We12Travel

Het is geen nieuws dat als je naar buiten gaat, je het risico loopt om door een teek gebeten te worden. Zelf woon ik al sinds enkele jaren in het bos, een geliefde plek voor teken. Die houden zich veelal op in bos- en struikgebieden. Voor mij is het dan ook niet meer dan normaal dat ik elke avond onder de douche een tekencheck doe. Niet alleen vanwege het feit dat teken Lyme kunnen overdragen, maar ook het teken-encefalitisvirus.   Een beet van een geïnfecteerde teek zorgt ervoor dat je mogelijk TBE (teken-encefalitis) kan oplopen, een ziekte die de hersenen en het ruggenmerg aantast. Alhoewel je wellicht nog niet eerder van deze ziekte hebt gehoord, is het wel belangrijk om je hierover te laten informeren. Want deze ziekte komt in een groeiend aantal Europese landen als Oostenrijk en Duitsland voor. In dit artikel vertel ik je wat te doen om het risico op een tekenbeet te verlagen en meer over TBE.   Hoe loop je een tekenbeet op Een tekenbeet kun je oplopen wanneer je buiten bent. Dit kan dus in een stadspark zijn, maar ook bijvoorbeeld in het bos. Vaak gaat het ongemerkt, want teken zijn beestjes vaak niet groter dan een speldenknop en kriebelen niet. Ze kruipen bijvoorbeeld via je schoenen naar boven en nestelen zich dan op je onderbeen of andere plekken die in aanraking komen met gras, takken etc.   Ik word zelf jaarlijks gebeten door teken, ik breng naar verhouding dan ook extreem veel tijd buiten door, mijn eigen tuin is al een ‘gevarenzone’ en merk het meestal pas als ik weer thuis ben wanneer ik bijvoorbeeld onder de douche sta. Laat dit je er zeker niet van weerhouden om van de natuur te genieten, zolang je jezelf maar goed beschermt.   Teken zijn met name actief in de warmere maanden, dus maart t/m november. Echter leert (eigen) ervaring dat teken ook buiten deze periode kunnen toeslaan dus wees altijd op je hoede wanneer je naar buiten gaat.     Waar komt TBE voor? Daar waar Lyme de afgelopen jaren berucht is geworden onder liefhebbers van het buitenleven, is TBE dat veel minder. Had jij er al eens van gehoord? In een steeds groter wordend aantal Europese landen komt TBE voor, zoals Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Slowakije, Tsjechië, Kroatië, Hongarije, Polen, Slovenië, de Baltische Staten en sommige gebieden van Scandinavië. Ook in Nederland zijn al enkele gevallen van TBE geconstateerd, met name op de Sallandse Heuvelrug en de Utrechtse Heuvelrug.     Wat zijn de mogelijke gevolgen van een TBE infectie TBE kent twee stadia. Het eerste treedt meestal op na 7-14 dagen na de tekenbeet. Patiënten ervaren symptomen die vaak lijken op alledaagse ziektes zoals koorts, hoofdpijn, spierpijn en misselijkheid. Deze verdwijnen meestal na 2 tot 4 dagen. Na ongeveer 8 dagen zonder symptomen kan bij ongeveer 1 op 3 besmette personen een tweede fase van de ziekte met encefalitis (ontsteking van hersenweefsel) en meningitis (hersenvliesontsteking). TBE komt zelden voor, maar kan wel ernstige langdurige effecten met zich meebrengen zoals hoofdpijn of verlammingsverschijnselen. Het is dus belangrijk om hier bewust van te zijn zodra je naar buiten gaat!   Wat kun je preventief doen om een tekenbeet te voorkomen Gelukkig zijn er een aantal preventieve maatregelen die je kunt nemen om een tekenbeet te voorkomen. Ik noem ze hieronder:   – Draag een lange broek en een shirt met lange mouwen – Draag hoge sokken – Maak gebruik van een insectenwerend middel met DEET – Gebruik een petje – Gebruik een zitlap wanneer je ergens gaat zitten om pauze te houden – Draag lichte kleding om teken sneller te herkennen     Neem altijd een tekentang mee Daarnaast doe je er verstandig aan om altijd een tekentang bij je te dragen zodat je een eventuele teek direct kunt verwijderen. Er zijn verschillende soorten tekentangen. Hieronder zie je drie varianten. Links de traditionele tekentang, in het midden een tekenpasje en rechts als noodoptie (mocht je geen tekentang hebben) een fijnpuntig pincet. Deze laatste is de minst eenvoudige optie, dus mijn advies is altijd om een tekentang of pasje bij je te dragen.   Zelf doe ik elke avond onder de douche een uitgebreide tekencheck. Ik check ook mijn ‘achterkant’ dus rug, billen en knieholtes. Vooral ‘holtes’ zoals je knieholtes, heupen en oksels zijn favoriete plekken voor teken om zich te nestelen. Door deze check heb ik een teek tot nu toe altijd binnen 24 uur kunnen verwijderen.     Wat te doen als je een tekenbeet hebt opgelopen Wanneer je onverhoopt toch een tekenbeet hebt opgelopen, doe je er verstandig aan deze direct met een speciale tekentang te verwijderen. Check hiervoor de handleiding van je tekentang. Probeer de teek heel te laten en trek de teek eruit zonder te draaien. Desinfecteer de plaats van de beet na het verwijderen van de teek. Gebruik hiervoor jodiumtinctuur of 70% alcohol.   Houd de plek de komende periode extra goed in de gaten. Heb je het vermoeden dat je een besmette teek hebt gehad, neem dan contact op met de huisarts.   Conclusie en disclaimer Hopelijk vond je dit artikel nuttig en ben je meer te weten gekomen over teken en TBE. Dit artikel kwam tot stand met Pfizer met als doel de bewustwording rondom TBE te vergroten. Meer weten over TBE? Check dan de website meerwetenovertbe.nl.  

Ken jij alle 21 nationale parken van Nederland? Als je ze allemaal kunt noemen zonder te spieken, dan ben je in mijn ogen een held! Er zijn namelijk veel mensen die niet veel verder komen dan De Hoge Veluwe en misschien 1 of 2 andere parken. Nederland is eigenlijk bedekt met nationale parken, allemaal met zijn eigen bijzondere landschappelijke kenmerken. De komende maanden bezoek ik, in samenwerking met Beleef de Nationale Parken, enkele van deze nationale parken in Nederland. Om jou te laten zien hoe mooi de Nederlandse natuur werkelijk is en je te inspireren vaker op micro avontuur te gaan in eigen land. Mijn eerste trip bracht me naar Nationaal Park Oosterschelde in Zeeland.     Over Nationaal Park Oosterschelde Oosterschelde Nationaal Park is het grootste én natste nationale park van Nederland. Het park werd opgericht in mei 2002 en staat natuurlijk vooral bekend om de Oosterscheldekering. Het grootste deel van het landschap wordt bepaald door wind en water, waardoor je hier gedurende de dag steeds andere landschappen aantreft vanwege het getijde. Tijdens het getijde stroomt 800 miljard liter water naar binnen en naar buiten, wat voor een fantastische natuurbeleving zorgt.   Er zijn echt talloze avonturen die je kunt beleven in Nationaal Park Oosterschelde. Ik maak een combinatie van drie activiteiten: ik ga zeewier plukken tijdens een wierenwandeling, maak een wandeltocht over de dijken van Zierikzee en ga op zoek naar bruinvissen, een kleine walvissoort. En dat alles op slechts één dag!     Aankomst op Neeltje Jans Ik zit al om 07.00 uur in de auto vanuit Arnhem voor mijn dag in de Oosterschelde. Ik moet om 09.30 aanwezig zijn voor de start van de Wierenwandeling en aangezien ik niet te laat wil zijn en het ondanks het coronavirus toch nog steeds spitstijd is, besluit ik op tijd te vertrekken. Ik woon zelf op de Veluwe en ben dus het licht glooiende en beboste landschap gewend. Zodra ik bij Hellevoetsluit de Haringvliet oversteek realiseer ik me dat ik in een heel ander deel van Nederland terecht ben gekomen, een deel waar water en wind het landschap domineren. Ik kan hier kilometers ver kijken en ik zie donkere wolken in de lucht hangen.   Dan komt er een berichtje van Ellen die de wierenwandeling organiseert: de excursie start anderhalf uur later in verband met regen. Aangezien ik hoe dan ook al op tijd ben, besluit ik eerst een wandeling te maken bij Delta Park Neeltje Jans, een werkeiland dat onderdeel is van de Oosterscheldekering.   Ik parkeer mijn auto bij het bezoekerscentrum, dat gevestigd is in het Ir. J. W. Topshuis, vanuit waar de Oosterscheldekering wordt bediend. Helaas blijkt het bezoekerscentrum in verband met het coronavirus gesloten, maar bij de parkeerplaats staat een overzichtskaart met wandelroutes. Het komt inmiddels met bakken uit de hemel dus ik besluit de heftigste regen even uit te zitten in de auto, waarna ik de wandelschoenen aan trek en op pad ga.     Een korte wandeling op Neeltje Jans Ik heb ongeveer een uurtje de tijd en wil dus een korte wandeling maken op Neeltje Jans. Er zijn vijf verschillende wandelingen die je kunt doen:   – het Parelpad, een beleefpad van 1.5 km – de oranje route, 3.5 km naar de vogelkijkhut – de groene route, een 1.5 km lange wandeling voor minder validen/rolstoelen – de gele route, een 2.8 km lange wandeling langs een kijkscherm en natuurlijke slufter – de blauwe route, een 3,7 km lange wandeling naar het Noordzeestrand   Vanaf het punt waar ik sta begint het Parelpad en ik besluit die wandeling te gaan maken en misschien onderweg over te stappen op een andere route. Op het Parelpad is echter al zoveel te zien dat ik het niet eens red qua tijd om een andere route op te pakken. Ik bekijk informatiepanelen over de Oosterschelde en de hier voorkomende vogels, speur de horizon af met mijn verrekijker en ineens is het tijd om me te melden voor de wierenwandeling.     Steek je kop eens onder water ‘Als je de Oosterschelde écht wilt beleven, steek dan je kop eens onder water!’ Zo begint Ellen met de wierenwandeling, een initiatief van WildWier. WildWier wordt gerund door Ellen en Guido, die wekelijks met de voeten in het water staan om wier te plukken. Soms met gasten, maar bijvoorbeeld ook voor restaurants. Meer informatie over WildWier vind je hier.   We beginnen de excursie met een korte introductie over wieren. Zo vertelt Ellen dat er ontzettend veel wier te vinden is in de Oosterschelde en dat je alles zonder problemen kunt opeten. Het wier is hier van een uitstekende kwaliteit. Echter is het wel zo dat je niet zelf wier mag plukken in de Oosterschelde, maar WildWier heeft hiervoor een vergunning. Dit om overpluk tegen te gaan en te voorkomen dat de Oosterschelde wordt leeggeplukt.   Ook leer ik over de verschillende soorten wier. Zo zien we op de vloedlijn blaaswier en knotswier en vinden we onder water onder meer de zeesla en de wakame. Alle wieren kunnen we plukken en direct opeten. In eerste instantie blijven we in de buurt van de plek waar de auto’s geparkeerd staan, maar nadat we hier onze eigen wieren hebben geproefd én geoogst, gaan we nog naar enkele ondiepe poelen om ander zeewier te oogsten.     Het proeven van zeewier Zoals gezegd kun je alle wieren in de Oosterschelde zonder problemen eten. Het geeft uiteraard vanwege het zoute water een wat zoute smaak maar eerlijk is eerlijk, het smaakt zelfs met her en der een zandkorreltje echt heerlijk. Een mede-oogster vindt een krabbetje in een oester en een stel jonge jongens die ook mee zijn, gaan op oesterjacht. Alles mag tijdens deze excursie, het is buitenspelen op zijn best.   We sluiten de excursie af met het maken van een eigen zeewier sushi die we tijdens een ode aan zee opeten. Het smaakt heerlijk en met een volle bak zeewier voor thuis neem ik afscheid van Ellen en de mede-oogsters.     Door naar Zierikzee Mijn planning was om bij ‘Proef Zeeland’ te gaan lunchen, maar omdat de excursie later gestart is dan gepland, besluit ik vanaf Neeltje Jans direct naar Zierikzee te rijden voor het tweede deel van mijn dag: een wandeltocht op zoek naar bruinvissen.   Bij aankomst in Zierikzee blijkt het super druk, het zomerseizoen is hier in volle gang en de toeristen zijn overal. Ik weet een parkeerplekje te bemachtigen maar besluit niet veel tijd aan mijn lunch te besteden. Ik wandel het centrum in, eet snel een broodje en ga dan naar het startpunt van mijn wandeling.     Bruinvissen in Zeeland Toen ik in bespreking ging met de organisatie wat ik graag zou willen doen in Nationaal Park Oosterschelde, stond voorop dat ik graag bruinvissen in Zeeland wilde zien. De bruinvis is een kleine walvissoort die maximaal 1.80 meter lang wordt en hierdoor veel weg heeft van een dolfijn. Je kunt ze op verschillende plekken waarnemen, maar bij het havenhoofd van Zierikzee is één van de beste plekken.   Als tip krijg ik om de wandelroute ‘Levensstijd’ van Natuurmonumenten te doen. Deze wandelroute combineert een bezoek aan het havenhoofd met de natuurgebieden Levensstrijd en Rengerskerke, een rustgebied voor weidevogels. De route is middels knooppunten aan elkaar verbonden en dus eenvoudig te volgen.   Ik wandel langs het Havenkanaal en laat de drukte van de stad snel achter me. De zon is inmiddels gaan schijnen en brandt vol op mijn huid, de hoogste tijd om even te smeren dus. Na ongeveer twee kilometer kom ik bij uitkijkpunt Kiekuut, een vogelkijkplek. Ik speur wat rond met mijn verrekijker en zie een aantal lepelaars. Ik kan hier zonder problemen een uur rondkijken, maar besluit toch om mijn missie op zoek naar de bruinvis voort te zetten.   Na nog een goede kilometer kom ik aan bij het havenhoofd. Hier staat ‘Studio Bruinvis’, een informatiepaal met een sonar hydrofoon die het geluid van bruinvissen oppikt bij de iets verderop in het water gelegen boei. Mochten er in de buurt van de boei bruinvissen zwemmen, dan is dat via een druk op de knop te horen en weet je of je alert moet zijn.   Ik druk op de knop maar hoor niks. En nog eens. En nog eens. Maar ik hoor geen bruinvis geluiden. Ik besluit op een bankje te gaan zitten en met de verrekijker aan de slag te gaan. In de verte zie ik de immense Zeelandbrug en her en der varen schepen.     Wachten en wachten … Achter met zit een stel en ik vraag hen of ze weleens bruinvissen zien. ‘Ja hoor, bijna elke dag, zo tussen 5 en 6 is een prima tijd.’ Ik kijk op mijn horloge, het is half 5. Ik besluit nog een half uurtje te wachten want er staat me nog een lange terugreis naar huis te wachten ook.   Ik tuur met de verrekijker over het water, maar heb geen geluk. Net op het moment dat ik besluit een andere keer terug te komen, zie ik in de verte beweging in het water. Het zal toch niet? Snel pak ik mijn verrekijker weer en warempel, ik zie een vin via de kijker. En nog eentje. Ze zijn razendsnel en verdwijnen direct weer onder water. Ik pak mijn camera, maar het lukt me niet om een foto te schieten, ze zijn te ver weg en met een mili-seconde steeds weer verdwenen. Dan maar genieten via de verrekijker!   Het groepje bruinvissen maakt nog één keer een sprong en dan verdwijnen ze. Ik blijf nog een kwartiertje zoeken maar pik ze niet meer op. Jammer maar helaas, maar het was hoe dan ook geweldig om zomaar vanaf het land walvissen te zien en dat in ons eigen Nederland!   Via de dijk slenter ik verder, ik ben nog niet eens halverwege mijn originele wandeling. Dan besluit ik even in de wind op de dijk te gaan lopen en onder me zie ik een prachtig vlonderpad liggen, dat onderdeel is van de Bruinvis wandelroute. Zonder twijfel verlaat ik mijn geplande wandeling en loop ik over het vlonderpad terug naar mijn auto. Onderweg zie ik nog meer lepelaars en heel veel voor mij onbekende andere vogels.   Aan het begin van de avond kom ik uiteindelijk weer bij de auto terug, een bijzondere ervaring rijker. Eerlijk is eerlijk, het was een lange maar enerverende dag. Ik begon met een compleet nieuwe ervaring van het zeewier plukken én opeten en sloot af met het zien van bruinvissen. Fijner kon bijna niet!     Conclusie en disclaimer Tijdens mijn rit terug naar Arnhem besluit ik dat ik hier zeker nog een keer terug wil komen. Niet alleen om bruinvissen te spotten, maar ook om bijvoorbeeld te gaan kajakken, meer wandelingen te maken en de Oosterscheldekering uitgebreid te bekijken. Teveel voor een dag, maar perfect voor een lang weekend.   Hopelijk heb ik je hiermee geïnspireerd om Nationaal Park Oosterschelde eens te bezoeken. Mocht je meer willen weten, bekijk dan de website van het park. Ik beleefde dit micro avontuur in samenwerking met Beleef de Nationale Parken. Alle gegeven meningen zijn uiteraard slechts die van mijzelf.  

