We12Travel

Yessss ook mijn tweede week in Nieuw-Zeeland zit erop. Althans, het is vandaag precies twee weken geleden dat ik op het vliegtuig stapte. En over twee weken vertrek ik alweer, maar daar wil ik nog niet teveel over nadenken eerlijk gezegd. Time flies when you’re having fun! Bij deze volgt het weekverslag van week 2, waarin ik heel veel wandelde, sliep in het onweer en op zoek ging naar een interview in de wildernis. Veel leesplezier!   PS de eerdere weekverslagen van Nieuw-Zeeland 2019 (+ voorbereiding) vind je hier     Wandelen in en rondom Nelson Ik heb in totaal drie trektochten geboekt en in de tussenliggende periodes breng ik mijn tijd grotendeels door met werken en wandelen in en rondom Nelson, het stadje waar ik me deze maand min of meer gevestigd heb. Zoals ik in het verslag van vorige week ook al schreef, is het werken hier echt super relaxt. Omdat het tijdsverschil 12 uur is, krijg ik over het algemeen geen nieuwe email overdag en dus sluit ik op de dagen dat ik werk (iets van 4 per week) mijn laptop met drie lege inboxen. Zo relaxt! Ik moet daar in Nederland echt iets op gaan verzinnen. Ik kan namelijk mijn mailbox overdag niet sluiten want moet er regelmatig dingen in opzoeken, maar het zou ideaal zijn als ik hem gewoon ‘uit’ kon zetten, althans het binnenhalen van nieuwe berichten dan. Maar goed … da’s weer een ander verhaal.   Nelson ligt aan de Tasmanbaai en wordt in aan één kant omgeven door water, de rest er omheen is voornamelijk heuvelland. De heuvels rondom de stad lenen zich dan ook prima om te gaan wandelen. Ik bezocht The Grampians, een soort van stadspark a la Sonsbeekpark in Arnhem, maar dan met heuvels. Er zijn hier diverse wandelpaden en ik kreeg van meerere mensen het advies om de wandeling naar de TV tower te maken, het hoogste punt op bijna 400 meter. Er is hier ook een viewing platform over de Tasmanbaai en ik genoot hier enorm op een zonnige dag.     Een andere wandeling die ik deed (vandaag toevallig) was de Airport Perimeter Track Walkway, oftewel een rondje rondom de luchthaven van Nelson. Het is geen immens vliegveld en er is niet onwijs veel vliegverkeer, maar in de 6 kilometer durende wandeling heb ik toch mooi zo’n 5 vliegtuigen zien opstijgen en landen. Je staat dus echt pal aan de start- en landingsbaan, wat wel echt super tof is. Als ik hier zou wonen zou ik deze wandeling als vaste prik hebben!     Golden Bay baby! Het afgelopen weekend bracht ik door in Golden Bay, een gebied ten noordwesten van Nelson. Het wordt gevormd door Abel Tasman National Park (waar ik vorige week al liep) en Kahurangi National Park, waar ik de komende week de Heaphy Track ga lopen. Er liggen allerlei lekker kneuterige dorpjes en je kunt er, ook buiten de nationale parken, prachtig wandelen.   Mijn belangrijkste reden voor een bezoek aan dit gebied was de afspraak die ik had met Miriam Lancewood. Zij is de auteur van het boek ‘Mijn leven in de wildernis‘ en was ooit te zien bij Floortje Dessing, die Miriam en haar man Peter opzocht in de wildernis van Nieuw-Zeeland. We hadden een afspraak om een aflevering van de Podcast voor Avontuurlijke Vrouwen op te nemen. De opname duurde een uur, maar we hebben ruim 2.5 uur met elkaar zitten kletsen. Wat een inspirerende vrouw is Miriam zeg! De podcast verschijnt ergens in december en ik koppel er t.z.t. ook een blog aan, voor degenen die niet van podcasts houden.     Wharariki Beach Daarnaast maakte ik diverse mooie wandelingen. Ik reed naar Wharariki Beach, helemaal aan het einde van de verharde weg en dan nog zo’n 6 kilometer over een gravelweg de wildernis in. Daar waar de weg ophoudt is een camping en daar zette ik mijn tentje op. De weergoden waren me echter niet helemaal goed gezind en ‘s nachts heb ik liggen rillen van de angst tijdens een enorme onweersbui. Uiteindelijk ben ik tussen de donder en de bliksem door naar de kantine gerend om daar ‘veilig’ te schuilen. Onweer en ik … we worden nooit vrienden! Ik voel me echt altijd zo kwetsbaar als het onweert en ik in m’n tentje lig.   De volgende ochtend kwam het nog steeds met bakken uit de hemel, maar ik trotseerde de regen en maakte een toffe hike over het strand. Omdat het vloed aan het worden was en ik de low tide trail deed, moest ik behoorlijk rennen maar een aantal Franse mannen heeft me de rotsen over getild en geholpen! Ook lagen er overal zeehonden op het strand, super leuk!     Farewell Spit Daarna ben ik naar de Farewell Spit gereden, een 25 kilometer zandstrook in het uiterste noordoosten van Golden Bay. Je kan deze enkele kilometers zelf op en daarna alleen met een georganiseerde tour. Omdat ik dit iets te duur vond (160 dollar) besloot ik hier gewoon weer zelf te gaan wandelen en dat was prima, ook omdat het tocht een grauwe dag was. Ik vond het overigens niet echt super indrukwekkend, maar misschien waren mijn verwachtingen hiervan ook iets te hoog …   Takaka en omgeving Daarna reed ik terug naar Takaka om daar mijn tentje op te zetten bij een campground aan de rand van het stadje. Ik wilde eigenlijk een camping aan het strand, maar die betaal je per site … oftewel vanaf 40 dollar. Of je dan met 1 of 6 personen komt maakt niet uit, maar voor 1 persoon vond ik het een beetje te gek om 40 dollar voor een nachtje op een grasveld te betalen. De camping waar ik nu stond was alsnog prima, ik kon er een warme douche nemen en een nachtje goed slapen.   De volgende dag maakte ik nog twee korte wandelingen naar Wainui Falls (zie de korte video) en die naar Pupu Springs, deze bronnen hebben het helderste water ter wereld. Erg leuk en gelukkig was het nog relatief rustig. Wat mij betreft is Nieuw-Zeeland echt prima om in november te bezoeken, nog voor het hoogseizoen maar al wel met redelijk weer!       Op naar de Heaphy Track Zojuist heb ik al mijn werk voor afgelopen week afgerond en zodra dit artikel af is pak ik mijn spullen en ga ik inkopen doen voor de trektocht van komende week: The Heaphy Track. Dit is één van de Great Walks of New Zealand en ik ben er echt super benieuwd naar. Ik slaap als het goed is drie nachten boven de boomgrens dus duimen dat het goed weer wordt.   Tot volgende week! Liefs vanuit Nieuw-Zeeland YOU MAY ALSO LIKE Nieuw-Zeeland 2019: wonen, werken, wandelen! Nieuw-Zeeland week 9: afgesloten wegen en rivierdoorsteken Nieuw-Zeeland 2019 week 1: aankomst en Abel Tasman

Net toen ik vertrok naar Nieuw-Zeeland, een kleine anderhalve week geleden, zat ik mijn weekverslagen van de vorige reis na te lezen en ik merkte dat ik er enorm van genoot om terug te lezen wat ik zoal gedaan had. En zo ontstond het idee om deze keer ook weer elke week een verslag te schrijven van wat ik gedaan heb. Om jullie een beetje op de hoogte te houden en om voor mezelf iets te hebben om terug te lezen. Veel leesplezier!     De oh zo lange reis naar Nieuw-Zeeland Voorafgaand aan mijn reis zag ik eerlijk gezegd een beetje op tegen de lange vliegreis, maar uiteindelijk viel het me enorm mee. Tuurlijk is 24 uur vliegen (en dan ben je pas in Auckland) ver en lang, maar ik weet uit ervaring dat het steeds weer de moeite waard is.   Ik vloog deze keer met Korean Air via Seoul. Omdat de vlucht uit Amsterdam bijna een uur te laat vertrok, had ik in Seoul nog geen drie kwartier overstaptijd. Gelukkig was het rustig op de luchthaven en kon ik me snel en zonder al te veel moeite naar de volgende gate begeven. Daar stond een Boeing 747 klaar om me naar Auckland te vliegen. Op beide vluchten was ontzettend veel turbulentie waardoor ik nauwelijks heb geslapen, hooguit een beetje heb liggen dutten. Op de vlucht van Amsterdam naar Seoul zat ik trouwens op de eerste rij én had ik niemand naast me, dus dat was wel relaxt.   De service van Korean Air vond ik wel okee maar niet denderend. Misschien komt dat omdat ik de vorige keren o.a. met Singapore Airlines en Emirates vloog en die natuurlijk bekend staan om hun uitstekende service. Ik was in ieder geval niet enorm onder de indruk van Korean, maar voor 850 euro vond ik het goed te doen.       Aankomst in Auckland en door naar Nelson Net voor de landing kwam de zon op en werd de horizon oranje. Niet veel later landde het toestel in Auckland en mocht ik in de rij voor de douane. Sinds vorig jaar hebben ze hier een electronische check, oftewel je laat alleen je paspoort scannen en als dat in orde is, mag je doorlopen. Geen beambte meer die je vraagt wat je komt doen en een stempel in je paspoort meer dus.   Zoals altijd moesten mijn schoenen en tent geïnspecteerd worden maar uiteindelijk was ik toch relatief snel door alle controles en stond ik in Auckland. Hier heb ik in de aankomsthal meteen even een lokale simkaart gekocht en vervolgens mijn bagage afgeleverd voor de vlucht naar Nelson. Ik had een paar uur overstaptijd en heb geprobeerd wat te werken, maar ik was zo moe dat dit niet lukte en ik buiten in het zonnetje ben gaan zitten om even te dutten.   Halverwege de middag vloog ik met een klein toestel van Air New Zealand naar Nelson op het Zuidereiland waar ik een uurtje later landde. Per taxi ging ik naar mijn Airbnb en aldaar stortte ik redelijk in en heb ik zo’n 13 uur aan één stuk door geslapen …     Werken in Nelson De volgende dag was het mijn plan om meteen aan de slag te gaan voor een paar uurtjes, om ervoor te zorgen dat ik toch min of meer snel in een soort van ritme kon komen. Een reis van 30 uur én een tijdsverschil van +12 uur doen namelijk wel iets met je, maar goed …   In de ochtend heb ik gewerkt in de lokale bibliotheek waar ze enkele werkplekken hebben. Hier heb ik vorig jaar ook gewerkt en dat ging prima. Af en toe stappen er wat daklozen naar binnen die je proberen geld af te troggelen, maar dat hoort erbij en ik maak me er niet druk om.   De dagen erna bestonden voornamelijk uit acclimatiseren, werken, slapen en voorbereiden op de eerste trektocht die ik maakte: die op de Abel Tasman Coast Track. Ik liep deze in 2011 al deels en vorig jaar een klein stukje, maar deze keer wilde ik de complete track lopen. Omdat het de dagen dat ik in Nelson was geen super weer was had ik niet veel tijd om alvast in te lopen, dus van mijn voornemen om elke dag minimaal een uurtje te wandelen kwam weinig terecht.   Wel wist de dame van het Department of Conservation Office in Nelson mij veel te vertellen over de lokale hikes die je vanuit het stadje kunt doen zonder al te veel moeite. Je kunt zelfs vanuit hier binnen een uur of 5 naar een heuse backcountry hut lopen die deel uitmaakt van Te Araroa (het langeafstandspad van noord naar zuid) maar ik vrees dat ik daar geen tijd voor heb helaas. Wel ging ik naar het Centre of New Zealand en wandelde ik, ondanks de grauwheid van het weer, door enkele lokale parken.     Op naar de Abel Tasman Coast Track Afgelopen maandag vertrok ik dus naar Marahau voor de trektocht over de Abel Tasman Coast Track. Per bus reisde ik naar Marahau waar ik werd gedropt en het verbaasde me te zien dat de restanten van cycloon Gita (hier lees je er mee over in één van mijn oude blogs) nog steeds zichtbaar zijn en dat de wegen nog steeds niet volledig hersteld zijn.   In Marahau regent het nog een beetje maar zodra ik de eerste stappen op de track zet is het droog. De eerste dag is een korte: zo’n 4 uur naar Anchorage Bay. Dit geeft me de tijd om uitstapjes te maken naar de diverse stranden onderweg, die ik gebruik als picknick plek of gewoon om te genieten van de prachtige natuur.   Ondertussen word ik omringd door tropisch ogende en klinkende vogels en merk ik dat ik langzaam maar zeker aan het bijkomen ben van de enorme vermoeidheid die zich in mij nestelde de afgelopen maanden. Wandelen door de prachtige natuur van Nieuw-Zeeland geeft me zo enorm veel energie, zelfs met een zware rugzak van 15 kilo. Ik vloog bijna over de trail en genoot intens van het groene woud, de gouden stranden en de fabelachtige uitzichten over de Golden Bay.     Op de track De dagen erna bracht ik door op de track. Omdat ik in het voorseizoen reis viel het me alleszins mee met de drukte. Ik liep een stukje op met de Nederlandse Nicole die ik in de hut in Anchorage ontmoette en maakte zelfs een dag van ruim 8 uur wandeltijd wat voor mij behoorlijk is, zeker met bepakking. Op de derde dag moest ik erg vroeg op vanwege een doorwading van een riviermonding aan het strand bij laagwater. De meeste estuary’s (zoals ze dat hier noemen) hebben ook een omweg wanneer het hoogwater is, maar deze niet en dus stond ik al om 05.30u klaar om op blote voeten het koude water in te waden. Heerlijk verfrissend maar ik kwam er tot op het bot bevroren weer uit. Gelukkig stond het water maar tot net onder kniehoogte …   Vooral het deel tussen Totaranui en Whariwharangi was erg mooi. Dit zegt jullie vast niet zoveel, maar vanaf hier komen er geen watertaxi’s en dus dagjesmensen meer. Ik had de track hier regelmatig urenlang nagenoeg voor mezelf en struinde urenlang over de meest ruige stranden die ik ooit heb gezien. Oftewel: wederom intens genieten.   Gisteren ben ik terug gekomen van de track en nadat ik weer een eerste fatsoenlijke maaltijd had gegeten, was het tijd om te douchen, de rugzak uit te pakken en weer te settelen in de kamer in de Airbnb die ik heb.   De komende dagen wissel ik werken af met reizen, ik laat het ook een beetje bepalen door het weer. Ik heb in ieder geval een auto gehuurd zodat ik niet vast zit aan de stad zelf en ik wellicht ook buiten de stad wat kan ondernemen. Woensdag staat mijn tweede trektocht op het programma!     Ik voel me thuis! Oftewel: ik vermaak me prima hier. Ik voel me hier thuis, merk dat ik makkelijk contact leg met de Nieuw-Zeelanders (wat een fijn volk) en heb meerdere uitnodigingen staan om eens samen te wandelen, een drankje te doen of iets dergelijks. Of ik daar ook allemaal op in ga, geen idee, maar we zien wel. Voor nu ga ik in ieder geval weer even hard aan het werk en hopelijk ook nog even genieten van de zon. Tot volgende week! YOU MAY ALSO LIKE De ultieme Nieuw-Zeeland reisroute voor outdoor fans – deel II Nieuw-Zeeland 2019 week 2: Nelson en Golden Bay Nieuw-Zeeland week 9: afgesloten wegen en rivierdoorsteken

