We12Travel

Heb jij al eens van het Remstal in Baden-Württemberg gehoord? Dit dal in het relaxte zuiden van Duitsland heeft zich gevormd rondom de rivier de Rems en wordt gekenmerkt door glooiende wijngaarden, diepe dennenbossen en prachtige vergezichten. Maar … dan zonder de drukte die je bijvoorbeeld in de Moezel of de Eifel treft. In samenwerking met Baden-Württemberg Tourismus en Stuttgart Tourismus maakte ik samen met Bregje van Wandelvrouw een korte wandeltrip naar dit gebied. In dit blogartikel vertel ik je waarom een bezoek aan en wandeling in het Remstal absoluut op je bucketlist moeten staan! En psst … dat is niet uitsluitend voor de uitstekende wijn!     Over het Remstal Het Remstal ligt van west naar oost tussen Stuttgart en Aalen. Het motto is hier ‘Natur, Kultur, Wein’ en dat is precies zoals ik het Remstal heb ervaren. In het dal worden de heuvels bedekt met wijngaarden, zijn er binnenkort weer overal proeverijen mogelijk en is het enorm genieten van het goede leven. Daarnaast zijn er vele historische dorpen en stadjes, zoals Schorndorf en Strümfelpbach, waar je in het centrum prachtige oude vakwerkhuizen vindt. Het lijkt op sommige plekken net de Moezel-streek. In deze korte video krijg je een snelle sfeerimpressie van het gebied:     Het fijne aan wandelen in Duitsland Ik kom al jaren met heel veel plezier naar Duitsland om te wandelen. Duitsland is voor mij een perfecte wandelbestemming waar ik overdag onbezorgd de trail op kan stappen en ‘s avonds kan genieten van een goede maaltijd en lekker glas wijn. In het Remstal is dit niet anders. Omdat ik deze keer met de trein reis, maak ik wandelingen die met het openbaar vervoer te doen zijn. Dit blijkt niet lastig, want door het Remstal rijdt een trein en de hoger gelegen dorpen zijn per bus bereikbaar. Afhankelijk van het aantal dagen dat je gebruik maakt van het openbaar vervoer kun je een pas kopen voor meerdere dagen, waarmee je van alle regiotreinen en bussen gebruik kunt maken.     Stadswandeling in Schorndorf Ik begin mijn bezoek aan het Remstal met een stadswandeling door Schorndorf. Dit is de geboortestad van Gottlieb Daimler. Zelf heb ik niet zo veel met auto’s en de historie hieromtrent, maar mocht dit je interessant lijken breng dan zeker een bezoekje aan het Gottlieb Daimler Geburtshaus aan de Höllgasse. In eerste instantie proberen we een stadsroute te volgen, maar al snel besluiten we die te verlaten en gewoon lekker op eigen inzicht door de smalle straatjes te struinen. We pakken een terrasje, maken foto’s en schuilen voor de hoosbui. Ondanks de regen is het fijn om weer in Duitsland terug te zijn.   We overnachten in het kleinschalige Boutique Hotel Pfauen, middenin het centrum van Schorndorf. Het is een vakwerkhuis met een rijke historie, naast de geboorteplaats van Gottlieb Daimler. De huidige eigenaren hebben onlangs een uitgebreide renovatie uitgevoerd. Het kleinschalige en historische karakter is behouden gebleven, maar de kamers zijn ruim en comfortabel ingericht. Er staat een espresso machine en een fruitplateau voor ons klaar waar we de dag mee kunnen starten. Het restaurant van het hotel is momenteel nog gesloten, maar als ik de reviews mag geloven is alleen dit restaurant al een goede reden om nog een keer naar Schorndorf terug te keren.     Het kiezen van een wandeling Bregje en ik hebben het tijdens het inpakken van onze rugzakken de volgende dag over welke manier van wandelen het fijnst is. Een rondwandeling of een lijnwandeling? Ik kies voor een rondwandeling zodat je geen gedoe hebt met auto’s en openbaar vervoer. Bregje is meer van de lijnwandelingen omdat je dan naar haar gevoel echt ergens naar onderweg bent. Tijdens deze reis doen we beiden: we maken een rondwandeling net buiten Stuttgart over de Weinwanderweg en doen een lijnwandeling over de RemstalWeg.     Wandeling op de RemstalWeg De RemstalWeg is een 215 kilometer lang wandelpad dat begint in Fellbach en eindigt in Remseck am Neckar. Er zijn in totaal 11 etappes die variëren in lengte tussen de 11 en 25 kilometer, maar desgewenst in te korten of te verlengen zijn naar eigen inzicht. Je komt onderweg namelijk met regelmaat door dorpjes waar je kunt overnachten en/of het openbaar vervoer terug kunt nemen naar je startpunt. Wij wandelen van Strümpfelbach naar Winterbach, een afstand van ongeveer 20 kilometer. De officiële etappe loopt overigens tussen Strümpfelbach en Schorndorf en is 22.3 kilometer. Echter was er onweer op komst en besloten we één treinstation eerder af te dalen vanaf de route.     Tussen wijnvelden en boomgaarden De RemstalWeg is in het landschap gemarkeerd met gele bordjes. We pikken hem in Strümpfelbach moeiteloos op en stijgen al snel boven het dorp uit, de wijngaarden in. Het pad is eenvoudig: we volgen de verharde asfaltweg die door de wijngaarden slingert. Eenmaal boven hebben we bij de Karlstein een prachtig uitzicht over de omgeving. Door boomgaarden en over smalle bospaden dalen we af naar Schnaitt. Direct na het dorp gaat het weer flink omhoog. Deze keer is het midden op de dag en super warm, bovenaan hangt een waterslang en daar maken we graag gebruik van.   Na Schnaitt gaan we het bos in en steken we de Nonnenberg over. Om ons heen pakken donkere luchten zich samen en rommelt het. We komen bovenop de berg aan, waar het gehucht Manolzweiler ligt. Hier houden we een pauze tot de regen voorbij is. Omdat het donker en dreigend blijft, dalen we uiteindelijk via Engelberg af naar Winterbach, waar we op de trein terug naar Schorndorf stappen. Hier aangekomen komt het met bakken uit de hemel en drinken we de fles wijn die we voor onderweg hebben mee gekregen maar in het hotel op.     Zelf de Remstalweg lopen? Een boekje inclusief routekaart kun je ophalen bij de verschillende VVV kantoren aan de route. De wandeling is goed gemarkeerd, maar we moesten af en toe toch zoeken. Daarom raad ik je aan om de GPX ook te downloaden voor onderweg. De begin- en eindbestemmingen van elke etappe zijn per openbaar vervoer bereikbaar en onderweg kom je regelmatig door dorpjes waar je kunt overnachten. Campings zijn er nauwelijks, het is dus vooral een trail die je van hotel naar hotel (of gasthaus, B&B etc.) loopt. Wildkamperen is in Duitsland niet toegestaan. Het pad is simpel en weinig technisch. Van het traject dat wij liepen was een groot deel zelfs verhard, iets om rekening mee te houden bij het kiezen van de juiste wandelschoenen!     De Stuttgarter Weinwanderweg De volgende dag is het tijd voor een volgende wandeling: de doen de Stuttgarter Weinwanderweg. Deze 12 kilometer lange rondwandeling begint bij het station in Obertürkheim en voert je via Uhlbach en de Rotenberg naar Untertürkheim. Hier kun je op de trein terug stappen naar het beginpunt of dit laatste deel ook lopen. Omdat wij alleen de ochtend hadden (we reisden ‘s middags namelijk door naar de Bodensee) kortten wij de route iets in.   We vertrekken vanuit Obertürkheim en stijgen meteen flink. Onze gids wandelt lekker door en vertelt onderweg over de wijnbouw in de regio. Ze wijst enkele wijnhuizen aan waar je wijn kunt proeven (die ten tijden van ons bezoek helaas nog gesloten waren) en eventueel een lekkere maaltijd kunt gebruiken.   In Uhlbach stoppen we voor een kop koffie en bewonderen we prachtige vakwerkhuizen. Hierna is het flink klimmen want de Grabkapelle komt in beeld. Deze kapel op de Württemberg werd door Koning Wilhelm I gebouwd voor zijn vrouw Katharina, die drie jaar na hun trouwdatum overleed. De officiële doodsoorzaak is een virus, maar het gerucht gaat ook dat zij overleden is van liefdesverdriet. Het bleek dat Koning Wilhelm haar, ondanks dat ze zeer geliefd was bij het Duitse volk, niet trouw was en dat haar hart brak toen ze hier achter kwam.   Na ons bezoek aan de Grabkapelle genieten we nog even van het bijzondere uitzicht. Bijzonder omdat de wijngaarden een enorm contrast vormen met de industrie van Stuttgart. Toch is, zoals locals me vertelden, Stuttgart een hele fijne stad om te wonen, juist omdat je er binnen no-time buiten staan en de stad te midden van de groene heuvels ligt.     Wijn proeven Helaas zijn de wijnproeverijen nog gesloten, maar we kunnen bij de Rotenberger Weingärtle terecht voor een mini-proeverij. En voor een heerlijke Käsespäzele – oftewel een bord vol kaas en deeg maar absoluut mijn favoriete Duitse gerecht. In Untertürkheim stappen we op de trein naar de Bodensee, waar ons een volgend avontuur te wachten staat. Zelf deze wandeling maken? De informatiepanelen staan bij de stations, evenals onderweg. De route is in het landschap gemarkeerd. Wil je ook met een gids op pad? Op deze pagina staan alle rondwandelingen met gids die je in Stuttgart en omgeving kunt maken.     Ook handig om te weten Het Remstal is eenvoudig bereikbaar per trein. Vanuit Nederland sta je met de ICE binnen enkele uren en slecht één overstap al in Stuttgart, waar je op de trein of de S-Bahn naar het Remstal stapt. Wij vertrokken ‘s ochtends om 09.07u vanuit Arnhem en waren halverwege de middag in Schorndorf.   Als ik het Remstal vergelijk met andere bestemmingen in Duitsland, viel het mij op hoe heerlijk rustig het hier was. Omdat het Remstal nog relatief onbekend is om te wandelen, is het vooral een aanrader als je eens ergens naartoe wilt dan de Moezel, de Harz of de Eifel. Nederlanders hebben we hier al helemaal niet gezien.   Conclusie en disclaimer Ik werd uitgenodigd om deze reis te maken door Baden-Württemberg Tourismus. Alle gegeven meningen zijn slechts uiteraard die van mijzelf. Ik reisde toen Duitsland ‘code geel’ had. Meer informatie over reizen naar Duitsland in coronatijd lees je op de site van de overheid.  

Ken jij het Duitse Baden-Württemberg al? Deze regio in het zuidwesten van Duitsland strekt zich globaal gezien uit tussen Würzburg in het noorden en de Zwitsers/Oostenrijkse grens in het zuiden en heeft Stuttgart als middelpunt. In Baden-Württemberg vind je alles wat je als outdoor liefhebber van het goede leven hoopt te vinden in Duitsland. Talloze wandelpaden, wijnbouw, historische dorpen en kastelen en heel veel fijne accommodaties met goede restaurants en lokaal eten. Zodra het weer mogelijk is ga ik hier een mooie reis maken. Om jullie vast meer te vertellen over deze bestemming en de dingen die je er kunt doen, geef ik je vast een sneak peak in mijn reis zodat je dit vast kunt gebruiken bij jouw reisvoorbereiding voor komende zomer. Veel leesplezier!   Copyright cover foto: Stuttgart Marketing     Aankomst in Schorndorf Ik begin mijn avontuur in Baden-Württemberg met een directe treinreis van Arnhem naar Stuttgart en vanaf daar reis ik door met de S-Bahn naar Schorndorf. Dit sfeervolle stadje is de geboorteplaats van Gottlieb Daimler en staat vol met prachtige vakwerkhuizen. Schorndorf ligt in het Remstal, een dal dat gevormd wordt door de rivier de Rems. Zoals ik inmiddels gewend ben van Duitsland (love their hikes!), is hier een langeafstandswandeling aangelegd, namelijk de Remstalweg.   Hike op de Remstalweg Uiteraard ga ik een stuk van de Remstalweg wandelen. Welk deel precies blijft nog even een verrassing, maar zien jullie vanzelf op social media verschijnen zodra ik op reis ga. De Remstalweg heeft een totale lengte van 215 kilometer en is onderverdeeld in 11 etappes, die verschillen in lengte van 11 tot 23 kilometer en variëren in moeilijkheidsgraad van licht tot middelzwaar. Het pad voert je door wijngaarden, over heuvelachtig terrein en af en toe door een dorp of gehucht aan de oevers van de Rems. Wil je nu al meer weten over de Remstalweg? Check dan de website om je eigen avontuur te plannen!     Wijn proeven in Stuttgart Wist je dat dit deel van Baden-Württemberg bekend staat om haar uitstekende wijnen? Na mijn wandeling over de Remstalweg reis ik naar de Württemberg, een heuvel met prachtige uitzichten op Stuttgart. Hier ga ik kennis maken met de Neckar vallei. In de 11e eeuw werd hier kasteel Württemberg gesticht. Toen de vrouw van Koning Willem I hier vroegtijdig overleed, bouwde hij hier een grafkapel, tegenwoordig bekend als de ‘Grabkapelle’. Hier doe ik een wijnproeverij en leer ik meer over de lokale wijnbouw. Ik ben heel benieuwd!     Door naar de Bodensee Daarna reis ik, wederom met de trein, door naar de Bodensee, ook wel bekend als Lake Constance. Dit meer grenst aan maar liefst vier landen: Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en Liechtenstein. Ik bezocht de Bodensee eerder al eens vanuit Bregenz aan de Oostenrijkse zijde, deze keer ga ik op pad aan de Duitse kant.   De Bodensee is een perfecte bestemming voor wie al het goede des levens wil ervaren. Je kunt er niet alleen prachtig wandelen en fietsen, maar bijvoorbeeld ook kanoën op het meer, eilandhoppen, wijn proeven en city hoppen in drie verschillende landen. Tijdens deze laatste activiteit bezoek je Bregenz in Oostenrijk, Konstanz in Duitsland en St. Gallen in Zwitserland. Vervoer is makkelijk per fiets, boot of trein. Mocht dit je leuk lijken, kijk dan eens op deze site voor tips. Lijkt het je wat om het uitzicht op de Alpen vanaf het water te beleven? Ga dan eilandhoppen per boot of per kajak. Bezoek bijvoorbeeld het bloemeneiland Mainau, het eiland Reichenau dat bekend staat om zijn groenteteelt of het historische Lindau.     Wandeling naar de Hohentwieler Uiteraard is voor mij een bezoek aan de Bodensee niet compleet zonder een mooie wandeling. Ik ga de “Hegauer Kegelspiel” Hohentwieler wandeling doen, een 7,5 kilometer lange wandeltocht met prachtige uitzichten over de Bodensee en de Alpen op de achtergrond. Daarnaast hoop ik een kort stukje van de Bodensee-Rundwanderweg te kunnen doen. Wist je trouwens dat de Bodensee ook al sinds lange tijd als referentiepad van belangrijke pelgrimspaden fungeert? Maar liefst vier pelgrimspaden doen het meer aan: de Via Beuronensis, de Oberschwäbische Jakobspilgerweg, de Beiers-Zwabische Jakobusweg en de Schwabenweg.     Genieten van goed eten en lokale wijn Wie wandelt mag ook genieten. En dus ga ik ook de hoogste wijngaard van Duitsland bezoeken, de Vollmayer Weingut. Deze ligt op 560 meter boven zeeniveau en is gecertificeerd als biologische wijnmaker. Daarnaast hoop ik te genieten van heerlijk eten bij een van de uitstekende restaurants en lokale producten die met zorg en aandacht bereid zijn door de koks.   Optimaal genieten met de Bodensee Card PLUS De Bodensee Card PLUS geeft toegang tot meer dan 160 verschillende attracties, musea en vervoer per boot van de VSU. Je koopt een pas voor respectievelijk 3 of 7 dagen en activeert die op de eerste dag dat je hem gebruikt. Op de site van de Bodensee Card PLUS vind je de tarieven en voorwaarden, evenals een uitgebreid overzicht van alle benefits van de kaart.   En dan … Is het alweer tijd voor mij om naar huis te gaan. Maar wie weet blijf ik nog wel even. We gaan het zien. Ik hoop in ieder geval dat je me op deze reis wilt volgen en dat ik je kan inspireren om deze regio eens te bezoeken. Mocht je nu al vragen hebben, laat ze dan achter in de comments en dan beantwoord ik ze met plezier, of zoek ik e.e.a. voor je uit wanneer ik er ben!   Dit artikel maakt uit van de campagne ‘Bezoek Baden-Württemberg’ en wordt gedaan in samenwerking met Baden-Württemberg Tourismus. Alle gegeven meningen zijn uiteraard slechts die van mijzelf.