Het is een vreemd reisjaar. Op het moment van schrijven zit ik in de trein van Bern naar Frankfurt en laat ik zometeen de Alpen achter me, om me vervolgens weer onder te dompelen in de hittegolf die Nederland al een tijdje teistert. Ik heb de afgelopen week de Nendaz trek in Zwitserland gelopen, een 4-daagse trektocht in het kanton Wallis.   Al in oktober 2019 werd ik door een vertegenwoordiger van Wallis gevraagd of ik naar de regio wilde komen. In januari maakte ik afspraken op de Vakantiebeurs om in de tweede week van augustus te komen. Toen was er ineens corona en leken al mijn reisplannen voor de zomer 2020 in duigen te vallen. Toen de overheid in juni aankondigde de maatregelen te versoepelen, waagde ik er een mailtje aan. Ja hoor, ik was nog steeds welkom. En dus stapte ik in de trein naar Zwitserland om naar Nendaz te gaan en hier de bergen in te trekken. In dit blog een uitgebreid verslag.     Over de Nendaz trek De Nendaz trek is een 4-daagse trektocht van Veysonnaz naar Nendaz via het Lac de Cleuson. Zowel Veysonnaz als Nendaz zijn typische wintersportplaatsen, maar ook in de zomer is er voor de bezoeker vanalles te doen. Hierover meer in een volgend artikel, vandaag ga ik het hebben over de Nendaz trek. Ik reis samen met Bregje van Wandelvrouw.     Nendaz trek dag 1: van Veysonnaz naar Cabane d’Esserze De eerste dag van de Nendaz trek begint bij het Office du Tourisme in Haute-Nendaz. Hier haal je een informatiepakket op voorzien van een wandelkaart en een boekje met de routeomschrijving, die is afgebeeld in foto’s met pijlen. We krijgen een korte uitleg over de route en om 09.30 stopt de wandelaarsbus naar Veysonnaz voor de deur. Nog enkele andere wandelaars stappen in. Een half uurtje later zijn we in Veysonnaz en kan de wandeling écht beginnen.   De Nendaz trek staat niet als zodoende gemarkeerd, dus daarom is het even zoeken naar het begin van de tocht. Vandaag klimmen we eerst naar het bergstation van de kabelbaan ‘Thyon 2000’ en vanaf daar lopen we naar de berghut. Beginnende wandelaars kunnen ervoor kiezen om dit stuk met de kabelbaan af te leggen, het scheelt je ongeveer 2.5 uur omhoog lopen.   De wandeling naar boven voert soms over een ultra steil zandpad, dan weer over een breed karrenspoor. Eenmaal boven is het even uitrusten en weer door, verder naar de cabane. Vanaf hier begint het eigenlijk pas echt mooi te worden, want het pad wordt smal en het landschap dramatischer. De route staat vanaf hier als rood/wit gemarkeerd en is eenvoudig te volgen.   Na ongeveer een uur lopen met prachtige uitzichten over de wijde omgeving en gletsjers in het tegenoverliggende dal, komen we op 2.381 meter aan. Onder ons liggen twee kleine bergmeertjes, de Gouilles d’Essertze. We dalen af, vanaf hier zou het nog maximaal een half uurtje naar de hut zijn.   Vanaf hier is het wandelpad eenvoudig en veelal een breed karrenspoor. Cabane d’Esserze ligt op 2.191 meter hoogte en doemt al snel onder ons op. We melden ons en krijgen een plekje om te slapen. Vanwege corona zijn er minder matrassen dan normaal en dat is prettig, want er liggen geen andere mensen vlak naast me.   We drinken een biertje op het terras en koelen onze voeten in een bak met ijskoud smeltwater. Het diner is eenvoudig maar smakelijk en wordt klaargemaakt door de Slowaakse huttenwacht, die hier samen met haar familie én een bevriende Zwitserse familie de boel in de gaten houdt deze week. Ik besluit de wekker vroeg te zetten de volgende ochtend, wie weet staat me een mooie zonsopkomst te wachten.     Nendaz trek dag 2: van Cabane d’Esstertze naar Cabane St. Laurent De volgende ochtend word ik al wakker voor de wekker gaat. Snel trek ik mijn kleren aan en loop naar buiten, hier piekt de zon net met zijn eerste stralen over de bergen. Het is flink afgekoeld vannacht (heerlijk!) en nadat ik enkele foto’s heb genomen, ga ik weer naar binnen voor het ontbijt.   Na het ontbijt binden we de rugzakken op en lopen we terug naar de Gouilles d’Essertze. Hier slaan we af richting de top van de Mont Rouge. Het is geen al te zware klim en binnen no-time staan we boven op de top. Het voelt niet alsof ik op 2.491m sta, maar prachtig is het zeker.   Een zeer steile afdaling over een helling met rolkeien volgt. Glibberend gaan we naar beneden, naar een alpenweide waar we koffie drinken in een restaurantje. Vanaf hier gaan we de Bisse de Cleuson in over een smal bergpad dat langs de bergflank voert. Niet veel later komen we bij Restaurant Combatselines, hier komt een stoeltjesligt uit het dal en is het relatief druk. We lunchen hier en gaan weer verder.   In de omschrijving staat dat het pad vanaf hier op sommige plekken uitdagend kan zijn en dat klopt, soms moeten we steil naar beneden, soms weer omhoog af en toe klimmend met handen en voeten. Het grootste deel is echter vlak en niet lastig, maar voor mensen met hoogtevrees denk ik dat het een flink kluif zal zijn.   Na een goed uur doorstappen komt het turkooizen gekleurde Lac de Cleuson in beeld. Dit stuwmeer is prachtig gelegen tussen de bergtoppen in en er lopen talloze wandelpaden om het meer en er bovenlangs. Wij volgen het smalle bergpad hoog boven het meer en dalen uiteindelijk af naar de rivier. Hier steken we over en beginnen we aan de klim naar de volgende hut: Cabane Saint Laurent.   Deze hut ligt op een plateau boven het meer. We checken in en drinken een biertje op het terras. We worden omringd door donkere wolken en niet veel later, begint het te regenen. Het wordt niet meer droog die avond.   Cabane Saint Laurent is een kleine en eenvoudige hut. Op de slaapzaal worden slaapplekken van elkaar gescheiden middels een doek en de toiletten zijn buiten. Na een heerlijk avondmaal (de beste van de tocht) kletsen we nog wat na bij het vuur en gaan we uiteindelijk naar bed.     Nendaz trek dag 3: van Cabane St. Laurent naar Prarion De volgende ochtend word ik wakker met een enorme pijn in mijn enkel. Helaas heb ik al een tijdje een blessure en alhoewel ik er alles aan gedaan heb om die te laten genezen voor deze tocht, blijkt het onvoldoende tijd te zijn geweest. In overleg met Bregje en Emilie van Tourisme Nendaz besluit ik vandaag een aangepaste route te lopen om mijn enkel te sparen voor morgen. En dat is jammer want vandaag staat er een spectaculaire tocht over de kam naar Dent de Nendaz op het programma.   Allereerst dalen we af naar Lac de Cleuson. Vanwege de regen van afgelopen nacht, lijkt het water groener dan gisteren. Het is erg fotogeniek en qua wandelen schiet het niet echt op. Maar dat mag de pret niet drukken. Eenmaal op de dam steken we over. We maken voort want het is inmiddels begonnen met regenen en her en der rommelt het wat.   Aan het einde van de dam staat een kleine kapel waar we schuilen. Ik word hier zometeen opgehaald, Bregje loopt verder over de kam naar Dent de Nendaz. Ik ga per auto terug naar Nendaz en neem vanaf hier de kabelbaan naar Tracouet. Vanaf hier daal ik af naar ons laatste overnachtingsadres: Chalet des Alpes. Voor het verslag van het tussenstuk kun je kijken in het artikel van Bregje.   De afdaling van Tracouet naar Les Alpes is prachtig en voert grotendeels over een breed karrenspoor. In de tegenoverliggende vallei liggen gletsjers en tussen de naaldbomen door heb ik prachtige uitzichten.   Chalet des Alpes is meer een B&B dan een berghut. We hebben een eigen kamer met een douche, toilet en elektriciteit. Heerlijk! Die avond hebben we onze eerste kaasfondue van de reis, ook enorm genieten!     Nendaz trek dag 4: van Prarion naar Nendaz Normaal gesproken daal je vanaf Chalet des Alpes af terug naar Nendaz in zo’n vier uur. Maar voor ons is iets bijzonders geregeld, we gaan namelijk paragliden. We binden de rugzak weer op en lopen in een goede anderhalf uur terug naar Tracouet. Het weer lijkt goed genoeg te zijn voor een vlucht en om 11.30 komen de mannen met de equipment met de kabelbaan naar boven.   Eerlijk is eerlijk, ik ben behoorlijk nerveus. Ooit maakte ik in Nepal al eens een paraglide maar dat is alweer enkele jaren geleden. Ik vlieg met Hervé en hij vertelt me dat hij al 20 jaar ervaring heeft met paragliden. Alles gebeurt snel, de parachutes worden uitgevouwen, ik word vastgemaakt en krijg een korte uitleg over het vertrek. De berg afrennen op commando en niet stoppen met rennen tot we de lucht in zijn. Dit is een typisch gevalletje ‘niet denken maar doen’ want in mijn hoofd ben ik met vanalles bezig dat fout kan gaan. Die bomen! Wat als ik struikel? Dat slaat natuurlijk nergens op want net als vorige keer gaat het vertrek vlekkeloos. Zodra mijn voeten de grond niet meer raken, mag ik gaan zitten en zweven boven de bomen uit.   Ik was alweer vergeten hoe bijzonder het is om op grote hoogte te vliegen tussen de vogels en geniet intens van de uitzichten en het in de lucht hangen. Ik mag de paraglide zelfs even besturen, dat is nog lastiger dan ik dacht. We pakken af en toe een thermiek op en gaan dan weer een stukje omhoog.   Ik zie een wolk en Hervé zegt ‘kom we gaan er doorheen’. Het lijkt me bizar maar behalve een koude lucht, merk je er verder weinig van. Na de wolk wordt de daling ingezet en na ongeveer 20 minuten in de lucht landen we in Basse-Nendaz, een bijzondere ervaring rijker en bovenal: een spectaculaire afsluiting van onze hike!     Over de Nendaz trek De Nendaz trek is een 53 kilometer lange wandelroute die je in vier dagen loopt. Onderweg overnacht je in berghutten (cabanes) en een chalet. Kamperen is niet toegestaan. De wandeling kenmerkt zich door grote hoogteverschillen en af en toe een technische passage. Alhoewel de trekking op de website van Tourisme Nendaz als eenvoudig en geschikt voor gezinnen met kinderen wordt omschreven, denk ik dat dit niet van toepassing is op de gemiddelde Nederlander.   Lees hier meer tips voor Nendaz met kinderen   Als ervaren bergwandelaar zou ik deze tocht voor Nederlanders omschrijven als middelzwaar, met zo’n 1.000 meter stijgen en soms wel 1.400 meter afdalen op een dag. Je komt met regelmaat langs diepe afgronden, er zijn passages waarbij stapijzers en touwen zijn opgehangen en deze tocht zou ik niet adviseren aan mensen met hoogtevrees.   Ben je echter avontuurlijk ingesteld en vind je het geen probleem om per dag zo’n 6/7 uur onderweg te zijn, dan is dit zeker een tocht voor jou!   Handig om te weten is dat de trail niet als zodoende staan aangegeven. Je hebt daarom een wandelkaart nodig en eventueel een GPS. Van het toerisme bureau krijg je een wandelkaart met ingetekende route en een boekje met een beschrijving aan de hand van foto’s. Echter hebben we tijdens de tocht af en toe nog wel moeten zoeken omdat er veel paden in het gebied zijn en meerdere mogelijkheden om plekken te bereiken.   Indien je de passage over de kam met touwen wilt overslaan is er een verkorte route mogelijk, die echter nog steeds relatief steil is.   Check hieronder ook de video die ik maakte van mijn bezoek aan Nendaz:     Zelf deze trektocht maken? Wil je deze trektocht boeken? Dat kan bij het Toerisme Bureau. Zij regelen dan alle overnachtingen, maaltijden (ontbijt+diner) en informatie, evenals de shuttle van Nendaz naar Veysonnaz. Meer informatie vind je hier. Overnachten voor- en na de trektocht kan prima in Hotel Les Etanges, dat…

Ken jij alle 21 nationale parken van Nederland? Als je ze allemaal kunt noemen zonder te spieken, dan ben je in mijn ogen een held! Er zijn namelijk veel mensen die niet veel verder komen dan De Hoge Veluwe en misschien 1 of 2 andere parken. Nederland is eigenlijk bedekt met nationale parken, allemaal met zijn eigen bijzondere landschappelijke kenmerken. De komende maanden bezoek ik, in samenwerking met Beleef de Nationale Parken, enkele van deze nationale parken in Nederland. Om jou te laten zien hoe mooi de Nederlandse natuur werkelijk is en je te inspireren vaker op micro avontuur te gaan in eigen land. Mijn eerste trip bracht me naar Nationaal Park Oosterschelde in Zeeland.     Over Nationaal Park Oosterschelde Oosterschelde Nationaal Park is het grootste én natste nationale park van Nederland. Het park werd opgericht in mei 2002 en staat natuurlijk vooral bekend om de Oosterscheldekering. Het grootste deel van het landschap wordt bepaald door wind en water, waardoor je hier gedurende de dag steeds andere landschappen aantreft vanwege het getijde. Tijdens het getijde stroomt 800 miljard liter water naar binnen en naar buiten, wat voor een fantastische natuurbeleving zorgt.   Er zijn echt talloze avonturen die je kunt beleven in Nationaal Park Oosterschelde. Ik maak een combinatie van drie activiteiten: ik ga zeewier plukken tijdens een wierenwandeling, maak een wandeltocht over de dijken van Zierikzee en ga op zoek naar bruinvissen, een kleine walvissoort. En dat alles op slechts één dag!     Aankomst op Neeltje Jans Ik zit al om 07.00 uur in de auto vanuit Arnhem voor mijn dag in de Oosterschelde. Ik moet om 09.30 aanwezig zijn voor de start van de Wierenwandeling en aangezien ik niet te laat wil zijn en het ondanks het coronavirus toch nog steeds spitstijd is, besluit ik op tijd te vertrekken. Ik woon zelf op de Veluwe en ben dus het licht glooiende en beboste landschap gewend. Zodra ik bij Hellevoetsluit de Haringvliet oversteek realiseer ik me dat ik in een heel ander deel van Nederland terecht ben gekomen, een deel waar water en wind het landschap domineren. Ik kan hier kilometers ver kijken en ik zie donkere wolken in de lucht hangen.   