, ga regelmatig langlaufen en als ik daar niet aan toe kom pak ik een spinningles mee in de sportschool of ga ik een uurtje door het dorp wandelen.

Daarnaast ben ik beter gaan letten op mijn supplementen (ik nam ze af en toe, nu weer dagelijks) en ben ik meer eiwitten (proteïne) gaan toevoegen aan mijn maaltijden. De maand februari ben ik relatief goed doorgekomen, juist door ook regelmatig rust te pakken en “nee, sorry” te zeggen als iemand me pas laat op de avond wilde bellen.

Inmiddels is de vårwinter gearriveerd, oftewel de voorjaarswinter. In het noorden van Zweden hebben ze geen vier maar acht seizoenen, dus tussen elk seizoen zoals wij dat kennen, komt nog een tussenseizoen. Nu dus de voorjaarswinter. Dit zijn dagen waarop het kwik naar plus stijgt, de zon schijnt en de sneeuw langzaam aan het smelten is. Inmiddels word ik nagenoeg elke ochtend wakker van de fluitende vogels (ik slaap wanneer mogelijk met mijn raam open) maar ik weet ook dat het nog twee maanden duurt voordat het écht voorjaar is.

Helaas is het alweer een paar dagen achter elkaar grijs en bewolkt en dat doet mijn humeur geen goed. Door de vele bewolking heb ik in het nieuwe jaar, met uitzondering van op 1 januari, nog niet één keer het noorderlicht gezien helaas. Alleen in maart is het nog mogelijk, ik heb me laten vertellen dat het in april al te licht wordt. Ik hoop dus in maart nog een paar keer op een show getrakteerd te worden want tot nu toe vind ik het best tegenvallen wat noorderlicht betreft hier. Mede door de vele bewolking trouwens, het aantal zonnige dagen is echt op twee handen te tellen.

Eerlijk gezegd heb ik werkelijk geen idee wat maart voor me in petto heeft. Ik heb geen reizen gepland, alleen op en neer naar Hemavan. Maar dat is prima, want zo kan ik opladen voor de zomer. Ik heb besloten in de zomer zo min mogelijk te willen werken en dus betekent dat in de maanden die komen gaan zoveel mogelijk vooruit te werken. Het voordeel van eigen baas zijn dus …

En ik ben gestart met de zoektocht naar een nieuwe auto. Dat is niet heel makkelijk hier in het noorden van Zweden, maar ik ben ervan overtuigd dat er voordat de zomer aanbreekt een fijne auto op mijn pad komt.

Tot de volgende keer!

Hej då!
Antonette

_{In dit artikel staan affiliate links. Mocht je via zo’n link een aankoop doen en/of een reservering maken, dan ontvangen wij zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie. Alvast bedankt!}