Het is een doordeweekse dag begin maart wanneer ik samen met collega bloggers Bregje en Wanda in een Landal huisje in Eerbeek op workation ben. Tijdens het werken komt de Dutch Mountain Trail ter sprake. Wanda is van plan hem te gaan lopen in mei en Bregje en ik opperen de mogelijkheid om hem met zijn drieën te doen. Een plan wordt gemaakt en zo’n 2.5 maand later wordt de rugzak ingepakt om op pad te gaan.   Er is veel te doen om de Dutch Mountain Trail Er is veel te doen om de Dutch Mountain Trail op dit moment. Ineens lijkt iedereen ‘hem te willen doen’ of ‘te gaan doen’ en zie ik hem in elk magazine en blog verschijnen. Nagenoeg elke wandelinfluencer heeft eral over geschreven. Er zijn speciale Facebook groepen over de trail, in andere groepen komt ie regelmatig voorbij en een handjevol bekenden heeft ‘hem ook in de planning’ of ‘al gedaan’. De moed zakt me in de schoenen wanneer ik me aanmeld voor de Facebook groep. Ik zie berichten over afgeladen campings, wandelen in polonaise en een enorme drukte op de trail. Een nieuwe hype lijkt geboren. En daar houd ik niet zo van. Maar goed, aan de andere kant weet ik ook dat je vooral niet moet afgaan op andermans mening en interpretaties. En dus zit er maar één ding op: zelf de trail gaan proberen en beoordelen of de hype en hysterie terecht of onterecht is.   In dit uitgebreide blog over de Dutch Mountain Trail geef ik jullie mijn ongezouten en eerlijke mening, maar daarnaast ook praktische informatie die wellicht behulpzaam kan zijn tijdens het plannen van je trektocht. Ik heb dan ook mijn best gedaan zo veel mogelijk vragen te beantwoorden van lezers en volgers die ik de afgelopen week kreeg. Houd daarbij wel rekening met het feit dat mijn mening ook maar gewoon een mening is en dat je de trail eigenlijk gewoon lekker zelf moet gaan lopen om hem te ervaren. Ik wens je veel lees- en voorbereidingsplezier toe voor jouw hike op de Dutch Mountain Trail.     Over de Dutch Mountain Trail en de Seven Summits De Dutch Mountain Trail is een initiatief van Dutch Mountain Film Festival. In 2020 bestond DMFF 10 jaar en hierop besloten ze de Dutch Mountain Trail te ontwikkelen: een 101 kilometer lange wandeltocht langs de Seven Summits van Zuid-Limburg. In november 2020 verscheen de wandelgids van de Dutch Mountain trail, een handig boekje dat onmisbaar (maar niet volledig, daarover later meer!) en inmiddels wordt deze trail ook wel geroemd tot de zwaarste meerdaagse hike van Nederland.   De Seven Summits van de Dutch Mountain Trail De Dutch Mountain Trail gaat dus over de Seven Summits maar waar dit op gebaseerd is, is mij niet helemaal duidelijk. Op de website van Visit Limburg staat dat het de zeven steilste bergen van Nederland zijn, maar ik heb zelf mijn bedenkingen. Zo is de Vaalserberg, de hoogste berg van ons land, wel opgenomen in de route maar maakt deze geen onderdeel uit van de Seven Summits. Toch vond ik deze qua beklimming veel zwaarder dan enkele andere toppen. De Schneeberg net buiten Vaals is daarentegen wel een van de Seven Summits, maar ligt volgens de routekaart in Duitsland en dus niet in Nederland.   Bereid je dus hoe dan ook voor op veel meer klimmen dan alleen deze Seven Summits, want de trail gaat bijna non-stop op en neer. De opgenomen summits in de Dutch Mountain Trail zijn:   1. Wilhelminaberg, Landgraaf (225 m.) 2. Schneeberg, Aken (257 m.) 3. Eyserberg, Eys (202 m.) 4. Gulperberg, Gulpen (157 m.) 5. Hakkenberg, Eperheide (252 m.) 6. Kattenroth, Sint Martens-Voeren (209 m.) 7. De Observant, Maastricht (157 m.)     De Dutch Mountain Trail etappes De volledige Dutch Mountain Trail is ongeveer 101 kilometer. Echter wordt hierbij geen rekening gehouden met de aanloop naar je overnachtingsplek. Het boekje spreekt van in totaal 4 etappes, wij besluiten om er 5 van te maken, mede vanwege het opwarmen op dag 1 (dit blijkt een gouden keuze, verderop lees je waarom!) en de reistijd richting het zuiden. Wij hebben de etappes als volgt verdeeld:   Dag 1: Eygelshoven – Kerkrade (12 km) Dag 2: Kerkrade – Vijlen (25 km) Dag 3: Vijlen – Eperheide (24 km) Dag 4: Eperheide – Sint-Geertruid (24 km) Dag 5: Sint Geertruid – Maastricht (20 km)   Per dag kwam er nog zo’n 2 kilometer bij vanwege de aanlooproutes naar onze overnachtingsplekken. Houd er met het bepalen van je route en overnachtingsplekken rekening mee dat je veel onverhard loopt en dat je tussen Kerkrade en Sint Geertruid steeds zo’n 500 hoogtemeters per dag overbrugt. Dag 1 en 5 van het bovenstaande schema hebben beiden ongeveer 200 hoogtemeters.   Wij droegen alledrie volledige bepakking mee (dus eten voor 5 dagen, tent en overige kampeerspullen en alles wat je nodig hebt, dit kwam bij mij neer op zo’n 17 kilo) en dat maakt het dat 25 kilometer per dag lang genoeg was. We spraken ook mensen die het prima te doen vonden en zelfs langere dagen maakten, maar met een dagrugzak liepen. Ben je een beginnende wandelaar en niet gewend om met volle bepakking te hiken, dan zou ik proberen om maximaal 20 kilometer per dag te doen. Loop je met een dagrugzak, dan is 25-30 km per dag zeker haalbaar, mits je enige wandelervaring hebt op dit soort afstanden. Ongetraind de Dutch Mountain Trail gaan doen is niet verstandig.     Dag tot dag verslag Hieronder volgt een uitgebreid verslag van dag tot dag. Inclusief mijn ervaringen van de betreffende route, mooie plekken, overnachingsplek en andere dingen die ik de moeite waard vind om te vermelden. Na het dag tot dag verslag geef ik je meer info over de drukte (en hoe wij die ontlopen hebben), de zwaarte, de paklijst en meer praktische tips. Blijf dus zeker nog even doorlezen!   Dag 1: Eygelshoven – Kerkrade We beginnen onze hike op het station van Eygelshoven, een klein treinstation met parkeermogelijkheid. Al direct bij het verlaten van het station duiken we de natuur in. Niet veel verder steken we de ringweg Parkstad over en stappen we opnieuw het groen in. Na een serie groene vijvers en een oversteek van de Strijthagerbeek (door het water, alternatief is over de blokken) staan we aan de voet van de eerste van de Seven Summits: de Wilhelminaberg.   Het heeft de afgelopen dagen flink geregend en dat is duidelijk. Het pad gaat steil omhoog en we glibberen wat af. Na deze eerste klim worden de wandelstokken van de rugzak gehaald, die zijn onmisbaar bij dit soort klimmetjes in de modder. Mijn GPX bestand zegt dat we over het brede pad verder moeten, maar het boekje geeft aan dat we loodrecht de berg op moeten, over een (naar het lijkt) nieuw gevormd pad. We gebruiken handen en voeten om naar boven te klauteren en glijden regelmatig weer naar beneden.   Niet veel later staan we net voor de top van de Wilhelminaberg. Er zijn werkzaamheden en er staan hekken. We weten niet zo goed of we verder kunnen, maar besluiten het er toch op te wagen en in overleg met de bouwvakkers mogen we hier verder. We maken een foto en dalen uiteindelijk via een minder steile route weer af. De eerste van de Seven Summits is in the pocket!   Hierna volgt een wat minder mooi stuk over een industrieterrein en door een sportpark. We volgen de Anstelerbeek, lopen door het Hambos en een groene vallei langs de buitenwijken van Kerkrade. Net voordat we de Nederlands-Duitse grens over gaan verlaten we de route om naar onze Airbnb voor de nacht te gaan. Het is een fijn appartement met een heerlijke douche. We worden vriendelijk ontvangen en de bedden zijn goed. Ik kan je een verblijf in De Bezige Bij dan ook van harte aanbevelen.   Aantal kilometers: 12 Overnachtingsadres: De Bezige Bij, Kerkrade Summits: Wilheminaberg     Dag 2: Kerkrade – Vijlen Vandaag staat de eerste lange dag op het programma: een wandeling van zo’n 25 kilometer tussen Kerkrade en de camping tussen Holset en Vijlen. Alhoewel de weersvoorspellingen bar slecht waren voor deze paar dagen, schijnt bij het verlaten van de B&B de zon. Vol goede moed zetten we koers naar de eerste summit van vandaag: de Schneeberg.   Al direct bij het verlaten van Kerkrade stappen we Duitsland binnen. We wandelen over landbouwgebied, tussen akkers en windmolens door. Na een uurtje of anderhalf komt de Schneeberg in het zicht. Toevallig beklom ik deze al eerder dit jaar tijdens mijn weekendje in Landal Vaals, zonder te weten dat ie onderdeel uitmaakt van deze route. De aanlooproute is prachtig en eenvoudig, vanaf het pad op de kam heb je prachtige vergezichten over de wijde omgeving. Alleen de laatste meters naar de top gaan wat steiler omhoog en voor we het weten zijn we boven op de Schneeberg aangekomen. Geen uitzicht deze keer en dus dalen we ook direct maar weer af.   Niet veel later staan we in de buitenwijken van Vaals, om koers te zetten naar de Vaalserberg. We hebben onszelf wat lekkers beloofd op het terras van de Vaalserberg en klimmen flink langs de noordoostelijke zijde, wederom in Duitsland. Eenmaal boven besluiten we het Drielandenpunt te laten voor wat het is en ploffen we op het terras.   Hierna volgt een aangename wandeling over de grens tussen België en Nederland, dan weer stijgend, dan weer dalend. We stappen door alpenweiden vol met bloemen, over modderpoelen en door naar voorjaar geurende bossen. Aan het einde van de middag komen we aan op onze camping in Vijlen: Boerderijcamping Schrouff. De eigenaar biedt meteen aan om stroom aan te leggen voor ons zodat we kunnen opladen. Koken kunnen we op een picknicktafel onder een afdak, perfect aangezien de grond nog relatief vochtig is. Deze camping is een absolute aanrader!   Aantal kilometers: 25 Overnachingsadres: Boerderijcamping Schrouff, Vijlen Summits: Schneeberg     Dag 3: Vijlen – Eperheide We pakken de trail weer op en besluiten een korte detour te maken naar Het Hijgend Hert, wat helaas nog gesloten is. Al snel klimmen en dalen we weer sterk door de Vijlenerbossen. Na een goede anderhalf uur verlaten we het bos en komen we aan tussen de groene weiden. In de verte ligt voor ons de volgende top: de Eyserberg. We moeten echter nog flink wat dalen door en onderbreken onze tocht op het terras in Wahlwiller.   De stijging is goed te toen en ongemerkt staan we een uurtje na het vertrek uit Wahlwiller op de top van de Eyserberg. Wederom zonder uitzicht. Even verderop staan net van de route af wat picknickbanken, een fijne plek voor een pauze. Na de pauze dalen we af om direct al de Gulperberg in het zicht te krijgen. Dit is met 157 meter de laagste van de Seven Summits en doet me een beetje denken aan een hobbitheuvel.   De beklimming gaat veel over trappen en is dus relatief steil, maar voor je het weet ben je boven en heb je prachtige uitzichten. Omdat het inmiddels flink is gaan waaien besluiten we snel weer af te dalen, door een prachtige weide waar de wilde bloemen het landschap domineren. We hebben prachtige uitzichten op het Vijlenerbos aan de overkant van de vallei en het is bijna jammer als we weer beneden staan.   We moeten echter toch nog een flink stuk klimmen, we overnachten namelijk net buiten Eperheide op ruim 200 meter. De derde dag is voor mij altijd de zwaarste en het gaat dan ook langzamer dan verwacht. Na een leuke en vrij geleidelijke klim én de eerste regenbui (incl. regenboog) van de trek komen we boven aan. We overnachten op Camping Oostereng, een vrij massale camping waar de eigenaren zich ik vermoed vanwege corona niet laten zien. We zetten onze tentjes neer op het tentveld en worden gewaarschuwd dat er storm aan zit te komen. Scheerlijnen uitzetten en snel ergens schuilen voor de regen…