Dan komt er een berichtje van Ellen die de wierenwandeling organiseert: de excursie start anderhalf uur later in verband met regen. Aangezien ik hoe dan ook al op tijd ben, besluit ik eerst een wandeling te maken bij Delta Park Neeltje Jans, een werkeiland dat onderdeel is van de Oosterscheldekering.   Ik parkeer mijn auto bij het bezoekerscentrum, dat gevestigd is in het Ir. J. W. Topshuis, vanuit waar de Oosterscheldekering wordt bediend. Helaas blijkt het bezoekerscentrum in verband met het coronavirus gesloten, maar bij de parkeerplaats staat een overzichtskaart met wandelroutes. Het komt inmiddels met bakken uit de hemel dus ik besluit de heftigste regen even uit te zitten in de auto, waarna ik de wandelschoenen aan trek en op pad ga.     Een korte wandeling op Neeltje Jans Ik heb ongeveer een uurtje de tijd en wil dus een korte wandeling maken op Neeltje Jans. Er zijn vijf verschillende wandelingen die je kunt doen:   – het Parelpad, een beleefpad van 1.5 km – de oranje route, 3.5 km naar de vogelkijkhut – de groene route, een 1.5 km lange wandeling voor minder validen/rolstoelen – de gele route, een 2.8 km lange wandeling langs een kijkscherm en natuurlijke slufter – de blauwe route, een 3,7 km lange wandeling naar het Noordzeestrand   Vanaf het punt waar ik sta begint het Parelpad en ik besluit die wandeling te gaan maken en misschien onderweg over te stappen op een andere route. Op het Parelpad is echter al zoveel te zien dat ik het niet eens red qua tijd om een andere route op te pakken. Ik bekijk informatiepanelen over de Oosterschelde en de hier voorkomende vogels, speur de horizon af met mijn verrekijker en ineens is het tijd om me te melden voor de wierenwandeling.     Steek je kop eens onder water ‘Als je de Oosterschelde écht wilt beleven, steek dan je kop eens onder water!’ Zo begint Ellen met de wierenwandeling, een initiatief van WildWier. WildWier wordt gerund door Ellen en Guido, die wekelijks met de voeten in het water staan om wier te plukken. Soms met gasten, maar bijvoorbeeld ook voor restaurants. Meer informatie over WildWier vind je hier.   We beginnen de excursie met een korte introductie over wieren. Zo vertelt Ellen dat er ontzettend veel wier te vinden is in de Oosterschelde en dat je alles zonder problemen kunt opeten. Het wier is hier van een uitstekende kwaliteit. Echter is het wel zo dat je niet zelf wier mag plukken in de Oosterschelde, maar WildWier heeft hiervoor een vergunning. Dit om overpluk tegen te gaan en te voorkomen dat de Oosterschelde wordt leeggeplukt.   Ook leer ik over de verschillende soorten wier. Zo zien we op de vloedlijn blaaswier en knotswier en vinden we onder water onder meer de zeesla en de wakame. Alle wieren kunnen we plukken en direct opeten. In eerste instantie blijven we in de buurt van de plek waar de auto’s geparkeerd staan, maar nadat we hier onze eigen wieren hebben geproefd én geoogst, gaan we nog naar enkele ondiepe poelen om ander zeewier te oogsten.     Het proeven van zeewier Zoals gezegd kun je alle wieren in de Oosterschelde zonder problemen eten. Het geeft uiteraard vanwege het zoute water een wat zoute smaak maar eerlijk is eerlijk, het smaakt zelfs met her en der een zandkorreltje echt heerlijk. Een mede-oogster vindt een krabbetje in een oester en een stel jonge jongens die ook mee zijn, gaan op oesterjacht. Alles mag tijdens deze excursie, het is buitenspelen op zijn best.   We sluiten de excursie af met het maken van een eigen zeewier sushi die we tijdens een ode aan zee opeten. Het smaakt heerlijk en met een volle bak zeewier voor thuis neem ik afscheid van Ellen en de mede-oogsters.     Door naar Zierikzee Mijn planning was om bij ‘Proef Zeeland’ te gaan lunchen, maar omdat de excursie later gestart is dan gepland, besluit ik vanaf Neeltje Jans direct naar Zierikzee te rijden voor het tweede deel van mijn dag: een wandeltocht op zoek naar bruinvissen.   Bij aankomst in Zierikzee blijkt het super druk, het zomerseizoen is hier in volle gang en de toeristen zijn overal. Ik weet een parkeerplekje te bemachtigen maar besluit niet veel tijd aan mijn lunch te besteden. Ik wandel het centrum in, eet snel een broodje en ga dan naar het startpunt van mijn wandeling.     Bruinvissen in Zeeland Toen ik in bespreking ging met de organisatie wat ik graag zou willen doen in Nationaal Park Oosterschelde, stond voorop dat ik graag bruinvissen in Zeeland wilde zien. De bruinvis is een kleine walvissoort die maximaal 1.80 meter lang wordt en hierdoor veel weg heeft van een dolfijn. Je kunt ze op verschillende plekken waarnemen, maar bij het havenhoofd van Zierikzee is één van de beste plekken.   Als tip krijg ik om de wandelroute ‘Levensstijd’ van Natuurmonumenten te doen. Deze wandelroute combineert een bezoek aan het havenhoofd met de natuurgebieden Levensstrijd en Rengerskerke, een rustgebied voor weidevogels. De route is middels knooppunten aan elkaar verbonden en dus eenvoudig te volgen.   Ik wandel langs het Havenkanaal en laat de drukte van de stad snel achter me. De zon is inmiddels gaan schijnen en brandt vol op mijn huid, de hoogste tijd om even te smeren dus. Na ongeveer twee kilometer kom ik bij uitkijkpunt Kiekuut, een vogelkijkplek. Ik speur wat rond met mijn verrekijker en zie een aantal lepelaars. Ik kan hier zonder problemen een uur rondkijken, maar besluit toch om mijn missie op zoek naar de bruinvis voort te zetten.   Na nog een goede kilometer kom ik aan bij het havenhoofd. Hier staat ‘Studio Bruinvis’, een informatiepaal met een sonar hydrofoon die het geluid van bruinvissen oppikt bij de iets verderop in het water gelegen boei. Mochten er in de buurt van de boei bruinvissen zwemmen, dan is dat via een druk op de knop te horen en weet je of je alert moet zijn.   Ik druk op de knop maar hoor niks. En nog eens. En nog eens. Maar ik hoor geen bruinvis geluiden. Ik besluit op een bankje te gaan zitten en met de verrekijker aan de slag te gaan. In de verte zie ik de immense Zeelandbrug en her en der varen schepen.     Wachten en wachten … Achter met zit een stel en ik vraag hen of ze weleens bruinvissen zien. ‘Ja hoor, bijna elke dag, zo tussen 5 en 6 is een prima tijd.’ Ik kijk op mijn horloge, het is half 5. Ik besluit nog een half uurtje te wachten want er staat me nog een lange terugreis naar huis te wachten ook.   Ik tuur met de verrekijker over het water, maar heb geen geluk. Net op het moment dat ik besluit een andere keer terug te komen, zie ik in de verte beweging in het water. Het zal toch niet? Snel pak ik mijn verrekijker weer en warempel, ik zie een vin via de kijker. En nog eentje. Ze zijn razendsnel en verdwijnen direct weer onder water. Ik pak mijn camera, maar het lukt me niet om een foto te schieten, ze zijn te ver weg en met een mili-seconde steeds weer verdwenen. Dan maar genieten via de verrekijker!   Het groepje bruinvissen maakt nog één keer een sprong en dan verdwijnen ze. Ik blijf nog een kwartiertje zoeken maar pik ze niet meer op. Jammer maar helaas, maar het was hoe dan ook geweldig om zomaar vanaf het land walvissen te zien en dat in ons eigen Nederland!   Via de dijk slenter ik verder, ik ben nog niet eens halverwege mijn originele wandeling. Dan besluit ik even in de wind op de dijk te gaan lopen en onder me zie ik een prachtig vlonderpad liggen, dat onderdeel is van de Bruinvis wandelroute. Zonder twijfel verlaat ik mijn geplande wandeling en loop ik over het vlonderpad terug naar mijn auto. Onderweg zie ik nog meer lepelaars en heel veel voor mij onbekende andere vogels.   Aan het begin van de avond kom ik uiteindelijk weer bij de auto terug, een bijzondere ervaring rijker. Eerlijk is eerlijk, het was een lange maar enerverende dag. Ik begon met een compleet nieuwe ervaring van het zeewier plukken én opeten en sloot af met het zien van bruinvissen. Fijner kon bijna niet!     Conclusie en disclaimer Tijdens mijn rit terug naar Arnhem besluit ik dat ik hier zeker nog een keer terug wil komen. Niet alleen om bruinvissen te spotten, maar ook om bijvoorbeeld te gaan kajakken, meer wandelingen te maken en de Oosterscheldekering uitgebreid te bekijken. Teveel voor een dag, maar perfect voor een lang weekend.   Hopelijk heb ik je hiermee geïnspireerd om Nationaal Park Oosterschelde eens te bezoeken. Mocht je meer willen weten, bekijk dan de website van het park. Ik beleefde dit micro avontuur in samenwerking met Beleef de Nationale Parken. Alle gegeven meningen zijn uiteraard slechts die van mijzelf.  

Welkom bij mijn twaalfde blog over mijn wandeltocht op het Veluwe Zwerfpad. In april van dit jaar ben ik begonnen met het wandelen in mijn eigen achtertuin. We zitten al een aantal weken verplicht thuis als ik me realiseer hoe blij ik ben dat ik op de prachtige Veluwe woon. Hoe blij ik ben dat ik vanuit huis het bos in kan lopen en hoe graag ik dit met jullie wil delen. Om je Nederland te laten zien en mee te laten genieten van de prachtige achtertuin die ik heb.   In combinatie met dit artikel maak ik ook een vlogserie op Youtube over mijn belevenissen. Mocht je ook mijn vlog over deze wandeling willen zien, scroll dan naar beneden, daar vind je de vlog van de etappe Hoog Soeren – Kootwijk terug. Vergeet ook vooral niet me te volgen op Youtube zodat je automatisch een update krijgt als de nieuwste video gepubliceerd wordt.   Veel lees-, kijk- en luisterplezier bij deze blog en vlog over het Veluwe Zwerfpad etappe 12!     Start in Hoog Soeren Het is een warme zomerse dag als mijn wandelmaatje Rianne en ik elkaar treffen in Kootwijk. We parkeren de auto en rijden naar Hoog Soeren, waar ik vorige keer geëindigd ben. Ik heb wegens een blessure al ruim twee weken niet meer over het Veluwe Zwerfpad gelopen en enorme zin om weer op pad te gaan.   Hoog Soeren is niet meer dan een aantal huizen en restaurants in het hart van Kroondomein Het Loo. Rond 1900 waren de Hoog Soerense Bossen nog één van de weinig plekken in Nederland waar edelherten leefden. Prins Hendrik zorgde ervoor dat het landgoed enorm werd uitgebreid en werd omheind, importeerde wild en zorgde ervoor dat Kroondomein Het Loo weer een gezonde wildstand kreeg.     De Asselsche Heide Vanuit Hoog Soeren lopen we de bossen in en al een kilometer later komen we op de verharde Pomphulweg aan, een kronkelweg met fietspad over de heide. We zijn een beetje verbaasd dat we zo’n eind over een verhard fietspad moeten lopen. Het landschap is mooi, maar het is niet echt relaxt dat we steeds aan de kant moeten springen voor een fietser die wil passeren.   De heide komt al een beetje in bloei en de schapenwolken maken er een mooi plaatje van. Op onze GPS zien we dat er een ander pad over de Asselsche Heide voert en we vragen ons af waarom het Veluwe Zwerfpad daar niet voor kiest. Even later zijn we er uit: dit pad is afgesloten.   We komen bij een uitzichtpunt op een heuveltje waar we een prachtig uitzicht hebben over de Asselsche Heide. De zon zit achter de wolken en het is lastig om het met de camera vast te leggen. We zien in de verte een zwijn scharrelen en mogen van een vriendelijk stel de verrekijker lenen om even te kijken. Het eerste wild voor vandaag is gespot.   Niet veel later komen we bij het gehucht Assel, dat uit niet meer dan een snackbar en wat huizen bestaat. We doen een drankje op het terras en lopen dan weer verder het bos in.     Het Kootwijkerveen Wat volgt is een leuke wandeling over een overwegend smal en onverhard pad. We kronkelen wat door de bossen en komen uiteindelijk terecht bij het Kootwijkerveen, het enige stuk levend hoogveen op de Veluwe. Met een beetje geluk zie je hier salamanders en slangen, wij hebben geen geluk en zien alleen wat mooie vlinders. En een aantal damherten die snel wegschieten in de bosjes als wij eraan komen.     Door naar Kootwijk Het Nieuw Milligsche Zand en het Caitwickerzand liggen nog voor ons. Het is inmiddels al flink aan het opwarmen en dus besluiten we gestaag door te lopen. Het landschap is kaal en indrukwekkend tegelijk, het doet me denken aan de lavavelden van La Palma, waar her en der ook wat bomen staan en het voor de rest kaal is ruig is.   Net voor we de A1 oversteken kom ik op ‘de kruising’ waar ik enkele weken geleden ook liep, tijdens de wandeling van Otterlo naar Garderen. Het Veluwe Zwerfpad bestaat uit twee grote rondes en hiermee heb ik de bovenste rond in zijn geheel afgemaakt! Het laatste stuk naar Kootwijk is weinig interessant, vooral veel rechtdoor en doorstappen. In Kootwijk aangekomen is het druk op het enige terras dat het dorp rijk is en dus besluiten we terug te rijden naar Hoog Soeren om hier nog wat na te kletsen op een terras.     Meer zien? Check dan hier de vlog die ik maakte:     Conclusie van het Veluwe Zwerfpad etappe 12 Een mooie route veelal door heidegebieden maar af en toe ook mooie bossen. Helaas liep een groot deel van de route van vandaag dus over een fietspad, wat ik wel echt een minpunt vond. Maar gelukkig maakten mooie landschappen als het Kootwijker Veen en het Caitwickerzand veel goed.   Beginpunt: Hoog Soeren Eindpunt: Kootwijk Afstand: 16 km Horeca onderweg: een cafetaria in Assel en in Hoog Soeren en Kootwijk   Ook het Veluwe Zwerfpad wandelen? Bestel dan hier de wandelgids.   Meer lezen over De Veluwe? Check dan hier mijn uitgebreide pagina over de Veluwe.   Zelf wandelen? Houd 1.5 meter afstand, maak indien mogelijk geen gebruik van het openbaar vervoer en vermijd wandelen op drukke momenten!  