In 2011 bezocht ik Mount Cook National Park in Nieuw-Zeeland voor het eerst en ik was meteen overdonderd door dit prachtige stukje Nieuw-Zeeland. Nadat ik er zo’n 24 uur had doorgebracht wist ik al meteen dat ik hier ooit terug wilde komen. Op de Kea Point Track had ik een bordje gezien met de afslag naar ‘Mueller Hut’ en bij thuiskomst zocht ik die hut op. Wow, de beelden logen er niet om. Direct zette ik Mueller Hut op mijn ‘wil ik volgende keer zien’ lijst en in 2018 maakte ik dan ook daadwerkelijk deze bijzondere hike. Bij deze mijn verslag!       Hike naar Mueller Hut: de voorbereidingen Voor ik aan mijn reis door Nieuw-Zeeland van 3 maanden begon, maakte ik een lijst met alle wandeltochten die ik graag wilde doen. De twee die bovenaan de lijkt prijkten, waren Angelus Hut en Mueller Hut. Tijdens het doen van wat research voorafgaand aan de hike naar Mueller Hut kwam ik er al snel achter dat je je overnachting van tevoren moet boeken omdat deze track steeds populairder wordt. Daarnaast is het geen eenvoudige wandeling. Vriendin Marieke kwam me opzoeken tijdens de drie maanden die ik in Nieuw-Zeeland was en we hadden niet altijd goed weer. Onze wandeltocht over de Copland Track werd gesloten door slecht weer en het kwam met bakken uit de hemel tijdens onze trektocht op de Routeburn Track. We hoopten daarom op goed weer voor onze trektocht naar Mueller Hut.   Aankomst in in Mount Cook National Park Na onze trektocht op de Routeburn Track, reden we naar Twizel en Mount Cook National Park. Na Mount Cook was de planning dat ik Marieke zou afzetten op de luchthaven van Christchurch en dat ik vanaf daar weer langzaam richting het Noordereiland zou gaan. Vanwege haar vlucht hadden we dus weinig speling en de reservering voor de overnachting al enkele maanden daarvoor gemaakt. In het hoogseizoen (november t/m maart) zit de hut altijd vol dus vooraf boeken is een must.   Na aankomst in het park en het opzetten van onze tent bij Glentanner Holiday Park, één van mijn favoriete kampeerplekken bij Mount Cook, checkten we de weersvoorspellingen voor Mount Cook. De dag na aankomst zou goed zijn, maar de daaropvolgende dagen gewoon ronduit slecht. En de Mueller Hut hike is geen wandeling die je met slecht weer kunt doen helaas.   We gingen langs bij het Department of Conservation Center om te vragen of we onze overnachting een dag naar voren konden zetten, maar dat lukte helaas niet. De enige opties waren dus om de hike als één dag te lopen op de dag dat het mooie weer voorspeld was of gokken dat de weersvoorspellingen zouden verbeteren. Uiteindelijk besloten we om voor de daghike te gaan en er een lange en zware tocht van te maken.     De Mueller Hut hike in Mount Cook National Park En dus pakten we een lunchpakket in, namen we enkele waterflessen mee en gingen we op pad. Alhoewel het min of meer zonnig was, maakten we ons tocht een beetje zorgen over het wolkendek boven ons hoofd. Naar boven gaan in de wolken kan maar is niet verstandig op deze track aangezien je op sommige plekken geen markeringen hebt en dus makkelijk gedesoriënteerd kunt raken.   We besloten dus om eerst naar Sealy Tarns te lopen wat min of meer op de helft ligt en vanaf daar te kijken of we verder wilden en konden naar Mueller Hut. De tocht omhoog naar Sealy Tarns is niet technisch maar wel zwaar vanwege alle trappen. Héél veel trappen! Eigenlijk is het vanaf de afslag vanaf de Kea Point Track bijna alleen maar loodrecht omhoog. Tot aan Sealy Tarns zijn er traptreden aangelegd (de bijnaam voor dit deel van de hike heet dan ook ‘Stairway to Heaven’) en is alles wat je nodig hebt een flinke portie doorzettingsvermogen.     Een korte pauze bij Sealy Tarns De Sealy Tarns zijn een groepje kleine alpiene meertjes die een prachtige weerkaatsing hebben van de omringende bergen, mits het goed weer is. Wanneer je eenmaal bij Sealy Tarns bent heb je ongeveer 600 meter geklommen in twee uur. Vanaf hier heb je fabelachtige uitzichten over Mount Cook National Park en Hooker Valley. Er staat een enorme picknicktafel om even te pauzeren voor je verder gaat met je wandeling naar Mueller Hut. Vanaf hier wordt de hike ook pas echt zwaar dus mocht je het tot aan Sealy Tarns al zwaar vinden, dan doe je er verstandig aan om hier om te keren en niet verder te gaan.   Op dat moment zaten we nog net onder de wolken en we vroegen andere hikers of het de moeite waard zou zijn om verder te wandelen. Die gaven aan dat het zonder problemen kon omdat Mueller Hut in de zon en dus boven de wolken lag. En dus besloten we verder te gaan, op naar Mueller Hut.     De scramble naar Mueller Hut Het volgende deel van de wandeling bestaat grotendeels uit grasland. De trail is hier duidelijk zichtbaar maar op sommige plekken erg steil en niet altijd even goed begaanbaar. De wolken hadden een beetje damp op het pad achter gelaten wat er voor zorgde dat de trail her en der ook flink glad was. Hierna volgde het meest lastige deel van de track, een enorm rotsveld met niet altijd een duidelijk pad. Je kunt hier het beste aan de linkerkant van het veld blijven en de wandelaars voor je volgen. Je loopt hier nagenoeg verticaal omhoog en moet wellicht af en toe je handen gebruiken, maar als je eenmaal boven bent, heb je een grandioos uitzicht!   Ongeveer een uur na Sealy Tarns kom je bij het viewpoint aan dat je op de coverfoto van dit artikel ziet. Vanaf hier kun je de gletsjers in de tegenover liggende vallei zien, echt prachtig! Breng hier zeker even wat tijd door voor het maken van foto’s!     Door naar Mueller Hut Vanaf hier is het nog ongeveer 30/45 minuten naar Mueller Hut, veelal over grote maar minder steile rotspartijen. Op sommige plekken is er wederom niet echt een duidelijke trail, maar de oranje markeringen helpen je de juiste kant op. Pas enkele minuten voor je er bent, komt Mueller Hut in zicht. Dit laatste stukje duurde voor mijn gevoel echt heel erg lang, vooral omdat we al lang onderweg waren en er gewoon graag wilden zijn …   Toen de hut eenmaal in zicht kwam wilde ik bijna huilen, ik had het eindelijk gehaald na zoveel jaar! Mueller Hut is omgeven door alpien terrein en gletsjers in de verte. Het wolkendek was geheel verdwenen en het bleek een prachtige dag te worden. Het bleek zelfs relatief druk te zijn bij de hut vanwege het goede weer!     Bij Mueller Hut We hielden een korte lunchpauze bij de hut, gebruikten de toiletten (zonder twijfel de mooist gelegen toiletten ter wereld), maakten wat foto’s en besloten toen weer terug te lopen. Voor we weer aan de afdaling begonnen namen we nog even een kijkje in de hut en waren we stiekem toch wel een beetje verdrietig dat we niet konden blijven.     De wandeling terug naar de auto Onderschat de weg terug ook zeker niet, soms stond ik echt met knikkende knieën aan de afgrond. Voor mij geldt dat omhoog altijd makkelijker is dan omlaag en ik was blij dat ik mijn wandelstokken bij me had. De totale klim naar Mueller Hut is 1.050 meter en die daal je dus op dezelfde dag weer af. Naar beneden kost aardig wat kracht in de bovenbenen en pijn in de knieën maar de uitzichten op Mount Cook in de verte maakten het helemaal goed.     Prakstische tips voor de Mueller Hut hike in 1 dag Mueller Hut ligt in alpien terrein en het is geen eenvoudige wandeling naar boven. Indien je geen ervaren wandelaar bent, kun je beter een van de andere Mount Cook hikes kiezen. De wandeling naar Sealy Tarns geeft je een idee van de zwaarte van deze tocht, dit is namelijk peanuts in vergelijking met de rest van de tocht.   Je klimt 1.050 meter in ongeveer 3/4 uur en loopt bijna non-stop omhoog. Neem flink wat water mee en draag stevige bergschoenen met een goed profiel, evenals snacks, lunch, regenkleding, een ehbo set en zonnebrand. Op deze hoogte kan de zon echt enorm bijten als je je niet goed insmeert, zelfs wanneer het bewolkt is.   Indien je deze wandeling in 1 dag wilt doen, check dan voorag eerst de trail condities bij het Department of Conservation Center in Mount Cook Village. De wandeling begint bij de White Horse Hill Campground in de Hooker Valley. Wanneer je vroeg wilt starten is hier overnachten zeker een optie.     Mueller Hut boekingen Indien je in Mueller Hut wilt overnachten moet je dit vooraf reserveren op de Department of Conservation website. Je hebt hiervoor een creditcard nodig en nadat je de boeking hebt afgerond ontvang je een bevestiging. De trek naar Mueller Hut wordt de laatste jaren steeds populairder en last minute boeken wordt steeds moeilijker. Wij boekten enkele maanden voor onze reis.   Er zijn geen voorzieningen in de hut en je moet dus alles zelf meenemen. Kleding, een slaapzak, eten en kookspulllen. Neem ook een hoofdlampje mee en schoenen of slippers voor in de hut aangezien je wandelschoenen buiten moeten blijven.     IIs het druk op de Mueller Hut hike? Ja, wij vonden het relatief druk. Maar wij wandelden op de enige goede dag in de week en ik vermoed dat het juist daarom ook druk was. Toch is het nog steeds de moeite waard om te gaan, dit is echt één van mijn favoriete wandeltochten in Nieuw-Zeeland wat mij betreft, samen met de Hooker Valley Track en de Tongariro Alpine Crossing.   Waar te overnachten voor en na je Mueller Hut hike Zoals genoemd kun je overnachten op de White Horse Hill Campsite maar deze is simpel en heeft geen faciliteiten. Wanneer je wilt overnachten waar ze wifi, douches en elektriciteit hebben is Glentanner een goede optie. Ik heb op beide plekken overnacht en vanaf Glentanner heb je op sommige plekken echt prachtig uitzicht over Mount Cook, vooral tijdens de zonsopkomst. Boek je plek wel vantevoren want ze zitten meestal vol in het hoogseizoen!     Regel je reis naar Nieuw-Zeeland! – Een ticket naar Auckland of Christchurch boek je eenvoudig zelf via Skyscanner – Accommodaties vastleggen is absoluut een must wanneer je in het hoogseizoen (december t/m maart) reist. Check de beste deals en opties gelijk op Booking.com – Je huurauto regel je het beste via Sunny Cars, omdat zij het eigen risico direct voor je afkopen. – Onmisbaar tijdens je reis door Nieuw-Zeeland is Lonely Planet New Zealand en indien je wilt wandelen Lonely Planet Tramping in New Zealand.   Conclusie en disclaimer Ik hoop dat je deze trekking guide handig vond en dat al je vragen beantwoord zijn. Mocht je nog op- en/of aanmerkingen hebben, laat het me dan gerust weten!   In dit artikel staan affiliate links. Indien je via één van deze links een bestelling doet, ontvang ik mogelijk en zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie.   Lees ook: mijn tips voor je eerste reis naar Nieuw-Zeeland! YOU MAY ALSO LIKE Nieuw-Zeeland week 3: over weergoden en engelen Nieuw-Zeeland week 5: auww mijn teen en magisch Fiordland Getest: Montem wandelstokken voor trektochten