Het is een doordeweekse dag begin maart wanneer ik samen met collega bloggers Bregje en Wanda in een Landal huisje in Eerbeek op workation ben. Tijdens het werken komt de Dutch Mountain Trail ter sprake. Wanda is van plan hem te gaan lopen in mei en Bregje en ik opperen de mogelijkheid om hem met zijn drieën te doen. Een plan wordt gemaakt en zo’n 2.5 maand later wordt de rugzak ingepakt om op pad te gaan.   Er is veel te doen om de Dutch Mountain Trail Er is veel te doen om de Dutch Mountain Trail op dit moment. Ineens lijkt iedereen ‘hem te willen doen’ of ‘te gaan doen’ en zie ik hem in elk magazine en blog verschijnen. Nagenoeg elke wandelinfluencer heeft eral over geschreven. Er zijn speciale Facebook groepen over de trail, in andere groepen komt ie regelmatig voorbij en een handjevol bekenden heeft ‘hem ook in de planning’ of ‘al gedaan’. De moed zakt me in de schoenen wanneer ik me aanmeld voor de Facebook groep. Ik zie berichten over afgeladen campings, wandelen in polonaise en een enorme drukte op de trail. Een nieuwe hype lijkt geboren. En daar houd ik niet zo van. Maar goed, aan de andere kant weet ik ook dat je vooral niet moet afgaan op andermans mening en interpretaties. En dus zit er maar één ding op: zelf de trail gaan proberen en beoordelen of de hype en hysterie terecht of onterecht is.   In dit uitgebreide blog over de Dutch Mountain Trail geef ik jullie mijn ongezouten en eerlijke mening, maar daarnaast ook praktische informatie die wellicht behulpzaam kan zijn tijdens het plannen van je trektocht. Ik heb dan ook mijn best gedaan zo veel mogelijk vragen te beantwoorden van lezers en volgers die ik de afgelopen week kreeg. Houd daarbij wel rekening met het feit dat mijn mening ook maar gewoon een mening is en dat je de trail eigenlijk gewoon lekker zelf moet gaan lopen om hem te ervaren. Ik wens je veel lees- en voorbereidingsplezier toe voor jouw hike op de Dutch Mountain Trail.     Over de Dutch Mountain Trail en de Seven Summits De Dutch Mountain Trail is een initiatief van Dutch Mountain Film Festival. In 2020 bestond DMFF 10 jaar en hierop besloten ze de Dutch Mountain Trail te ontwikkelen: een 101 kilometer lange wandeltocht langs de Seven Summits van Zuid-Limburg. In november 2020 verscheen de wandelgids van de Dutch Mountain trail, een handig boekje dat onmisbaar (maar niet volledig, daarover later meer!) en inmiddels wordt deze trail ook wel geroemd tot de zwaarste meerdaagse hike van Nederland.   De Seven Summits van de Dutch Mountain Trail De Dutch Mountain Trail gaat dus over de Seven Summits maar waar dit op gebaseerd is, is mij niet helemaal duidelijk. Op de website van Visit Limburg staat dat het de zeven steilste bergen van Nederland zijn, maar ik heb zelf mijn bedenkingen. Zo is de Vaalserberg, de hoogste berg van ons land, wel opgenomen in de route maar maakt deze geen onderdeel uit van de Seven Summits. Toch vond ik deze qua beklimming veel zwaarder dan enkele andere toppen. De Schneeberg net buiten Vaals is daarentegen wel een van de Seven Summits, maar ligt volgens de routekaart in Duitsland en dus niet in Nederland.   Bereid je dus hoe dan ook voor op veel meer klimmen dan alleen deze Seven Summits, want de trail gaat bijna non-stop op en neer. De opgenomen summits in de Dutch Mountain Trail zijn:   1. Wilhelminaberg, Landgraaf (225 m.) 2. Schneeberg, Aken (257 m.) 3. Eyserberg, Eys (202 m.) 4. Gulperberg, Gulpen (157 m.) 5. Hakkenberg, Eperheide (252 m.) 6. Kattenroth, Sint Martens-Voeren (209 m.) 7. De Observant, Maastricht (157 m.)     De Dutch Mountain Trail etappes De volledige Dutch Mountain Trail is ongeveer 101 kilometer. Echter wordt hierbij geen rekening gehouden met de aanloop naar je overnachtingsplek. Het boekje spreekt van in totaal 4 etappes, wij besluiten om er 5 van te maken, mede vanwege het opwarmen op dag 1 (dit blijkt een gouden keuze, verderop lees je waarom!) en de reistijd richting het zuiden. Wij hebben de etappes als volgt verdeeld:   Dag 1: Eygelshoven – Kerkrade (12 km) Dag 2: Kerkrade – Vijlen (25 km) Dag 3: Vijlen – Eperheide (24 km) Dag 4: Eperheide – Sint-Geertruid (24 km) Dag 5: Sint Geertruid – Maastricht (20 km)   Per dag kwam er nog zo’n 2 kilometer bij vanwege de aanlooproutes naar onze overnachtingsplekken. Houd er met het bepalen van je route en overnachtingsplekken rekening mee dat je veel onverhard loopt en dat je tussen Kerkrade en Sint Geertruid steeds zo’n 500 hoogtemeters per dag overbrugt. Dag 1 en 5 van het bovenstaande schema hebben beiden ongeveer 200 hoogtemeters.   Wij droegen alledrie volledige bepakking mee (dus eten voor 5 dagen, tent en overige kampeerspullen en alles wat je nodig hebt, dit kwam bij mij neer op zo’n 17 kilo) en dat maakt het dat 25 kilometer per dag lang genoeg was. We spraken ook mensen die het prima te doen vonden en zelfs langere dagen maakten, maar met een dagrugzak liepen. Ben je een beginnende wandelaar en niet gewend om met volle bepakking te hiken, dan zou ik proberen om maximaal 20 kilometer per dag te doen. Loop je met een dagrugzak, dan is 25-30 km per dag zeker haalbaar, mits je enige wandelervaring hebt op dit soort afstanden. Ongetraind de Dutch Mountain Trail gaan doen is niet verstandig.     Dag tot dag verslag Hieronder volgt een uitgebreid verslag van dag tot dag. Inclusief mijn ervaringen van de betreffende route, mooie plekken, overnachingsplek en andere dingen die ik de moeite waard vind om te vermelden. Na het dag tot dag verslag geef ik je meer info over de drukte (en hoe wij die ontlopen hebben), de zwaarte, de paklijst en meer praktische tips. Blijf dus zeker nog even doorlezen!   Dag 1: Eygelshoven – Kerkrade We beginnen onze hike op het station van Eygelshoven, een klein treinstation met parkeermogelijkheid. Al direct bij het verlaten van het station duiken we de natuur in. Niet veel verder steken we de ringweg Parkstad over en stappen we opnieuw het groen in. Na een serie groene vijvers en een oversteek van de Strijthagerbeek (door het water, alternatief is over de blokken) staan we aan de voet van de eerste van de Seven Summits: de Wilhelminaberg.   Het heeft de afgelopen dagen flink geregend en dat is duidelijk. Het pad gaat steil omhoog en we glibberen wat af. Na deze eerste klim worden de wandelstokken van de rugzak gehaald, die zijn onmisbaar bij dit soort klimmetjes in de modder. Mijn GPX bestand zegt dat we over het brede pad verder moeten, maar het boekje geeft aan dat we loodrecht de berg op moeten, over een (naar het lijkt) nieuw gevormd pad. We gebruiken handen en voeten om naar boven te klauteren en glijden regelmatig weer naar beneden.   Niet veel later staan we net voor de top van de Wilhelminaberg. Er zijn werkzaamheden en er staan hekken. We weten niet zo goed of we verder kunnen, maar besluiten het er toch op te wagen en in overleg met de bouwvakkers mogen we hier verder. We maken een foto en dalen uiteindelijk via een minder steile route weer af. De eerste van de Seven Summits is in the pocket!   Hierna volgt een wat minder mooi stuk over een industrieterrein en door een sportpark. We volgen de Anstelerbeek, lopen door het Hambos en een groene vallei langs de buitenwijken van Kerkrade. Net voordat we de Nederlands-Duitse grens over gaan verlaten we de route om naar onze Airbnb voor de nacht te gaan. Het is een fijn appartement met een heerlijke douche. We worden vriendelijk ontvangen en de bedden zijn goed. Ik kan je een verblijf in De Bezige Bij dan ook van harte aanbevelen.   Aantal kilometers: 12 Overnachtingsadres: De Bezige Bij, Kerkrade Summits: Wilheminaberg     Dag 2: Kerkrade – Vijlen Vandaag staat de eerste lange dag op het programma: een wandeling van zo’n 25 kilometer tussen Kerkrade en de camping tussen Holset en Vijlen. Alhoewel de weersvoorspellingen bar slecht waren voor deze paar dagen, schijnt bij het verlaten van de B&B de zon. Vol goede moed zetten we koers naar de eerste summit van vandaag: de Schneeberg.   Al direct bij het verlaten van Kerkrade stappen we Duitsland binnen. We wandelen over landbouwgebied, tussen akkers en windmolens door. Na een uurtje of anderhalf komt de Schneeberg in het zicht. Toevallig beklom ik deze al eerder dit jaar tijdens mijn weekendje in Landal Vaals, zonder te weten dat ie onderdeel uitmaakt van deze route. De aanlooproute is prachtig en eenvoudig, vanaf het pad op de kam heb je prachtige vergezichten over de wijde omgeving. Alleen de laatste meters naar de top gaan wat steiler omhoog en voor we het weten zijn we boven op de Schneeberg aangekomen. Geen uitzicht deze keer en dus dalen we ook direct maar weer af.   Niet veel later staan we in de buitenwijken van Vaals, om koers te zetten naar de Vaalserberg. We hebben onszelf wat lekkers beloofd op het terras van de Vaalserberg en klimmen flink langs de noordoostelijke zijde, wederom in Duitsland. Eenmaal boven besluiten we het Drielandenpunt te laten voor wat het is en ploffen we op het terras.   Hierna volgt een aangename wandeling over de grens tussen België en Nederland, dan weer stijgend, dan weer dalend. We stappen door alpenweiden vol met bloemen, over modderpoelen en door naar voorjaar geurende bossen. Aan het einde van de middag komen we aan op onze camping in Vijlen: Boerderijcamping Schrouff. De eigenaar biedt meteen aan om stroom aan te leggen voor ons zodat we kunnen opladen. Koken kunnen we op een picknicktafel onder een afdak, perfect aangezien de grond nog relatief vochtig is. Deze camping is een absolute aanrader!   Aantal kilometers: 25 Overnachingsadres: Boerderijcamping Schrouff, Vijlen Summits: Schneeberg     Dag 3: Vijlen – Eperheide We pakken de trail weer op en besluiten een korte detour te maken naar Het Hijgend Hert, wat helaas nog gesloten is. Al snel klimmen en dalen we weer sterk door de Vijlenerbossen. Na een goede anderhalf uur verlaten we het bos en komen we aan tussen de groene weiden. In de verte ligt voor ons de volgende top: de Eyserberg. We moeten echter nog flink wat dalen door en onderbreken onze tocht op het terras in Wahlwiller.   De stijging is goed te toen en ongemerkt staan we een uurtje na het vertrek uit Wahlwiller op de top van de Eyserberg. Wederom zonder uitzicht. Even verderop staan net van de route af wat picknickbanken, een fijne plek voor een pauze. Na de pauze dalen we af om direct al de Gulperberg in het zicht te krijgen. Dit is met 157 meter de laagste van de Seven Summits en doet me een beetje denken aan een hobbitheuvel.   De beklimming gaat veel over trappen en is dus relatief steil, maar voor je het weet ben je boven en heb je prachtige uitzichten. Omdat het inmiddels flink is gaan waaien besluiten we snel weer af te dalen, door een prachtige weide waar de wilde bloemen het landschap domineren. We hebben prachtige uitzichten op het Vijlenerbos aan de overkant van de vallei en het is bijna jammer als we weer beneden staan.   We moeten echter toch nog een flink stuk klimmen, we overnachten namelijk net buiten Eperheide op ruim 200 meter. De derde dag is voor mij altijd de zwaarste en het gaat dan ook langzamer dan verwacht. Na een leuke en vrij geleidelijke klim én de eerste regenbui (incl. regenboog) van de trek komen we boven aan. We overnachten op Camping Oostereng, een vrij massale camping waar de eigenaren zich ik vermoed vanwege corona niet laten zien. We zetten onze tentjes neer op het tentveld en worden gewaarschuwd dat er storm aan zit te komen. Scheerlijnen uitzetten en snel ergens schuilen voor de regen…

Voor mij is Drenthe een deel van Nederland waar ik maar weinig kom. Sterker nog, de laatste keer dat ik in Drenthe was (anders dan op doorreis naar mijn schoonvader die in Groningen woont) is inmiddels alweer jaren geleden, toen was ik in de Drents-Friese Wold. Ik ben daarom blij wanneer we met de OutdoorBloggers een uitnodiging ontvangen om een wandelestafette te houden. Met zijn zessen gaan we een week lang op pad in de mooiste gebieden van Zuidwest en Midden-Drenthe. In dit artikel neem ik je mee op pad in de buurt van Mantinge: het Mantingerveld en de Boswachterij Gees. Veel leesplezier!   “Drente is zo mooi, zo zeer pakt het me algeheel in en voldoet mij absoluut, dat ik, indien ik niet voor altijd hier kon zijn, ik liever ’t maar niet gezien had. Het is onbeschrijflijk schoon” Vincent van Gogh – 1883     Een overnachting in Westerbork Het gebied waar ik op pad ga is Midden-Drenthe. Het gebied ligt zoals de regio al aangeeft in het midden van Drenthe, op een plateau, een soort van omgekeerd soepbord zeg maar. De avond van aankomst ontmoet ik Wanda voor de overdacht van Schoapie, ons ‘stokje’ van deze week. We treffen elkaar bij Abdij de Westerburcht in het centrum van Westerbork. Ze vertelt hoe ze vandaag op pad was in de Drents-Friese Wold en we besluiten onze overdracht in de buitenlucht te doen. Het zonnetje schijnt inmiddels en aangezien ze voor morgen aanzienlijk slechter weer voorspellen, kan ik op die manier toch alvast wat van het mooie Drentse landschap ervaren. ‘s Avonds genieten we van een heerlijk diner op mijn ‘schaapskooi’ – de torenkamer van Abdij de Westerburcht. Nadat Wanda vertrokken is en ik een bad heb genomen (héérlijk!) is het tijd om te gaan slapen.     Op naar Mantinger Es Na een ontbijt vertrek ik per auto naar Mantinger Es, een Theeschenkerij en Bed & Breakfast in Mantinge. Hier ontmoet ik Willem, eigenaar van de B&B die momenteel verbouwd wordt. Hij is enkele jaren geleden vanuit het westland naar hier verhuisd op zoek naar rust, ruimte en natuur. Dat hebben zijn vrouw en hij hier gevonden: de B&B kijkt uit over een prachtig veld waar je zelfs soms zeearenden en slangenarenden kunt spotten. Willem is de maker van de wandelroute Mantinger Es, een 25 kilometer lange wandeling over onder meer het Mantingerveld en Boswachterij Gees. Daarnaast is hij IVN Natuurgids dus ik hoop in de paar kilometers die hij met me meewandelt meer te leren over de omgeving.     