Welkom bij mijn elfde blog over mijn wandeltocht op het Veluwe Zwerfpad. In april van dit jaar ben ik begonnen met het wandelen in mijn eigen achtertuin. We zitten al een aantal weken verplicht thuis als ik me realiseer hoe blij ik ben dat ik op de prachtige Veluwe woon. Hoe blij ik ben dat ik thuis het bos in kan lopen en hoe graag ik dit met jullie wil delen. Om je Nederland te laten zien en mee te laten genieten van de prachtige achtertuin die ik heb.   In combinatie met dit artikel maak ik ook een vlogserie op Youtube over mijn belevenissen. Mocht je ook mijn vlog over deze wandeling willen zien, scroll dan naar beneden, daar vind je de vlog van deze etappe terug. Vergeet ook vooral niet me te volgen op Youtube zodat je automatisch een update krijgt als de nieuwste video gepubliceerd wordt.   Veel lees-, kijk- en luisterplezier bij deze blog en vlog over het Veluwe Zwerfpad etappe 11!     Start in Vaassen Net als vorige week is het een donkere dag. Ondanks dat ik toen alleen maar door de regen heb gelopen en daar eigenlijk deze keer geen zin in heb, besluit ik toch op pad te gaan. Eenmaal in Vaassen aangekomen begint het licht te druppelen. Regenjas en gaan dus maar.   Ik wandel langs Kasteel Cannenburgh en via een verharde weg het dorp Vaassen uit, de weilanden door. De verharde weg verandert in een zandpad met ernaast een fietspad. Het is vrijdag en dus vrij druk, maar ik laat de drukte ongetwijfeld snel weer achter me zodra ik de bossen in ben verdwenen.   Dit gebied staat bekend om zijn sprengenbeken, er zijn er talloze. Sommigen zijn gewoon ‘normaal’ van kleur, maar verderop in het bos vind ik ook een knaloranje stroom. Heel bijzonder!     Het wildscherm bij Niersen Ik loop Kroondomein Het Loo opnieuw in en zie op mijn GPS dat er verderop een wildscherm moet zijn. De vorige keer dat ik bij een wildscherm was, was het er enorm druk, maar deze keer valt het mee want er is helemaal niemand. Ik tuur door de kijkgaten het veld over en spot helemaal aan de andere kant een ree.   Via het hek loop ik verder en neem een sluip-doorpaadje. Niet veel later vind ik de route terug en ineens hoor ik wat in de bosjes naast me. Een zwijn. Eerst ziet ie me niet, maar na verloop van tijd merkt ie dat ik naar hem sta te kijken. Zijn jongen schieten weg in de bossen en hij gromt en blaast naar me. Dan draait ie om en verdwijnt ie ook. Gelukkig zit er een hek tussen.     Via Wiesel terug naar het Kroondomein Ik kom in het buurtschap Wiesel aan. Hier staan talloze boerderijen met schapen, geiten, paarden en koeien. Het Veluwe Zwerfpad gaat veel over verharde paden vandaag en dat vind ik jammer, want ik ben juist op zoek naar de onbekende, smalle (bos)paadjes. Bijna een uur lang maak ik geen foto’s en video’s want het landschap is weinig afwisselend. Uiteindelijk kom ik weer bij het Kroondomein aan voor het laatste stuk van mijn wandeling van vandaag.     In Kroondomein Het Loo Na Niersen loop ik Kroomdomein Het Loo weer in. Ik verwacht hier drukte, maar niks is minder waar. Eenmaal van de het brede karrenspoor af wordt het rustig. Af en toe passeert een mountainbiker me, maar verder is het rustig en stil. Een bleek zonnetje laat zich af en toe zien en alhoewel ik soms wat geritsel in de bosjes hoor, zie ik behalve af en toe een vogel én een eekhoorn geen wild meer.     Meer zien? Check dan hier de vlog die ik maakte:     Conclusie van het Veluwe Zwerfpad etappe 11 Een weinig afwisselende route, wellicht een van mijn minst favoriete tot nu toe. Veel van deze etappe ging over verharde wegen en brede karrensporen in het buitengebied. Het Kroondomein was prachtig en heerlijk rustig en was voor mij het hoogtepunt van deze etappe.   Beginpunt: Vaassen Eindpunt: De Echoput (2 km van Hoog-Soeren) Afstand: 17 km Horeca onderweg: geen   Tip: ik wilde vanaf de Echoput met de bus naar Vaassen, echter kon ik hier niet parkeren omdat ik hier niet logeerde. De dichtstbijzijnde parkeerplaats was zo’n 200 meter eerder op de weg (gezien vanaf Apeldoorn) … hier komt de route ook uit aan het einde. In Hoog-Soeren is geen openbaar vervoer.   Ook het Veluwe Zwerfpad wandelen? Bestel dan hier de wandelgids.   Meer lezen over De Veluwe? Check dan hier mijn uitgebreide pagina over de Veluwe.   Zelf wandelen? Houd 1.5 meter afstand, maak indien mogelijk geen gebruik van het openbaar vervoer en vermijd wandelen op drukke momenten!  

Wandelvakantie Duitsland: tips voor de leukste bestemmingen en wandelpaden Welkom bij mijn uitgebreide artikel voor je wandelvakantie Duitsland. Ik ga je de komende paar duizend woorden alles vertellen over de mooiste wandelbestemmingen bij onze oosterburen. Denk hierbij onder meer aan de Eifel, de Harz en het Zwarte Woud, maar ook aan onbekendere bestemmingen als het Saarland en het Kellerwald. Ik wens je veel leesplezier of ohnee, Viel Spass!   Owww en mocht je het je afvragen: alle genoemde plekken zijn door mijzelf bezocht gedurende de afgelopen acht jaar en de meeste trails adviseer ik dan ook uit eigen ervaring, een enkele uitzondering daar gelaten.     Wandelen in Duitsland: waar moet je zijn? Duitsland is een bijzondere wandelbestemming. Je vindt er namelijk echt overal goed gemarkeerde wandelpaden en het lijkt wel of wandelen volkssport nummer één is op dit moment. Ook onder Duitse jongeren wordt wandelen steeds populairder. De Volkskrant publiceerde afgelopen najaar dit artikel over #wanderlust onder de Duitse jongeren. Mocht je al vaker op We12travel zijn geweest, dan weet je inmiddels dat ik een heuse wandelfan én gek op Duitsland ben. Ik kom er al jaren met ontzettend veel plezier en of het nu voor een weekendje of voor langer is, ik kom steevast met een glimlach op mijn gezicht weer thuis als ik op wandelvakantie in Duitsland ben geweest.   Zoals gezegd kun je in Duitsland overal prima wandelen. Er zijn talloze (en dan bedoel ik letterlijk talloze) lange afstwandswandelingen en vanuit elke dorp zijn er vaak ook nog diverse rondwandelingen. Omdat het onmogelijk is om alle plekken om te wandelen in Duitsland te bespreken heb ik hieronder een uitgebreid overzicht gemaakt van 12 wandelbestemmingen die de moeite waard zijn. Inclusief tips voor routes, overnachtingsplekken en andere handige dingen om te weten.     Wandelvakantie Eifel De Eifel is één van de populairste gebieden in Duitsland om te wandelen onder Nederlanders. En dat is niet zo gek want je vindt er bijzondere landschappen afgewisseld met vakwerkstadjes, eeuwenoude burchten en fijne plekken om te overnachten. Wanneer je wilt gaan wandelen in de Eifel doe je er verstandig aan om van tevoren een gebied te kiezen, daar er meerdere interessante bestemmingen zijn binnen de Eifel.   De Eifel strekt zich globaal genomen uit tussen Aachen (Aken) in het noorden, de Belgisch-Duitse grens in het westen, Koblenz in het oosten en Trier in het zuiden. De deelstaten Nordrhein-Westfalen en Rheinland-Pfalz maken deel uit van de Eifel. Het hoogste punt van de Eifel is de Hohe Acht, deze top meet 747 meter en ligt in Rheinland Pfalz. Mijn artikel over de beklimming van de Hohe Acht lees je hier.   Alleen in de Eifel kun je je al kilometers lang vermaken met de mooiste wandelpaden. Het dichtstbijzijnde wandelgebied vind je in het Nationalpark Eifel in het noorden, verder zuidwaarts kun je bijvoorbeeld prima wandelen bij de Vulkaaneifel, in het Ahrtal en het gebied rondom Gerolstein. Ik vind het best lastig om een duidelijke verdeling te maken van mooiste plekken om te wandelen in de Eifel, maar ik heb hieronder mijn best gedaan om een goede selectie voor je te maken!     Wandelen in Nationalpark Eifel en bij de Rursee In het noorden van de Eifel vind je het Nationalpark Eifel, een prachtig natuurpark waar je zowel lange afstandwandelingen als korte wandelingen vindt. Onlangs verbleef ik een lang weekend in Landal Eifeler Tor en vanuit hier maakte ik diverse mooie wandelingen.   De eerste wandeling die ik maakte, was een deel van de 85 kilometer lange de Wildnis Trail. Ook bezocht ik het Klooster van Mariawald waar ik een rondwandeling deed. Een heerlijke omgeving niet al te ver van huis.   Overnachtingstip: huur een huisje bij Landal Eifeler Tor!     Wandelen in de Zuid-Eifel Zuidelijker vind je het gehucht Gerolstein, bekend van de Gerolsteiner Dolomieten. In de omgeving zijn sporen uit de vroegere steentijd gevonden wat het tot een bijzonder wandelgebied maakt. Je kunt hier bijvoorbeeld het Gerolsteiner Felsenpad lopen, een pittige tocht die je naar ver boven het dorp voert met fabelachtige uitzichten op de wijde omgeving.   Nog verder zuidwaarts vind je het Ahrtal met de Ahrsteig en de knusse dorpen Ahrweiler en Neuenahr. Ook loopt hier de Rotweinwanderweg, een leuke wandeltocht van twee dagen door de wijnvelden van dit gebied.   In het uiterste zuiden van de Eifel vind je de Hohe Acht, met 747 meter de hoogste piek van de Eifel. Je kunt deze berg uiteraard beklimmen voor een mooi uitzicht. Een prachtige wandeling is de Teufelsschlucht in de Eifel.   Check hier de beste overnachtingsopties voor Gerolstein     Vulkaaneifel In het zuidoosten van de Eifel vind je de bijzondere Vulkaaneifel, een gebied dat wordt gekenmerkt door diverse kratermeren (maaren) die zijn gevormd in de tijd dat vulkanen hier het landschap domineerden. Het gebied is ruim 400 miljoen jaar geleden ontstaan en de laatste vulkaanuitbarsting dateert van zo’n 10.000 jaar geleden. Van de maaren zijn de drie Dauner Maaren de bekendste. Er zijn talloze wandelmogelijkheden, van korte tochten rondom de meertjes tot lange dagwandelingen, Oppad.nl zette een aantal van de beste wandelmogelijkheden in de Vulkaneifel op een rijtje.   Overnachten doe je in trouwens in Landal Wirfttal bij Stadkyll.   Wandelen op de Eifelsteig Heb je tijd genoeg en wil je de Eifel graag van noord tot zuid doorkruisen? Kies dan voor een wandeling op de Eifelsteig. Deze 313 kilometer lange wandeltocht begint in Aken-Kornelimünster en eindigt in Trier. Ik liep onlangs etappe 1 van Kornelimünster naar Roetgen en hoop de rest van deze wandeltocht in de Eifel ook nog eens te mogen doen.     Wandelen in de Hunsrück en het Saarland De Hunsrück is een middelgebergte ten zuiden van de Eifel dat deel uit maakt van het Rijnlands leisteenplateau in de deelstaat Rheinland Pfalz. Verderop vind je het Saarland, samen bekend van de Saar-Hunsrücksteig, waarvan ik twee etappes liep. Ook vind je hier de beroemde Geierlay Hangbrug en de zogenaamde Traumschleifen, een verzameling van tientallen paradijselijke wandelingen door de regio met elk een eigen karakter. Ik bezocht de Saar-Hunsrück de afgelopen jaren meermaals en ben keer op keer weer enthousiast over deze bijzondere plek.   Check hieronder zeker ook even de vlog die ik maakte van mijn bezoek aan de Geierlay Hangbrug enkele maanden geleden waar toentertijd helemaal alleen was (ja, het kan dus!).   Leuk overnachten in het Saarland kan op veel plekken! Indien je bij de Geierlay brug wilt overnachten, kan ik je Pension Kolzer aanraden. Dit vriendelijke pension ligt op loopafstand van de brug. Iets verder weg in Kastellaun vind je Hotel Burgstadt, een fijn hotel vanuit waar je prachtige wandelingen kunt maken en die ook transfers voor je kunnen verzorgen! Een huisje in het Saarland boek je bij Landal Warsberg in het zuiden van het gebied.     Wandelen bij de Moezel De Moezel is natuurlijk bekend vanwege de bootreizen die je er kunt maken, maar ik moet je eerlijk zeggen dat ik aangenaam verrast was door de wandelmogelijkheden die er zijn. Enkele jaren geleden probeerde ik hier wat trajecten van de Moselsteig uit en daarnaast ook de toffe Calmont Klettersteig, een spannende wandeling op de steilste wijnhelling van Europa. Geloof me als ik zeg dat de Moezelregio echt niet alleen voor oude mensen is, maar dat er ook voor avontuurlijke wandelaars genoeg te zien en te beleven valt. De Moezel ligt net ten oosten van de Eifel en de belangrijkste toeristische plek hier is Cochem.   Overnachten kun je lekker authentiek bij Hotel St. Georg in Ediger Eller. Op zoek naar een huisje? Kies dan voor een verblijf in Landal Mont Royal.   Meer over wandelen in de Moezel en de Moselsteig lees je hier     Wandelen op de Rheinsteig Nog iets verder naar het oosten, net ten zuiden van Koblenz, vind je de Rheinsteig. Deze wandeltocht voert je langs de oevers van de Rijn, onder meer langs talloze kastelen en de bekende Lorelei. De totale lengte van de Rheinsteig is 320 kilometer, ik probeerde een deel van zo’n 50 kilometer uit, van Kamp Bornhofen naar Kaub. In dit gebied vind je een treinspoor, waardoor je je handig van plek naar plek kunt verplaatsen en deze wandelingen ook vanuit een standplaats kunt maken, zonder dat je je bagage mee hoeft te dragen.   