‘Zal ik gaan of zal ik niet gaan?’ Dat is de vraag die me bezig houdt midden oktober. De regen komt al dagen met bakken uit de hemel, maar op een dinsdagochtend dat het even droog is, besluit ik ervoor te gaan en vanuit Arnhem in de auto naar Rhenen te stappen. Eenmaal bij Oosterbeek zie ik in de verte alweer nieuwe donkere wolken hangen, ik ga het vast niet droog houden. Ik besluit echter gewoon door te rijden en een half uurtje later sta ik op de Grebbeberg voor mijn rondwandeling over de Laarsenberg in Nationaal Park de Utrechtse Heuvelrug. Deze route is onderdeel van Wandelen in Utrecht -> check zeker deze pagina voor meer wandelinspiratie voor de provincie Utrecht!   Eerder liep ik een wandelroute bij de Nieuwe Hollandse Waterlinie, ook een aanrader!     De Grebbeberg en zijn loopgraven De Laarsenberg is een beschermd natuurgebied dat tegenover de Grebbeberg ligt, naast het Ouwehands Dierenpark. Het eerste bijzondere dat ik tegen kom tijdens de wandeling zijn de oude loopgraven op de Grebbeberg. Een informatiepaneel voorziet me van meer informatie over de Grebbelinie en ik besluit een stukje door de loopgraven te lopen. Een bijzondere ervaring!     Dieren kijken bij Ouwehands Dierenpark Hierna vervolg ik mijn weg door het bos en kom ik bij de buitenverblijven van de dieren van het Ouwehands Dierenpark. In de eerste paar verblijven zie ik geen beesten (die zitten logischerwijs binnen met dit slechte weer) maar niet veel later kom ik bij de wolven uit. Ze mogen dan achter een hek zitten, maar het is en blijft bizar om zomaar oog in oog met ze te staan.     Paddestoelen en bladeren Omdat het al het begin van de herfst is zijn de eerste bladeren al aan het kleuren en talloze paddenstoelen uit de grond geschoten. Ze vormen een kleurrijk geheel zo op deze donkere dinsdagochtend, waarbij er nauwelijks andere wandelaars in het bos zijn. Af en toe hoor ik een hond blaffen in de verte, maar over het algemeen is het stil. Ik probeer nog wild te spotten, je kunt hier onder andere bunzings en patrijzen tegen komen, maar ik vermoed dat ook die zich in hun holletjes hebben opgesloten vandaag.     Uitzicht over de akkers Dan volgen een paar afslagen en kom ik bij het uitzichtpunt aan de noordkant van de Laarsenberg. Het is bewolkt en de regen is over gegaan in miezer, maar toch kan ik redelijk ver kijken. Het pad volgt de boomgrens een tijdje en steeds weer ontvouwen zich nieuwe panorama’s over de Gelderse Vallei in mijn blikveld. De akkers werden hier aangelegd in de Middeleeuwen en om te voorkomen dat de grond wegspoelde, werden zogenaamde graften geplaatst: stroken gras met dichte hagen. Dit fenomeen is uniek voor dit gebied en vindt zijn oorsprong in Limburg: de enige andere plek binnen Nederland waar je dit ook terugvindt in het landschap.     Terug naar het Ereveld Uiteindelijk voert de wandelroute me weer terug over een lange laan en langs nog meer akkers naar het Ereveld op de Grebbeberg. Voor ik weer in de auto stap terug naar Arnhem neem ik hier nog even een kijkje. Het Ereveld bevat zo’n 850 graven en is de laatste rustplaats van meer dan 400 Nederlandse militairen die in mei 1940 sneuvelden in de strijd om het zuidelijkste gedeelte van de Grebbelinie. Het is een bijzondere afsluiting van een herfstachtige wandeling.     Tips voor het wandelen van deze route: – De parkeerplaats is naast het Ereveld, Grebbeweg 123 in Rhenen. – Je volgt de rode markeringen vanaf de parkeerplaats, de route is uitstekend bewegwijzerd en een wandelkaart is dan ook niet nodig. De route is 4.6 kilometer lang en kost je ca. 1.5 uur incl. stops. – Je kunt deze route eventueel verlengen met de 4 kilometer lange route over de Grebbeberg, die de witte markering heeft. Let op: op deze optionele route zijn honden niet toegestaan, ook niet aangelijnd. – Er is geen horeca onderweg maar desgewenst kun je doorlopen langs de weg naar Pannekoekenhuis de Grebbeberg mocht je aan het einde van je wandeling een kop koffie of een lunch willen. – Meer informatie en GPX bestanden vind je op de website van Routes in Utrecht   Wat nog meer te doen in Rhenen Indien je naast deze wandeling nog meer wilt ondernemen is er vanalles te doen in Rhenen. Zo kun je naar het Ouwehands Dierenpark, het historische centrum bekijken met de mooie Cunerakerk en natuurlijk het Ereveld bezoeken. Kortom: er is genoeg te doen in de omgeving voor een leuk dagje uit!   Conclusie van mijn wandeling over de Laarsenberg Alhoewel ik in eerste instantie dacht ‘hoeveel valt er nu eigenlijk te zien binnen 4.6 kilometer’, werd ik aangenaam verrast door de verscheidenheid in het landschap in combinatie met de rijke historie van dit deel van de Utrechtse Heuvelrug. Deze wandeling is een absolute aanrader en een leuk ommetje mocht je eens in de buurt van Rhenen zijn! YOU MAY ALSO LIKE Wandeling bij de Nieuwe Hollandse Waterlinie: Rondje Linielanding Fietstocht in Utrecht: Buitenplaatsen & Plassen

Leuke (outdoor) dingen om te doen in Flevoland September is de maand dat ik op pad was in eigen land. Na een weekendje Friesland en een mooie wandeltocht langs de Nieuwe Hollandse Waterlinie, bracht ik het laatste weekend van de maand door in Flevoland. Ik wist niet zo goed wat ik van deze provincie moest verwachten, maar kan je vast verklappen dat ik aangenaam verrast was door de toffe dingen die ik daar gezien en gedaan heb. Bij deze mijn tips voor een weekendje Flevoland!   Batavialand en Varen met de MS Waddenzee Mijn trip begint in Lelystad, een plek die ik eigenlijk alleen ken van Bataviastad, waar ik ooit eens een keer ben geweest. Deze keer bezoek ik Batavialand, een indrukwekkend museum vol met erfgoed en 7.000 jaar oude geschiedenis van dit deel van Nederland. Na een korte kennismaking met het museum is het tijd om aan boord te stappen van de MS Waddenzee, een historisch veerschip uit 1920. Aan boord van het schip is een interactieve tentoonstelling met de naam “Bagage” en terwijl we over het Markermeer varen, wordt er een heerlijk buffet voor ons klaargemaakt. Onder het genot van een hapje en een drankje inclusief ondergaande zon is het heerlijk varen. Onderweg van de ‘Polder Experience‘ varen we door sluizen, langs het werkeiland Lelystad en hebben we een prachtig uitzicht op het kunstwerk ‘de Hurkende Man’ en de skyline van lelystad.     Bijzonder overnachten op Buytenplaats Suydersee De nacht breng ik door op Buytenplaats Suydersee, de stadscamping van Lelystad. Tot enkele jaren geleden was dit niet de meest mooie camping ooit, maar de huidige eigenaren hebben het omgetoverd tot een waar campingparadijs. Zo kun je er er slapen in een boomhut, een zeecontainer en een pipowagen. Voor mij is de overnachting in de rioolbuis gereserveerd: een rioolbuis die tot een knus onderkomen is omgebouwd met een houten constructie en verlichting. Ondanks dat het relatief fris is ‘s nachts, slaap ik er heerlijk en word ik de volgende ochtend gewekt door het gekwetter van vogels. En dat middenin de stad!   Ook eens overnachten in een rioolbuis? Ik mag een overnachting voor twee personen weggeven. Hoe je hier kans op maakt vind je verderop in dit artikel, lees dus zeker nog even verder!     Bezoek aan Urk en een ginkiestocht De volgende ochtend wordt het ontbijt bezorgd en hierna breng ik een bezoek aan Urk. In eerste instantie klinkt deze plek me weinig interessant in de oren, maar tijdens de ginkiestocht leer ik al snel meer over de interessante historie van deze vissersplek. De ginkiestour is een wandeltocht (ginkie = steegje) door het centrum van het dorp en leidt ons uiteindelijk naar de oevers van het IJsselmeer, naar het Urker vissersmonument. De visserij bracht (en brengt nog steeds) veel welvaart naar het dorp, maar daar hebben sommige bewoners een hoge prijs voor moeten betalen. Het citaat op het monument en de namen van zij die het leven hebben verlaten op zee in de omringende muur maken een diepe indruk. Ook bezoeken we de vuurtoren van Urk, gaan we op bezoek bij een local die Urkse dikkoek voor ons maakt en wandelen we door de haven.     Varen met een RIB boot Na een korte ginkiestocht is het tijd voor wat adrenaline en stap ik aan boord van een RIB boot. In eerste instantie wat angstig omdat ik vorig jaar ongelofelijk ziek ben geweest tijdens een vergelijkbare boottocht in Noorwegen op zoek naar walvissen, maar het IJsselmeer is vandaag spiegelglad. Eerst varen we met hoge snelheid (bijna 100 km/u) naar het windmolenpark waar we de motor stil leggen en de hoogte in staren naar de enorme wieken van de molens. Daarna door richting de Ketelbrug en uiteindelijk weer terug naar de haven. Wanneer de kapitein vraagt of ik zelf even wil sturen zeg ik natuurlijk meteen ja. En zo stuur ik niet veel later een RIB boot met bijna 100 km/u het IJsselmeer over. Onwijs gaaf om te doen!     Fruit plukken bij Fruitboerderij Vink De volgende stop maak ik bij Fruitboerderij Vink, waar ze een enorme pluktuin hebben vol met appels, peren en bramen. Eerst krijg ik wat uitleg over het bedrijf en de succesformule van het zelf mogen plukken (check de website voor de specifieke tijden). Daarna mag ik zelf aan de slag en pluk ik een flinke lading appels en peren van de bomen. Een dag later, als ik weer thuis ben, staat er een heerlijke verse appeltaart op tafel, gemaakt van zelf geplukte appels. De boerderij heeft trouwens ook een grote boerderijwinkel waar je allerhande versproducten kunt kopen.     Een kort bezoek aan Schokland De avond breng ik door op het voormalige eiland Schokland. Omdat ik er pas laat ben heb ik helaas geen tijd voor een uitgebreide wandeling, maar ik kom er graag nog eens terug om wat langer rond te kijken.   Na een korte rondwandeling en een heerlijk driegangendiner bij het museumrestaurant is het tijd om een korte wandeling te maken over het eiland tijdens de zonsondergang. De eindbestemming is het openluchttheater dat zich deze dagen hier gevestigd heeft. Theatergezelschap Prins te Paard verzorgt hier vanavond het stuk ‘Blind Vuur’. Alle bezoekers krijgen een koptelefoon en volgen het verhaal op deze manier, terwijl de acteur zijn ding doet op het podium. Na de voorstelling worden we per open kar terug gebracht naar de parkeerplaats en check ik in bij Hotel ‘t Voorhuys in Emmeloord voor een laatste overnachting in Flevoland.     Wandelen bij het Waterloopbos De volgende ochtend geniet ik van een heerlijk ontbijt voordat ik de wandelschoenen aan trek en een tochtje ga maken door het bijzondere Waterloopbos. Dit natuurgebied onder beheer van Natuurmonumenten bevindt zich in een historisch openlucht laboratorium en polderbos, waar zich oude modellen bevinden die dienden voor onderzoek naar water.   De talrijke modellen komen van het voormalige Waterloopkundig Laboratorium De Voorst. De oudste modellen dateren uit de vijftiger jaren, de tijd van de wederopbouw waarin grote waterwerken werden aangelegd. Daar was veel onderzoek voor nodig. De ruimte voor het uitvoeren daarvan werd gevonden in dit jonge polderbos waar water in overvloed was.   In het bos zijn zowel Nederlandse als buitenlandse havens, rivieren en kusten als wetenschappelijk model nagebouwd. Van de haven van Bangkok tot de kust van Denemarken, van de Willemstunnel in Rotterdam tot de haven van IJmuiden. In totaal hebben er meer dan 200 verschillende onderzoeken plaatsgevonden. Veel van de modellen zijn overwoekerd maar enkele zijn nog duidelijk herkenbaar.   De meest herkenbare is die van de Deltawerken. Het is heel bijzonder om dit zo te aanschouwen en er doorheen te wandelen. Er zijn in het gehele bos acht verschillende wandelingen, ik kies voor de Havenroute, die start en eindigt bij de parkeerplaats bij Paviljoen het Proeflab en volg de witte pijlen. Onderweg kom ik talloze oude waterwerken tegen, van vergane pijpleidingen tot diverse soorten gemalen. Sommigen zijn nog prima in tact, anderen zijn grotendeels vergaan. Na de wandeling plof ik nog even neer op het zonnige terras van Paviljoen Het Proeflab voor een kop koffie.     Fietsend de omgeving verkennen en bezoek aan Netl Na de korte wandeling is het de planning om op de fiets te stappen. Via een ander deel van het bos kom ik uit aan het water en bij het monument PIER+HORIZON, een kunstwerk van Paul de Kort. Het is leuk om hier even een korte stop, over de pier te wandelen en een kop koffie te drinken. Hierna fiets ik weer verder, terug naar het Waterloopbos en naar Netl te gaan. Netl (dat komt van het woord netel) is ‘De Wildste Tuin van Nederland’ en is een recreatiepark in de breedste zin van het woord. Je kunt hier prachtig wandelen, kamperen en genieten van de natuur. Op het terras wordt een uitstekende lunch geserveerd als afsluiter van een heerlijk weekend weg in eigen land.     Veel gezien, veel gedaan, nog meer genoten Na de lunch bij Netl is het tijd om weer richting huis te gaan, een hoofd vol met toffe herinneringen. Waar ik dacht dat Flevoland niet zo veel te bieden zou hebben voor een micro-avontuur in eigen land, werd ik aangenaam verrast door alle leuke activiteiten, bijzondere landschappen en fijne indrukken die ik opgedaan heb. Mocht je Flevoland net als ik nog niet zo goed kennen, dan is een weekendje hier naartoe absoluut leuk om eens te overwegen. Overigens deed ik, zoals een blogger dat betaamt, alles in sneltreinvaart, oftewel in twee dagen. Voor alle activiteiten zou je echter minstens 3/4 dagen kunnen uittrekken, om er zo veel mogelijk uit te halen.   Winactie: overnachten in een rioolbuis Tenslotte mag ik dus nog een overnachting in een rioolbuis weggeven. Om kans te maken wil ik je vragen om een comment achter te laten met de reden waarom jij graag in de rioolbuis wilt overnachten. De winnaar ontvangt op 15 oktober bericht via email. PS Extra kans maak je als je mijn Facebookbericht en Instagrampost over dit artikel liked!   Disclaimer Ik maakte deze reis op uitnodiging van Visit Flevoland. Alle gegeven meningen zijn uiteraard slechts die van mijzelf.