Op naar het Mantingerveld De weersvoorspelling voor vandaag ziet er heftig uit met storm en regen. Wanneer ik aan kom bij Mantinger Es merk ik er weinig van, behalve dat de schapenwolken snel lijken te bewegen in de lucht. Over de verharde weg verlaten we het dorp Mantinge. Dit dorp wordt al meer dan 700 jaar bewoond en heeft enkele prachtige boerderijen. Om bij het Mantingerzand te komen steken we eerst een landbouwgebied door. Willem vertelt me dat een groot deel de omgeving van Mantinge onderdeel uitmaakt van Natura-2000 gebied en dat er bijna doorgaand natuurherstelwerkzaamheden zijn. Onderweg zien we allerlei vogels en vertelt Willem me ondermeer dat we maar liefst zeven soorten spechten hebben in Nederland. Weet jij ze allemaal te noemen?     Het Mantingerveld op Eeuwenlang bestond dit deel van Drenthe uit heide, hoogveen en vennen. Door een intensieve ruilverkaveling in 1960 bleef er maar weinig van dit landschap over. Planten en dieren werden teruggedrongen in kleine natuurgebiedjes, zoals Mantingerzand en Lentsche Veen. Door de aankoop van het gebied door Natuurmonumenten is er weer volop plek voor de natuur om zich volop te ontwikkelen.   We lopen over smalle, heuvelachtige paadjes en door een prachtig bos met jeneverbesstruiken. Even verderop wijst Willem me de oudste den aan, de oudste boom van het Mantingerveld. Men vermoedt dat deze hier al sinds 1840 staat. Ook laat Willem me een kuil in het landschap zien waar vroeger turf afgestoken werd. Dan steken we een klaphek door en zijn we op een heideveld aangekomen. Her en der staat flink wat water en Willem vertelt me dat het hier in de zomer kurkdroog was. Het water maakt het landschap afwisselend en fotogeniek. Dit is ook het punt waar Willem afscheid van me neemt. Ik loop verder naar Nieuw-Balinge, hij keert terug naar huis.     Door weer en wind Ik steek het heideveld verder over en zie in de verte dat de eerste donkere luchten eraan komen. De weermannen reppen over hagel en zelfs een donderklap dus mijn doel is om tegen de tijd dat de bui boven me hangt ergens in Nieuw-Balinge te kunnen schuilen. Net als ik denk dat ik er ben, ga ik opnieuw een heideveldje op. Hier grazen geiten en ik volg een bochtig paadje over de heide.   Even later bereik ik de rand van Nieuw-Balinge en zie ik een bushalte. Die komt als geroepen want net wanneer ik mijn rugzak afdoe, barst de hagel in volle hevigheid los. Ik zit de bui uit en neem een kop thee om warm te blijven.   Een goede twintig minuten later is het droog en bind ik de rugzak weer op. Ik ga snel verder naar mijn volgende bestemming: Boswachterij Gees.     Rennen voor de bui De verbinding tussen Nieuw-Balinge en Boswachterij Gees is een asfaltweg. Wanneer ik achterom kijk zie ik de volgende bui alweer hangen. Ik besluit er flink de pas in te zetten en door te stappen zodat ik in ieder geval onder de bomen loop tijdens de volgende bui. Dat lukt en net op het moment dat ik het bos in stap, daalt de volgende bui op me neer. Gelukkig heb ik goede regenkleding en vind ik een omgevallen boom om even onder te schuilen. Zodra het hevigste deel voorbij ga, ga ik opnieuw op pad.     Wandelen in Boswachterij Gees Boswachterij Gees is een bijzonder afwisselend en bovenal stil natuurgebied aan de zuidkant van Midden-Drenthe. Willem had me al beloofd dat het prachtig zou zijn en daar is niets van gelogen. Alhoewel het zaterdag is, kom ik hier niemand tegen. Zelfs niet op het heideveld dat ik na het bos oversteek. Ik probeer de schaapskudde in het landschap te ontdekken maar vind ze niet. Ik omcirkel het heideveld bijna helemaal en blijf me ondertussen verbazen over de schoonheid van de vennen en de heide.   Na het heideveld wandel ik langs een groep grote grazers en lange enkele boerderijen in het bos. Ik zie wat fietsers, maar de wandelaars die ik tot nu toe ben tegen gekomen zijn op één hand te tellen. Inmiddels lijkt het, tussen de buien door, alsof ik in een sprookjesbos ben aangekomen. De bodem is bedekt met een flinke laag mos en tussen de nog kale bomen door kan ik eindeloos ver kijken of althans zo lijkt het.     Terug naar Mantinge Na een goede twee uur verlaat ik Boswachterij Gees en ben ik opnieuw in open landschap aangekomen. Het laatste deel van de wandelroute voert me terug naar Mantinge, maar ik maak eerst nog een omweg langs de noordkant van het dorp. Hiervoor moet ik eerst zo’n 2,3 kilometer over het fietspad lopen, waar ik geen enkele beschutting heb van bomen. De buien volgen elkaar nu snel op maar dat deert me niet. De schoonheid die ik tot nu toe heb mogen ervaren zijn het natte pak meer dan waard.   Ik passeer een kleine sloot, het begin van de beek ‘Het Oude Diep’ die 22 kilometer lang is. Daarna volgen diverse smalle paden rondom Mantinge en uiteindelijk zie ik zelfs een ooievaarsnest. De ooievaar lijkt onaangeroerd, maar zodra ze me ziet, vliegt ze uit. Een prachtig gezicht! Nog even doorstappen en ik ben terug bij de Mantinger Es, zo’n 23 kilometer verder. Ik heb her en der wat eigen paden gekozen, maar enorm genoten van deze wandeling, die te koop is op de site van Mantinger Es.   Na de wandeling rijd ik door naar Hoogeveen, waar ik schoapie overdraag aan Aniek, zij sluit onze wandelestafette af deze week.   Wandelen op het Mantingerveld en bij Boswachterij Gees Op het Mantingerveld zijn diverse rondwandelingen uitgezet door Natuurmonumenten:   Vanaf Stienkamp en Mantingerdijk: – rode wandelroute (4.5 km) – witte wandelroute (12 km) – mindervalidenpad (1,5 km vanaf Stienkamp)   Vanaf Dorpshuis Nieuw-Balinge: – gele wandelroute (4 km)   In Boswachterij Gees staan de wandelingen onder beheer van Staatsbosbeheer. Hier zijn de volgende wandelingen uitgezet: – Natteneuzenroute (3 km) – Hooilandenroute (3,5 km) – Bosbelevingsroute (2,5 km) – Bosheideroute (6 km) – Hogestoeproute (3 km) – Natuurlijk Gees beleefroute (7,5 km) – Laarzenpad (4 km)     Conclusie en disclaimer Ik heb een heerlijke wandeldag gehad in Midden-Drenthe en ontzettend genoten van het prachtige en gevarieerde landschap. Ik woon zelf op de Veluwe waar het in de weekenden altijd erg druk is, dus de stilte van de natuurgebieden waar ik doorheen wandelde voelde als een verademing. Ik kan daarom niet wachten om meer mooie gebieden in Drenthe te voet te verkennen.   Benieuwd naar wat de andere OutdoorBloggers gezien en beleefd hebben? Lees dan hier hun artikelen: Bregje bezocht het Reestdal Mirre ging op pad over het Dwingelderveld Carolien wandelde over het Holtingerveld Wanda ging op pad in Drents-Friese Wold Aniek verkende het Oude Diep   Deze wandelestafette is uitgevoerd in samenwerking met regio Zuidwest-Drenthe, Provincie Drenthe en het LEADER landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling.  

Een nieuw jaar betekent een nieuwe uitdaging! Oftewel afgelopen week ben ik samen met vriendin Rianne begonnen aan mijn wandeltocht over het Brabants Vennenpad, een streekpad van 258 kilometer lang. Het afgelopen jaar wandelden we enkele etappes van het Veluwe Zwerfpad samen. Toen we zo’n anderhalve maand geleden aan het wandelen waren bij de (toen overstroomde) Dommel kwamen we hier ook de geel/rode markeringen tegen. Diezelfde avond was het idee geboren om samen het hele Brabants Vennenpad te gaan lopen. We wachtten even tot het voorjaar zijn intrede had gedaan en begonnen afgelopen week aan onze wandeling. In deze blog een verslag van Brabants Vennenpad etappe 1 van Oisterwijk naar Boxtel.     Aankomst in Oisterwijk Het handige van wanneer je met twee personen wandelt, is dat je twee auto’s hebt en dus geen gedoe hebt met het bereiken van je begin- en eindpunt. Rianne en ik verzamelen bij het station van Boxtel, vanuit waar we naar Oisterwijk rijden, het startpunt van het Brabants Vennenpad. De originele route start vanaf Groot Speyk net buiten Oisterwijk, de aanlooproute vanaf het station slaan we over omdat door een dorp wandelen niet onze favoriete optie is. Daarnaast vinden we 22 kilometer voor vandaag ook wel prima qua afstand. De benen moeten nog wakker worden uit de winterslaap zo lijkt het.     Wandelen bij de Oisterwijkse Vennen en Bossen Eenmaal bij Groot Speyk aangekomen parkeren we de auto. Het bezoekerscentrum is helaas gesloten, dus beginnen we maar aan onze wandeling met het boekje dat ik besteld heb. Bij Groot Speyk is het relatief druk met gezinnen (ondanks dat het woensdagochtend is), sporters en wandelaars. Onze ervaring leert echter dat je de drukte meestal al snel achter je laat en ook nu is dit het geval. We verlaten Groot Speyk in oostelijke richting, maar de eerste verrassing dient zich al meteen aan: Boshuis Venkraai is geopend voor koek en zopie. We besluiten maar meteen wat lekkers erbij te nemen want het ziet er naar uit dat er op de rest van de route weinig is en daarnaast moeten we het begin van dit nieuwe avontuur natuurlijk wel goed inluiden. We zijn slechts een kilometer onderweg en met volle buiken gaan we verder.     De Oisterwijkse Vennen Het is een kraakheldere dag. Het eerste ven dat we bereiken is het Voorste Goorven. Het water staat stil en de weerkaatsing in het blauwe water is bijzonder strak. Vanaf hier zijn de meeste andere wandelaars afgehaakt en is het erg rustig op het pad. Her en der horen we een specht zijn holletje tikken en kwetteren de mussen er vrolijk op los. Er volgen wat zijarmen van het Voorste Goorven en niet veel later steken we de Oirschotsebaan over. Nog meer prachtige vennen volgen en uiteindelijk komen we bij de Scheibaan uit.     De Kampina Het lijkt wel alsof de Kampina de laatste tijd veelvuldig in het nieuws is. Ik was er nog niet eerder geweest dus had er aardig hoge verwachtingen van, gezien alle mooie foto’s die ik voorbij zag komen. We steken het kampeerterrein van Natuurvriendenhuis Morgenrood over en stappen de Kampina op. We bereiken de oevers van het Belvers Ven en omcirkelen deze grotendeels. We maken een lus door de Kampina, langs talloze kleinere vennen en vergezeld van prachtige panorama’s. De paden zijn overwegend breed en goed gemarkeerd. Na een korte pauze bij het Ganzenven stappen we de heide op. Hier volgt een lang stuk over een breed karrenspoor. De zon prikt aardig maar het is enorm genieten zo op een woensdag op de hei.     Landbouwenclave Balsvoort en de Beerze We laten de hei van de Kampina achter ons en vervolgen de route naar landbouwenclave Balsvoort, waar fundamenten van een oude boerderij zijn opengelegd. Iets verderop steken we voor het eerst het riviertje de Beerze over. Er zijn werkzaamheden op dit traject want, naar we begrepen hebben, wordt de loop van de rivier (deels) terug gelegd naar de oude staat. Overal staan afrasteringen en waarschuwingsborden, maar het pad kunnen we zonder problemen volgen.     Uitkijktoren Banisveld Het volgende hoogtepunt van de route is Uitkijktoren Banisveld die op een heuvel staat. We beklimmen hem en genieten van een prachtig uitzicht, onder meer over een heksenkring, waarvan de boom helaas is omgevallen. Middels een geïmproviseerde voetbrug en verderop de smalle en bewegende Beerzebrug steken we de Beerze nogmaals over. We bereiken een prachtig naaldbos (dat ruikt zo lekker!) en uiteindelijk zien we de contouren van Boxtel in de verte opdoemen. Na een flink stuk door het buitengebied van Boxtel zijn we op het industrieterrein aangekomen. Hier is het nog even doorlopen tot het station waar de auto staat. Het Brabants Vennenpad etappe 1 is hiermee ten einde gekomen.     Brabants Vennenpad vlog Net zoals bij het Veluwe Zwerfpad maak ik van elke etappe een korte wandelvlog. Benieuwd? Check hem hieronder! Vond je hem leuk? Geef hem dan een duimpje omhoog op Youtube! En abonneer je op mijn kanaal zodat je altijd als eerste op de hoogte bent van de nieuwste video’s die upload.     Conclusie van het Brabants Vennenpad etappe 1 Ik ben aangenaam verrast door de schoonheid van de Oisterwijkse Vennen en Bossen en de Kampina en kan dan ook niet wachten om hier in de toekomst vaker te gaan wandelen. Vooral het eerste deel van de route was erg mooi, eenmaal voorbij de uitkijktoren werd het wat minder qua pad en ook qua drukte. Ik kijk nu al uit naar het vervolg van de route. De GPX kun je hier downloaden.   Beginpunt: Groot Speyk, Oisterwijk Eindpunt: NS Station Boxtel Afstand: 22 km Horeca onderweg: Boshuis Venkraai na 1 kilometer   Wil je ook het Brabants Vennenpad gaan wandelen? Bestel dan hier het boekje. Ik krijg regelmatig de vraag van wandelaars of wandelen zonder boekje kan en mijn antwoord is dan steevast dat ik dat niet doe omdat ik met de aanschaf van het boekje het onderhoud van de route steun. Ga je deze route zelf wandelen? Houd 1.5 meter afstand, maak indien mogelijk geen gebruik van het openbaar vervoer en vermijd wandelen op drukke momenten!   Hopelijk hebben jullie genoten van het verslag van deze eerste etappen en de bijbehorende vlog. Mocht je nog vragen hebben, laat het me dan gerust weten! In dit artikel staan affiliate links. Indien je via een dergelijke link een aankoop doet ontvangen wij mogelijk en zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie.  