Hoteltip: Hotel Christian in St. Goarshausen     Wandelen in het Westerwald Een ander wat onbekender wandelgebied in Duitsland is het Westerwald, dat je vindt pal oostwaarts van Bonn. Het Westerwald is een laagebergte in Rheinland Pfalz en herbergt talloze uitzichtpunten, schluchten maar vooral heel veel bos. Perfect om tijdens de herfstperiode te doen dus! Ik liep anderhalf jaar geleden een aantal secties van de Westerwaldsteig en genoot intens van de rust in dit gebied. Mocht je andere Nederlanders willen ontlopen en op zoek zijn naar een niet toeristische plek om te wandelen in Duitsland, dan is het Westerwald een absolute aanrader!   Overnachtingstip: Hotel Friedrich in Hachenburg – eigenaar Thomas regelt graag transfers voor je!     Wandelen in het Sauerland Alhoewel je het Sauerland wellicht alleen kent van de wintersport, kun je er het hele jaar door ook prachtig wandelen. Niet alleen vanuit toeristische dorpen als Winterberg en Willingen, maar ook vanuit kleine gehuchten die zich hier bevinden. Met regelmaat kies ik zelf juist voor kleine plekken, om vervolgens op de paden rondom het dorp bijna niemand tegen te komen. Het afgelopen jaar bezocht ik het gebied rondom de Langenberg, de hoogste berg van het Sauerland. De keren daarvoor liep ik delen van de Rothaarsteig.   Op zoek naar een leuje overnachting in het Sauerland? Denk dan eens aan een hotel in Winterberg of Willingen. Landal Winterberg is ook een prima alternatief indien je graag zelf wilt koken (en dus kosten wilt besparen) maar je kunt hier alleen voor een weekend of een midweek boeken. SNP Reizen biedt een volledig verzorgde reis naar het Rothaargebirge aan.     Het Kellerwald Nog een tip voor wanneer je op zoek bent naar een onbekend wandelgebied in Duitsland: het Kellerwald. Dit bosgebied vind je weer ten oosten van het Sauerland en is voor veel Nederlanders net te ver voor een weekendje weg. Ik nam de moeite echter enkele keren om hier heen te rijden om delen van de Kellerwaldsteig te lopen en dagwandelingen te doen bij de Edersee. Zoals de naam al doet vermoeden bestaat het grootste deel van het gebied uit bos, daarom is het hier vooral in het najaar echt prachtig!     Wandelen in het Teuroburgerwoud Net ten oosten van Enschede en dus vlak over de grens vind je het Teutoburgerwoud, een prima plek om een paar dagen te wandelen als weekendje weg. Het bekendste wandelpad dat je hier vindt is de Hermannshöhen, waar je secties van kunt lopen tijdens je bezoek aan het Teutoburgerwoud. Bij de Dörenther Klippen kun je bijvoorbeeld beginnen en naar het vakwerkstadje Tecklenburg lopen. De Externsteine zijn trouwens ook enorm de moeite van een bezoek waard, meer hierover lees je in het blog van Jacomijn.   SNP Natuurreizen biedt een complete 3-daagse wandelreis in het Teutoburgerwoud aan.     Wandelvakantie in de Harz Een gebied dat ik de afgelopen jaren meerdere keren bezocht is het Harzgebergte, een middelgebergte in het centrale deel van Duitsland. Net als het Kellerwald is dit net iets verder rijden van het Sauerland en de Eifel, waardoor je er minder toeristen treft op de wandelpaden dan in de grensgebieden. Je kunt in de Harz bijvoorbeeld de Brocken beklimmen, een deel van de Harxer Hexenstieg lopen of op pad gaan in de bossen rondom de Hexentanzplatz. Ook vind je in de Harz de langste hangbrug van Duitsland: de Titan RT. Ook voor de Harz geldt dat het in de herfst een prachtig gebied is!   Ik overnachtte in het idyllische Hotel Am Anger in het hart van Wernigerode – de perfecte uitvalsbasis voor je wandeltochten door de Harz.     Het Beierse Woud Vanaf hier maken we even een sprong naar het zuiden van Duitsland, namelijk naar het Beierse Woud. Dit bijzondere gebied in…

Paklijst wandelvakantie: wat gaat er mee in de rugzak? Welkom bij dit uitgebreide artikel over je paklijst voor een wandelvakantie. Nadat ik de afgelopen jaren zo’n 50 meerdaagse trektochten liep en daarnaast wekelijks op pad ben in Nederland, vond ik de tijd rijp om al mijn tips te delen voor je wandelvakantie paklijst. Een en ander is natuurlijk afhankelijk van de uiteindelijke bestemming, een wandelvakantie op La Palma vraagt natuurlijk om een andere paklijst dan je wandelvakantie in Duitsland of je trekking in Nepal. Ik heb daarom een onderverdeling gemaakt tussen een paklijst voor je dagwandeling, een paklijst voor een wandelvakantie in de bergen met dagtochten en een paklijst voor een trektocht.   Via de bovenstaande inhoudsopgave kun je makkelijk navigeren naar de paklijst die jij zoekt. Uiteraard geldt voor alle lijsten dat ze persoonlijk zijn en dat ik slechts advies uit breng op basis van mijn eigen ervaring. Mocht je nog suggesties hebben voor aanvullingen, laat dan zeker een bericht achter in de comments onder aan het artikel!     Paklijst dagwandeling Voor een dagwandeling over makkelijk terrein (denk bijvoorbeeld aan Nederland, Duitsland, Ardennen) volstaat een dagrugzak van zo’n 25 liter. Mijn suggesties voor dagrugzakken voor dames vind je hier. David is fan van de Osprey Skarab 30 voor zijn dagwandelingen. Zorg ten allen tijden dat de rugtas is voorzien van een regenhoes. Daarnaast gaat er bij mij standaard mee:   – Regenjas (ik heb de Fjällräven Abisko Eco Shell) en testte onlangs een regenjas van Decathlon – Optioneel: regenbroek – Camelbak of drinkfles (minimaal 1.5 liter water) – Eenvoudige EHBO set – iPhone – Powerbank – Snacks en lunch (bv. notenmix, banaan, gekookte eieren, brood) – Wandelkaart of routegids – Fluitje (bij veel Osprey tassen is deze al geïntegreerd) – Optioneel: zonnebrand en zonnebril – Optioneel: zitlap voor onderweg – Optioneel: thermoskan met heet water voor koffie of thee   Zoals je ziet is het vooral niet al te veel. Ik zie vaak mensen lopen met enorme rugzakken waarvan ik denk huh? Maar goed, misschien vinden ze het prettig om met een volle tas te lopen. Ik probeer mijn bagage altijd echter tot het minimum te beperken en niet meer mee te nemen dan nodig.     Paklijst wandelvakantie bergen Voor een berwandelvakantie gaat er tijdens dagwandelingen hetzelfde mee als het bovenstaande, alleen worden de optionele items nu standaard items, mede omdat het weer in de bergen natuurlijk ontzettend snel kan omslaan. Daarnaast neem ik meestal mijn wandelstokken mee en twee liter water omdat ik tijdens het bergwandelen een stuk meer vocht verlies dan wanneer ik gewoon vlak wandel.     Waar koop je al deze spullen voor je dagwandelingen? Gewoon online natuurlijk want je hoeft voor bovenstaande echt niet persoonlijk langs een outdoor winkel. Okee, misschien voor de regenjas, maar de rest kun je gewoon prima online bestellen. Mijn persoonlijke favoriet is Bever – dé specialist op het gebied van outdoor materiaal. Echter is outdoor gear niet goedkoop en kan ik me voorstellen dat het aanschaffen van alle bovenstaande items niet voor iedereen is weggelegd. Gelukkig is er ook Decathlon, een meer budget vriendelijke online outdoor winkel, waar je veel eigen merk producten voor een fijne prijs vindt.   Regelmatig krijg ik de vraag of Decathlon spullen goed genoeg zijn en ik vind het lastig om te antwoorden want ik kan natuurlijk niet in jouw portemonnee kijken. Echter doet ervaring me leren dat er drie zaken zijn waarop je niet moet besparen wanneer je gaat wandelen:   – Een goede regenjas – Fijne schoenen – Een goed zittende rugzak   Voor alle bovengenoemde items deed ik uitgebreide reviews en heb ik aanbevelingen voor je, click op de links om meer te lezen.   Decathlon heeft over het algemeen best redelijke spullen, maar ik merk wel dat het vaak snel kapot gaat, doorlekt of gewoon niet zo lang mee gaat. Daarnaast merk je gewoon dat het goedkoper materiaal is, onder andere aan de pasvorm, het gewicht, de afwerking en het comfort. Niks mis mee, maar je kunt een regenjas van Decathlon nu eenmaal niet vergelijken met een regenjas van bijvoorbeeld Fjällräven.   Tip: neem ook zeker even een kijkje op Bol.com omdat ze daar soms ook producten in de aanbieding hebben!     Paklijst trekking: wat moet er mee op meerdaagse trektocht Wanneer je op een meerdaagse trektocht gaat, wordt de lijst wat langer en de rugzak zwaarder. Qua rugzak neem ik zelf al jaren de Osprey Tempest 40 mee, deze is perfect voor een huttentrektocht of een meerdaagse wandeling waarbij je geen tent en matje hoeft te dragen. Neem je die wel mee, dan zou ik voor een iets grotere rugzak gaan, van bijvoorbeeld 50 liter.   Overigens kan je wel een tentje en matje meenemen met een 40 liter rugzak, maar dan wordt inpakken wel elke dag weer opnieuw een enorme uitdaging en moet je wellicht op andere zaken besparen. Een en ander hangt natuurlijk ook af van de lengte van je tocht en/of er eten te krijgen is onderweg. Een 3 daagse wandelvakantie waarbij je onderweg eten kunt kopen in winkels en/of hutten, vergt minder bagage dan een tocht waarbij je compleet zelfvoorzienend bent.   Ik heb de onderstaande lijst dan ook zo ruim mogelijk gemaakt. Je kunt waarschijnlijk voor jezelf bepalen wat je wel en/of niet nodig hebt van deze checklist voor je wandelvakantie.   – Regenjas + regenhoes – Kleding: sokken, ondergoed, thermo-shirt, t-shirt, fleece trui, winddichte broek – Muts, lichte handschoenen, buff (voor om je nek of als haarband), petje – Kookgerei: brander (ik heb zelf deze), gastankje, pannen, beker, titanium spork, aansteker, thermoskan – EHBO set – Waterfles of Camelbak – Voedsel (lees hier mijn artikel voor voedsel tijdens meerdaagse trektochten) – Toiletpapier en/of papieren zakdoekjes – Ziplocks voor afval – Waterdichte tassen om je kleding in op te bergen – Electronica: mobiele telefoon, oplader, powerbank, camera, GPS horloge, optioneel e-reader – Wandelkaart of routegids – Zonnebrand en zonnebril – Zitlap – Microvezel handdoek – Fluitje – Toiletspullen (tandpasta, tandenborstel, shampoo, lippenbalsem etc.) – Hoofdlampje – Waterfilter of zuiveringstabletten – Lichtgewicht verrekijker – Solar Charger van Xtorm   En indien je gaat kamperen of in hutten gaat slapen het volgende: – Tentje (wij hebben de Nordisk Oppland en wanneer ik alleen hike de Eureka Kamao, helaas wordt deze niet meer gemaakt) – Matje (ik kan je deze downmat van Exped aanraden) – Een slaapzak, afhankelijk van je bestemming met dons of niet – Een zijden lakenzak voor extra comfort   Bedenk daarnaast ook: wat zijn extraatjes die je trektocht wat makkelijker of juist fijner kunnen maken? Zo nemen David en ik steevast als bonus onze percolator mee om elke ochtend verse koffie te zetten. Je kunt natuurlijk ook kiezen voor oploskoffie van Nescafé, maar soms moet je jezelf een extraatje toestaan. In ons geval is dat dus de percolator en onze ereaders.   Medeblogger Wanda van Wanda Wandelt is trouwens fan van de Plastuit voor vrouwen. Je leest haar review hier!     Investeren in goed materiaal voor tijdens je trektochten Hoe veel moet ik investeren in een trektocht? Heb ik echt alles nodig? Dat zijn vragen die ik regelmatig te horen krijg van lezers. Laat ik voorop stellen dat goed materiaal onmisbaar is tijdens je trektocht en dat ik zeker niet zou bezuinigen op de aanschaf van goede spullen, vooral wanneer je portemonnee het toelaat. Voor een comfortabele trektocht raad ik je aan minimaal te investeren in goede regenkleding, een waterdichte tent, warme slaapzak, comfortabel matje en goede schoenen. Deze dragen stuk voor stuk bij aan het welslagen van je tocht.   Zaken als kleding, electronica en kookgerei zijn van mindere mate belangrijk en kun je bijvoorbeeld prima bij een winkel als Decathlon kopen. Let wel op bij de branders van CampingGaz, deze kunnen alleen CampingGaz tankjes aan en die vind je lang niet overal. Beter is dus om bijvoorbeeld een brandertje van Primus of MSR te kopen, deze hebben aansluiting waarop alle merken gastankjes passen (behalve dus CampingGaz).   Bedenk je daarnaast ook dat outdoorspullen vaak lang mee gaan, wanneer je ze zorgvuldig gebruikt. Zo gaan mijn wandelschoenen minimaal vijf jaar mee, heb ik mijn regenjas al zo’n drie jaar en mijn rugzak ook. Omdat ik bovengemiddeld vaak op trektocht ga is er af en toe iets aan vervanging toe, maar veel materialen die je bijvoorbeeld bij Bever koopt, gaan jarenlang mee.     Conclusie en disclaimer De bovenstaande paklijst voor wandelen is volledig persoonlijk en afhankelijk van het doel van je trektocht. Je kunt hem echter zeker als leidraad gebruiken voor het inpakken van je rugzak. Het lijkt misschien veel en een lange lijst, maar naarmate je vaker op pad gaat, ga je merken dat het inpakken en verzamelen van spullen je steeds minder tijd kost.   Hopelijk vond je dit overzicht met benodigdheden voor je wandelvakantie nuttig. Mocht je nog vragen hebben, stel ze dan gerust. Dit artikel bevat affiliate links. Indien je via één van deze links een aankoop doet, ontvang ik zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie.