Wandelen door de Nieuwe Hollandse Waterlinie Heb jij al eens van de Nieuwe Hollandse Waterlinie gehoord? En zo ja, weet je wat het is? Eerlijk is eerlijk, ik heb de naam weleens voorbij zien komen, maar wist eigenlijk niet precies wat het was. Toen ik door Routes in Utrecht gevraagd werd om het Rondje Linielanding uit te proberen was ik dan ook direct enthousiast, omdat deze wandeling me langs diverse hoogtepunten van de Nieuwe Hollandse Waterlinie leidt. Op naar Utrecht dus!   De Route Rondje Linielanding voert je over het Eiland van Schalkwijk in de Kromme Rijnstreek in Utrecht, een eiland dat wordt omringd door het water van het Amsterdam Rijnkanaal, de rivier de Lek en het Lekkanaal.     Wat is de Nieuwe Hollandse Waterlinie? De Nieuwe Hollandse Waterlinie is een voormalige verdedigingslinie tussen Muiden en de Biesbosch, met water als verdedigingsmiddel. Zodra de vijand eraan kwam, konden stroken land onder water worden gezet, wat ook wel inundatie wordt genoemd. Het land werd hierdoor onbegaanbaar voor de vijand. Hoger gelegen plekken zoals rivierdijken konden niet onder water worden gezet. Om deze te verdedigen werden forten gebouwd, zodat men daar vanuit het land kon bewaken. Tegenwoordig is de Nieuwe Hollandse Waterlinie het grootste rijksmonument van Nederland.     Rondje Linielanding: praktische tips Het rondje Linielanding, dat je langs enkele van de bezienswaardigheden van de Nieuwe Hollandse Waterlinie voert, bestaat uit een korte versie van 10 kilometer en een lange versie van 16 kilometer. Omdat de forten aan de 16 kilometer lange variant liggen, kies ik voor de lange route. Het wandelrondje van 10 km is bewegwijzerd met de oranje bordjes en paarse pijlen, de 6 extra km’s staan aangegeven als “Natuurpad’.   Download hier sowieso de wandelkaart (het foldertje kun je ook bij de horeca onderweg krijgen) want in het veld staat het niet altijd even duidelijk aangegeven, maar met de wandelkaart en eventueel de GPS tracks gaat de wandeling je zeker lukken.   Beide wandelroutes starten op de parkeerplaats van Restaurant Hajé bij TOP De Linielanding pal aan de snelweg. Vanaf hier wandel je de parkeerplaats af en kun je bij het fietspad kiezen om links of rechts af te gaan. Ik besluit de route tegen de klok in te lopen.     Hoogtepunten van het Rondje Linielanding Het rondje Linielanding is een zéér afwisselende wandelroute met een aaneenschakeling van hoogtepunten en bezienswaardigheden. Ik noem hieronder mijn favoriete bezienswaardigheden en leuke dingen om te zien onderweg:   1. Het Verdronken Bos Voor mij hét hoogtepunt van deze route! Het Verdronken Bos is een bos dat letterlijk onder water staat en toegankelijk is middels een aantal vlonders. Het bos werd ruim 10 jaar geleden aangelegd om in tijden van veel neerslag water te kunnen bergen. Ik was hier aan het einde van de dag toen de zon scheen en ik vond het een heerlijke spot om een kop thee (zelf meegebracht) te drinken en om me heen te kijken. Als de zon weg was, had het geheel zelfs iets spookachtigs. Echt een plek om niet te missen!     2. Fort Honswijk en Lunet aan de Snel Het mooiste fort dat ik tegen kwam was Fort Honswijk. Helaas was hier toen ik er was een militaire oefening aan de gang, waardoor ik er niet rond kon kijken dus ik kom er graag nog een keer terug. Iets verderop ligt Lunet de Snel, dat je vrij kunt betreden mits je op de paden blijft. Vanaf hier heb je, wanneer je boven op de wal staat, prachtige uitzichten op de wijde omgeving.     3. Gedekte Gemeenschapsweg Deze weg verbindt Fort Honswijk en Fort Lunet aan de Snel met het Werk aan de Korte Uitweg en je vindt hier nog diverse schuilplekken terug in het landschap. Dit is de enige nog complete verbindingsweg van de Nieuwe Hollande Waterlinie en een leuke plek om een pauze te houden.     4. Werk aan de Korte Uitweg Bij dit fort kun je een kop koffie drinken of een lunch doen. In de zomer op het zonnige terras, wanneer het minder goed weer is in het knusse theehuis en restaurant. Achter het fort vind je een natuurkampeerterrein, een bomvrije kazerne, een opslagloods en een munitiemagazijn. De openingstijden van de theetuin vind je hier.     5. Werk aan de Waalse Wetering Bovenop dit fort heb je ook weer een prachtig uitzicht op de wijde omgeving. Wanneer je het Verdronken Bos uit loopt, zie je dit fort al in de verte liggen, om er vervolgens pas later die dag ook daadwerkelijk te geraken.     6. De uiterwaarden aan de Lek Het laatste deel van de wandeling voert je door de uiterwaarden van de rivier de Lek. Je kunt hier op sommige plekken heerlijk struinen, schapen aaien en uitwaaien aan het water. Vanaf hier is het de dijk op en over de dijk van Tull en ’t Waal terug naar TOP De Linielanding.     Tip voor de route Zoals je ziet zijn er dus talloze mooie bouwwerken en natuurfenomenen te zien op deze route. Indien je kiest voor de korte route mis je de forten, dus ik zou indien je conditie dit toelaat, sowieso kiezen voor het grote rondje. Kun je echter maximaal 10 kilometer lopen, dan is het een mogelijkheid om je auto te parkeren bij Fort Honswijk en vanaf hier zelf met behulp van de kaart een route langs de forten en optioneel het Verdronken Bos samen te stellen.   Horeca onderweg Behalve Restaurant Hajé aan het begin en het einde van de wandeling zijn er nog twee horecapunten onderweg: het terras en restaurant van Fort Werk aan de Korte Uitweg en de Theetuin van Tull en ’t Waal. Deze laatste kent beperkte openingstijden, check hiervoor de website.     Wat ik van het Rondje Liniewandeling vond Ik heb enorm genoten van deze wandeling bij de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Steeds als ik bovenop een van de wallen stond dacht ik ‘wow, dit is het échte vlakke Holland waarbij ik kilometers ver kan kijken. Het moet heel bijzonder zijn geweest in de jaren dat de Nieuw Hollandse Waterlinie in gebruik was.’ Te voet is een prima manier om dit gebied te verkennen. Het grootste deel van de route voert je over onverharde paden, alleen het einde van de wandeling (na de uiterwaarden) is wat eentonig als je over de asfaltweg terug naar TOP De Linielanding loopt. Een heerlijke wandeling dus op een bijzonder mooie stukje Nederland!   Meer informatie over het deze wandeling bij de Nieuwe Hollandse Waterlinie vind je op de website van Routes in Utrecht. Je kunt hier ook de PDF downloaden voor meer informatie evenals de GPX bestanden.   Ook leuk om te lezen: Fietstocht in Utrecht – Buitenplaatsen en Plassen YOU MAY ALSO LIKE Fietstocht in Utrecht: Buitenplaatsen & Plassen Herfsttip: rondwandeling Laarsenberg vanuit Rhenen

Wandelvakantie Duitsland: tips voor de leukste bestemmingen en wandelpaden Welkom bij mijn uitgebreide artikel voor je wandelvakantie Duitsland. Ik ga je de komende paar duizend woorden alles vertellen over de mooiste wandelbestemmingen bij onze oosterburen. Denk hierbij onder meer aan de Eifel, de Harz en het Zwarte Woud, maar ook aan onbekendere bestemmingen als het Saarland en het Kellerwald. Ik wens je veel leesplezier of ohnee, Viel Spass!   Owww en mocht je het je afvragen: alle genoemde plekken zijn door mijzelf bezocht gedurende de afgelopen acht jaar en de meeste trails adviseer ik dan ook uit eigen ervaring, een enkele uitzondering daar gelaten.     Wandelen in Duitsland: waar moet je zijn? Duitsland is een bijzondere wandelbestemming. Je vindt er namelijk echt overal goed gemarkeerde wandelpaden en het lijkt wel of wandelen volkssport nummer één is op dit moment. Ook onder Duitse jongeren wordt wandelen steeds populairder. De Volkskrant publiceerde afgelopen najaar dit artikel over #wanderlust onder de Duitse jongeren. Mocht je al vaker op We12travel zijn geweest, dan weet je inmiddels dat ik een heuse wandelfan én gek op Duitsland ben. Ik kom er al jaren met ontzettend veel plezier en of het nu voor een weekendje of voor langer is, ik kom steevast met een glimlach op mijn gezicht weer thuis als ik op wandelvakantie in Duitsland ben geweest.   Zoals gezegd kun je in Duitsland overal prima wandelen. Er zijn talloze (en dan bedoel ik letterlijk talloze) lange afstwandswandelingen en vanuit elke dorp zijn er vaak ook nog diverse rondwandelingen. Omdat het onmogelijk is om alle plekken om te wandelen in Duitsland te bespreken heb ik hieronder een uitgebreid overzicht gemaakt van 12 wandelbestemmingen die de moeite waard zijn. Inclusief tips voor routes, overnachtingsplekken en andere handige dingen om te weten.     Wandelvakantie Eifel De Eifel is één van de populairste gebieden in Duitsland om te wandelen onder Nederlanders. En dat is niet zo gek want je vindt er bijzondere landschappen afgewisseld met vakwerkstadjes, eeuwenoude burchten en fijne plekken om te overnachten. Wanneer je wilt gaan wandelen in de Eifel doe je er verstandig aan om van tevoren een gebied te kiezen, daar er meerdere interessante bestemmingen zijn binnen de Eifel.   De Eifel strekt zich globaal genomen uit tussen Aachen (Aken) in het noorden, de Belgisch-Duitse grens in het westen, Koblenz in het oosten en Trier in het zuiden. De deelstaten Nordrhein-Westfalen en Rheinland-Pfalz maken deel uit van de Eifel. Het hoogste punt van de Eifel is de Hohe Acht, deze top meet 747 meter en ligt in Rheinland Pfalz.   Alleen in de Eifel kun je je al kilometers lang vermaken met de mooiste wandelpaden. Het dichtstbijzijnde wandelgebied vind je in het Nationalpark Eifel in het noorden, verder zuidwaarts kun je bijvoorbeeld prima wandelen bij de Vulkaaneifel, in het Ahrtal en het gebied rondom Gerolstein. Ik vind het best lastig om een duidelijke verdeling te maken van mooiste plekken om te wandelen in de Eifel, maar ik heb hieronder mijn best gedaan om een goede selectie voor je te maken!     Wandelen in Nationalpark Eifel en bij de Rursee In het noorden van de Eifel vind je het Nationalpark Eifel, een prachtig natuurpark waar je zowel lange afstandwandelingen als korte wandelingen vindt. Onlangs verbleef ik een lang weekend in Landal Eifeler Tor en vanuit hier maakte ik diverse mooie wandelingen.   De eerste wandeling die ik maakte, was een deel van de 85 kilometer lange de Wildnis Trail. Ook bezocht ik het Klooster van Mariawald waar ik een rondwandeling deed. Een heerlijke omgeving niet al te ver van huis.   Overnachtingstip: huur een huisje bij Landal Eifeler Tor!     Wandelen in de Zuid-Eifel Zuidelijker vind je het gehucht Gerolstein, bekend van de Gerolsteiner Dolomieten. In de omgeving zijn sporen uit de vroegere steentijd gevonden wat het tot een bijzonder wandelgebied maakt. Je kunt hier bijvoorbeeld het Gerolsteiner Felsenpad lopen, een pittige tocht die je naar ver boven het dorp voert met fabelachtige uitzichten op de wijde omgeving.   Nog verder zuidwaarts vind je het Ahrtal met de Ahrsteig en de knusse dorpen Ahrweiler en Neuenahr. Ook loopt hier de Rotweinwanderweg, een leuke wandeltocht van twee dagen door de wijnvelden van dit gebied.   In het uiterste zuiden van de Eifel vind je de Hohe Acht, met 747 meter de hoogste piek van de Eifel. Je kunt deze berg uiteraard beklimmen voor een mooi uitzicht.   Check hier de beste overnachtingsopties voor Gerolstein     Vulkaaneifel In het zuidoosten van de Eifel vind je de bijzondere Vulkaaneifel, een gebied dat wordt gekenmerkt door diverse kratermeren (maaren) die zijn gevormd in de tijd dat vulkanen hier het landschap domineerden. Het gebied is ruim 400 miljoen jaar geleden ontstaan en de laatste vulkaanuitbarsting dateert van zo’n 10.000 jaar geleden. Van de maaren zijn de drie Dauner Maaren de bekendste. Er zijn talloze wandelmogelijkheden, van korte tochten rondom de meertjes tot lange dagwandelingen, Oppad.nl zette een aantal van de beste wandelmogelijkheden in de Vulkaneifel op een rijtje.   Overnachten doe je in trouwens in Landal Wirfttal bij Stadkyll.   Wandelen op de Eifelsteig Heb je tijd genoeg en wil je de Eifel graag van noord tot zuid doorkruisen? Kies dan voor een wandeling op de Eifelsteig. Deze 313 kilometer lange wandeltocht begint in Aken-Kornelimünster en eindigt in Trier. Ik liep onlangs etappe 1 van Kornelimünster naar Roetgen en hoop de rest van deze wandeltocht in de Eifel ook nog eens te mogen doen.     Wandelen in de Hunsrück en het Saarland De Hunsrück is een middelgebergte ten zuiden van de Eifel dat deel uit maakt van het Rijnlands leisteenplateau in de deelstaat Rheinland Pfalz. Verderop vind je het Saarland, samen bekend van de Saar-Hunsrücksteig, waarvan ik twee etappes liep. Ook vind je hier de beroemde Geierlay Hangbrug en de zogenaamde Traumschleifen, een verzameling van tientallen paradijselijke wandelingen door de regio met elk een eigen karakter. Ik bezocht de Saar-Hunsrück de afgelopen jaren meermaals en ben keer op keer weer enthousiast over deze bijzondere plek.   Check hieronder zeker ook even de vlog die ik maakte van mijn bezoek aan de Geierlay Hangbrug enkele maanden geleden waar toentertijd helemaal alleen was (ja, het kan dus!).   Leuk overnachten in het Saarland kan op veel plekken! Indien je bij de Geierlay brug wilt overnachten, kan ik je Pension Kolzer aanraden. Dit vriendelijke pension ligt op loopafstand van de brug. Iets verder weg in Kastellaun vind je Hotel Burgstadt, een fijn hotel vanuit waar je prachtige wandelingen kunt maken en die ook transfers voor je kunnen verzorgen! Een huisje in het Saarland boek je bij Landal Warsberg in het zuiden van het gebied.     