Wandelvakantie Duitsland: tips voor de leukste bestemmingen en wandelpaden Welkom bij mijn uitgebreide artikel voor je wandelvakantie Duitsland. Ik ga je de komende paar duizend woorden alles vertellen over de mooiste wandelbestemmingen bij onze oosterburen. Denk hierbij onder meer aan de Eifel, de Harz en het Zwarte Woud, maar ook aan onbekendere bestemmingen als het Saarland en het Kellerwald. Ik wens je veel leesplezier of ohnee, Viel Spass!   Owww en mocht je het je afvragen: alle genoemde plekken zijn door mijzelf bezocht gedurende de afgelopen acht jaar en de meeste trails adviseer ik dan ook uit eigen ervaring, een enkele uitzondering daar gelaten.     Wandelen in Duitsland: waar moet je zijn? Duitsland is een bijzondere wandelbestemming. Je vindt er namelijk echt overal goed gemarkeerde wandelpaden en het lijkt wel of wandelen volkssport nummer één is op dit moment. Ook onder Duitse jongeren wordt wandelen steeds populairder. De Volkskrant publiceerde afgelopen najaar dit artikel over #wanderlust onder de Duitse jongeren. Mocht je al vaker op We12travel zijn geweest, dan weet je inmiddels dat ik een heuse wandelfan én gek op Duitsland ben. Ik kom er al jaren met ontzettend veel plezier en of het nu voor een weekendje of voor langer is, ik kom steevast met een glimlach op mijn gezicht weer thuis als ik op wandelvakantie in Duitsland ben geweest.   Zoals gezegd kun je in Duitsland overal prima wandelen. Er zijn talloze (en dan bedoel ik letterlijk talloze) lange afstwandswandelingen en vanuit elke dorp zijn er vaak ook nog diverse rondwandelingen. Omdat het onmogelijk is om alle plekken om te wandelen in Duitsland te bespreken heb ik hieronder een uitgebreid overzicht gemaakt van 12 wandelbestemmingen die de moeite waard zijn. Inclusief tips voor routes, overnachtingsplekken en andere handige dingen om te weten.     Wandelvakantie Eifel De Eifel is één van de populairste gebieden in Duitsland om te wandelen onder Nederlanders. En dat is niet zo gek want je vindt er bijzondere landschappen afgewisseld met vakwerkstadjes, eeuwenoude burchten en fijne plekken om te overnachten. Wanneer je wilt gaan wandelen in de Eifel doe je er verstandig aan om van tevoren een gebied te kiezen, daar er meerdere interessante bestemmingen zijn binnen de Eifel.   De Eifel strekt zich globaal genomen uit tussen Aachen (Aken) in het noorden, de Belgisch-Duitse grens in het westen, Koblenz in het oosten en Trier in het zuiden. De deelstaten Nordrhein-Westfalen en Rheinland-Pfalz maken deel uit van de Eifel. Het hoogste punt van de Eifel is de Hohe Acht, deze top meet 747 meter en ligt in Rheinland Pfalz. Mijn artikel over de beklimming van de Hohe Acht lees je hier.   Alleen in de Eifel kun je je al kilometers lang vermaken met de mooiste wandelpaden. Het dichtstbijzijnde wandelgebied vind je in het Nationalpark Eifel in het noorden, verder zuidwaarts kun je bijvoorbeeld prima wandelen bij de Vulkaaneifel, in het Ahrtal en het gebied rondom Gerolstein. Ik vind het best lastig om een duidelijke verdeling te maken van mooiste plekken om te wandelen in de Eifel, maar ik heb hieronder mijn best gedaan om een goede selectie voor je te maken!     Wandelen in Nationalpark Eifel en bij de Rursee In het noorden van de Eifel vind je het Nationalpark Eifel, een prachtig natuurpark waar je zowel lange afstandwandelingen als korte wandelingen vindt. Onlangs verbleef ik een lang weekend in Landal Eifeler Tor en vanuit hier maakte ik diverse mooie wandelingen.   De eerste wandeling die ik maakte, was een deel van de 85 kilometer lange de Wildnis Trail. Ook bezocht ik het Klooster van Mariawald waar ik een rondwandeling deed. Een heerlijke omgeving niet al te ver van huis.   Overnachtingstip: huur een huisje bij Landal Eifeler Tor!     Wandelen in de Zuid-Eifel Zuidelijker vind je het gehucht Gerolstein, bekend van de Gerolsteiner Dolomieten. In de omgeving zijn sporen uit de vroegere steentijd gevonden wat het tot een bijzonder wandelgebied maakt. Je kunt hier bijvoorbeeld het Gerolsteiner Felsenpad lopen, een pittige tocht die je naar ver boven het dorp voert met fabelachtige uitzichten op de wijde omgeving.   Nog verder zuidwaarts vind je het Ahrtal met de Ahrsteig en de knusse dorpen Ahrweiler en Neuenahr. Ook loopt hier de Rotweinwanderweg, een leuke wandeltocht van twee dagen door de wijnvelden van dit gebied.   In het uiterste zuiden van de Eifel vind je de Hohe Acht, met 747 meter de hoogste piek van de Eifel. Je kunt deze berg uiteraard beklimmen voor een mooi uitzicht. Een prachtige wandeling is de Teufelsschlucht in de Eifel.   Check hier de beste overnachtingsopties voor Gerolstein     Vulkaaneifel In het zuidoosten van de Eifel vind je de bijzondere Vulkaaneifel, een gebied dat wordt gekenmerkt door diverse kratermeren (maaren) die zijn gevormd in de tijd dat vulkanen hier het landschap domineerden. Het gebied is ruim 400 miljoen jaar geleden ontstaan en de laatste vulkaanuitbarsting dateert van zo’n 10.000 jaar geleden. Van de maaren zijn de drie Dauner Maaren de bekendste. Er zijn talloze wandelmogelijkheden, van korte tochten rondom de meertjes tot lange dagwandelingen, Oppad.nl zette een aantal van de beste wandelmogelijkheden in de Vulkaneifel op een rijtje.   Overnachten doe je in trouwens in Landal Wirfttal bij Stadkyll.   Wandelen op de Eifelsteig Heb je tijd genoeg en wil je de Eifel graag van noord tot zuid doorkruisen? Kies dan voor een wandeling op de Eifelsteig. Deze 313 kilometer lange wandeltocht begint in Aken-Kornelimünster en eindigt in Trier. Ik liep onlangs etappe 1 van Kornelimünster naar Roetgen en hoop de rest van deze wandeltocht in de Eifel ook nog eens te mogen doen.     Wandelen in de Hunsrück en het Saarland De Hunsrück is een middelgebergte ten zuiden van de Eifel dat deel uit maakt van het Rijnlands leisteenplateau in de deelstaat Rheinland Pfalz. Verderop vind je het Saarland, samen bekend van de Saar-Hunsrücksteig, waarvan ik twee etappes liep. Ook vind je hier de beroemde Geierlay Hangbrug en de zogenaamde Traumschleifen, een verzameling van tientallen paradijselijke wandelingen door de regio met elk een eigen karakter. Ik bezocht de Saar-Hunsrück de afgelopen jaren meermaals en ben keer op keer weer enthousiast over deze bijzondere plek.   Check hieronder zeker ook even de vlog die ik maakte van mijn bezoek aan de Geierlay Hangbrug enkele maanden geleden waar toentertijd helemaal alleen was (ja, het kan dus!).   Leuk overnachten in het Saarland kan op veel plekken! Indien je bij de Geierlay brug wilt overnachten, kan ik je Pension Kolzer aanraden. Dit vriendelijke pension ligt op loopafstand van de brug. Iets verder weg in Kastellaun vind je Hotel Burgstadt, een fijn hotel vanuit waar je prachtige wandelingen kunt maken en die ook transfers voor je kunnen verzorgen! Een huisje in het Saarland boek je bij Landal Warsberg in het zuiden van het gebied.     Wandelen bij de Moezel De Moezel is natuurlijk bekend vanwege de bootreizen die je er kunt maken, maar ik moet je eerlijk zeggen dat ik aangenaam verrast was door de wandelmogelijkheden die er zijn. Enkele jaren geleden probeerde ik hier wat trajecten van de Moselsteig uit en daarnaast ook de toffe Calmont Klettersteig, een spannende wandeling op de steilste wijnhelling van Europa. Geloof me als ik zeg dat de Moezelregio echt niet alleen voor oude mensen is, maar dat er ook voor avontuurlijke wandelaars genoeg te zien en te beleven valt. De Moezel ligt net ten oosten van de Eifel en de belangrijkste toeristische plek hier is Cochem.   Overnachten kun je lekker authentiek bij Hotel St. Georg in Ediger Eller. Op zoek naar een huisje? Kies dan voor een verblijf in Landal Mont Royal.   Meer over wandelen in de Moezel en de Moselsteig lees je hier     Wandelen op de Rheinsteig Nog iets verder naar het oosten, net ten zuiden van Koblenz, vind je de Rheinsteig. Deze wandeltocht voert je langs de oevers van de Rijn, onder meer langs talloze kastelen en de bekende Lorelei. De totale lengte van de Rheinsteig is 320 kilometer, ik probeerde een deel van zo’n 50 kilometer uit, van Kamp Bornhofen naar Kaub. In dit gebied vind je een treinspoor, waardoor je je handig van plek naar plek kunt verplaatsen en deze wandelingen ook vanuit een standplaats kunt maken, zonder dat je je bagage mee hoeft te dragen.   Hoteltip: Hotel Christian in St. Goarshausen     Wandelen in het Westerwald Een ander wat onbekender wandelgebied in Duitsland is het Westerwald, dat je vindt pal oostwaarts van Bonn. Het Westerwald is een laagebergte in Rheinland Pfalz en herbergt talloze uitzichtpunten, schluchten maar vooral heel veel bos. Perfect om tijdens de herfstperiode te doen dus! Ik liep anderhalf jaar geleden een aantal secties van de Westerwaldsteig en genoot intens van de rust in dit gebied. Mocht je andere Nederlanders willen ontlopen en op zoek zijn naar een niet toeristische plek om te wandelen in Duitsland, dan is het Westerwald een absolute aanrader!   Overnachtingstip: Hotel Friedrich in Hachenburg – eigenaar Thomas regelt graag transfers voor je!     Wandelen in het Sauerland Alhoewel je het Sauerland wellicht alleen kent van de wintersport, kun je er het hele jaar door ook prachtig wandelen. Niet alleen vanuit toeristische dorpen als Winterberg en Willingen, maar ook vanuit kleine gehuchten die zich hier bevinden. Met regelmaat kies ik zelf juist voor kleine plekken, om vervolgens op de paden rondom het dorp bijna niemand tegen te komen. Het afgelopen jaar bezocht ik het gebied rondom de Langenberg, de hoogste berg van het Sauerland. De keren daarvoor liep ik delen van de Rothaarsteig.   Op zoek naar een leuje overnachting in het Sauerland? Denk dan eens aan een hotel in Winterberg of Willingen. Landal Winterberg is ook een prima alternatief indien je graag zelf wilt koken (en dus kosten wilt besparen) maar je kunt hier alleen voor een weekend of een midweek boeken. SNP Reizen biedt een volledig verzorgde reis naar het Rothaargebirge aan.     Het Kellerwald Nog een tip voor wanneer je op zoek bent naar een onbekend wandelgebied in Duitsland: het Kellerwald. Dit bosgebied vind je weer ten oosten van het Sauerland en is voor veel Nederlanders net te ver voor een weekendje weg. Ik nam de moeite echter enkele keren om hier heen te rijden om delen van de Kellerwaldsteig te lopen en dagwandelingen te doen bij de Edersee. Zoals de naam al doet vermoeden bestaat het grootste deel van het gebied uit bos, daarom is het hier vooral in het najaar echt prachtig!     Wandelen in het Teuroburgerwoud Net ten oosten van Enschede en dus vlak over de grens vind je het Teutoburgerwoud, een prima plek om een paar dagen te wandelen als weekendje weg. Het bekendste wandelpad dat je hier vindt is de Hermannshöhen, waar je secties van kunt lopen tijdens je bezoek aan het Teutoburgerwoud. Bij de Dörenther Klippen kun je bijvoorbeeld beginnen en naar het vakwerkstadje Tecklenburg lopen. De Externsteine zijn trouwens ook enorm de moeite van een bezoek waard, meer hierover lees je in het blog van Jacomijn.   SNP Natuurreizen biedt een complete 3-daagse wandelreis in het Teutoburgerwoud aan.     Wandelvakantie in de Harz Een gebied dat ik de afgelopen jaren meerdere keren bezocht is het Harzgebergte, een middelgebergte in het centrale deel van Duitsland. Net als het Kellerwald is dit net iets verder rijden van het Sauerland en de Eifel, waardoor je er minder toeristen treft op de wandelpaden dan in de grensgebieden. Je kunt in de Harz bijvoorbeeld de Brocken beklimmen, een deel van de Harxer Hexenstieg lopen of op pad gaan in de bossen rondom de Hexentanzplatz. Ook vind je in de Harz de langste hangbrug van Duitsland: de Titan RT. Ook voor de Harz geldt dat het in de herfst een prachtig gebied is!   Ik overnachtte in het idyllische Hotel Am Anger in het hart van Wernigerode – de perfecte uitvalsbasis voor je wandeltochten door de Harz.     Het Beierse Woud Vanaf hier maken we even een sprong naar het zuiden van Duitsland, namelijk naar het Beierse Woud. Dit bijzondere gebied in…