Welkom bij dit uitgebreide artikel met de mooiste meerdaagse trektochten ter wereld! De titel van dit artikel is natuurlijk een beetje misleidend want ik ben niet overal geweest en heb dus niet genoeg ervaring om écht alle mooiste wandelroutes ter wereld te delen. Gelukkig heb ik wel enorm veel gewandeld op héél veel plekken ter wereld en kan ik je dus wel een uitgebreid overzicht geven van mooie meerdaagse wandeltrektochten. De meeste liep ik volledig, van sommige meerdaagse wandelingen liep ik een deel. Dit heb ik dan specifiek erbij geschreven. Indien dit niet vermeld wordt, liep ik de complete trail. Ik wens je veel inspiratie- en leesplezier toe bij het lezen van dit blog!   Opm: Dit artikel verscheen voor het eerst in 2014 en werd volledig geupdate en herschreven in juli 2019   Lees ook: paklijst voor je wandelvakantie – wat moet er mee in de rugzak?     Trektochten Europa: de mooiste meerdaagse wandeltochten in Europa De meeste trektochten liep ik in Nederland en in Europa. Toen ik in 2004 begon met hiken, had ik nooit bedacht dat er zo ongelofelijk veel gave hikes in Europa zouden zijn. Alhoewel ik in Nederland talloze tochten heb gedaan, heb ik ze niet allemaal genoemd, maar slechts twee van mijn favorieten. De lijst zou anders eindeloos worden … Bij deze dan ook mijn mooiste trektochten in Europa!   Pieterpad, Nederland De mooiste lange afstandswandeling van Nederland is toch wel de wandelklassieker Het Pieterpad. Ik heb er maar liefst 5 jaar over gedaan want ik liep hem in delen, maar ik vond het lopen van het Pieterpad echt een toffe kennismaking met mijn eigen land. Mocht je denken dat je Nederland kent, dan raad ik je aan deze tocht (of een deel ervan) eens te lopen: je komt vast en zeker plekken tegen waar je nog nooit van gehoord hebt. Mijn favoriete delen waren Noord-Limburg, de Sallandse Heuvelrug en Drenthe. Ik liep het grootste deel met de tent op de rug, echter is het lopen van het Pieterpad ook zeer goed mogelijk van hotel naar hotel, of bed & breakfast naar bed & breakfast bijvoorbeeld. Dit regel je simpel zelf via Booking.com.   Duur: ca. 26 dagen (afhankelijk van het aantal km per dag) Lengte: 492 km Zwaarte: eenvoudig Vertrek: je kunt overal beginnen met lopen Bevoorrading: in bijna elk dorp dat je tegen komt     Het Krijtlandpad Mijn andere favoriete trektocht in Nederland is het Krijtlandpad in Zuid-Limburg. Deze 90 kilometer lange trektocht liep ik in twee weekenden en ik vond het een heerlijke tocht om te oefenen voor het serieuzere werk in alpien terrein. De glooiende landschappen, mergellandplateau en de gezellige Limburgse dorpen maakten het echt een perfecte trektocht in eigen land.   Duur: ca. 6 dagen Lengte: 90 km Zwaarte: eenvoudig Vertrek: Maastricht of Vaals Bevoorrading: in Maastricht, Vaals, Eupen en Gulpen   Meer lezen: – De mooiste wandelingen in Zuid-Limburg vanuit Vaals en omgeving   Lee Trail, Luxemburg De Lee Trail in Luxemburg is een toffe 3 daagse wandeltocht die de kuiten flink laat branden en zeker niet geschikt is voor watjes. Ik liep hem onlangs met volle bepakking en dat was aardig zwaar kan ik je zeggen. De route loopt van Ettelbrück naar Kautenbach en een trein verbindt het begin met het einde. Onderweg kun je kamperen of slapen in hotels en de hoogteverschillen per dag variëren tussen de 500 en 800 meter. Eén van de mooiste uitzichten heb je vanaf de Gringlee (473 m.) diep het dal in, aan het einde van dag 1 net voor de afdaling. Alhoewel de trail niet heel technisch is, zitten er her en der steile stukken in die de nodige inspanning en aandacht vergen.   Duur: 3 dagen Lengte: 53 km Zwaarte: middel Vertrek: Ettelbrück of Kautenbach Bevoorrading: alleen in Ettelbrück     Müllerthal Trail, Luxemburg Een bekendere meerdaagse wandeltrektocht in Luxemburg is de Mullerthal Trail. Deze trail is wat mij betreft één van de mooiste trails in Europa en biedt de nodige uitdaging voor zowel de beginnende als meer gevorderde wandelaars. Hij bestaat uit 6 etappes in 3 lussen die allen tussen de 15 en 25 kilometer zijn. Het Mullerthal wordt ook wel het Zwitserland van Luxemburg genoemd (of Klein Zwitserland) en bestaat uit bizarre rotsformaties, klaterende beken en diepe wouden.   Tip: bestel je wandelgidsje vooraf hier   Duur: 6 dagen Lengte: 112 km Zwaarte: middel Vertrek: Vanuit Echternach, Mullerthal of Larochette Bevoorrading: in Echternach of Larochette   Meer lezen: – Ronde 1 van de Mullerthal Trail in Luxemburg – Wandelen op de Mullerthal Trail (wandelwoensdag)     Berliner Höhenweg, Oostenrijk WOW! Dat was het eerste gevoel bij dag 1 van de Berliner Höhenweg. Ik steeg gestaag naar de eerste overnachtingsplek en bevond me na zo’n 4 uur lopen al tussen toppen van de Zillertaler Alpen. Vanaf hier is het puur genieten, je loop van hut naar hut over oude schapenpaadjes. De afgronden zijn diep en plaats voor hoogtevrees is er niet. Maar wat is het mooi! Gletsjers, rotsige pieken en fijne almen waar je kunt uitrusten: een alpentocht zoals een alpentocht hoort te zijn en wat mij betreft de mooiste trektocht in Oostenrijk!   Duur: tussen de 2-7 dagen Lengte: 70 km Zwaarte: pittig Vertrek: vanuit Finkenberg (nabij Mayrhofen) Bevoorrading: maaltijden zijn in de berghutten te koop of kun je bijboeken bij de overnachting   Lees ook: onze wandeltips voor Oostenrijk   De Berliner Höhenweg begint in Mayrhofen, regel je vakantie bijvoorbeeld via AlpenReizen     Alpe Adria Trail – Oostenrijk, Slovenië en Italië Volgens National Geographic is de Alpe Adria Trail één van de mooiste lange afstandswandelingen van Europa. Deze 750 kilometer lange trektocht is een pareltje onder de trekkings in Europa en nog relatief onbekend, waardoor je niet veel wandelaars tegen komt. De trail begint aan de voet van de Grossglockner (Alpe) en eindigt aan de Adriatische Zee (Adria) en voert je door Karinthië in Oostenrijk, Italië en Slovenië. Ik liep drie secties in Oostenrijk en één sectie in Slovenië. Handig om te weten dat je van hotel naar hotel kunt lopen, er zijn slechts enkele berghutten onderweg.   Tip: boek je reis vooraf bij AlpenReizen – ze maken graag een offerte op maat voor je!   Duur: 43 dagen Lengte: 750 km Zwaarte: middel Vertrek: Kaiser-Franz-Josefs-Höhe, Karinthië   Meer lezen? Check dan deze pagina met al mijn Alpe Adria Trail blogs     De Rothaarsteig, Duitsland Door naar de Oosterburen, waar het stikt van de meerdaagse trektochten. Ik liep er talloze (meestal een deel ervan want ze zijn vaak honderden kilometers) en één van mijn favorieten is toch wel de Rothaarsteig. Deze ligt op slechts enkele uren rijden van Nederland in het Rothaargebirge, waar het Sauerland onderdeel van uit maakt. Ik heb in het verleden ongeveer tweederde van de trail gelopen, de rest hoop ik in de toekomst alsnog te doen. De trail combineert drukke plekken als Willingen maar ook rustige dorpjes die nagenoeg uitgestorven zijn.   Tip: SNP Reizen biedt een 4-daagse wandelreis op de Rothaarsteig aan   Duur: ca. 12 dagen Lengte: 155 km Zwaarte: middel Vertrek: Brilon Bevoorrading: in de grotere plaatsen onderweg mogelijk     Albsteig Schwarzwald, Duitsland Heel recent (mei 2019) liep ik tweederde van de Albsteig Schwarzwald in het Zwarte Woud. Wat een bijzondere hike is dit zeg! Deze middelzware wandeltocht leidt je door de heuvels van het zuid Duitse landschap langs watervallen, over smalle bergpaadjes en kristalheldere meren. In het voorjaar maak je nog kans op sneeuw bij Feldberg, dé wintersportplaats van Zuid-Duitsland.   Duur: 7 dagen Lengte: 83 km Zwaarte: middel Vertrek: Albbruck Bevoorrading: onderweg in o.a. Görwihl en St. Blasien   Meer lezen: – Wandelen over de Albsteig Schwarzwald in Duitsland – De mooiste meerdaagse wandeltochten in Duitsland     Laugavegur, IJsland Tijd om naar de wat noordelijker bestemmingen te gaan, mijn favoriete plekken ter wereld. Op slechts 3 uur vliegen vanuit Nederland vind je een ongekende wildernis in het gebied dat ook wel “land van vuur en ijs” wordt genoemd. Ik heb het dan natuurlijk over IJsland, ongetwijfeld bekend vanwege de recente vulkaanuitbarstingen. In het zuidelijke binnenland van IJsland bevindt zich de Laugavegur: een prachtige 3- tot 4-daagse wandeltrektocht. De trekking begint bij de ryolietbergen van Landmannalaugar en voert je over hoge toppen en diepe dalen naar het groene Thórsmörk, met uitzicht op de beroemde Eyjafjallajökull vulkaan. Onderweg kom je onder meer hete bronnen, gletsjers en woest kolkende rivieren tegen. Ik denk dat, ondanks dat ik deze tocht al zo’n 10 jaar geleden liep, dit nog steeds de mooiste trektocht in Europa is die ik ooit liep.   Tip: SNP Reizen verzorgt de complete reis graag voor je!   Duur: 3-4 dagen Lengte: 55 km Zwaarte: medium, bij slecht weer pittig Vertrek: vanaf Landmannalaugar, bereikbaar per bus vanuit Reykjavik Bevoorrading: alleen in Landmannalaugar of Thórsmörk   Meer lezen: – Laugavegur trektocht report – Solo hiken in Landmannalaugar     Kungsleden, Zweden Afgelopen zomer liep ik samen met mijn vriend David een deel van de Kungsleden in Zweden. Deze legendarische trektocht in Zweden is 425 kilometer lang en voert je door Lapland, van Abisko Nationaal Park in het noorden tot Hemavan in het zuiden. Het bovenste deel is het best bereikbaar en daarom ook het drukste. Wij liepen daarom vanuit het zuiden twee verschillende secties: Hemavan – Ammarnäs (tip: laat je droppen per helicopter!) en Kvikjokk – Saltoluokta. Op deze laatste etappe moet je ook een aantal meren oversteken, dit kan eventueel per roeiboot. Het leuke aan de Kungsleden is dat je overal mag kamperen, dit zorgt voor overnachten op bijzonder fraaie locaties. Ik kan niet wachten tot we de rest van deze hike ook ooit gaan lopen!   Duur: ca. 30 dagen Lengte: 425 km Zwaarte: middel tot middelzwaar Vertrek: Abisko (noord) of Hemavan (zuid), eventueel halverwege in Kvikkjokk of Saltoluokta   Lees meer in ons uitgebreide reisverslag van het traject Ammarnäs – Hemavan en het verslag van Kvikkjokk – Saltoluokta.   Check ook ons filmpje van het traject Ammarnäs – Hemavan:     Aurlandsdalen, Noorwegen In Noorwegen barst het van de trektochten. Deze zomer lopen we er eentje (ik laat je dus later weten hoe ie was) zonder naam uit het boekje van Jolanda Linschooten, maar een trektocht in Noorwegen die ik eerder al deels liep, was de Aurlandsdalen. Deze tweedaagse trektocht voert je door de Grand Canyon van Noorwegen en is eens iets anders dan de fjordwandelingen die meestal genoemd worden wanneer je het over wandelen in Noorwegen hebt. Omdat ik vroeg in het seizoen reisde, liep ik alleen dag twee van deze trail, van Østerbø naar Vassbygdi   Duur: 2 dagen Lengte: 40 km Zwaarte: middel Vertrek: Geiteryggen Bevoorrading: geen     Glen Affric, Schotland Een onbekende en niet al te zware tweedaagse trektocht die je in Schotland kunt maken, is dit naar Glen Affric Youth Hostel. Deze herberg ligt op minimaal vier uur lopen van de bewoonde wereld en is een prima uitvalsbasis voor een tocht door één van de mooiste glens van Schotland. Deze tweedaagse wandeling maakt deel uit van The Affric Kintail Way en de Great Glen Way. Boek je overnachting sowieso van tevoren, het hostel is steevast volgeboekt. Er zijn verschillende aanlooproutes, ik parkeerde in Morvich en liep vanaf hier op- en neer naar het hostel.   Duur: 2 dagen Lengte: 30 km Zwaarte: middel Vertrek: Morvich Bevoorrading: beperkt in het hostel     Mooiste trektochten in Azië Eerlijk is eerlijk, ik ben geen enorme Azië fan. Althans, het staat niet op mijn nummer 1 lijstje van must-sees. Behalve Nepal, want Nepal is echt een geweldige plek voor het maken van een trektocht. Ik reisde de afgelopen jaren zes keer naar Azië en maakte vijf keer een trektocht, waarvan ik er drie deel in dit artikel. Hier komen ze:   Mount Rinjani, Indonesië Mount Rinjani is een actieve vulkaan op Lombok die je onder begeleiding van een gids kunt beklimmen. Vanwege de aardbeving in 2018 is de trek momenteel deels gesloten, maar onlangs is de summit tour weer open gegaan en de route naar de top…