Wandelen bij de Moezel De Moezel is natuurlijk bekend vanwege de bootreizen die je er kunt maken, maar ik moet je eerlijk zeggen dat ik aangenaam verrast was door de wandelmogelijkheden die er zijn. Enkele jaren geleden probeerde ik hier wat trajecten van de Moselsteig uit en daarnaast ook de toffe Calmont Klettersteig, een spannende wandeling op de steilste wijnhelling van Europa. Geloof me als ik zeg dat de Moezelregio echt niet alleen voor oude mensen is, maar dat er ook voor avontuurlijke wandelaars genoeg te zien en te beleven valt. De Moezel ligt net ten oosten van de Eifel en de belangrijkste toeristische plek hier is Cochem.   Overnachten kun je lekker authentiek bij Hotel St. Georg in Ediger Eller. Op zoek naar een huisje? Kies dan voor een verblijf in Landal Mont Royal.     Wandelen op de Rheinsteig Nog iets verder naar het oosten, net ten zuiden van Koblenz, vind je de Rheinsteig. Deze wandeltocht voert je langs de oevers van de Rijn, onder meer langs talloze kastelen en de bekende Lorelei. De totale lengte van de Rheinsteig is 320 kilometer, ik probeerde een deel van zo’n 50 kilometer uit, van Kamp Bornhofen naar Kaub. In dit gebied vind je een treinspoor, waardoor je je handig van plek naar plek kunt verplaatsen en deze wandelingen ook vanuit een standplaats kunt maken, zonder dat je je bagage mee hoeft te dragen.   Hoteltip: Hotel Christian in St. Goarshausen     Wandelen in het Westerwald Een ander wat onbekender wandelgebied in Duitsland is het Westerwald, dat je vindt pal oostwaarts van Bonn. Het Westerwald is een laagebergte in Rheinland Pfalz en herbergt talloze uitzichtpunten, schluchten maar vooral heel veel bos. Perfect om tijdens de herfstperiode te doen dus! Ik liep anderhalf jaar geleden een aantal secties van de Westerwaldsteig en genoot intens van de rust in dit gebied. Mocht je andere Nederlanders willen ontlopen en op zoek zijn naar een niet toeristische plek om te wandelen in Duitsland, dan is het Westerwald een absolute aanrader!   Overnachtingstip: Hotel Friedrich in Hachenburg – eigenaar Thomas regelt graag transfers voor je!     Wandelen in het Sauerland Alhoewel je het Sauerland wellicht alleen kent van de wintersport, kun je er het hele jaar door ook prachtig wandelen. Niet alleen vanuit toeristische dorpen als Winterberg en Willingen, maar ook vanuit kleine gehuchten die zich hier bevinden. Met regelmaat kies ik zelf juist voor kleine plekken, om vervolgens op de paden rondom het dorp bijna niemand tegen te komen. Het afgelopen jaar bezocht ik het gebied rondom de Langenberg, de hoogste berg van het Sauerland. De keren daarvoor liep ik delen van de Rothaarsteig.   Op zoek naar een leuje overnachting in het Sauerland? Denk dan eens aan een hotel in Winterberg of Willingen. Landal Winterberg is ook een prima alternatief indien je graag zelf wilt koken (en dus kosten wilt besparen) maar je kunt hier alleen voor een weekend of een midweek boeken. SNP Reizen biedt een volledig verzorgde reis naar het Rothaargebirge aan.     Het Kellerwald Nog een tip voor wanneer je op zoek bent naar een onbekend wandelgebied in Duitsland: het Kellerwald. Dit bosgebied vind je weer ten oosten van het Sauerland en is voor veel Nederlanders net te ver voor een weekendje weg. Ik nam de moeite echter enkele keren om hier heen te rijden om delen van de Kellerwaldsteig te lopen en dagwandelingen te doen bij de Edersee. Zoals de naam al doet vermoeden bestaat het grootste deel van het gebied uit bos, daarom is het hier vooral in het najaar echt prachtig!     Wandelen in het Teuroburgerwoud Net ten oosten van Enschede en dus vlak over de grens vind je het Teutoburgerwoud, een prima plek om een paar dagen te wandelen als weekendje weg. Het bekendste wandelpad dat je hier vindt is de Hermannshöhen, waar je secties van kunt lopen tijdens je bezoek aan het Teutoburgerwoud. Bij de Dörenther Klippen kun je bijvoorbeeld beginnen en naar het vakwerkstadje Tecklenburg lopen. De Externsteine zijn trouwens ook enorm de moeite van een bezoek waard, meer hierover lees je in het blog van Jacomijn.   SNP Natuurreizen biedt een complete 3-daagse wandelreis in het Teutoburgerwoud aan.     Wandelvakantie in de Harz Een gebied dat ik de afgelopen jaren meerdere keren bezocht is het Harzgebergte, een middelgebergte in het centrale deel van Duitsland. Net als het Kellerwald is dit net iets verder rijden van het Sauerland en de Eifel, waardoor je er minder toeristen treft op de wandelpaden dan in de grensgebieden. Je kunt in de Harz bijvoorbeeld de Brocken beklimmen, een deel van de Harxer Hexenstieg lopen of op pad gaan in de bossen rondom de Hexentanzplatz. Ook vind je in de Harz de langste hangbrug van Duitsland: de Titan RT. Ook voor de Harz geldt dat het in de herfst een prachtig gebied is!   Ik overnachtte in het idyllische Hotel Am Anger in het hart van Wernigerode – de perfecte uitvalsbasis voor je wandeltochten door de Harz.     Het Beierse Woud Vanaf hier maken we even een sprong naar het zuiden van Duitsland, namelijk naar het Beierse Woud. Dit bijzondere gebied in voormalig Oost-Duitsland biedt uitdagende wandelpaden, rotspartijen, uitzichtpunten, historische bezienswaardigheden en nog veel meer. Wanneer je een deel van de Goldsteig doet loop je over de grens met Tsjechië en vanuit de diverse dorpen zijn…

Paklijst wandelvakantie: wat gaat er mee in de rugzak? Welkom bij dit uitgebreide artikel over je paklijst voor een wandelvakantie. Nadat ik de afgelopen jaren zo’n 50 meerdaagse trektochten liep en daarnaast wekelijks op pad ben in Nederland, vond ik de tijd rijp om al mijn tips te delen voor je wandelvakantie paklijst. Een en ander is natuurlijk afhankelijk van de uiteindelijke bestemming, een wandelvakantie op La Palma vraagt natuurlijk om een andere paklijst dan je wandelvakantie in Duitsland of je trekking in Nepal. Ik heb daarom een onderverdeling gemaakt tussen een paklijst voor je dagwandeling, een paklijst voor een wandelvakantie in de bergen met dagtochten en een paklijst voor een trektocht.   Via de bovenstaande inhoudsopgave kun je makkelijk navigeren naar de paklijst die jij zoekt. Uiteraard geldt voor alle lijsten dat ze persoonlijk zijn en dat ik slechts advies uit breng op basis van mijn eigen ervaring. Mocht je nog suggesties hebben voor aanvullingen, laat dan zeker een bericht achter in de comments onder aan het artikel!     Paklijst dagwandeling Voor een dagwandeling over makkelijk terrein (denk bijvoorbeeld aan Nederland, Duitsland, Ardennen) volstaat een dagrugzak van zo’n 25 liter. Mijn suggesties voor dagrugzakken voor dames vind je hier. David is fan van de Osprey Skarab 30 voor zijn dagwandelingen. Zorg ten allen tijden dat de rugtas is voorzien van een regenhoes. Daarnaast gaat er bij mij standaard mee:   – Regenjas (ik heb de Fjällräven Abisko Eco Shell) en testte onlangs een regenjas van Decathlon – Optioneel: regenbroek – Camelbak of drinkfles (minimaal 1.5 liter water) – Eenvoudige EHBO set – iPhone – Powerbank – Snacks en lunch (bv. notenmix, banaan, gekookte eieren, brood) – Wandelkaart of routegids – Fluitje (bij veel Osprey tassen is deze al geïntegreerd) – Optioneel: zonnebrand en zonnebril – Optioneel: zitlap voor onderweg – Optioneel: thermoskan met heet water voor koffie of thee   Zoals je ziet is het vooral niet al te veel. Ik zie vaak mensen lopen met enorme rugzakken waarvan ik denk huh? Maar goed, misschien vinden ze het prettig om met een volle tas te lopen. Ik probeer mijn bagage altijd echter tot het minimum te beperken en niet meer mee te nemen dan nodig.     Paklijst wandelvakantie bergen Voor een berwandelvakantie gaat er tijdens dagwandelingen hetzelfde mee als het bovenstaande, alleen worden de optionele items nu standaard items, mede omdat het weer in de bergen natuurlijk ontzettend snel kan omslaan. Daarnaast neem ik meestal mijn wandelstokken mee en twee liter water omdat ik tijdens het bergwandelen een stuk meer vocht verlies dan wanneer ik gewoon vlak wandel.     Waar koop je al deze spullen voor je dagwandelingen? Gewoon online natuurlijk want je hoeft voor bovenstaande echt niet persoonlijk langs een outdoor winkel. Okee, misschien voor de regenjas, maar de rest kun je gewoon prima online bestellen. Mijn persoonlijke favoriet is Bever – dé specialist op het gebied van outdoor materiaal. Echter is outdoor gear niet goedkoop en kan ik me voorstellen dat het aanschaffen van alle bovenstaande items niet voor iedereen is weggelegd. Gelukkig is er ook Decathlon, een meer budget vriendelijke online outdoor winkel, waar je veel eigen merk producten voor een fijne prijs vindt.   Regelmatig krijg ik de vraag of Decathlon spullen goed genoeg zijn en ik vind het lastig om te antwoorden want ik kan natuurlijk niet in jouw portemonnee kijken. Echter doet ervaring me leren dat er drie zaken zijn waarop je niet moet besparen wanneer je gaat wandelen:   – Een goede regenjas – Fijne schoenen – Een goed zittende rugzak   Voor alle bovengenoemde items deed ik uitgebreide reviews en heb ik aanbevelingen voor je, click op de links om meer te lezen.   Decathlon heeft over het algemeen best redelijke spullen, maar ik merk wel dat het vaak snel kapot gaat, doorlekt of gewoon niet zo lang mee gaat. Daarnaast merk je gewoon dat het goedkoper materiaal is, onder andere aan de pasvorm, het gewicht, de afwerking en het comfort. Niks mis mee, maar je kunt een regenjas van Decathlon nu eenmaal niet vergelijken met een regenjas van bijvoorbeeld Fjällräven.   Tip: neem ook zeker even een kijkje op Bol.com omdat ze daar soms ook producten in de aanbieding hebben!     Paklijst trekking: wat moet er mee op meerdaagse trektocht Wanneer je op een meerdaagse trektocht gaat, wordt de lijst wat langer en de rugzak zwaarder. Qua rugzak neem ik zelf al jaren de Osprey Tempest 40 mee, deze is perfect voor een huttentrektocht of een meerdaagse wandeling waarbij je geen tent en matje hoeft te dragen. Neem je die wel mee, dan zou ik voor een iets grotere rugzak gaan, van bijvoorbeeld 50 liter.   Overigens kan je wel een tentje en matje meenemen met een 40 liter rugzak, maar dan wordt inpakken wel elke dag weer opnieuw een enorme uitdaging en moet je wellicht op andere zaken besparen. Een en ander hangt natuurlijk ook af van de lengte van je tocht en/of er eten te krijgen is onderweg. Een 3 daagse wandelvakantie waarbij je onderweg eten kunt kopen in winkels en/of hutten, vergt minder bagage dan een tocht waarbij je compleet zelfvoorzienend bent.   Ik heb de onderstaande lijst dan ook zo ruim mogelijk gemaakt. Je kunt waarschijnlijk voor jezelf bepalen wat je wel en/of niet nodig hebt van deze checklist voor je wandelvakantie.   – Regenjas + regenhoes – Kleding: sokken, ondergoed, thermo-shirt, t-shirt, fleece trui, winddichte broek – Muts, lichte handschoenen, buff (voor om je nek of als haarband), petje – Kookgerei: brander (ik heb zelf deze), gastankje, pannen, beker, titanium spork, aansteker, thermoskan – EHBO set – Waterfles of Camelbak – Voedsel (lees hier mijn artikel voor voedsel tijdens meerdaagse trektochten) – Toiletpapier en/of papieren zakdoekjes – Ziplocks voor afval – Waterdichte tassen om je kleding in op te bergen – Electronica: mobiele telefoon, oplader, powerbank, camera, GPS horloge, optioneel e-reader – Wandelkaart of routegids – Zonnebrand en zonnebril – Zitlap – Microvezel handdoek – Fluitje – Toiletspullen (tandpasta, tandenborstel, shampoo, lippenbalsem etc.) – Hoofdlampje – Waterfilter of zuiveringstabletten – Lichtgewicht verrekijker – Solar Charger van Xtorm   En indien je gaat kamperen of in hutten gaat slapen het volgende: – Tentje (wij hebben de Nordisk Oppland en wanneer ik alleen hike de Eureka Kamao, helaas wordt deze niet meer gemaakt) – Matje (ik kan je deze downmat van Exped aanraden) – Een slaapzak, afhankelijk van je bestemming met dons of niet – Een zijden lakenzak voor extra comfort   Bedenk daarnaast ook: wat zijn extraatjes die je trektocht wat makkelijker of juist fijner kunnen maken? Zo nemen David en ik steevast als bonus onze percolator mee om elke ochtend verse koffie te zetten. Je kunt natuurlijk ook kiezen voor oploskoffie van Nescafé, maar soms moet je jezelf een extraatje toestaan. In ons geval is dat dus de percolator en onze ereaders.   Medeblogger Wanda van Wanda Wandelt is trouwens fan van de Plastuit voor vrouwen. Je leest haar review hier!     Investeren in goed materiaal voor tijdens je trektochten Hoe veel moet ik investeren in een trektocht? Heb ik echt alles nodig? Dat zijn vragen die ik regelmatig te horen krijg van lezers. Laat ik voorop stellen dat goed materiaal onmisbaar is tijdens je trektocht en dat ik zeker niet zou bezuinigen op de aanschaf van goede spullen, vooral wanneer je portemonnee het toelaat. Voor een comfortabele trektocht raad ik je aan minimaal te investeren in goede regenkleding, een waterdichte tent, warme slaapzak, comfortabel matje en goede schoenen. Deze dragen stuk voor stuk bij aan het welslagen van je tocht.   Zaken als kleding, electronica en kookgerei zijn van mindere mate belangrijk en kun je bijvoorbeeld prima bij een winkel als Decathlon kopen. Let wel op bij de branders van CampingGaz, deze kunnen alleen CampingGaz tankjes aan en die vind je lang niet overal. Beter is dus om bijvoorbeeld een brandertje van Primus of MSR te kopen, deze hebben aansluiting waarop alle merken gastankjes passen (behalve dus CampingGaz).   Bedenk je daarnaast ook dat outdoorspullen vaak lang mee gaan, wanneer je ze zorgvuldig gebruikt. Zo gaan mijn wandelschoenen minimaal vijf jaar mee, heb ik mijn regenjas al zo’n drie jaar en mijn rugzak ook. Omdat ik bovengemiddeld vaak op trektocht ga is er af en toe iets aan vervanging toe, maar veel materialen die je bijvoorbeeld bij Bever koopt, gaan jarenlang mee.     Conclusie en disclaimer De bovenstaande paklijst voor wandelen is volledig persoonlijk en afhankelijk van het doel van je trektocht. Je kunt hem echter zeker als leidraad gebruiken voor het inpakken van je rugzak. Het lijkt misschien veel en een lange lijst, maar naarmate je vaker op pad gaat, ga je merken dat het inpakken en verzamelen van spullen je steeds minder tijd kost.   Hopelijk vond je dit overzicht met benodigdheden voor je wandelvakantie nuttig. Mocht je nog vragen hebben, stel ze dan gerust. Dit artikel bevat affiliate links. Indien je via één van deze links een aankoop doet, ontvang ik zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie. YOU MAY ALSO LIKE Wandelen met warm weer: over leermomenten en ‘nee’ durven zeggen De beste wandelgebieden voor de zomer Waarom wandelen in Wales op jouw bucketlist hoort