Paklijst wandelvakantie: wat gaat er mee in de rugzak? Welkom bij dit uitgebreide artikel over je paklijst voor een wandelvakantie. Nadat ik de afgelopen jaren zo’n 50 meerdaagse trektochten liep en daarnaast wekelijks op pad ben in Nederland, vond ik de tijd rijp om al mijn tips te delen voor je wandelvakantie paklijst. Een en ander is natuurlijk afhankelijk van de uiteindelijke bestemming, een wandelvakantie op La Palma vraagt natuurlijk om een andere paklijst dan je wandelvakantie in Duitsland of je trekking in Nepal. Ik heb daarom een onderverdeling gemaakt tussen een paklijst voor je dagwandeling, een paklijst voor een wandelvakantie in de bergen met dagtochten en een paklijst voor een trektocht.   Via de bovenstaande inhoudsopgave kun je makkelijk navigeren naar de paklijst die jij zoekt. Uiteraard geldt voor alle lijsten dat ze persoonlijk zijn en dat ik slechts advies uit breng op basis van mijn eigen ervaring. Mocht je nog suggesties hebben voor aanvullingen, laat dan zeker een bericht achter in de comments onder aan het artikel!     Paklijst dagwandeling Voor een dagwandeling over makkelijk terrein (denk bijvoorbeeld aan Nederland, Duitsland, Ardennen) volstaat een dagrugzak van zo’n 25 liter. Mijn suggesties voor dagrugzakken voor dames vind je hier. David is fan van de Osprey Skarab 30 voor zijn dagwandelingen. Zorg ten allen tijden dat de rugtas is voorzien van een regenhoes. Daarnaast gaat er bij mij standaard mee:   – Regenjas (ik heb de Fjällräven Abisko Eco Shell) en testte onlangs een regenjas van Decathlon – Optioneel: regenbroek – Camelbak of drinkfles (minimaal 1.5 liter water) – Eenvoudige EHBO set – iPhone – Powerbank – Snacks en lunch (bv. notenmix, banaan, gekookte eieren, brood) – Wandelkaart of routegids – Fluitje (bij veel Osprey tassen is deze al geïntegreerd) – Optioneel: zonnebrand en zonnebril – Optioneel: zitlap voor onderweg – Optioneel: thermoskan met heet water voor koffie of thee   Zoals je ziet is het vooral niet al te veel. Ik zie vaak mensen lopen met enorme rugzakken waarvan ik denk huh? Maar goed, misschien vinden ze het prettig om met een volle tas te lopen. Ik probeer mijn bagage altijd echter tot het minimum te beperken en niet meer mee te nemen dan nodig.     Paklijst wandelvakantie bergen Voor een berwandelvakantie gaat er tijdens dagwandelingen hetzelfde mee als het bovenstaande, alleen worden de optionele items nu standaard items, mede omdat het weer in de bergen natuurlijk ontzettend snel kan omslaan. Daarnaast neem ik meestal mijn wandelstokken mee en twee liter water omdat ik tijdens het bergwandelen een stuk meer vocht verlies dan wanneer ik gewoon vlak wandel.     Waar koop je al deze spullen voor je dagwandelingen? Gewoon online natuurlijk want je hoeft voor bovenstaande echt niet persoonlijk langs een outdoor winkel. Okee, misschien voor de regenjas, maar de rest kun je gewoon prima online bestellen. Mijn persoonlijke favoriet is Bever – dé specialist op het gebied van outdoor materiaal. Echter is outdoor gear niet goedkoop en kan ik me voorstellen dat het aanschaffen van alle bovenstaande items niet voor iedereen is weggelegd. Gelukkig is er ook Decathlon, een meer budget vriendelijke online outdoor winkel, waar je veel eigen merk producten voor een fijne prijs vindt.   Regelmatig krijg ik de vraag of Decathlon spullen goed genoeg zijn en ik vind het lastig om te antwoorden want ik kan natuurlijk niet in jouw portemonnee kijken. Echter doet ervaring me leren dat er drie zaken zijn waarop je niet moet besparen wanneer je gaat wandelen:   – Een goede regenjas – Fijne schoenen – Een goed zittende rugzak   Voor alle bovengenoemde items deed ik uitgebreide reviews en heb ik aanbevelingen voor je, click op de links om meer te lezen.   Decathlon heeft over het algemeen best redelijke spullen, maar ik merk wel dat het vaak snel kapot gaat, doorlekt of gewoon niet zo lang mee gaat. Daarnaast merk je gewoon dat het goedkoper materiaal is, onder andere aan de pasvorm, het gewicht, de afwerking en het comfort. Niks mis mee, maar je kunt een regenjas van Decathlon nu eenmaal niet vergelijken met een regenjas van bijvoorbeeld Fjällräven.   Tip: neem ook zeker even een kijkje op Bol.com omdat ze daar soms ook producten in de aanbieding hebben!     Paklijst trekking: wat moet er mee op meerdaagse trektocht Wanneer je op een meerdaagse trektocht gaat, wordt de lijst wat langer en de rugzak zwaarder. Qua rugzak neem ik zelf al jaren de Osprey Tempest 40 mee, deze is perfect voor een huttentrektocht of een meerdaagse wandeling waarbij je geen tent en matje hoeft te dragen. Neem je die wel mee, dan zou ik voor een iets grotere rugzak gaan, van bijvoorbeeld 50 liter.   Overigens kan je wel een tentje en matje meenemen met een 40 liter rugzak, maar dan wordt inpakken wel elke dag weer opnieuw een enorme uitdaging en moet je wellicht op andere zaken besparen. Een en ander hangt natuurlijk ook af van de lengte van je tocht en/of er eten te krijgen is onderweg. Een 3 daagse wandelvakantie waarbij je onderweg eten kunt kopen in winkels en/of hutten, vergt minder bagage dan een tocht waarbij je compleet zelfvoorzienend bent.   Ik heb de onderstaande lijst dan ook zo ruim mogelijk gemaakt. Je kunt waarschijnlijk voor jezelf bepalen wat je wel en/of niet nodig hebt van deze checklist voor je wandelvakantie.   – Regenjas + regenhoes – Kleding: sokken, ondergoed, thermo-shirt, t-shirt, fleece trui, winddichte broek – Muts, lichte handschoenen, buff (voor om je nek of als haarband), petje – Kookgerei: brander (ik heb zelf deze), gastankje, pannen, beker, titanium spork, aansteker, thermoskan – EHBO set – Waterfles of Camelbak – Voedsel (lees hier mijn artikel voor voedsel tijdens meerdaagse trektochten) – Toiletpapier en/of papieren zakdoekjes – Ziplocks voor afval – Waterdichte tassen om je kleding in op te bergen – Electronica: mobiele telefoon, oplader, powerbank, camera, GPS horloge, optioneel e-reader – Wandelkaart of routegids – Zonnebrand en zonnebril – Zitlap – Microvezel handdoek – Fluitje – Toiletspullen (tandpasta, tandenborstel, shampoo, lippenbalsem etc.) – Hoofdlampje – Waterfilter of zuiveringstabletten – Lichtgewicht verrekijker – Solar Charger van Xtorm   En indien je gaat kamperen of in hutten gaat slapen het volgende: – Tentje (wij hebben de Nordisk Oppland en wanneer ik alleen hike de Eureka Kamao, helaas wordt deze niet meer gemaakt) – Matje (ik kan je deze downmat van Exped aanraden) – Een slaapzak, afhankelijk van je bestemming met dons of niet – Een zijden lakenzak voor extra comfort   Bedenk daarnaast ook: wat zijn extraatjes die je trektocht wat makkelijker of juist fijner kunnen maken? Zo nemen David en ik steevast als bonus onze percolator mee om elke ochtend verse koffie te zetten. Je kunt natuurlijk ook kiezen voor oploskoffie van Nescafé, maar soms moet je jezelf een extraatje toestaan. In ons geval is dat dus de percolator en onze ereaders.   Medeblogger Wanda van Wanda Wandelt is trouwens fan van de Plastuit voor vrouwen. Je leest haar review hier!     Investeren in goed materiaal voor tijdens je trektochten Hoe veel moet ik investeren in een trektocht? Heb ik echt alles nodig? Dat zijn vragen die ik regelmatig te horen krijg van lezers. Laat ik voorop stellen dat goed materiaal onmisbaar is tijdens je trektocht en dat ik zeker niet zou bezuinigen op de aanschaf van goede spullen, vooral wanneer je portemonnee het toelaat. Voor een comfortabele trektocht raad ik je aan minimaal te investeren in goede regenkleding, een waterdichte tent, warme slaapzak, comfortabel matje en goede schoenen. Deze dragen stuk voor stuk bij aan het welslagen van je tocht.   Zaken als kleding, electronica en kookgerei zijn van mindere mate belangrijk en kun je bijvoorbeeld prima bij een winkel als Decathlon kopen. Let wel op bij de branders van CampingGaz, deze kunnen alleen CampingGaz tankjes aan en die vind je lang niet overal. Beter is dus om bijvoorbeeld een brandertje van Primus of MSR te kopen, deze hebben aansluiting waarop alle merken gastankjes passen (behalve dus CampingGaz).   Bedenk je daarnaast ook dat outdoorspullen vaak lang mee gaan, wanneer je ze zorgvuldig gebruikt. Zo gaan mijn wandelschoenen minimaal vijf jaar mee, heb ik mijn regenjas al zo’n drie jaar en mijn rugzak ook. Omdat ik bovengemiddeld vaak op trektocht ga is er af en toe iets aan vervanging toe, maar veel materialen die je bijvoorbeeld bij Bever koopt, gaan jarenlang mee.     Conclusie en disclaimer De bovenstaande paklijst voor wandelen is volledig persoonlijk en afhankelijk van het doel van je trektocht. Je kunt hem echter zeker als leidraad gebruiken voor het inpakken van je rugzak. Het lijkt misschien veel en een lange lijst, maar naarmate je vaker op pad gaat, ga je merken dat het inpakken en verzamelen van spullen je steeds minder tijd kost.   Hopelijk vond je dit overzicht met benodigdheden voor je wandelvakantie nuttig. Mocht je nog vragen hebben, stel ze dan gerust. Dit artikel bevat affiliate links. Indien je via één van deze links een aankoop doet, ontvang ik zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie.

