Kamperen in de Zweedse wildernis en het Allemansrecht

Na aankomst en een eerste nacht in het fijne Hotell Sommarhagen in het Zweedse Östergötland is het tijd om me klaar te maken voor de reden dat ik hier gekomen ben, namelijk het kamperen in de Zweedse wildernis. Kamperen in Zweden is iets heel anders dan in Nederland. Althans, de manier waarop ik ga kamperen. Hier in Zweden heeft men namelijk het Allemansrätten, oftewel het Allemansrecht, wat heel kort gezegd betekent dat je overal mag kamperen, mits je je aan bepaalde regels houdt. Medeblogger Jacomijn van Safe and Healthy Travel schreef een uitgebreide blog over het Allemansrecht en wat de regels zijn dus mocht het je aanspreken, check dan vooral even haar blog.
 

Kamperen in de Zweedse wildernis: het Allemansrecht

Alhoewel ik normaal gesproken graag van de mogelijkheid gebruik zou maken om in een tent te slapen, heeft Marianne van Sommarhagen een beter idee. Ze stelt voor dat mijn reisgenote Saskia en ik een stuk lopen van de Östgötaleden, één van de Zweedse langeafstandswandelingen die door de provincie Östergötland loopt. Onderweg kamperen we dan in een wildernishutje. Heel veel is er over deze wandeling niet te vinden op internet en dat is prima, want hopelijk betekent dit dat er niet zo veel mensen op de trail zijn. Volgens Marianne hoef ik me daar sowieso geen zorgen over te maken, want de wildernis is hier zo oneindig dat het bijzonder zou zijn als je, zelfs in hartje zomer, iemand tegen komt onderweg.
 

Wandelen over de Östgötaleden

Het mooiste van deze tocht is dat we alleen een dagrugzak met wat water en onze spulletjes voor de nacht hoeven mee te nemen. Eten, drinken en kampeerspullen liggen klaar in het hutje aan Mortsjön, één van de vele meren die dit deel van Östergötland rijk is. We krijgen een zelfgemaakte wandelkaart mee alsmede een beschrijving van de tocht. Niet veel later kan de pret beginnen! We verlaten het landgoed van Sommarhagen en gaan al snel de bossen in. Niet veel later komen we langs een eerste meer, dat er al heel aantrekkelijk uit ziet om een duik in te nemen. Het pad voert ons door oneindige bossen, over heuvels, langs eeuwenoude rotspartijen en na enkele uren lopen, komen we bij het betreffende hutje aan. We nemen een kijkje in het hutje en inderdaad: er liggen een tas vol eten en alle benodigde kampeerspullen voor ons klaar. Ook zijn we niemand tegen gekomen op de wandeling, wat je je in Nederland haast niet kunt voorstellen zo in hartje zomer.
 

Een oorverdovende stilte …

Het is tijd om een broodje te smeren voor de lunch. Het hutje ligt op een grote rots die uit kijkt over het meer en dus is het de perfecte plek om te picknicken. Na het eten is het even tijd om uit te buiken en zoeken we allebei een plekje in de zon. Wat me opvalt is de intense stilte die hier heerst. Geen auto’s, geen overvliegende vliegtuigen en het allerbelangrijkste: geen andere mensen, maar alleen een allesoverheersende en oorverdovende stilte. Op een plek als deze is het ongelofelijk fijn om gewoon even te zijn. Te liggen, je ogen te sluiten, je gedachten los te laten en alleen je eigen ademhaling te horen.
 

Kanoën in Zweden

Na een uurtje lui zijn en genieten van de stilte besluiten we met één van de kano’s het meer op te gaan. De kano van Sommarhagen ligt een stukje verderop aan een kleine steiger en zonder al te veel moeite zitten we enkele minuten laten in de kano en peddelen we het meer op. Ik voorin en Saskia achterin. Het meer is niet heel groot maar toch besluiten we alle hoeken te verkennen. Dan weer een kleine inham, dan weer een ondiep deel waar enkele boomstronken boven het water uit komen en lelies op het water drijven. Na een goede anderhalf uur is de zon van het meer verdwenen en gaan we terug naar het hutje. Hier zoeken we nog even de laatste middagzon op en praten we over het leven. Spectaculaire plekken als deze nodigen uit tot dit soort diepe gesprekken en dat is fijn. Je komt er niet alleen helemaal tot rust maar vindt er ook (in mijn geval) een flinke dosis inspiratie.
 

Buiten zijn maakt honger

Zodra de zon bijna onder is, wordt het direct koeler. De lange mouwen gaan aan en we besluiten een kampvuur te maken. Alhoewel we ook een brandertje hebben, is het natuurlijk veel leuker om de worstjes boven het vuur te grillen. Saskia is een expert in het maken van een kampvuur vanuit het niets en niet veel later schieten de vlammen omhoog en kunnen de worstjes op het rooster. Samen met wat verse groente en aardappelsalade is het de perfecte wildernis maaltijd. Na het eten praten we nog wat na over de dag en besluiten we uiteindelijk om de matjes en slaapzakken uit te rollen en ons bed in te duiken.
 

Die nacht is een bijzondere want slapen in de buitenlucht doet iets met je. Ik slaap namelijk ongestoord en ongelofelijk diep. Ik heb het behaaglijk warm, ruik de nog na gloeiende warmte van het kampvuur en val binnen afzienbare tijd in een enorme diepe slaap, om pas de volgende ochtend weer wakker te worden. Helaas is het weer dan een stuk minder gunstig, een dik wolkendek heeft zich boven ons samen gepakt. In eerste instantie regent het, maar halverwege de ochtend wordt het droog. We pakken alle spullen weer in, laten alles achter zoals we het aantroffen en lopen weer terug richting Sommarhagen, een bijzondere ervaring rijker.
 

 
Wil je ook eens ervaren hoe het is om te kamperen in de Zweedse wildernis zonder daarvoor een hele uitrusting aan te hoeven schaffen? Marianne van Hotell Sommarhagen biedt diverse mogelijkheden tot het kamperen op de manier zoals wij dit deden, waarbij je zonder een zware rugzak en speciale uitrusting op pad gaat. Ook voor kinderen die van lopen houden is dit fantastisch om te doen, de wandeltocht was niet al te zwaar en duurde enkele uren. Mocht iets je niet bevallen, iets verderop ligt een gravelweg vanaf waar je (beperkt) mobiel bereik hebt en met Marianne kunt bellen.
 
Benieuwd naar mijn eerste blog over mijn verblijf in Sommarhagen en de eerste kennismaking met de Sommen regio? Check dan deze blog.
 
[Ik maakte deze reis op uitnodiging van Visit Sweden. Alle gegeven meningen zijn uiteraard slechts die van mijzelf.]