De mooiste meerdaagse trektochten ter wereld Welkom bij dit uitgebreide artikel met de mooiste meerdaagse trektochten ter wereld! De titel van dit artikel is natuurlijk een beetje misleidend want ik ben niet overal geweest en heb dus niet genoeg ervaring om écht alle mooiste wandelroutes ter wereld te delen. Gelukkig heb ik wel enorm veel gewandeld op héél veel plekken ter wereld en kan ik je dus wel een uitgebreid overzicht geven van mooie meerdaagse wandeltrektochten. De meeste liep ik volledig, van sommige meerdaagse wandelingen liep ik een deel. Dit heb ik dan specifiek erbij geschreven. Indien dit niet vermeld wordt, liep ik de complete trail. Ik wens je veel inspiratie- en leesplezier toe bij het lezen van dit blog!   [Dit artikel verscheen voor het eerst in 2014 en werd volledig geupdate en herschreven in juli 2019]   Lees ook: paklijst voor je wandelvakantie – wat moet er mee in de rugzak?     Trektochten Europa: de mooiste meerdaagse wandeltochten in Europa De meeste trektochten liep ik in Nederland en in Europa. Toen ik in 2004 begon met hiken, had ik nooit bedacht dat er zo ongelofelijk veel gave hikes in Europa zouden zijn. Alhoewel ik in Nederland talloze tochten heb gedaan, heb ik ze niet allemaal genoemd, maar slechts twee van mijn favorieten. De lijst zou anders eindeloos worden … Bij deze dan ook mijn mooiste trektochten in Europa!   1. Pieterpad, Nederland De mooiste lange afstandswandeling van Nederland is toch wel de wandelklassieker Het Pieterpad. Ik heb er maar liefst 5 jaar over gedaan want ik liep hem in delen, maar ik vond het lopen van het Pieterpad echt een toffe kennismaking met mijn eigen land. Mocht je denken dat je Nederland kent, dan raad ik je aan deze tocht (of een deel ervan) eens te lopen: je komt vast en zeker plekken tegen waar je nog nooit van gehoord hebt. Mijn favoriete delen waren Noord-Limburg, de Sallandse Heuvelrug en Drenthe. Ik liep het grootste deel met de tent op de rug, echter is het lopen van het Pieterpad ook zeer goed mogelijk van hotel naar hotel, of bed & breakfast naar bed & breakfast bijvoorbeeld. Dit regel je simpel zelf via Booking.com.   Duur: ca. 26 dagen (afhankelijk van het aantal km per dag) Lengte: 492 km Zwaarte: eenvoudig Vertrek: je kunt overal beginnen met lopen Bevoorrading: in bijna elk dorp dat je tegen komt     2. Het Krijtlandpad Mijn andere favoriete trektocht in Nederland is het Krijtlandpad in Zuid-Limburg. Deze 90 kilometer lange trektocht liep ik in twee weekenden en ik vond het een heerlijke tocht om te oefenen voor het serieuzere werk in alpien terrein. De glooiende landschappen, mergellandplateau en de gezellige Limburgse dorpen maakten het echt een perfecte trektocht in eigen land.   Duur: ca. 6 dagen Lengte: 90 km Zwaarte: eenvoudig Vertrek: Maastricht of Vaals Bevoorrading: in Maastricht, Vaals, Eupen en Gulpen   Meer lezen: – De mooiste wandelingen in Zuid-Limburg vanuit Vaals en omgeving   3. Lee Trail, Luxemburg De Lee Trail in Luxemburg is een toffe 3 daagse wandeltocht die de kuiten flink laat branden en zeker niet geschikt is voor watjes. Ik liep hem onlangs met volle bepakking en dat was aardig zwaar kan ik je zeggen. De route loopt van Ettelbrück naar Kautenbach en een trein verbindt het begin met het einde. Onderweg kun je kamperen of slapen in hotels en de hoogteverschillen per dag variëren tussen de 500 en 800 meter. Eén van de mooiste uitzichten heb je vanaf de Gringlee (473 m.) diep het dal in, aan het einde van dag 1 net voor de afdaling. Alhoewel de trail niet heel technisch is, zitten er her en der steile stukken in die de nodige inspanning en aandacht vergen.   Duur: 3 dagen Lengte: 53 km Zwaarte: middel Vertrek: Ettelbrück of Kautenbach Bevoorrading: alleen in Ettelbrück     4. Müllerthal Trail, Luxemburg Een bekendere meerdaagse wandeltrektocht in Luxemburg is de Mullerthal Trail. Deze trail is wat mij betreft één van de mooiste trails in Europa en biedt de nodige uitdaging voor zowel de beginnende als meer gevorderde wandelaars. Hij bestaat uit 6 etappes in 3 lussen die allen tussen de 15 en 25 kilometer zijn. Het Mullerthal wordt ook wel het Zwitserland van Luxemburg genoemd (of Klein Zwitserland) en bestaat uit bizarre rotsformaties, klaterende beken en diepe wouden.   Tip: bestel je wandelgidsje vooraf hier   Duur: 6 dagen Lengte: 112 km Zwaarte: middel Vertrek: Vanuit Echternach, Mullerthal of Larochette Bevoorrading: in Echternach of Larochette   Meer lezen: – Ronde 1 van de Mullerthal Trail in Luxemburg – Wandelen op de Mullerthal Trail (wandelwoensdag)     5. Berliner Höhenweg, Oostenrijk WOW! Dat was het eerste gevoel bij dag 1 van de Berliner Höhenweg. Ik steeg gestaag naar de eerste overnachtingsplek en bevond me na zo’n 4 uur lopen al tussen toppen van de Zillertaler Alpen. Vanaf hier is het puur genieten, je loop van hut naar hut over oude schapenpaadjes. De afgronden zijn diep en plaats voor hoogtevrees is er niet. Maar wat is het mooi! Gletsjers, rotsige pieken en fijne almen waar je kunt uitrusten: een alpentocht zoals een alpentocht hoort te zijn en wat mij betreft de mooiste trektocht in Oostenrijk!   Duur: tussen de 2-7 dagen Lengte: 70 km Zwaarte: pittig Vertrek: vanuit Finkenberg (nabij Mayrhofen) Bevoorrading: maaltijden zijn in de berghutten te koop of kun je bijboeken bij de overnachting     6. Alpe Adria Trail – Oostenrijk, Slovenië en Italië Volgens National Geographic is de Alpe Adria Trail één van de mooiste lange afstandswandelingen van Europa. Deze 750 kilometer lange trektocht is een pareltje onder de trekkings in Europa en nog relatief onbekend, waardoor je niet veel wandelaars tegen komt. De trail begint aan de voet van de Grossglockner (Alpe) en eindigt aan de Adriatische Zee (Adria) en voert je door Karinthië in Oostenrijk, Italië en Slovenië. Ik liep drie secties in Oostenrijk en één sectie in Slovenië. Handig om te weten dat je van hotel naar hotel kunt lopen, er zijn slechts enkele berghutten onderweg.   Tip: boek je reis vooraf bij AlpenReizen – ze maken graag een offerte op maat voor je!   Duur: 43 dagen Lengte: 750 km Zwaarte: middel Vertrek: Kaiser-Franz-Josefs-Höhe, Karinthië   Meer lezen? Check dan deze pagina met al mijn Alpe Adria Trail blogs     7. De Rothaarsteig, Duitsland Door naar de Oosterburen, waar het stikt van de meerdaagse trektochten. Ik liep er talloze (meestal een deel ervan want ze zijn vaak honderden kilometers) en één van mijn favorieten is toch wel de Rothaarsteig. Deze ligt op slechts enkele uren rijden van Nederland in het Rothaargebirge, waar het Sauerland onderdeel van uit maakt. Ik heb in het verleden ongeveer tweederde van de trail gelopen, de rest hoop ik in de toekomst alsnog te doen. De trail combineert drukke plekken als Willingen maar ook rustige dorpjes die nagenoeg uitgestorven zijn.   Tip: SNP Reizen biedt een 4-daagse wandelreis op de Rothaarsteig aan   Duur: ca. 12 dagen Lengte: 155 km Zwaarte: middel Vertrek: Brilon Bevoorrading: in de grotere plaatsen onderweg mogelijk     8. Albsteig Schwarzwald, Duitsland Heel recent (mei 2019) liep ik tweederde van de Albsteig Schwarzwald in het Zwarte Woud. Wat een bijzondere hike is dit zeg! Deze middelzware wandeltocht leidt je door de heuvels van het zuid Duitse landschap langs watervallen, over smalle bergpaadjes en kristalheldere meren. In het voorjaar maak je nog kans op sneeuw bij Feldberg, dé wintersportplaats van Zuid-Duitsland.   Duur: 7 dagen Lengte: 83 km Zwaarte: middel Vertrek: Albbruck Bevoorrading: onderweg in o.a. Görwihl en St. Blasien   Meer lezen: – Wandelen over de Albsteig Schwarzwald in Duitsland – De mooiste meerdaagse wandeltochten in Duitsland     9. Laugavegur, IJsland Tijd om naar de wat noordelijker bestemmingen te gaan, mijn favoriete plekken ter wereld. Op slechts 3 uur vliegen vanuit Nederland vind je een ongekende wildernis in het gebied dat ook wel “land van vuur en ijs” wordt genoemd. Ik heb het dan natuurlijk over IJsland, ongetwijfeld bekend vanwege de recente vulkaanuitbarstingen. In het zuidelijke binnenland van IJsland bevindt zich de Laugavegur: een prachtige 3- tot 4-daagse wandeltrektocht. De trekking begint bij de ryolietbergen van Landmannalaugar en voert je over hoge toppen en diepe dalen naar het groene Thórsmörk, met uitzicht op de beroemde Eyjafjallajökull vulkaan. Onderweg kom je onder meer hete bronnen, gletsjers en woest kolkende rivieren tegen. Ik denk dat, ondanks dat ik deze tocht al zo’n 10 jaar geleden liep, dit nog steeds de mooiste trektocht in Europa is die ik ooit liep.   Tip: SNP Reizen verzorgt de complete reis graag voor je!   Duur: 3-4 dagen Lengte: 55 km Zwaarte: medium, bij slecht weer pittig Vertrek: vanaf Landmannalaugar, bereikbaar per bus vanuit Reykjavik Bevoorrading: alleen in Landmannalaugar of Thórsmörk   Meer lezen: – Laugavegur trektocht report – Solo hiken in Landmannalaugar     10. Kungsleden, Zweden Afgelopen zomer liep ik samen met mijn vriend David een deel van de Kungsleden in Zweden. Deze legendarische trektocht in Zweden is 425 kilometer lang en voert je door Lapland, van Abisko Nationaal Park in het noorden tot Hemavan in het zuiden. Het bovenste deel is het best bereikbaar en daarom ook het drukste. Wij liepen daarom vanuit het zuiden twee verschillende secties: Hemavan – Ammarnäs (tip: laat je droppen per helicopter!) en Kvikjokk – Saltoluokta. Op deze laatste etappe moet je ook een aantal meren oversteken, dit kan eventueel per roeiboot. Het leuke aan de Kungsleden is dat je overal mag kamperen, dit zorgt voor overnachten op bijzonder fraaie locaties. Ik kan niet wachten tot we de rest van deze hike ook ooit gaan lopen!   Duur: ca. 30 dagen Lengte: 425 km Zwaarte: middel tot middelzwaar Vertrek: Abisko (noord) of Hemavan (zuid), eventueel halverwege in Kvikkjokk of Saltoluokta   Check ook ons filmpje van het traject Ammarnäs – Hemavan:     11. Aurlandsdalen, Noorwegen In Noorwegen barst het van de trektochten. Deze zomer lopen we er eentje (ik laat je dus later weten hoe ie was) zonder naam uit het boekje van Jolanda Linschooten, maar een trektocht in Noorwegen die ik eerder al deels liep, was de Aurlandsdalen. Deze tweedaagse trektocht voert je door de Grand Canyon van Noorwegen en is eens iets anders dan de fjordwandelingen die meestal genoemd worden wanneer je het over wandelen in Noorwegen hebt. Omdat ik vroeg in het seizoen reisde, liep ik alleen dag twee van deze trail, van Østerbø naar Vassbygdi   Duur: 2 dagen Lengte: 40 km Zwaarte: middel Vertrek: Geiteryggen Bevoorrading: geen     12. Glen Affric, Schotland Een onbekende en niet al te zware tweedaagse trektocht die je in Schotland kunt maken, is dit naar Glen Affric Youth Hostel. Deze herberg ligt op minimaal vier uur lopen van de bewoonde wereld en is een prima uitvalsbasis voor een tocht door één van de mooiste glens van Schotland. Deze tweedaagse wandeling maakt deel uit van The Affric Kintail Way en de Great Glen Way. Boek je overnachting sowieso van tevoren, het hostel is steevast volgeboekt. Er zijn verschillende aanlooproutes, ik parkeerde in Morvich en liep vanaf hier op- en neer naar het hostel.   Duur: 2 dagen Lengte: 30 km Zwaarte: middel Vertrek: Morvich Bevoorrading: beperkt in het hostel     Mooiste trektochten in Azië Eerlijk is eerlijk, ik ben geen enorme Azië fan. Althans, het staat niet op mijn nummer 1 lijstje van must-sees. Behalve Nepal, want Nepal is echt een geweldige plek voor het maken van een trektocht. Ik reisde de afgelopen jaren zes keer naar Azië en maakte vijf keer een trektocht, waarvan ik er drie deel in dit artikel. Hier komen ze:   13. Mount Rinjani, Indonesië Mount Rinjani is een actieve vulkaan op Lombok die je onder begeleiding van een gids kunt beklimmen. Vanwege de aardbeving in 2018 is de trek momenteel deels gesloten, maar onlangs is de summit tour weer open gegaan en de route naar de top weer mogelijk. Ik liep zelf een driedaagse variant: van Sembalun naar de craterrand, via de top naar Senaru Rim en van de…