Welkom bij dit uitgebreide artikel met de mooiste meerdaagse trektochten ter wereld! De titel van dit artikel is natuurlijk een beetje misleidend want ik ben niet overal geweest en heb dus niet genoeg ervaring om écht alle mooiste wandelroutes ter wereld te delen. Gelukkig heb ik wel enorm veel gewandeld op héél veel plekken ter wereld en kan ik je dus wel een uitgebreid overzicht geven van mooie meerdaagse wandeltrektochten. De meeste liep ik volledig, van sommige meerdaagse wandelingen liep ik een deel. Dit heb ik dan specifiek erbij geschreven. Indien dit niet vermeld wordt, liep ik de complete trail. Ik wens je veel inspiratie- en leesplezier toe bij het lezen van dit blog!   Opm: Dit artikel verscheen voor het eerst in 2014 en werd volledig geupdate en herschreven in juli 2019   Lees ook: paklijst voor je wandelvakantie – wat moet er mee in de rugzak?     Trektochten Europa: de mooiste meerdaagse wandeltochten in Europa De meeste trektochten liep ik in Nederland en in Europa. Toen ik in 2004 begon met hiken, had ik nooit bedacht dat er zo ongelofelijk veel gave hikes in Europa zouden zijn. Alhoewel ik in Nederland talloze tochten heb gedaan, heb ik ze niet allemaal genoemd, maar slechts twee van mijn favorieten. De lijst zou anders eindeloos worden … Bij deze dan ook mijn mooiste trektochten in Europa!   Pieterpad, Nederland De mooiste lange afstandswandeling van Nederland is toch wel de wandelklassieker Het Pieterpad. Ik heb er maar liefst 5 jaar over gedaan want ik liep hem in delen, maar ik vond het lopen van het Pieterpad echt een toffe kennismaking met mijn eigen land. Mocht je denken dat je Nederland kent, dan raad ik je aan deze tocht (of een deel ervan) eens te lopen: je komt vast en zeker plekken tegen waar je nog nooit van gehoord hebt. Mijn favoriete delen waren Noord-Limburg, de Sallandse Heuvelrug en Drenthe. Ik liep het grootste deel met de tent op de rug, echter is het lopen van het Pieterpad ook zeer goed mogelijk van hotel naar hotel, of bed & breakfast naar bed & breakfast bijvoorbeeld. Dit regel je simpel zelf via Booking.com.   Duur: ca. 26 dagen (afhankelijk van het aantal km per dag) Lengte: 492 km Zwaarte: eenvoudig Vertrek: je kunt overal beginnen met lopen Bevoorrading: in bijna elk dorp dat je tegen komt     Het Krijtlandpad Mijn andere favoriete trektocht in Nederland is het Krijtlandpad in Zuid-Limburg. Deze 90 kilometer lange trektocht liep ik in twee weekenden en ik vond het een heerlijke tocht om te oefenen voor het serieuzere werk in alpien terrein. De glooiende landschappen, mergellandplateau en de gezellige Limburgse dorpen maakten het echt een perfecte trektocht in eigen land.   Duur: ca. 6 dagen Lengte: 90 km Zwaarte: eenvoudig Vertrek: Maastricht of Vaals Bevoorrading: in Maastricht, Vaals, Eupen en Gulpen   Meer lezen: – De mooiste wandelingen in Zuid-Limburg vanuit Vaals en omgeving   Lee Trail, Luxemburg De Lee Trail in Luxemburg is een toffe 3 daagse wandeltocht die de kuiten flink laat branden en zeker niet geschikt is voor watjes. Ik liep hem onlangs met volle bepakking en dat was aardig zwaar kan ik je zeggen. De route loopt van Ettelbrück naar Kautenbach en een trein verbindt het begin met het einde. Onderweg kun je kamperen of slapen in hotels en de hoogteverschillen per dag variëren tussen de 500 en 800 meter. Eén van de mooiste uitzichten heb je vanaf de Gringlee (473 m.) diep het dal in, aan het einde van dag 1 net voor de afdaling. Alhoewel de trail niet heel technisch is, zitten er her en der steile stukken in die de nodige inspanning en aandacht vergen.   Duur: 3 dagen Lengte: 53 km Zwaarte: middel Vertrek: Ettelbrück of Kautenbach Bevoorrading: alleen in Ettelbrück     Müllerthal Trail, Luxemburg Een bekendere meerdaagse wandeltrektocht in Luxemburg is de Mullerthal Trail. Deze trail is wat mij betreft één van de mooiste trails in Europa en biedt de nodige uitdaging voor zowel de beginnende als meer gevorderde wandelaars. Hij bestaat uit 6 etappes in 3 lussen die allen tussen de 15 en 25 kilometer zijn. Het Mullerthal wordt ook wel het Zwitserland van Luxemburg genoemd (of Klein Zwitserland) en bestaat uit bizarre rotsformaties, klaterende beken en diepe wouden.   Tip: bestel je wandelgidsje vooraf hier   Duur: 6 dagen Lengte: 112 km Zwaarte: middel Vertrek: Vanuit Echternach, Mullerthal of Larochette Bevoorrading: in Echternach of Larochette   Meer lezen: – Ronde 1 van de Mullerthal Trail in Luxemburg – Wandelen op de Mullerthal Trail (wandelwoensdag)     Berliner Höhenweg, Oostenrijk WOW! Dat was het eerste gevoel bij dag 1 van de Berliner Höhenweg. Ik steeg gestaag naar de eerste overnachtingsplek en bevond me na zo’n 4 uur lopen al tussen toppen van de Zillertaler Alpen. Vanaf hier is het puur genieten, je loop van hut naar hut over oude schapenpaadjes. De afgronden zijn diep en plaats voor hoogtevrees is er niet. Maar wat is het mooi! Gletsjers, rotsige pieken en fijne almen waar je kunt uitrusten: een alpentocht zoals een alpentocht hoort te zijn en wat mij betreft de mooiste trektocht in Oostenrijk!   Duur: tussen de 2-7 dagen Lengte: 70 km Zwaarte: pittig Vertrek: vanuit Finkenberg (nabij Mayrhofen) Bevoorrading: maaltijden zijn in de berghutten te koop of kun je bijboeken bij de overnachting   Lees ook: onze wandeltips voor Oostenrijk   De Berliner Höhenweg begint in Mayrhofen, regel je vakantie bijvoorbeeld via AlpenReizen     Alpe Adria Trail – Oostenrijk, Slovenië en Italië Volgens National Geographic is de Alpe Adria Trail één van de mooiste lange afstandswandelingen van Europa. Deze 750 kilometer lange trektocht is een pareltje onder de trekkings in Europa en nog relatief onbekend, waardoor je niet veel wandelaars tegen komt. De trail begint aan de voet van de Grossglockner (Alpe) en eindigt aan de Adriatische Zee (Adria) en voert je door Karinthië in Oostenrijk, Italië en Slovenië. Ik liep drie secties in Oostenrijk en één sectie in Slovenië. Handig om te weten dat je van hotel naar hotel kunt lopen, er zijn slechts enkele berghutten onderweg.   Tip: boek je reis vooraf bij AlpenReizen – ze maken graag een offerte op maat voor je!   Duur: 43 dagen Lengte: 750 km Zwaarte: middel Vertrek: Kaiser-Franz-Josefs-Höhe, Karinthië   Meer lezen? Check dan deze pagina met al mijn Alpe Adria Trail blogs     De Rothaarsteig, Duitsland Door naar de Oosterburen, waar het stikt van de meerdaagse trektochten. Ik liep er talloze (meestal een deel ervan want ze zijn vaak honderden kilometers) en één van mijn favorieten is toch wel de Rothaarsteig. Deze ligt op slechts enkele uren rijden van Nederland in het Rothaargebirge, waar het Sauerland onderdeel van uit maakt. Ik heb in het verleden ongeveer tweederde van de trail gelopen, de rest hoop ik in de toekomst alsnog te doen. De trail combineert drukke plekken als Willingen maar ook rustige dorpjes die nagenoeg uitgestorven zijn.   Tip: SNP Reizen biedt een 4-daagse wandelreis op de Rothaarsteig aan   Duur: ca. 12 dagen Lengte: 155 km Zwaarte: middel Vertrek: Brilon Bevoorrading: in de grotere plaatsen onderweg mogelijk     Albsteig Schwarzwald, Duitsland Heel recent (mei 2019) liep ik tweederde van de Albsteig Schwarzwald in het Zwarte Woud. Wat een bijzondere hike is dit zeg! Deze middelzware wandeltocht leidt je door de heuvels van het zuid Duitse landschap langs watervallen, over smalle bergpaadjes en kristalheldere meren. In het voorjaar maak je nog kans op sneeuw bij Feldberg, dé wintersportplaats van Zuid-Duitsland.   Duur: 7 dagen Lengte: 83 km Zwaarte: middel Vertrek: Albbruck Bevoorrading: onderweg in o.a. Görwihl en St. Blasien   Meer lezen: – Wandelen over de Albsteig Schwarzwald in Duitsland – De mooiste meerdaagse wandeltochten in Duitsland     Laugavegur, IJsland Tijd om naar de wat noordelijker bestemmingen te gaan, mijn favoriete plekken ter wereld. Op slechts 3 uur vliegen vanuit Nederland vind je een ongekende wildernis in het gebied dat ook wel “land van vuur en ijs” wordt genoemd. Ik heb het dan natuurlijk over IJsland, ongetwijfeld bekend vanwege de recente vulkaanuitbarstingen. In het zuidelijke binnenland van IJsland bevindt zich de Laugavegur: een prachtige 3- tot 4-daagse wandeltrektocht. De trekking begint bij de ryolietbergen van Landmannalaugar en voert je over hoge toppen en diepe dalen naar het groene Thórsmörk, met uitzicht op de beroemde Eyjafjallajökull vulkaan. Onderweg kom je onder meer hete bronnen, gletsjers en woest kolkende rivieren tegen. Ik denk dat, ondanks dat ik deze tocht al zo’n 10 jaar geleden liep, dit nog steeds de mooiste trektocht in Europa is die ik ooit liep.   Tip: SNP Reizen verzorgt de complete reis graag voor je!   Duur: 3-4 dagen Lengte: 55 km Zwaarte: medium, bij slecht weer pittig Vertrek: vanaf Landmannalaugar, bereikbaar per bus vanuit Reykjavik Bevoorrading: alleen in Landmannalaugar of Thórsmörk   Meer lezen: – Laugavegur trektocht report – Solo hiken in Landmannalaugar     Kungsleden, Zweden Afgelopen zomer liep ik samen met mijn vriend David een deel van de Kungsleden in Zweden. Deze legendarische trektocht in Zweden is 425 kilometer lang en voert je door Lapland, van Abisko Nationaal Park in het noorden tot Hemavan in het zuiden. Het bovenste deel is het best bereikbaar en daarom ook het drukste. Wij liepen daarom vanuit het zuiden twee verschillende secties: Hemavan – Ammarnäs (tip: laat je droppen per helicopter!) en Kvikjokk – Saltoluokta. Op deze laatste etappe moet je ook een aantal meren oversteken, dit kan eventueel per roeiboot. Het leuke aan de Kungsleden is dat je overal mag kamperen, dit zorgt voor overnachten op bijzonder fraaie locaties. Ik kan niet wachten tot we de rest van deze hike ook ooit gaan lopen!   Duur: ca. 30 dagen Lengte: 425 km Zwaarte: middel tot middelzwaar Vertrek: Abisko (noord) of Hemavan (zuid), eventueel halverwege in Kvikkjokk of Saltoluokta   Lees meer in ons uitgebreide reisverslag van het traject Ammarnäs – Hemavan en het verslag van Kvikkjokk – Saltoluokta.   Check ook ons filmpje van het traject Ammarnäs – Hemavan:     Aurlandsdalen, Noorwegen In Noorwegen barst het van de trektochten. Deze zomer lopen we er eentje (ik laat je dus later weten hoe ie was) zonder naam uit het boekje van Jolanda Linschooten, maar een trektocht in Noorwegen die ik eerder al deels liep, was de Aurlandsdalen. Deze tweedaagse trektocht voert je door de Grand Canyon van Noorwegen en is eens iets anders dan de fjordwandelingen die meestal genoemd worden wanneer je het over wandelen in Noorwegen hebt. Omdat ik vroeg in het seizoen reisde, liep ik alleen dag twee van deze trail, van Østerbø naar Vassbygdi   Duur: 2 dagen Lengte: 40 km Zwaarte: middel Vertrek: Geiteryggen Bevoorrading: geen     Glen Affric, Schotland Een onbekende en niet al te zware tweedaagse trektocht die je in Schotland kunt maken, is dit naar Glen Affric Youth Hostel. Deze herberg ligt op minimaal vier uur lopen van de bewoonde wereld en is een prima uitvalsbasis voor een tocht door één van de mooiste glens van Schotland. Deze tweedaagse wandeling maakt deel uit van The Affric Kintail Way en de Great Glen Way. Boek je overnachting sowieso van tevoren, het hostel is steevast volgeboekt. Er zijn verschillende aanlooproutes, ik parkeerde in Morvich en liep vanaf hier op- en neer naar het hostel.   Duur: 2 dagen Lengte: 30 km Zwaarte: middel Vertrek: Morvich Bevoorrading: beperkt in het hostel     Mooiste trektochten in Azië Eerlijk is eerlijk, ik ben geen enorme Azië fan. Althans, het staat niet op mijn nummer 1 lijstje van must-sees. Behalve Nepal, want Nepal is echt een geweldige plek voor het maken van een trektocht. Ik reisde de afgelopen jaren zes keer naar Azië en maakte vijf keer een trektocht, waarvan ik er drie deel in dit artikel. Hier komen ze:   Mount Rinjani, Indonesië Mount Rinjani is een actieve vulkaan op Lombok die je onder begeleiding van een gids kunt beklimmen. Vanwege de aardbeving in 2018 is de trek momenteel deels gesloten, maar onlangs is de summit tour weer open gegaan en de route naar de top…

Voedsel tijdens meerdaagse trektochten: onze tips en tricks! Eén van de belangrijkste onderdelen van een meerdaagse trektocht is je eten. Op sommige plekken ter wereld kun je onderweg eten krijgen, denk hier bijvoorbeeld aan de berghutten in Oostenrijk of de Refugio’s in Patagonië. Alhoewel ik het als een luxe ervaar wanneer ik tijdens de tocht niet mijn eigen maaltijden hoef klaar te maken, vind ik het altijd wel leuk om een beetje te experimenteren met eten op een trektocht. Op plekken als IJsland en Nieuw-Zeeland, draag je alles mee op je rug en dus is experimenteren met backpack eten een must. De meeste ideale trekking maaltijden zijn lichtgewicht, voedzaam en smaakvol.   Feit is dat je zonder eten die berg niet op komt. Je lichaam heeft brandstof nodig en tenzij je als een ware Bear Grylls op zoek wilt gaan naar eten in de natuur, moet je vaak je eigen eten mee dragen. Alhoewel ik iemand ben die graag en veel eet, kan ik op trektochten prima doseren. Elk grammetje telt immers, vooral als je omhoog loopt. Na jaren experimenteren met allerlei hoeveelheden en ingrediënten, kom ik toch eigenlijk altijd op nagenoeg hetzelfde voer uit tijdens een tocht. Veel koolhydraten, noten en calorieën.   Je zult merken dat je, wanneer je de outdoor-winkel bezoekt, je echt flink in de buidel moet tasten voor trekking eten. Gelukkig leert jarenlange ervaring dat je ook prima af kunt met goedkope(re) varianten die soms minstens zo lekker én voedzaam zijn. Bij deze mijn tips & tricks voor voedsel tijdens meerdaagse trektochten.     Kies je hoeveelheid Wanneer ik een trektocht maak, ben ik redelijk streng met de hoeveelheid eten die ik meeneem. Voor elke dag gaat er een afgemeten hoeveelheid voedsel mee en eigenlijk altijd nog voor één dag extra voedsel, puur voor noodgevallen. Tenzij het een korte tocht is van maximaal twee dagen, dan acht ik dit niet noodzakelijk. Jarenlange ervaring leert dat de hoeveelheid die ik hieronder noem, voldoende is om de dag door te komen. Door elke paar uur wat te eten blijft de motor lopen en krijg je nauwelijks te maken met die zo gevreesde hongerklop. Globaal ziet ons dagmenu er als volgt uit:   Ontbijt op je trektocht Vergeet dure zakjes power-ontbijt uit de outdoor winkel en maak je eigen power-ontbijt! Je ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag en dien je dus vol te stoppen met voedingsstoffen. Mijn favoriet is een eigengemaakt warm ontbijt. Nodig voor 2 personen:   – 75 gram Brinta – 1 zakje Elk melkpoeder – 500 ml water – 50 gram rozijnen/notenmix – optioneel: gedroogd fruit, gojibessen, chiazaadjes, lijnzaad     Tussendoortjes tijdens je trektocht Meestal heb ik twee uur na het ontbijt alweer honger. Zoals ik vorig jaar al eens schreef, moet ik regelmatig eten en heb ik bijna altijd trek. Ik heb meestal twee momenten voor tussendoortjes – eentje waarbij ik een chocoladereep of müeslireep eet en een waarbij ik een lading zelfgemaakte trailmix eet. Deze trailmix maak ik van tevoren en bestaat uit noten, rozijnen en M&M’s. Ik maak per dag meestal een zakje van zo’n 100 gram – daar heb ik meestal meer dan genoeg aan. Wat over is, gebruik ik de volgende ochtend weer voor het ontbijt.   Tip: de repen van Clif Bar Alpine Muesli zijn ontzettend voedzaam! Je kunt deze ook prima gebruiken als ontbijt of eventueel als lunch. Een ander lekker alternatief zijn de Globetrotter Fruitkeks – één pakje is goed voor twee personen als tussendoortje.   Lunchen tijdens je trektocht Voor de eerste dag neem ik meestal vers brood mee, met kaas of pindakaas. Soms ook krentenbollen, afhankelijk van de bestemming waar ik ben. Omdat je dat echter niet lang goed houdt, neem ik voor de rest van de dagen Trek ‘n Eat Trekking Biscuits mee van de Bever. Dit zijn harde biscuits, verpakt per 12 in een zakje. Koop er een aantal kleine jams bij van De Ruijter (te koop in de supermarkt) en je hebt een prima lunch, inclusief koolhydraten en suikers. Deze Trekking Biscuits zijn wat mij betreft het belangrijkste voedsel tijdens meerdaagse trektochten omdat je ze zowel voor ontbijt, lunch en diner kunt gebruiken.   Avondeten op je meerdaagse trektocht Eerlijk is eerlijk, ik probeer altijd driegangen te eten tijdens meerdaagse trektochten. Meestal heb ik namelijk ontzettende honger en ik werk zonder moeite een flinke lading voedsel weg. Mijn voorgerecht is normaal gesproken een Cup a Soup met tomaat (ik neem meestal 1 of 2 tomaten mee om toch nog wat vitaminen binnen te krijgen), mijn hoofdgerecht een pasta uit een zakje. Soms is dit een zakje van Adventure Food, soms is dit een pasta uit een zakje van de supermarkt. Vooral in Nieuw-Zeeland hebben ze ontzettend veel verschillende pasta’s in een zakje.   Het voordeel van een zakje van Adventure Food is dat het voedzaam is. Daarnaast is het makkelijk klaar te maken én heel erg lichtgewicht. De zakjes van de supermarkt (bv Knorr) zijn niet speciaal voor trekkings en dus zwaarder en kosten meer tijd en moeite om klaar te maken.   Als toetje trakteer ik mezelf meestal op een stukje chocolade. Meestal neem ik één tablet melkchocolade met nootjes mee en daar doe ik dan de hele trektocht mee. Een stukje chocolade bij de thee is voor mij echt een traktatie na een dag hard werken.   Trekking voedsel extra’s Eerlijk is eerlijk, ik neem meestal iets meer mee dan het bovenstaande, wanneer het gewicht dit toelaat uiteraard. Meestal zoals eerder genoemd een of twee tomaten, een appel, een banaan en een avocado. Je hebt hier nauwelijks afval van maar krijgt op deze manier toch elke dag wat verse voedingsstoffen binnen. Ook neem ik soms gekookte eieren mee evenals iets van een stukje kaas of brie. Maar alleen als ik het idee heb dat het zonder problemen in mijn rugzak past en het niet teveel afval geeft. Zo neem ik bijvoorbeeld geen blikvoer of glazen potjes mee.     Paklijst voedsel op meerdaagse trektochten Ik eindig dit artikel met een handige benodigdheden om al het bovenstaande klaar te maken. Doe er je voordeel mee!   – Brander -> ik gebruik zelf al jaren de Primus Mimer Stove Duo omdat deze op elk merk gastankje met ventiel gebruikt kan worden en dus wereldwijd te gebruiken is. Een klein gastankje van 230 ml is normaliter genoeg voor een trektocht van vijf dagen. Een goedkoper alternatief voor deze Primus is een brandertje van Campinggaz maar deze heeft een aansluiting die niet universeel is. Wanneer je van plan bent om alleen maar Campinggaz tankjes te gebruiken is dit geen probleem, maar die zijn lang niet overal verkrijgbaar. Let op: de Primus is op dit moment niet meer verkrijgbaar, de MSR Pocket Rocket 2 is een prima alternatief!   – Pannenset: ik heb deze pannenset bestaande uit een kleine pan (voor als ik alleen reis) en een grote pan (voor twee personen). Daarnaast neem ik, wanneer de ruimte het toelaat in mijn rugzak, een fluitketeltje mee.   – Een Titanium spork. Nadat ik in Nieuw-Zeeland ongeveer elke twee weken een nieuwe plastic spork moest kopen, besloot ik afgelopen zomer te investeren in een titanium variant die niet stuk te krijgen is. Trust me, beter voor jou én beter voor het milieu!   – Een RVS mok (of in ieder geval een lichtgewicht) voor je koffie, thee en soep. Ook een lichtgewicht bakje voor je ontbijt en avondeten en dus vooral géén bord!   Hier lees je mijn complete paklijst voor je wandelvakantie – incl. tips voor meerdaagse trektochten     Voor een wat beperkter budget Wanneer je een wat beperkter budget hebt dan de suggesties voor de bovenstaande artikelen, kijk dan ook eens op de website van Decathlon voor een serie betaalbare outdoor producten. Mocht je slechts eenmalig op trektocht gaan dan kun je hier prima mee uit de voeten. Indien je net als ik een serieuze hobby maakt van het lopen van meerdaagse trektochten, dan adviseer ik je voor een wat duurder merk te gaan daar uit ervaring blijkt dat deze langer mee gaan en beter inspelen op de functionaliteit.   Nieuw hier? Welkom! Mijn naam is Antonette en de afgelopen jaren maakte ik trektochten over de hele wereld. Van Nederland tot Nepal tot Alaska tot Nieuw-Zeeland en alles daar tussenin. Leuk dat je mijn site bezoekt, ik hoop dat je mijn tips voor outdoor voedsel nuttig vond. Meer lezen? Neem dan ook eens een kijkje op mijn pagina met wandeltips waar je nóg meer informatie vind of bekijk de product reviews van absolute must-haves voor outdoor fans.     Conclusie en disclaimer Dit artikel bevat affiliate links. Wanneer je via één van deze links een aankoop doet ontvang ik een bescheiden commissie, uiteraard zonder extra kosten voor jou.  