Voedsel tijdens meerdaagse trektochten: onze tips en tricks! Eén van de belangrijkste onderdelen van een meerdaagse trektocht is je eten. Op sommige plekken ter wereld kun je onderweg eten krijgen, denk hier bijvoorbeeld aan de berghutten in Oostenrijk of de Refugio’s in Patagonië. Alhoewel ik het als een luxe ervaar wanneer ik tijdens de tocht niet mijn eigen maaltijden hoef klaar te maken, vind ik het altijd wel leuk om een beetje te experimenteren met eten op een trektocht. Op plekken als IJsland en Nieuw-Zeeland, draag je alles mee op je rug en dus is experimenteren met backpack eten een must. De meeste ideale trekking maaltijden zijn lichtgewicht, voedzaam en smaakvol.   Feit is dat je zonder eten die berg niet op komt. Je lichaam heeft brandstof nodig en tenzij je als een ware Bear Grylls op zoek wilt gaan naar eten in de natuur, moet je vaak je eigen eten mee dragen. Alhoewel ik iemand ben die graag en veel eet, kan ik op trektochten prima doseren. Elk grammetje telt immers, vooral als je omhoog loopt. Na jaren experimenteren met allerlei hoeveelheden en ingrediënten, kom ik toch eigenlijk altijd op nagenoeg hetzelfde voer uit tijdens een tocht. Veel koolhydraten, noten en calorieën.   Je zult merken dat je, wanneer je de outdoor-winkel bezoekt, je echt flink in de buidel moet tasten voor trekking eten. Gelukkig leert jarenlange ervaring dat je ook prima af kunt met goedkope(re) varianten die soms minstens zo lekker én voedzaam zijn. Bij deze mijn tips & tricks voor voedsel tijdens meerdaagse trektochten.     Kies je hoeveelheid Wanneer ik een trektocht maak, ben ik redelijk streng met de hoeveelheid eten die ik meeneem. Voor elke dag gaat er een afgemeten hoeveelheid voedsel mee en eigenlijk altijd nog voor één dag extra voedsel, puur voor noodgevallen. Tenzij het een korte tocht is van maximaal twee dagen, dan acht ik dit niet noodzakelijk. Jarenlange ervaring leert dat de hoeveelheid die ik hieronder noem, voldoende is om de dag door te komen. Door elke paar uur wat te eten blijft de motor lopen en krijg je nauwelijks te maken met die zo gevreesde hongerklop. Globaal ziet ons dagmenu er als volgt uit:   Ontbijt op je trektocht Vergeet dure zakjes power-ontbijt uit de outdoor winkel en maak je eigen power-ontbijt! Je ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag en dien je dus vol te stoppen met voedingsstoffen. Mijn favoriet is een eigengemaakt warm ontbijt. Nodig voor 2 personen:   – 75 gram Brinta – 1 zakje Elk melkpoeder – 500 ml water – 50 gram rozijnen/notenmix – optioneel: gedroogd fruit, gojibessen, chiazaadjes, lijnzaad     Tussendoortjes tijdens je trektocht Meestal heb ik twee uur na het ontbijt alweer honger. Zoals ik vorig jaar al eens schreef, moet ik regelmatig eten en heb ik bijna altijd trek. Ik heb meestal twee momenten voor tussendoortjes – eentje waarbij ik een chocoladereep of müeslireep eet en een waarbij ik een lading zelfgemaakte trailmix eet. Deze trailmix maak ik van tevoren en bestaat uit noten, rozijnen en M&M’s. Ik maak per dag meestal een zakje van zo’n 100 gram – daar heb ik meestal meer dan genoeg aan. Wat over is, gebruik ik de volgende ochtend weer voor het ontbijt.   Tip: de repen van Clif Bar Alpine Muesli zijn ontzettend voedzaam! Je kunt deze ook prima gebruiken als ontbijt of eventueel als lunch. Een ander lekker alternatief zijn de Globetrotter Fruitkeks – één pakje is goed voor twee personen als tussendoortje.   Lunchen tijdens je trektocht Voor de eerste dag neem ik meestal vers brood mee, met kaas of pindakaas. Soms ook krentenbollen, afhankelijk van de bestemming waar ik ben. Omdat je dat echter niet lang goed houdt, neem ik voor de rest van de dagen Trek ‘n Eat Trekking Biscuits mee van de Bever. Dit zijn harde biscuits, verpakt per 12 in een zakje. Koop er een aantal kleine jams bij van De Ruijter (te koop in de supermarkt) en je hebt een prima lunch, inclusief koolhydraten en suikers. Deze Trekking Biscuits zijn wat mij betreft het belangrijkste voedsel tijdens meerdaagse trektochten omdat je ze zowel voor ontbijt, lunch en diner kunt gebruiken.   Avondeten op je meerdaagse trektocht Eerlijk is eerlijk, ik probeer altijd driegangen te eten tijdens meerdaagse trektochten. Meestal heb ik namelijk ontzettende honger en ik werk zonder moeite een flinke lading voedsel weg. Mijn voorgerecht is normaal gesproken een Cup a Soup met tomaat (ik neem meestal 1 of 2 tomaten mee om toch nog wat vitaminen binnen te krijgen), mijn hoofdgerecht een pasta uit een zakje. Soms is dit een zakje van Adventure Food, soms is dit een pasta uit een zakje van de supermarkt. Vooral in Nieuw-Zeeland hebben ze ontzettend veel verschillende pasta’s in een zakje.   Het voordeel van een zakje van Adventure Food is dat het voedzaam is. Daarnaast is het makkelijk klaar te maken én heel erg lichtgewicht. De zakjes van de supermarkt (bv Knorr) zijn niet speciaal voor trekkings en dus zwaarder en kosten meer tijd en moeite om klaar te maken.   Als toetje trakteer ik mezelf meestal op een stukje chocolade. Meestal neem ik één tablet melkchocolade met nootjes mee en daar doe ik dan de hele trektocht mee. Een stukje chocolade bij de thee is voor mij echt een traktatie na een dag hard werken.   Trekking voedsel extra’s Eerlijk is eerlijk, ik neem meestal iets meer mee dan het bovenstaande, wanneer het gewicht dit toelaat uiteraard. Meestal zoals eerder genoemd een of twee tomaten, een appel, een banaan en een avocado. Je hebt hier nauwelijks afval van maar krijgt op deze manier toch elke dag wat verse voedingsstoffen binnen. Ook neem ik soms gekookte eieren mee evenals iets van een stukje kaas of brie. Maar alleen als ik het idee heb dat het zonder problemen in mijn rugzak past en het niet teveel afval geeft. Zo neem ik bijvoorbeeld geen blikvoer of glazen potjes mee.     Paklijst voedsel op meerdaagse trektochten Ik eindig dit artikel met een handige benodigdheden om al het bovenstaande klaar te maken. Doe er je voordeel mee!   – Brander -> ik gebruik zelf al jaren de Primus Mimer Stove Duo omdat deze op elk merk gastankje met ventiel gebruikt kan worden en dus wereldwijd te gebruiken is. Een klein gastankje van 230 ml is normaliter genoeg voor een trektocht van vijf dagen. Een goedkoper alternatief voor deze Primus is een brandertje van Campinggaz maar deze heeft een aansluiting die niet universeel is. Wanneer je van plan bent om alleen maar Campinggaz tankjes te gebruiken is dit geen probleem, maar die zijn lang niet overal verkrijgbaar. Let op: de Primus is op dit moment niet meer verkrijgbaar, de MSR Pocket Rocket 2 is een prima alternatief!   – Pannenset: ik heb deze pannenset bestaande uit een kleine pan (voor als ik alleen reis) en een grote pan (voor twee personen). Daarnaast neem ik, wanneer de ruimte het toelaat in mijn rugzak, een fluitketeltje mee.   – Een Titanium spork. Nadat ik in Nieuw-Zeeland ongeveer elke twee weken een nieuwe plastic spork moest kopen, besloot ik afgelopen zomer te investeren in een titanium variant die niet stuk te krijgen is. Trust me, beter voor jou én beter voor het milieu!   – Een RVS mok (of in ieder geval een lichtgewicht) voor je koffie, thee en soep. Ook een lichtgewicht bakje voor je ontbijt en avondeten en dus vooral géén bord!   Hier lees je mijn complete paklijst voor je wandelvakantie – incl. tips voor meerdaagse trektochten     Voor een wat beperkter budget Wanneer je een wat beperkter budget hebt dan de suggesties voor de bovenstaande artikelen, kijk dan ook eens op de website van Decathlon voor een serie betaalbare outdoor producten. Mocht je slechts eenmalig op trektocht gaan dan kun je hier prima mee uit de voeten. Indien je net als ik een serieuze hobby maakt van het lopen van meerdaagse trektochten, dan adviseer ik je voor een wat duurder merk te gaan daar uit ervaring blijkt dat deze langer mee gaan en beter inspelen op de functionaliteit.   Nieuw hier? Welkom! Mijn naam is Antonette en de afgelopen jaren maakte ik trektochten over de hele wereld. Van Nederland tot Nepal tot Alaska tot Nieuw-Zeeland en alles daar tussenin. Leuk dat je mijn site bezoekt, ik hoop dat je mijn tips voor outdoor voedsel nuttig vond. Meer lezen? Neem dan ook eens een kijkje op mijn pagina met wandeltips waar je nóg meer informatie vind of bekijk de product reviews van absolute must-haves voor outdoor fans.     Conclusie en disclaimer Dit artikel bevat affiliate links. Wanneer je via één van deze links een aankoop doet ontvang ik een bescheiden commissie, uiteraard zonder extra kosten voor jou.  

De beste dagrugzak voor dames – alle opties op een rij Wanneer je gaat wandelen is een goede dagrugzak voor dames onmisbaar. Samen met een betrouwbare outdoorjas en fijne wandelschoenen horen ze wat mij betreft tot de belangrijkste items van een wandelaar. Heb je geen idee welke dames rugtas je moet kopen? Geen probleem! In deze blog zet ik alle dagrugzakken voor dames die ik gebruikt heb voor je op een rijtje en help ik jou met het kiezen van een goede dagrugzak voor tijdens je wandeltochten.   Maar eerst: wat zoek je in een rugtas voor dames? Voordat je verder leest, is het allereerst handig om te bepalen wat je precies zoekt in een dagrugzak. Denk hierbij aan vragen als waarvoor je de dagrugzak gaat gebruiken, of je rugzak waterdicht moet zijn, wat de inhoud moet zijn en of je een hippe rugzak zoekt of juist een iets minder opvallende. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een zwarte dagrugzak die je ook voor andere gelegenheden dan wandelen kunt gebruiken.   Als je moeite hebt met het bepalen van de inhoud van je rugzak, bedenk dan hoe veel je mee wilt nemen. Indien jouw wandelingen met name tochtjes van maximaal 10 kilometer zijn dan heb je doorgaans voldoende aan een dagrugzak van tussen de 10 en 20 liter. Hier kunnen dan je (regen) jas in, een waterfles en je EHBO setje. Ga je langer op pad, dan geef ik zelf meestal de voorkeur aan een rugzak van minimaal 25-30 liter zodat ik ook bijvoorbeeld mijn lunchpakket, camera, zonnebrand en powerbank mee kan nemen.   Lees ook: mijn favoriete wandelleggings voor dames     Een kleine dagrugzak of toch een maatje groter? Hieronder heb ik een verdeling gemaakt tussen rugzakken die je echt alleen voor dagwandelingen kunt gebruiken en dagrugzakken die je ook voor meerdaagse tochten kunt gebruiken. Ben je op zoek naar een backpack rugzak voor dames die je ook tijdens je reizen kunt gebruiken om bagage mee te nemen, dan zijn deze laatste een prima optie voor je. Rugzakken vanaf zo’n 25 liter gebruik ik met regelmaat ook voor meerdaagse hikes waarbij ik geen tent mee neem en bijvoorbeeld in berghutten slaap.   Grotere rugzakken hebben normaal gesproken ook bredere heupbanden, waardoor je het gewicht van je tas op je heupen draagt in plaats van op je rug en schouders. Wanneer je dus een gevoelige rug en/of schouders hebt en de draagkracht hier wilt verminderen, kun je het beste kiezen voor een wandelrugzak voor dames met een brede heupband.   Hieronder vind je zes verschillende rugzakken die ik testte: drie wat kleinere tot 20 liter en drie wat grotere tussen de 25 en 40 liter. Per rugzak vind je een overzicht van de voordelen en nadelen van de rugzak, het gewicht en mijn cijfer op de schaal van 1-10. Alle rugzakken zijn met veel zorg door mijzelf getest op diverse locaties en tijdens verschillende weersomstandigheden.     De Osprey Daylite dagrugzak – een uitstekende optie voor korte hikes Ik testte de afgelopen jaren diverse keren een rugzak van Osprey. Mijn favoriete dagrugzak van Osprey voor een korte wandeling is de Osprey Daylite. Deze kleine zwarte dagrugzak kies ik vaak wanneer ik een niet al te lange wandeling maak binnen Nederland of in het buitenland. In deze tas passen dan precies mijn jas, drinkfles en eventueel een aantal snacks. De Osprey Daylite rugzak heeft een smalle heupband om de druk op je rug en schouders te verlichten, evenals een borstband. Hij bestaat uit diverse vakken: het hoofdvak inclusief optie voor je Camelback, een voorvak met diverse kleinere vakjes die je opent met een rits en aan beide kanten een zijvak voor bijvoorbeeld een waterfles of je zakmes. Je kunt hem erg compact opvouwen waardoor ik hem ook vaak mee neem op reis. Overigens is de Daylite er in meerdere kleuren, dus je hoeft niet per se net als ik een zwarte te kiezen.   Vind je 13 liter te klein, kies dan voor de Daylite Plus van 20 liter. Een vergelijkbare rugzak die net iets meer ruimte biedt voor je bagage.   Voordelen: compact, licht, verstopbare heupbanden, geïntegreerd fluitje Nadelen: geen bijgeleverde regenhoes, geen verstelbaar rugpand Gewicht: 440 gram Cijfer: 8 Prijs en technische details: kijk hier     De Deuter AC Lite – een degelijke dagrugzak Deuter is één van de merken die ik al sinds jaar en dag gebruik. Mijn ervaring met hen is dat ze vooral hele degelijke rugzakken maken die jaren mee gaan en de investering dus meer dan waard zijn. De Deuter AC Lite is een fijne rugzak van 22 liter en voorzien van het Aircomfort ventilatiesysteem waardoor het vocht op je rug in drie richtingen kan wegtrekken. Het draagcomfort is erg goed omdat er diverse zachte ventilatiepads op de rugzak aanwezig zijn. Ook bij deze rugzak voor dames kun je eenvoudig je Camelback meenemen. Een plus is dat ie geleverd wordt inclusief regenhoes waardoor je geen extra kosten hebt voor het kopen van een dergelijke hoes.   