Voedsel tijdens meerdaagse trektochten: onze tips en tricks! Eén van de belangrijkste onderdelen van een meerdaagse trektocht is je eten. Op sommige plekken ter wereld kun je onderweg eten krijgen, denk hier bijvoorbeeld aan de berghutten in Oostenrijk of de Refugio’s in Patagonië. Alhoewel ik het als een luxe ervaar wanneer ik tijdens de tocht niet mijn eigen maaltijden hoef klaar te maken, vind ik het altijd wel leuk om een beetje te experimenteren met eten op een trektocht. Op plekken als IJsland en Nieuw-Zeeland, draag je alles mee op je rug en dus is experimenteren met backpack eten een must. De meeste ideale trekking maaltijden zijn lichtgewicht, voedzaam en smaakvol.   Feit is dat je zonder eten die berg niet op komt. Je lichaam heeft brandstof nodig en tenzij je als een ware Bear Grylls op zoek wilt gaan naar eten in de natuur, moet je vaak je eigen eten mee dragen. Alhoewel ik iemand ben die graag en veel eet, kan ik op trektochten prima doseren. Elk grammetje telt immers, vooral als je omhoog loopt. Na jaren experimenteren met allerlei hoeveelheden en ingrediënten, kom ik toch eigenlijk altijd op nagenoeg hetzelfde voer uit tijdens een tocht. Veel koolhydraten, noten en calorieën.   Je zult merken dat je, wanneer je de outdoor-winkel bezoekt, je echt flink in de buidel moet tasten voor trekking eten. Gelukkig leert jarenlange ervaring dat je ook prima af kunt met goedkope(re) varianten die soms minstens zo lekker én voedzaam zijn. Bij deze mijn tips & tricks voor voedsel tijdens meerdaagse trektochten.     Kies je hoeveelheid Wanneer ik een trektocht maak, ben ik redelijk streng met de hoeveelheid eten die ik meeneem. Voor elke dag gaat er een afgemeten hoeveelheid voedsel mee en eigenlijk altijd nog voor één dag extra voedsel, puur voor noodgevallen. Tenzij het een korte tocht is van maximaal twee dagen, dan acht ik dit niet noodzakelijk. Jarenlange ervaring leert dat de hoeveelheid die ik hieronder noem, voldoende is om de dag door te komen. Door elke paar uur wat te eten blijft de motor lopen en krijg je nauwelijks te maken met die zo gevreesde hongerklop. Globaal ziet ons dagmenu er als volgt uit:   Ontbijt op je trektocht Vergeet dure zakjes power-ontbijt uit de outdoor winkel en maak je eigen power-ontbijt! Je ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag en dien je dus vol te stoppen met voedingsstoffen. Mijn favoriet is een eigengemaakt warm ontbijt. Nodig voor 2 personen:   – 75 gram Brinta – 1 zakje Elk melkpoeder – 500 ml water – 50 gram rozijnen/notenmix – optioneel: gedroogd fruit, gojibessen, chiazaadjes, lijnzaad     Tussendoortjes tijdens je trektocht Meestal heb ik twee uur na het ontbijt alweer honger. Zoals ik vorig jaar al eens schreef, moet ik regelmatig eten en heb ik bijna altijd trek. Ik heb meestal twee momenten voor tussendoortjes – eentje waarbij ik een chocoladereep of müeslireep eet en een waarbij ik een lading zelfgemaakte trailmix eet. Deze trailmix maak ik van tevoren en bestaat uit noten, rozijnen en M&M’s. Ik maak per dag meestal een zakje van zo’n 100 gram – daar heb ik meestal meer dan genoeg aan. Wat over is, gebruik ik de volgende ochtend weer voor het ontbijt.   Tip: de repen van Clif Bar Alpine Muesli zijn ontzettend voedzaam! Je kunt deze ook prima gebruiken als ontbijt of eventueel als lunch. Een ander lekker alternatief zijn de Globetrotter Fruitkeks – één pakje is goed voor twee personen als tussendoortje.   Lunchen tijdens je trektocht Voor de eerste dag neem ik meestal vers brood mee, met kaas of pindakaas. Soms ook krentenbollen, afhankelijk van de bestemming waar ik ben. Omdat je dat echter niet lang goed houdt, neem ik voor de rest van de dagen Trek ‘n Eat Trekking Biscuits mee van de Bever. Dit zijn harde biscuits, verpakt per 12 in een zakje. Koop er een aantal kleine jams bij van De Ruijter (te koop in de supermarkt) en je hebt een prima lunch, inclusief koolhydraten en suikers. Deze Trekking Biscuits zijn wat mij betreft het belangrijkste voedsel tijdens meerdaagse trektochten omdat je ze zowel voor ontbijt, lunch en diner kunt gebruiken.   Avondeten op je meerdaagse trektocht Eerlijk is eerlijk, ik probeer altijd driegangen te eten tijdens meerdaagse trektochten. Meestal heb ik namelijk ontzettende honger en ik werk zonder moeite een flinke lading voedsel weg. Mijn voorgerecht is normaal gesproken een Cup a Soup met tomaat (ik neem meestal 1 of 2 tomaten mee om toch nog wat vitaminen binnen te krijgen), mijn hoofdgerecht een pasta uit een zakje. Soms is dit een zakje van Adventure Food, soms is dit een pasta uit een zakje van de supermarkt. Vooral in Nieuw-Zeeland hebben ze ontzettend veel verschillende pasta’s in een zakje.   Het voordeel van een zakje van Adventure Food is dat het voedzaam is. Daarnaast is het makkelijk klaar te maken én heel erg lichtgewicht. De zakjes van de supermarkt (bv Knorr) zijn niet speciaal voor trekkings en dus zwaarder en kosten meer tijd en moeite om klaar te maken.   Als toetje trakteer ik mezelf meestal op een stukje chocolade. Meestal neem ik één tablet melkchocolade met nootjes mee en daar doe ik dan de hele trektocht mee. Een stukje chocolade bij de thee is voor mij echt een traktatie na een dag hard werken.   Trekking voedsel extra’s Eerlijk is eerlijk, ik neem meestal iets meer mee dan het bovenstaande, wanneer het gewicht dit toelaat uiteraard. Meestal zoals eerder genoemd een of twee tomaten, een appel, een banaan en een avocado. Je hebt hier nauwelijks afval van maar krijgt op deze manier toch elke dag wat verse voedingsstoffen binnen. Ook neem ik soms gekookte eieren mee evenals iets van een stukje kaas of brie. Maar alleen als ik het idee heb dat het zonder problemen in mijn rugzak past en het niet teveel afval geeft. Zo neem ik bijvoorbeeld geen blikvoer of glazen potjes mee.     Paklijst voedsel op meerdaagse trektochten Ik eindig dit artikel met een handige benodigdheden om al het bovenstaande klaar te maken. Doe er je voordeel mee!   – Brander -> ik gebruik zelf al jaren de Primus Mimer Stove Duo omdat deze op elk merk gastankje met ventiel gebruikt kan worden en dus wereldwijd te gebruiken is. Een klein gastankje van 230 ml is normaliter genoeg voor een trektocht van vijf dagen. Een goedkoper alternatief voor deze Primus is een brandertje van Campinggaz maar deze heeft een aansluiting die niet universeel is. Wanneer je van plan bent om alleen maar Campinggaz tankjes te gebruiken is dit geen probleem, maar die zijn lang niet overal verkrijgbaar.   – Pannenset: ik heb deze pannenset bestaande uit een kleine pan (voor als ik alleen reis) en een grote pan (voor twee personen). Daarnaast neem ik, wanneer de ruimte het toelaat in mijn rugzak, een fluitketeltje mee.   – Een Titanium spork. Nadat ik in Nieuw-Zeeland ongeveer elke twee weken een nieuwe plastic spork moest kopen, besloot ik afgelopen zomer te investeren in een titanium variant die niet stuk te krijgen is. Trust me, beter voor jou én beter voor het milieu!   – Een RVS mok (of in ieder geval een lichtgewicht) voor je koffie, thee en soep. Ook een lichtgewicht bakje voor je ontbijt en avondeten en dus vooral géén bord!   Hier lees je mijn complete paklijst voor je wandelvakantie – incl. tips voor meerdaagse trektochten     Voor een wat beperkter budget Wanneer je een wat beperkter budget hebt dan de suggesties voor de bovenstaande artikelen, kijk dan ook eens op de website van Decathlon voor een serie betaalbare outdoor producten. Mocht je slechts eenmalig op trektocht gaan dan kun je hier prima mee uit de voeten. Indien je net als ik een serieuze hobby maakt van het lopen van meerdaagse trektochten, dan adviseer ik je voor een wat duurder merk te gaan daar uit ervaring blijkt dat deze langer mee gaan en beter inspelen op de functionaliteit.   Nieuw hier? Welkom! Mijn naam is Antonette en de afgelopen jaren maakte ik trektochten over de hele wereld. Van Nederland tot Nepal tot Alaska tot Nieuw-Zeeland en alles daar tussenin. Leuk dat je mijn site bezoekt, ik hoop dat je mijn tips voor outdoor voedsel nuttig vond. Meer lezen? Neem dan ook eens een kijkje op mijn pagina met wandeltips waar je nóg meer informatie vind of bekijk de product reviews van absolute must-haves voor outdoor fans.     Dit artikel bevat affiliate links. Wanneer je via één van deze links een aankoop doet ontvang ik een bescheiden commissie, uiteraard zonder extra kosten voor jou.   YOU MAY ALSO LIKE Confessions van een wandelende travel blogger Mooiste hikes Europa: de 12 meest bijzondere wandelroutes in Europa Het Graafschapspad etappe 1: van Zutphen naar Laren

De beste dagrugzak voor dames – alle opties op een rij Wanneer je gaat wandelen is een goede dagrugzak voor dames onmisbaar. Samen met een betrouwbare outdoorjas en fijne wandelschoenen horen ze wat mij betreft tot de belangrijkste items van een wandelaar. Heb je geen idee welke dames rugtas je moet kopen? Geen probleem! In deze blog zet ik alle dagrugzakken voor dames die ik gebruikt heb voor je op een rijtje en help ik jou met het kiezen van een goede dagrugzak voor tijdens je wandeltochten.   Maar eerst: wat zoek je in een rugtas voor dames? Voordat je verder leest, is het allereerst handig om te bepalen wat je precies zoekt in een dagrugzak. Denk hierbij aan vragen als waarvoor je de dagrugzak gaat gebruiken, of je rugzak waterdicht moet zijn, wat de inhoud moet zijn en of je een hippe rugzak zoekt of juist een iets minder opvallende. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een zwarte dagrugzak die je ook voor andere gelegenheden dan wandelen kunt gebruiken.   Als je moeite hebt met het bepalen van de inhoud van je rugzak, bedenk dan hoe veel je mee wilt nemen. Indien jouw wandelingen met name tochtjes van maximaal 10 kilometer zijn dan heb je doorgaans voldoende aan een dagrugzak van tussen de 10 en 20 liter. Hier kunnen dan je (regen) jas in, een waterfles en je EHBO setje. Ga je langer op pad, dan geef ik zelf meestal de voorkeur aan een rugzak van minimaal 25-30 liter zodat ik ook bijvoorbeeld mijn lunchpakket, camera, zonnebrand en powerbank mee kan nemen.   Lees ook: mijn favoriete wandelleggings voor dames     Een kleine dagrugzak of toch een maatje groter? Hieronder heb ik een verdeling gemaakt tussen rugzakken die je echt alleen voor dagwandelingen kunt gebruiken en dagrugzakken die je ook voor meerdaagse tochten kunt gebruiken. Ben je op zoek naar een backpack rugzak voor dames die je ook tijdens je reizen kunt gebruiken om bagage mee te nemen, dan zijn deze laatste een prima optie voor je. Rugzakken vanaf zo’n 25 liter gebruik ik met regelmaat ook voor meerdaagse hikes waarbij ik geen tent mee neem en bijvoorbeeld in berghutten slaap.   Grotere rugzakken hebben normaal gesproken ook bredere heupbanden, waardoor je het gewicht van je tas op je heupen draagt in plaats van op je rug en schouders. Wanneer je dus een gevoelige rug en/of schouders hebt en de draagkracht hier wilt verminderen, kun je het beste kiezen voor een wandelrugzak voor dames met een brede heupband.   Hieronder vind je zes verschillende rugzakken die ik testte: drie wat kleinere tot 20 liter en drie wat grotere tussen de 25 en 40 liter. Per rugzak vind je een overzicht van de voordelen en nadelen van de rugzak, het gewicht en mijn cijfer op de schaal van 1-10. Alle rugzakken zijn met veel zorg door mijzelf getest op diverse locaties en tijdens verschillende weersomstandigheden.     De Osprey Daylite dagrugzak – een uitstekende optie voor korte hikes Ik testte de afgelopen jaren diverse keren een rugzak van Osprey. Mijn favoriete dagrugzak van Osprey voor een korte wandeling is de Osprey Daylite. Deze kleine zwarte dagrugzak kies ik vaak wanneer ik een niet al te lange wandeling maak binnen Nederland of in het buitenland. In deze tas passen dan precies mijn jas, drinkfles en eventueel een aantal snacks. De Osprey Daylite rugzak heeft een smalle heupband om de druk op je rug en schouders te verlichten, evenals een borstband. Hij bestaat uit diverse vakken: het hoofdvak inclusief optie voor je Camelback, een voorvak met diverse kleinere vakjes die je opent met een rits en aan beide kanten een zijvak voor bijvoorbeeld een waterfles of je zakmes. Je kunt hem erg compact opvouwen waardoor ik hem ook vaak mee neem op reis. Overigens is de Daylite er in meerdere kleuren, dus je hoeft niet per se net als ik een zwarte te kiezen.   Vind je 13 liter te klein, kies dan voor de Daylite Plus van 20 liter. Een vergelijkbare rugzak die net iets meer ruimte biedt voor je bagage.   Voordelen: compact, licht, verstopbare heupbanden, geïntegreerd fluitje Nadelen: geen bijgeleverde regenhoes, geen verstelbaar rugpand Gewicht: 440 gram Cijfer: 8 Prijs en technische details: kijk hier     De Deuter AC Lite – een degelijke dagrugzak Deuter is één van de merken die ik al sinds jaar en dag gebruik. Mijn ervaring met hen is dat ze vooral hele degelijke rugzakken maken die jaren mee gaan en de investering dus meer dan waard zijn. De Deuter AC Lite is een fijne rugzak van 22 liter en voorzien van het Aircomfort ventilatiesysteem waardoor het vocht op je rug in drie richtingen kan wegtrekken. Het draagcomfort is erg goed omdat er diverse zachte ventilatiepads op de rugzak aanwezig zijn. Ook bij deze rugzak voor dames kun je eenvoudig je Camelback meenemen. Een plus is dat ie geleverd wordt inclusief regenhoes waardoor je geen extra kosten hebt voor het kopen van een dergelijke hoes.   