De beste dagrugzak voor dames – alle opties op een rij Wanneer je gaat wandelen is een goede dagrugzak voor dames onmisbaar. Samen met een betrouwbare outdoorjas en fijne wandelschoenen horen ze wat mij betreft tot de belangrijkste items van een wandelaar. Heb je geen idee welke dames rugtas je moet kopen? Geen probleem! In deze blog zet ik alle dagrugzakken voor dames die ik gebruikt heb voor je op een rijtje en help ik jou met het kiezen van een goede dagrugzak voor tijdens je wandeltochten.   Maar eerst: wat zoek je in een rugtas voor dames? Voordat je verder leest, is het allereerst handig om te bepalen wat je precies zoekt in een dagrugzak. Denk hierbij aan vragen als waarvoor je de dagrugzak gaat gebruiken, of je rugzak waterdicht moet zijn, wat de inhoud moet zijn en of je een hippe rugzak zoekt of juist een iets minder opvallende. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een zwarte dagrugzak die je ook voor andere gelegenheden dan wandelen kunt gebruiken.   Als je moeite hebt met het bepalen van de inhoud van je rugzak, bedenk dan hoe veel je mee wilt nemen. Indien jouw wandelingen met name tochtjes van maximaal 10 kilometer zijn dan heb je doorgaans voldoende aan een dagrugzak van tussen de 10 en 20 liter. Hier kunnen dan je (regen) jas in, een waterfles en je EHBO setje. Ga je langer op pad, dan geef ik zelf meestal de voorkeur aan een rugzak van minimaal 25-30 liter zodat ik ook bijvoorbeeld mijn lunchpakket, camera, zonnebrand en powerbank mee kan nemen.   Lees ook: mijn favoriete wandelleggings voor dames     Een kleine dagrugzak of toch een maatje groter? Hieronder heb ik een verdeling gemaakt tussen rugzakken die je echt alleen voor dagwandelingen kunt gebruiken en dagrugzakken die je ook voor meerdaagse tochten kunt gebruiken. Ben je op zoek naar een backpack rugzak voor dames die je ook tijdens je reizen kunt gebruiken om bagage mee te nemen, dan zijn deze laatste een prima optie voor je. Rugzakken vanaf zo’n 25 liter gebruik ik met regelmaat ook voor meerdaagse hikes waarbij ik geen tent mee neem en bijvoorbeeld in berghutten slaap.   Grotere rugzakken hebben normaal gesproken ook bredere heupbanden, waardoor je het gewicht van je tas op je heupen draagt in plaats van op je rug en schouders. Wanneer je dus een gevoelige rug en/of schouders hebt en de draagkracht hier wilt verminderen, kun je het beste kiezen voor een wandelrugzak voor dames met een brede heupband.   Hieronder vind je zes verschillende rugzakken die ik testte: drie wat kleinere tot 20 liter en drie wat grotere tussen de 25 en 40 liter. Per rugzak vind je een overzicht van de voordelen en nadelen van de rugzak, het gewicht en mijn cijfer op de schaal van 1-10. Alle rugzakken zijn met veel zorg door mijzelf getest op diverse locaties en tijdens verschillende weersomstandigheden.     De Osprey Daylite dagrugzak – een uitstekende optie voor korte hikes Ik testte de afgelopen jaren diverse keren een rugzak van Osprey. Mijn favoriete dagrugzak van Osprey voor een korte wandeling is de Osprey Daylite. Deze kleine zwarte dagrugzak kies ik vaak wanneer ik een niet al te lange wandeling maak binnen Nederland of in het buitenland. In deze tas passen dan precies mijn jas, drinkfles en eventueel een aantal snacks. De Osprey Daylite rugzak heeft een smalle heupband om de druk op je rug en schouders te verlichten, evenals een borstband. Hij bestaat uit diverse vakken: het hoofdvak inclusief optie voor je Camelback, een voorvak met diverse kleinere vakjes die je opent met een rits en aan beide kanten een zijvak voor bijvoorbeeld een waterfles of je zakmes. Je kunt hem erg compact opvouwen waardoor ik hem ook vaak mee neem op reis. Overigens is de Daylite er in meerdere kleuren, dus je hoeft niet per se net als ik een zwarte te kiezen.   Vind je 13 liter te klein, kies dan voor de Daylite Plus van 20 liter. Een vergelijkbare rugzak die net iets meer ruimte biedt voor je bagage.   Voordelen: compact, licht, verstopbare heupbanden, geïntegreerd fluitje Nadelen: geen bijgeleverde regenhoes, geen verstelbaar rugpand Gewicht: 440 gram Cijfer: 8 Prijs en technische details: kijk hier     De Deuter AC Lite – een degelijke dagrugzak Deuter is één van de merken die ik al sinds jaar en dag gebruik. Mijn ervaring met hen is dat ze vooral hele degelijke rugzakken maken die jaren mee gaan en de investering dus meer dan waard zijn. De Deuter AC Lite is een fijne rugzak van 22 liter en voorzien van het Aircomfort ventilatiesysteem waardoor het vocht op je rug in drie richtingen kan wegtrekken. Het draagcomfort is erg goed omdat er diverse zachte ventilatiepads op de rugzak aanwezig zijn. Ook bij deze rugzak voor dames kun je eenvoudig je Camelback meenemen. Een plus is dat ie geleverd wordt inclusief regenhoes waardoor je geen extra kosten hebt voor het kopen van een dergelijke hoes.   Voordelen: inclusief regenhoes, bevestigingsmogelijkheid voor wandelstokken Nadelen: het gewicht, de heupband is niet verstopbaar Gewicht: 900 gram Cijfer: 7.5 Prijs en technische details: kijk hier     De Fjällräven Kånken – een hippe rugzak voor dames Op zoek naar een hippe dagrugzak voor dames? Dan is de klassieke Fjällräven Kånken een prima keuze. Alhoewel het geen typische dagrugzak voor wandelaars is, draag ik hem zelf regelmatig mee op korte tochtjes. Hij is groot genoeg om alle benodigdheden voor een korte wandeling in mee te nemen én waterafstotend. Let wel: hij is niet waterdicht en er past niet echt heel handig een regenhoes omheen, dus voor slecht-weer wandelingen is dit geen goede keuze. Daarnaast heeft de Fjällräven Kånken geen heup- of borstband en kun je alleen de schouderbanden verstellen. Toch is het een fijne rugzak voor dames: het is een trendy rugzak, hij is lichtgewicht en duurzaam.   Voordelen: duurzaam, ook voor dagelijks gebruik, enorm lichtgewicht, beschikbaar in veel kleuren Nadelen: beperkte verstelmogelijkheden, niet geschikt voor slecht weer Gewicht: 300 gram Cijfer: 7 Prijs en technische details: kijk hier     De Osprey Hikelite 26 – een heerlijke tas voor allround wandelgebruik Eén van de tassen die ik heel recent testte, was de Osprey Hikelite 26. Deze nam ik mee op mijn trektocht door het Langtang gebied in Nepal enkele maanden geleden. Deze rugzak wordt omschreven als ‘eenvoudig maar effectief’ en is in alle eerlijkheid één van de meest complete dagrugzakken voor dames die ik getest heb. Hij is onder andere voorzien van een regenhoes, een fluitje en de mogelijkheid om wandelstokken vast te maken. De Hikelite 26 rugzak heeft een vrijstaand AirSpeed mesh rugpand dat koelte én comfort biedt tijdens een stevige wandeling, al dan niet door de bergen. Het enige dat ik miste in deze rugzak zijn de zakken op de heupband, waar ik meestal mijn telefoon (die tegenwoordig ook fulltime als camera dient) opberg. Toch is het al met al één van de beste dagrugzakken uit dit rijtje wat mij betreft!   Lees hier mijn complete review van de Osprey Hikelite 26 rugzak   Voordelen: lichtgewicht, inclusief regenhoes, beschikbaar in veel kleuren Nadelen: geen zakken op de heupband Gewicht: 730 gram Cijfer: 9 Prijs en technische details: kijk hier   NB Op de website van Bever staat vermeld dat het een herenmodel is, maar dit is niet correct. Het is een unisex model dat zowel door dames als heren prima gedragen kan worden.   Op zoek naar een 30 liter dagrugzak voor mannen? Lees dan hier de review van de Skarab 30 rugtas.     De Thule All Trail – een complete dagrugzak voor dames Onlangs ging ik op wandelvakantie op La Palma en hier testte ik de Thule All Trail – een veelzijde dagrugak van 35 liter. Wat me direct opviel aan deze rugzak is dat de vakken alleen open gaan met ritsen. Ik ben hier enorme fan van omdat je dan niet met allerlei losse straps loopt die je aan kunt/moet trekken. De Thule All Trail heeft een groot hoofdvak en een klein bovenvak om je kleine spullen in op te bergen en waar je snel bij moet kunnen. Hij wordt geleverd inclusief regenhoes en op de heupband zit een ruim vak voor bijvoorbeeld je telefoon. Het rugpand is tot 10 centimeter verstelbaar en met de Thule VersaClick Pole Holder kun je op eenvoudige wijze je wandelstokken aan de rugzak bevestigen. Het enige nadeel van deze rugzak vond ik dat de straps die je hebt om de banden aan te trekken erg lang zijn, waardoor ik die elke keer moest verstoppen / ombinden om te voorkomen dat ik op meerdere plekken op mijn lichaam straps had bungelen.   Voordelen: groot vak op de heupband, inclusief regenhoes, mogelijkheid tot vastmaken wandelstokken Nadelen: lange straps, geen vrijstaand rugpand Gewicht: 1260 gram Cijfer: 8 Prijs en technische details: kijk hier     De Salewa Alp Trainer – een complete dagrugzak voor bergwandelingen Afgelopen zomer nam ik de Salewa Alp Trainer mee tijdens mijn wandeling op de Alpe Adria Trail in Oostenrijk. Deze dagrugzak is de perfecte rugtas voor iemand die in de bergen op pad gaat: Salewa maakt en test zijn producten in de Dolomieten. De Salewa Alp Trainer 25L is een fijne dagrugzak voorzien van het Airfit 2.0 draagsysteem, waardoor je rug droog blijft tijdens het wandelen. Enkele onmisbare items voor deze alpiene rugzak zoals een regenhoes, een plek om je wandelstokken aan vast te binden en een vak op je heupband zijn uiteraard ook voorzien. Meer weten over deze rugzak? Lees mijn volledige review hier.   Voordelen: voordelige keuze, volledige uitrusting voor bergwandelingen Nadelen: vak op de heupband laat snel los ivm knopen Gewicht: 1170 gram Cijfer: 7.5 Prijs en technische details: kijk hier     De Osprey Tempest 30 – betrouwbaar, kleurrijk en stevig De laatste rugzak in dit artikel is een rugzak van 30 liter voor dames: de Osprey Tempest 30. Deze rugzak kun je prima gebruiken voor je dagwandelingen maar ook voor meerdaagse trektochten. Ik nam hem bijvoorbeeld afgelopen jaar mee op mijn trektocht naar Annapurna Base Camp in Nepal. Deze Osprey rugzak is ontworpen voor dames en heeft het aanpasbare AirScape rugsysteem gecombineerd met een ademende heupband. Dit creëert meer luchtstroom tussen de rug en de tas, wat zorgt voor een beter draagcomfort. De ergonomische heupband, juk en harnas zijn speciaal ontworpen voor vrouwen waardoor deze rugzak naadloos aansloot op mijn lichaam. Het enige nadeel is dat ik deze rugzak inmiddels enkele jaren heb en ik vermoed dat Osprey geen rekening heeft gehouden met de groei van mobiele telefoons. Mijn nieuwe iPhone 8 Plus past helaas niet meer in het vak op de heupband, iets om rekening mee te houden als je een grote telefoon hebt die je in de heupband wilt vragen. Toch is en blijft dit een uitstekende keuze voor iedereen die wil investeren in een betrouwbare en duurzame rugzak. Mijn volledige review lees je hier.   Voordelen: lichtgewicht, speciaal voor dames, bevestiging wandelstokken mogelijk, incl. fluitje Nadelen: wordt geleverd exclusief regenhoes, geen plek in heupband voor grote mobiele telefoons Gewicht: 860 gram Cijfer: 9 Prijs en technische details: kijk hier     Wandelrugzak Quechua MH500 – budgetvriendelijke dagrugzak van Decathlon Met grote regelmaat krijg ik de vraag van lezers die op zoek zijn naar outdoor spullen wat ik van Decathlon vind. Deze winkel biedt (outdoor) spullen voor een lage prijs, meestal zelfs véél lager dan andere outdoormerken. Ik wilde dus ook graag een 20 liter Quechua rugzak toevoegen aan deze lijst. Ik testte de MH500 wandelrugzak van Decathlon onlangs tijdens een wandeltrip naar Zuid-Limburg. Wat me direct aansprak aan deze rugzak is de leuke kleur (paars) en de hippe uitstraling. Toch merkte ik al snel dat je op vele fronten merkt dat het een budget rugzak voor dames is. Zo is er voor je waterzak geen ophangsysteem, waardoor ie helemaal naar beneden zakt in het vak en gaan de ritsen net wat minder makkelijk open dan die van een duurdere rugzak. Daarnaast is mijn eerlijke ervaring met Decathlon dat…

Veilig alleen wandelen als vrouw: mijn tips & tricks een jaar na mijn solo-wereldreis Laat ik beginnen met dat ik het heel tof vind dat je deze blog leest. Want om alleen op pad te gaan als vrouw is even een drempel die je over moet. Net als zo’n drempel om voor het eerst alleen koffie te gaan drinken op een terras, alleen uit eten te gaan en alleen op reis te gaan. Maar hé, je hebt een goede eerste stap in die richting gezet door deze blog te gaan lezen. Ik wandel namelijk heel vaak alleen en vond het de hoogste tijd mijn tips en tricks met je te delen. Bij deze alles wat je moet weten over veilig alleen wandelen als vrouw!   1. Check de wandeling die je gaat doen van tevoren Wanneer je een lange(re) wandeling gaat maken, is het verstandig om van tevoren na te gaan wat je kunt verwachten. Wat is de afstand, hoe kom je bij het begin- en eindpunt en hoe ziet de route er uit zijn enkele dingen die je tegenwoordig op internet overal kunt vinden. Op die manier voorkom je (onaangename) verrassingen onderweg, zoals bijvoorbeeld dat je te weinig drinkwater mee neemt of een heftige rivierdoorsteek moet maken. Of, om het lokaal te houden, een pontje dat bijvoorbeeld niet gaat, waardoor je de wandeling niet kunt vervolgen. Allemaal handige dingen om van tevoren uit te zoeken! Wandelnet is trouwens een hele handige site hiervoor wanneer het wandelingen in Nederland betreft.   2. Laat iemand van je plannen weten Het is natuurlijk super stoer dat je het aandurft om als vrouw alleen op pad te gaan, maar bedenk wel dat het handig kan zijn om iemand van je plannen op de hoogte te stellen. Wanneer ik in Nederland alleen op pad ga (= niet zo vaak trouwens) laat ik eigenlijk altijd aan mijn vriend weten waar ik ben. Wanneer ik in het buitenland (= vaker) alleen op pad ga ook, of eventueel aan familieleden. Zo had ik tijdens mijn grote reizen van afgelopen jaar standaard een whatsapp groep aangemaakt met ‘waar is Anto’ waarbij ik dagelijks mijn plannen liet weten of als ik een paar dagen geen bereik had, wanneer ik verwachtte terug te zijn.     3. Neem je mobiel mee en zorg dat ie opgeladen is Wanneer ik niet voor mijn site op pad ben, loop ik natuurlijk het liefst zonder telefoon zodat ik optimaal van de natuur en stilte om me heen kan genieten. Toch zorg ik altijd dat ik mijn mobiel volledig opgeladen bij me heb. Niet alleen om te kunnen bellen mocht dat nodig zijn, maar ook om Google Maps te kunnen raadplegen wanneer ik verdwaald ben (geloof me: dat gebeurt nog best regelmatig), de buienrader in de gaten te houden en natuurlijk mooie foto’s te kunnen maken onderweg. Wist je trouwens dat je via Whatsapp je live locatie kunt delen? Een super handige functie voor als je iemand wilt laten weten waar je bent ten opzichte van hen.   Vergeet ook niet de opties te checken om snel te kunnen bellen met je telefoon in noodgevallen. Zo kun je met de nieuwste iPhone (8 of hoger) snel een noodgeval bellen door de zijknop en de volumeknop ingedrukt te houden. Voor oudere iPhones geldt dat je vijf keer snel achter elkaar de zijknop in dient te drukken. Ben je bang dat je batterij te snel leeg loopt? Zet hem dan op batterij besparingsmodus of neem een powerbank mee. En je oplaadsnoer natuurlijk.   4. Voelt het niet goed, dan is het waarschijnlijk ook niet goed Dit is een soort van ‘if it sounds too good to be true, it usually is’ … maar dan omgekeerd. Oftewel, hou ogen en oren open en vertrouw op je instinct als je iets niet vertrouwt. Dat betekent niet dat je panisch moet worden om elke man die je tegenkomt wanneer je alleen aan de wandel bent, maar wel dat het verstandig is om voorzichtig te zijn. Zo wilde ik laatst op een niet nader te noemen locatie de zonsondergang fotograferen. Op zich was de plek niet heel afgelegen, langs een weg door een natuurgebied. Ik parkeerde mijn auto op een redelijk verlaten parkeerplaats en merkte dat er bij de ingang van de parkeerplaats een man in zijn auto stond te wachten. De plek waar ik wilde fotograferen was enkele minuten verderop en terwijl ik daar naartoe liep, reed de bewuste auto langzaam voorbij met het raampje naar beneden. En daarna nog drie (DRIE!) keer. Gelukkig waren er nog wat mensen op de been, maar de laatste keer dat hij voorbij kwam rijden voelde ik me behoorlijk onprettig. Ik heb daarop besloten achter andere mensen aan terug te lopen naar de parkeerplaats in plaats van de zonsondergang nog verder af te wachten. De mooie foto liep ik mis maar eerlijk is eerlijk, better safe than sorry!     5. Zorg dat je niet als laatste op de track zit Dit is een tip voor met name de langere wandelingen en meerdaagse tochten, maar ik zorg altijd dat ik niet als laatste op een hike ben. Zo liep ik enkele jaren geleden de Harding Icefield Track in Alaska in mijn eentje én met een gekneusde enkel. Ik moest en zou hem lopen, maar zorgde wel dat ik bij het eindpunt niet als laatste vertrok. Ik had er op zich nog uren willen blijven (want … mooooooi!) maar besloot toch dat het niet verstandig was. Op die manier wist ik dat ik, wanneer ik in de problemen zou komen bijvoorbeeld door mijn enkel, er nog mogelijke hulptroepen achter mij liepen. Iets vergelijkbaars deed ik in Nieuw-Zeeland tijdens de meerdaagse hikes die ik liep. Omdat je vaak allemaal hetzelfde rondje loopt, kun je er prima voor zorgen dat je in de buurt van anderen blijft of niet als allerlaatste loopt. Overigens betekent dit niet dat je in een kudde loopt, want op alle tochten nam ik steeds genoeg afstand dat ik niet pal achter iemand liep. De meeste uren op Nieuw-Zeelandse trails heb ik in mijn eentje doorgebracht.   Dit waren mijn tips & tricks om veilig alleen te wandelen als vrouw. Opmerkingen? Aanvullingen? Laat ze achter in de comments. Je mede-alleen-wandelende-vrouwen zijn je er dankbaar voor!   Meer lezen? De volgende blogs vind je ook vast leuk: – Alleen op reis als vrouw in Amerika – Bestemmingen waar je anno 2018 prima alleen kunt reizen als vrouw – Tongariro Crossing: de vetste daghike van Nieuw-Zeeland   Nieuw hier en benieuwd wie ik ben? Check dan mijn bio! Volg me voor een dagelijkse dosis outdoor & adventure inspiratie op Instagram en Facebook!   Dank je voor het delen!