Voordelen: inclusief regenhoes, bevestigingsmogelijkheid voor wandelstokken Nadelen: het gewicht, de heupband is niet verstopbaar Gewicht: 900 gram Cijfer: 7.5 Prijs en technische details: kijk hier     De Fjällräven Kånken – een hippe rugzak voor dames Op zoek naar een hippe dagrugzak voor dames? Dan is de klassieke Fjällräven Kånken een prima keuze. Alhoewel het geen typische dagrugzak voor wandelaars is, draag ik hem zelf regelmatig mee op korte tochtjes. Hij is groot genoeg om alle benodigdheden voor een korte wandeling in mee te nemen én waterafstotend. Let wel: hij is niet waterdicht en er past niet echt heel handig een regenhoes omheen, dus voor slecht-weer wandelingen is dit geen goede keuze. Daarnaast heeft de Fjällräven Kånken geen heup- of borstband en kun je alleen de schouderbanden verstellen. Toch is het een fijne rugzak voor dames: het is een trendy rugzak, hij is lichtgewicht en duurzaam.   Voordelen: duurzaam, ook voor dagelijks gebruik, enorm lichtgewicht, beschikbaar in veel kleuren Nadelen: beperkte verstelmogelijkheden, niet geschikt voor slecht weer Gewicht: 300 gram Cijfer: 7 Prijs en technische details: kijk hier     De Osprey Hikelite 26 – een heerlijke tas voor allround wandelgebruik Eén van de tassen die ik heel recent testte, was de Osprey Hikelite 26. Deze nam ik mee op mijn trektocht door het Langtang gebied in Nepal enkele maanden geleden. Deze rugzak wordt omschreven als ‘eenvoudig maar effectief’ en is in alle eerlijkheid één van de meest complete dagrugzakken voor dames die ik getest heb. Hij is onder andere voorzien van een regenhoes, een fluitje en de mogelijkheid om wandelstokken vast te maken. De Hikelite 26 rugzak heeft een vrijstaand AirSpeed mesh rugpand dat koelte én comfort biedt tijdens een stevige wandeling, al dan niet door de bergen. Het enige dat ik miste in deze rugzak zijn de zakken op de heupband, waar ik meestal mijn telefoon (die tegenwoordig ook fulltime als camera dient) opberg. Toch is het al met al één van de beste dagrugzakken uit dit rijtje wat mij betreft!   Lees hier mijn complete review van de Osprey Hikelite 26 rugzak   Voordelen: lichtgewicht, inclusief regenhoes, beschikbaar in veel kleuren Nadelen: geen zakken op de heupband Gewicht: 730 gram Cijfer: 9 Prijs en technische details: kijk hier   NB Op de website van Bever staat vermeld dat het een herenmodel is, maar dit is niet correct. Het is een unisex model dat zowel door dames als heren prima gedragen kan worden.   Op zoek naar een 30 liter dagrugzak voor mannen? Lees dan hier de review van de Skarab 30 rugtas.     De Thule All Trail – een complete dagrugzak voor dames Onlangs ging ik op wandelvakantie op La Palma en hier testte ik de Thule All Trail – een veelzijde dagrugak van 35 liter. Wat me direct opviel aan deze rugzak is dat de vakken alleen open gaan met ritsen. Ik ben hier enorme fan van omdat je dan niet met allerlei losse straps loopt die je aan kunt/moet trekken. De Thule All Trail heeft een groot hoofdvak en een klein bovenvak om je kleine spullen in op te bergen en waar je snel bij moet kunnen. Hij wordt geleverd inclusief regenhoes en op de heupband zit een ruim vak voor bijvoorbeeld je telefoon. Het rugpand is tot 10 centimeter verstelbaar en met de Thule VersaClick Pole Holder kun je op eenvoudige wijze je wandelstokken aan de rugzak bevestigen. Het enige nadeel van deze rugzak vond ik dat de straps die je hebt om de banden aan te trekken erg lang zijn, waardoor ik die elke keer moest verstoppen / ombinden om te voorkomen dat ik op meerdere plekken op mijn lichaam straps had bungelen.   Voordelen: groot vak op de heupband, inclusief regenhoes, mogelijkheid tot vastmaken wandelstokken Nadelen: lange straps, geen vrijstaand rugpand Gewicht: 1260 gram Cijfer: 8 Prijs en technische details: kijk hier     De Salewa Alp Trainer – een complete dagrugzak voor bergwandelingen Afgelopen zomer nam ik de Salewa Alp Trainer mee tijdens mijn wandeling op de Alpe Adria Trail in Oostenrijk. Deze dagrugzak is de perfecte rugtas voor iemand die in de bergen op pad gaat: Salewa maakt en test zijn producten in de Dolomieten. De Salewa Alp Trainer 25L is een fijne dagrugzak voorzien van het Airfit 2.0 draagsysteem, waardoor je rug droog blijft tijdens het wandelen. Enkele onmisbare items voor deze alpiene rugzak zoals een regenhoes, een plek om je wandelstokken aan vast te binden en een vak op je heupband zijn uiteraard ook voorzien. Meer weten over deze rugzak? Lees mijn volledige review hier.   Voordelen: voordelige keuze, volledige uitrusting voor bergwandelingen Nadelen: vak op de heupband laat snel los ivm knopen Gewicht: 1170 gram Cijfer: 7.5 Prijs en technische details: kijk hier     De Osprey Tempest 30 – betrouwbaar, kleurrijk en stevig De laatste rugzak in dit artikel is een rugzak van 30 liter voor dames: de Osprey Tempest 30. Deze rugzak kun je prima gebruiken voor je dagwandelingen maar ook voor meerdaagse trektochten. Ik nam hem bijvoorbeeld afgelopen jaar mee op mijn trektocht naar Annapurna Base Camp in Nepal. Deze Osprey rugzak is ontworpen voor dames en heeft het aanpasbare AirScape rugsysteem gecombineerd met een ademende heupband. Dit creëert meer luchtstroom tussen de rug en de tas, wat zorgt voor een beter draagcomfort. De ergonomische heupband, juk en harnas zijn speciaal ontworpen voor vrouwen waardoor deze rugzak naadloos aansloot op mijn lichaam. Het enige nadeel is dat ik deze rugzak inmiddels enkele jaren heb en ik vermoed dat Osprey geen rekening heeft gehouden met de groei van mobiele telefoons. Mijn nieuwe iPhone 8 Plus past helaas niet meer in het vak op de heupband, iets om rekening mee te houden als je een grote telefoon hebt die je in de heupband wilt vragen. Toch is en blijft dit een uitstekende keuze voor iedereen die wil investeren in een betrouwbare en duurzame rugzak. Mijn volledige review lees je hier.   Voordelen: lichtgewicht, speciaal voor dames, bevestiging wandelstokken mogelijk, incl. fluitje Nadelen: wordt geleverd exclusief regenhoes, geen plek in heupband voor grote mobiele telefoons Gewicht: 860 gram Cijfer: 9 Prijs en technische details: kijk hier     Wandelrugzak Quechua MH500 – budgetvriendelijke dagrugzak van Decathlon Met grote regelmaat krijg ik de vraag van lezers die op zoek zijn naar outdoor spullen wat ik van Decathlon vind. Deze winkel biedt (outdoor) spullen voor een lage prijs, meestal zelfs véél lager dan andere outdoormerken. Ik wilde dus ook graag een 20 liter Quechua rugzak toevoegen aan deze lijst. Ik testte de MH500 wandelrugzak van Decathlon onlangs tijdens een wandeltrip naar Zuid-Limburg. Wat me direct aansprak aan deze rugzak is de leuke kleur (paars) en de hippe uitstraling. Toch merkte ik al snel dat je op vele fronten merkt dat het een budget rugzak voor dames is. Zo is er voor je waterzak geen ophangsysteem, waardoor ie helemaal naar beneden zakt in het vak en gaan de ritsen net wat minder makkelijk open dan die van een duurdere rugzak. Daarnaast is mijn eerlijke ervaring met Decathlon dat…

Veilig alleen wandelen als vrouw: mijn tips & tricks een jaar na mijn solo-wereldreis Laat ik beginnen met dat ik het heel tof vind dat je deze blog leest. Want om alleen op pad te gaan als vrouw is even een drempel die je over moet. Net als zo’n drempel om voor het eerst alleen koffie te gaan drinken op een terras, alleen uit eten te gaan en alleen op reis te gaan. Maar hé, je hebt een goede eerste stap in die richting gezet door deze blog te gaan lezen. Ik wandel namelijk heel vaak alleen en vond het de hoogste tijd mijn tips en tricks met je te delen. Bij deze alles wat je moet weten over veilig alleen wandelen als vrouw!   1. Check de wandeling die je gaat doen van tevoren Wanneer je een lange(re) wandeling gaat maken, is het verstandig om van tevoren na te gaan wat je kunt verwachten. Wat is de afstand, hoe kom je bij het begin- en eindpunt en hoe ziet de route er uit zijn enkele dingen die je tegenwoordig op internet overal kunt vinden. Op die manier voorkom je (onaangename) verrassingen onderweg, zoals bijvoorbeeld dat je te weinig drinkwater mee neemt of een heftige rivierdoorsteek moet maken. Of, om het lokaal te houden, een pontje dat bijvoorbeeld niet gaat, waardoor je de wandeling niet kunt vervolgen. Allemaal handige dingen om van tevoren uit te zoeken! Wandelnet is trouwens een hele handige site hiervoor wanneer het wandelingen in Nederland betreft.   2. Laat iemand van je plannen weten Het is natuurlijk super stoer dat je het aandurft om als vrouw alleen op pad te gaan, maar bedenk wel dat het handig kan zijn om iemand van je plannen op de hoogte te stellen. Wanneer ik in Nederland alleen op pad ga (= niet zo vaak trouwens) laat ik eigenlijk altijd aan mijn vriend weten waar ik ben. Wanneer ik in het buitenland (= vaker) alleen op pad ga ook, of eventueel aan familieleden. Zo had ik tijdens mijn grote reizen van afgelopen jaar standaard een whatsapp groep aangemaakt met ‘waar is Anto’ waarbij ik dagelijks mijn plannen liet weten of als ik een paar dagen geen bereik had, wanneer ik verwachtte terug te zijn.     3. Neem je mobiel mee en zorg dat ie opgeladen is Wanneer ik niet voor mijn site op pad ben, loop ik natuurlijk het liefst zonder telefoon zodat ik optimaal van de natuur en stilte om me heen kan genieten. Toch zorg ik altijd dat ik mijn mobiel volledig opgeladen bij me heb. Niet alleen om te kunnen bellen mocht dat nodig zijn, maar ook om Google Maps te kunnen raadplegen wanneer ik verdwaald ben (geloof me: dat gebeurt nog best regelmatig), de buienrader in de gaten te houden en natuurlijk mooie foto’s te kunnen maken onderweg. Wist je trouwens dat je via Whatsapp je live locatie kunt delen? Een super handige functie voor als je iemand wilt laten weten waar je bent ten opzichte van hen.   Vergeet ook niet de opties te checken om snel te kunnen bellen met je telefoon in noodgevallen. Zo kun je met de nieuwste iPhone (8 of hoger) snel een noodgeval bellen door de zijknop en de volumeknop ingedrukt te houden. Voor oudere iPhones geldt dat je vijf keer snel achter elkaar de zijknop in dient te drukken. Ben je bang dat je batterij te snel leeg loopt? Zet hem dan op batterij besparingsmodus of neem een powerbank mee. En je oplaadsnoer natuurlijk.   4. Voelt het niet goed, dan is het waarschijnlijk ook niet goed Dit is een soort van ‘if it sounds too good to be true, it usually is’ … maar dan omgekeerd. Oftewel, hou ogen en oren open en vertrouw op je instinct als je iets niet vertrouwt. Dat betekent niet dat je panisch moet worden om elke man die je tegenkomt wanneer je alleen aan de wandel bent, maar wel dat het verstandig is om voorzichtig te zijn. Zo wilde ik laatst op een niet nader te noemen locatie de zonsondergang fotograferen. Op zich was de plek niet heel afgelegen, langs een weg door een natuurgebied. Ik parkeerde mijn auto op een redelijk verlaten parkeerplaats en merkte dat er bij de ingang van de parkeerplaats een man in zijn auto stond te wachten. De plek waar ik wilde fotograferen was enkele minuten verderop en terwijl ik daar naartoe liep, reed de bewuste auto langzaam voorbij met het raampje naar beneden. En daarna nog drie (DRIE!) keer. Gelukkig waren er nog wat mensen op de been, maar de laatste keer dat hij voorbij kwam rijden voelde ik me behoorlijk onprettig. Ik heb daarop besloten achter andere mensen aan terug te lopen naar de parkeerplaats in plaats van de zonsondergang nog verder af te wachten. De mooie foto liep ik mis maar eerlijk is eerlijk, better safe than sorry!     5. Zorg dat je niet als laatste op de track zit Dit is een tip voor met name de langere wandelingen en meerdaagse tochten, maar ik zorg altijd dat ik niet als laatste op een hike ben. Zo liep ik enkele jaren geleden de Harding Icefield Track in Alaska in mijn eentje én met een gekneusde enkel. Ik moest en zou hem lopen, maar zorgde wel dat ik bij het eindpunt niet als laatste vertrok. Ik had er op zich nog uren willen blijven (want … mooooooi!) maar besloot toch dat het niet verstandig was. Op die manier wist ik dat ik, wanneer ik in de problemen zou komen bijvoorbeeld door mijn enkel, er nog mogelijke hulptroepen achter mij liepen. Iets vergelijkbaars deed ik in Nieuw-Zeeland tijdens de meerdaagse hikes die ik liep. Omdat je vaak allemaal hetzelfde rondje loopt, kun je er prima voor zorgen dat je in de buurt van anderen blijft of niet als allerlaatste loopt. Overigens betekent dit niet dat je in een kudde loopt, want op alle tochten nam ik steeds genoeg afstand dat ik niet pal achter iemand liep. De meeste uren op Nieuw-Zeelandse trails heb ik in mijn eentje doorgebracht.   Dit waren mijn tips & tricks om veilig alleen te wandelen als vrouw. Opmerkingen? Aanvullingen? Laat ze achter in de comments. Je mede-alleen-wandelende-vrouwen zijn je er dankbaar voor!   Meer lezen? De volgende blogs vind je ook vast leuk: – Alleen op reis als vrouw in Amerika – Bestemmingen waar je anno 2018 prima alleen kunt reizen als vrouw – Tongariro Crossing: de vetste daghike van Nieuw-Zeeland   Nieuw hier en benieuwd wie ik ben? Check dan mijn bio! Volg me voor een dagelijkse dosis outdoor & adventure inspiratie op Instagram en Facebook!   Dank je voor het delen!