Voordelen: inclusief regenhoes, bevestigingsmogelijkheid voor wandelstokken Nadelen: het gewicht, de heupband is niet verstopbaar Gewicht: 900 gram Cijfer: 7.5 Prijs en technische details: kijk hier     De Fjällräven Kånken – een hippe rugzak voor dames Op zoek naar een hippe dagrugzak voor dames? Dan is de klassieke Fjällräven Kånken een prima keuze. Alhoewel het geen typische dagrugzak voor wandelaars is, draag ik hem zelf regelmatig mee op korte tochtjes. Hij is groot genoeg om alle benodigdheden voor een korte wandeling in mee te nemen én waterafstotend. Let wel: hij is niet waterdicht en er past niet echt heel handig een regenhoes omheen, dus voor slecht-weer wandelingen is dit geen goede keuze. Daarnaast heeft de Fjällräven Kånken geen heup- of borstband en kun je alleen de schouderbanden verstellen. Toch is het een fijne rugzak voor dames: het is een trendy rugzak, hij is lichtgewicht en duurzaam.   Voordelen: duurzaam, ook voor dagelijks gebruik, enorm lichtgewicht, beschikbaar in veel kleuren Nadelen: beperkte verstelmogelijkheden, niet geschikt voor slecht weer Gewicht: 300 gram Cijfer: 7 Prijs en technische details: kijk hier     De Osprey Hikelite 26 – een heerlijke tas voor allround wandelgebruik Eén van de tassen die ik heel recent testte, was de Osprey Hikelite 26. Deze nam ik mee op mijn trektocht door het Langtang gebied in Nepal enkele maanden geleden. Deze rugzak wordt omschreven als ‘eenvoudig maar effectief’ en is in alle eerlijkheid één van de meest complete dagrugzakken voor dames die ik getest heb. Hij is onder andere voorzien van een regenhoes, een fluitje en de mogelijkheid om wandelstokken vast te maken. De Hikelite 26 rugzak heeft een vrijstaand AirSpeed mesh rugpand dat koelte én comfort biedt tijdens een stevige wandeling, al dan niet door de bergen. Het enige dat ik miste in deze rugzak zijn de zakken op de heupband, waar ik meestal mijn telefoon (die tegenwoordig ook fulltime als camera dient) opberg. Toch is het al met al één van de beste dagrugzakken uit dit rijtje wat mij betreft!   Lees hier mijn complete review van de Osprey Hikelite 26 rugzak   Voordelen: lichtgewicht, inclusief regenhoes, beschikbaar in veel kleuren Nadelen: geen zakken op de heupband Gewicht: 730 gram Cijfer: 9 Prijs en technische details: kijk hier   NB Op de website van Bever staat vermeld dat het een herenmodel is, maar dit is niet correct. Het is een unisex model dat zowel door dames als heren prima gedragen kan worden.   Op zoek naar een 30 liter dagrugzak voor mannen? Lees dan hier de review van de Skarab 30 rugtas.     De Thule All Trail – een complete dagrugzak voor dames Onlangs ging ik op wandelvakantie op La Palma en hier testte ik de Thule All Trail – een veelzijde dagrugak van 35 liter. Wat me direct opviel aan deze rugzak is dat de vakken alleen open gaan met ritsen. Ik ben hier enorme fan van omdat je dan niet met allerlei losse straps loopt die je aan kunt/moet trekken. De Thule All Trail heeft een groot hoofdvak en een klein bovenvak om je kleine spullen in op te bergen en waar je snel bij moet kunnen. Hij wordt geleverd inclusief regenhoes en op de heupband zit een ruim vak voor bijvoorbeeld je telefoon. Het rugpand is tot 10 centimeter verstelbaar en met de Thule VersaClick Pole Holder kun je op eenvoudige wijze je wandelstokken aan de rugzak bevestigen. Het enige nadeel van deze rugzak vond ik dat de straps die je hebt om de banden aan te trekken erg lang zijn, waardoor ik die elke keer moest verstoppen / ombinden om te voorkomen dat ik op meerdere plekken op mijn lichaam straps had bungelen.   Voordelen: groot vak op de heupband, inclusief regenhoes, mogelijkheid tot vastmaken wandelstokken Nadelen: lange straps, geen vrijstaand rugpand Gewicht: 1260 gram Cijfer: 8 Prijs en technische details: kijk hier     De Salewa Alp Trainer – een complete dagrugzak voor bergwandelingen Afgelopen zomer nam ik de Salewa Alp Trainer mee tijdens mijn wandeling op de Alpe Adria Trail in Oostenrijk. Deze dagrugzak is de perfecte rugtas voor iemand die in de bergen op pad gaat: Salewa maakt en test zijn producten in de Dolomieten. De Salewa Alp Trainer 25L is een fijne dagrugzak voorzien van het Airfit 2.0 draagsysteem, waardoor je rug droog blijft tijdens het wandelen. Enkele onmisbare items voor deze alpiene rugzak zoals een regenhoes, een plek om je wandelstokken aan vast te binden en een vak op je heupband zijn uiteraard ook voorzien. Meer weten over deze rugzak? Lees mijn volledige review hier.   Voordelen: voordelige keuze, volledige uitrusting voor bergwandelingen Nadelen: vak op de heupband laat snel los ivm knopen Gewicht: 1170 gram Cijfer: 7.5 Prijs en technische details: kijk hier     De Osprey Tempest 30 – betrouwbaar, kleurrijk en stevig De laatste rugzak in dit artikel is een rugzak van 30 liter voor dames: de Osprey Tempest 30. Deze rugzak kun je prima gebruiken voor je dagwandelingen maar ook voor meerdaagse trektochten. Ik nam hem bijvoorbeeld afgelopen jaar mee op mijn trektocht naar Annapurna Base Camp in Nepal. Deze Osprey rugzak is ontworpen voor dames en heeft het aanpasbare AirScape rugsysteem gecombineerd met een ademende heupband. Dit creëert meer luchtstroom tussen de rug en de tas, wat zorgt voor een beter draagcomfort. De ergonomische heupband, juk en harnas zijn speciaal ontworpen voor vrouwen waardoor deze rugzak naadloos aansloot op mijn lichaam. Het enige nadeel is dat ik deze rugzak inmiddels enkele jaren heb en ik vermoed dat Osprey geen rekening heeft gehouden met de groei van mobiele telefoons. Mijn nieuwe iPhone 8 Plus past helaas niet meer in het vak op de heupband, iets om rekening mee te houden als je een grote telefoon hebt die je in de heupband wilt vragen. Toch is en blijft dit een uitstekende keuze voor iedereen die wil investeren in een betrouwbare en duurzame rugzak. Mijn volledige review lees je hier.   Voordelen: lichtgewicht, speciaal voor dames, bevestiging wandelstokken mogelijk, incl. fluitje Nadelen: wordt geleverd exclusief regenhoes, geen plek in heupband voor grote mobiele telefoons Gewicht: 860 gram Cijfer: 9 Prijs en technische details: kijk hier     Wandelrugzak Quechua MH500 – budgetvriendelijke dagrugzak van Decathlon Met grote regelmaat krijg ik de vraag van lezers die op zoek zijn naar outdoor spullen wat ik van Decathlon vind. Deze winkel biedt (outdoor) spullen voor een lage prijs, meestal zelfs véél lager dan andere outdoormerken. Ik wilde dus ook graag een 20 liter Quechua rugzak toevoegen aan deze lijst. Ik testte de MH500 wandelrugzak van Decathlon onlangs tijdens een wandeltrip naar Zuid-Limburg. Wat me direct aansprak aan deze rugzak is de leuke kleur (paars) en de hippe uitstraling. Toch merkte ik al snel dat je op vele fronten merkt dat het een budget rugzak voor dames is. Zo is er voor je waterzak geen ophangsysteem, waardoor ie helemaal naar beneden zakt in het vak en gaan de ritsen net wat minder makkelijk open dan die van een duurdere rugzak. Daarnaast is mijn eerlijke ervaring met Decathlon dat…

Veilig alleen wandelen als vrouw: mijn tips & tricks een jaar na mijn solo-wereldreis Laat ik beginnen met dat ik het heel tof vind dat je deze blog leest. Want om alleen op pad te gaan als vrouw is even een drempel die je over moet. Net als zo’n drempel om voor het eerst alleen koffie te gaan drinken op een terras, alleen uit eten te gaan en alleen op reis te gaan. Maar hé, je hebt een goede eerste stap in die richting gezet door deze blog te gaan lezen. Ik wandel namelijk heel vaak alleen en vond het de hoogste tijd mijn tips en tricks met je te delen. Bij deze alles wat je moet weten over veilig alleen wandelen als vrouw!   1. Check de wandeling die je gaat doen van tevoren Wanneer je een lange(re) wandeling gaat maken, is het verstandig om van tevoren na te gaan wat je kunt verwachten. Wat is de afstand, hoe kom je bij het begin- en eindpunt en hoe ziet de route er uit zijn enkele dingen die je tegenwoordig op internet overal kunt vinden. Op die manier voorkom je (onaangename) verrassingen onderweg, zoals bijvoorbeeld dat je te weinig drinkwater mee neemt of een heftige rivierdoorsteek moet maken. Of, om het lokaal te houden, een pontje dat bijvoorbeeld niet gaat, waardoor je de wandeling niet kunt vervolgen. Allemaal handige dingen om van tevoren uit te zoeken! Wandelnet is trouwens een hele handige site hiervoor wanneer het wandelingen in Nederland betreft.   2. Laat iemand van je plannen weten Het is natuurlijk super stoer dat je het aandurft om als vrouw alleen op pad te gaan, maar bedenk wel dat het handig kan zijn om iemand van je plannen op de hoogte te stellen. Wanneer ik in Nederland alleen op pad ga (= niet zo vaak trouwens) laat ik eigenlijk altijd aan mijn vriend weten waar ik ben. Wanneer ik in het buitenland (= vaker) alleen op pad ga ook, of eventueel aan familieleden. Zo had ik tijdens mijn grote reizen van afgelopen jaar standaard een whatsapp groep aangemaakt met ‘waar is Anto’ waarbij ik dagelijks mijn plannen liet weten of als ik een paar dagen geen bereik had, wanneer ik verwachtte terug te zijn.     3. Neem je mobiel mee en zorg dat ie opgeladen is Wanneer ik niet voor mijn site op pad ben, loop ik natuurlijk het liefst zonder telefoon zodat ik optimaal van de natuur en stilte om me heen kan genieten. Toch zorg ik altijd dat ik mijn mobiel volledig opgeladen bij me heb. Niet alleen om te kunnen bellen mocht dat nodig zijn, maar ook om Google Maps te kunnen raadplegen wanneer ik verdwaald ben (geloof me: dat gebeurt nog best regelmatig), de buienrader in de gaten te houden en natuurlijk mooie foto’s te kunnen maken onderweg. Wist je trouwens dat je via Whatsapp je live locatie kunt delen? Een super handige functie voor als je iemand wilt laten weten waar je bent ten opzichte van hen.   Vergeet ook niet de opties te checken om snel te kunnen bellen met je telefoon in noodgevallen. Zo kun je met de nieuwste iPhone (8 of hoger) snel een noodgeval bellen door de zijknop en de volumeknop ingedrukt te houden. Voor oudere iPhones geldt dat je vijf keer snel achter elkaar de zijknop in dient te drukken. Ben je bang dat je batterij te snel leeg loopt? Zet hem dan op batterij besparingsmodus of neem een powerbank mee. En je oplaadsnoer natuurlijk.   4. Voelt het niet goed, dan is het waarschijnlijk ook niet goed Dit is een soort van ‘if it sounds too good to be true, it usually is’ … maar dan omgekeerd. Oftewel, hou ogen en oren open en vertrouw op je instinct als je iets niet vertrouwt. Dat betekent niet dat je panisch moet worden om elke man die je tegenkomt wanneer je alleen aan de wandel bent, maar wel dat het verstandig is om voorzichtig te zijn. Zo wilde ik laatst op een niet nader te noemen locatie de zonsondergang fotograferen. Op zich was de plek niet heel afgelegen, langs een weg door een natuurgebied. Ik parkeerde mijn auto op een redelijk verlaten parkeerplaats en merkte dat er bij de ingang van de parkeerplaats een man in zijn auto stond te wachten. De plek waar ik wilde fotograferen was enkele minuten verderop en terwijl ik daar naartoe liep, reed de bewuste auto langzaam voorbij met het raampje naar beneden. En daarna nog drie (DRIE!) keer. Gelukkig waren er nog wat mensen op de been, maar de laatste keer dat hij voorbij kwam rijden voelde ik me behoorlijk onprettig. Ik heb daarop besloten achter andere mensen aan terug te lopen naar de parkeerplaats in plaats van de zonsondergang nog verder af te wachten. De mooie foto liep ik mis maar eerlijk is eerlijk, better safe than sorry!     5. Zorg dat je niet als laatste op de track zit Dit is een tip voor met name de langere wandelingen en meerdaagse tochten, maar ik zorg altijd dat ik niet als laatste op een hike ben. Zo liep ik enkele jaren geleden de Harding Icefield Track in Alaska in mijn eentje én met een gekneusde enkel. Ik moest en zou hem lopen, maar zorgde wel dat ik bij het eindpunt niet als laatste vertrok. Ik had er op zich nog uren willen blijven (want … mooooooi!) maar besloot toch dat het niet verstandig was. Op die manier wist ik dat ik, wanneer ik in de problemen zou komen bijvoorbeeld door mijn enkel, er nog mogelijke hulptroepen achter mij liepen. Iets vergelijkbaars deed ik in Nieuw-Zeeland tijdens de meerdaagse hikes die ik liep. Omdat je vaak allemaal hetzelfde rondje loopt, kun je er prima voor zorgen dat je in de buurt van anderen blijft of niet als allerlaatste loopt. Overigens betekent dit niet dat je in een kudde loopt, want op alle tochten nam ik steeds genoeg afstand dat ik niet pal achter iemand liep. De meeste uren op Nieuw-Zeelandse trails heb ik in mijn eentje doorgebracht.   Dit waren mijn tips & tricks om veilig alleen te wandelen als vrouw. Opmerkingen? Aanvullingen? Laat ze achter in de comments. Je mede-alleen-wandelende-vrouwen zijn je er dankbaar voor!   Meer lezen? De volgende blogs vind je ook vast leuk: – Alleen op reis als vrouw in Amerika – Bestemmingen waar je anno 2018 prima alleen kunt reizen als vrouw – Tongariro Crossing: de vetste daghike van Nieuw-Zeeland   Nieuw hier en benieuwd wie ik ben? Check dan mijn bio! Volg me voor een dagelijkse dosis outdoor & adventure inspiratie op Instagram en Facebook!   Dank je voor het delen!   YOU MAY ALSO LIKE Over de Magic ‘Supertramp’ bus van Into the Wild Solo wandelen tussen de beren van Alaska Alleen reizen als vrouw in Amerika – mijn tips & tricks