Hoe gaat het met mij … een jaar later!
Wow … time flies when you’re having fun! Waar ik vroeger enorm veel persoonlijke verhalen schreef op We12travel, is dat de laatste tijd een beetje afgenomen. Omdat ik niet meer alles wilde delen, omdat ik gewoon niet trots was op de burnout die ik had en omdat ik maar liefst negen maanden lang de wereld over reisde. Door een lezer die mij via Facebook wat vragen stelde (you know who you are!) kwam ik op een blog dat ik ongeveer een jaar geleden schreef terecht. En dat zette mij aan het denken. Over wat er allemaal gebeurd is het afgelopen jaar en over hoe ik binnen een jaar van een diep dal weer naar grote hoogte klom. Zet de pot thee dus maar vast klaar want het is tijd voor een uitgebreide persoonlijke update!
Ik weet even niet zo goed waar ik moet beginnen, want het afgelopen jaar was echt ontzettend veelbewogen. Vorige week zat ik in de auto naar een afspraak en luisterde ik deze podcast van James Wedmore over Signs the Universe is trying to tell you something. Nu ben ik echt totaal niet zweverig, maar op een gegeven moment kreeg ik even kippenvel. Hij vertelde namelijk dat veel signs (tekens) in drietallen komen. Op weg naar die afspraak was ik net gestart met mijn eigen bedrijf Spik & Spaan Media en zo’n eerste afspraak is natuurlijk retespannend. Tijdens het luisteren van die podcast werd ik er weer even aan herinnerd dat de drietal grote gebeurtenissen van destijds (het beëindigen van mijn relatie van 15 jaar, het overlijden van mijn vader en het moeten verlaten van mijn net verkregen appartementje) niet voor niks gebeurden en dat zij mij het juiste duwtje in de rug gaven om het pad te nemen dat ik nu bewandel. Nu, een jaar later, ben ik het universum dankbaar dat ik genoeg kracht heb gevonden om de keuzes te maken die mijn leven compleet veranderden. Het opzeggen van mijn kantoorbaan was een bevrijdende keuze en stiekem hoop ik nooit meer voor een baas te hoeven werken.
Negen maanden lang heb ik geleefd als digital nomad, oftewel een digitale nomade. Ik had geen vaste verblijfplaats, reisde van plek naar plek en beleefde ontzettend veel mooie avonturen. De digital nomad-hype die Nederland overspoelt mocht ik zelf ervaren en al snel kwam ik er achter dat ik een thuis miste. Een plek met mijn eigen spulletjes, mijn bureautje om aan te werken, een bed waarin ik heerlijk kan slapen en dromen. Al na enkele maanden besloot ik dat het digital nomad leven niet mijn leven zou blijven. Negen maanden lang probeerde ik het en ik genoot enorm, maar uiteindelijk wist ik dat ik me na Nieuw-Zeeland weer ergens wilde vestigen. Om te leven als digital nomad heb je ontzettend veel discipline nodig en ik wilde gewoon teveel zien en doen. Wanneer ik op Bali zat te werken in The Chillhouse wilde ik een massage nemen en aan het zwembad gaan liggen, wanneer ik in een bibliotheek in Nieuw-Zeeland aan het werk was, wilde ik mijn wandelschoenen aantrekken en de natuur in gaan. Oftewel, ik was constant in de verleiding om mijn laptop dicht te klappen. De site van Spik & Spaan was in januari al klaar, maar ik besloot de lancering uit te stellen tot na terugkomst uit Nieuw-Zeeland. Naast de bestaande klussen die ik al deed als freelancer en mijn werkzaamheden voor We12travel wilde ik niet nog meer werken op die mooie plekken. Ik wilde er optimaal van genieten.
Dus dat is wat ik deed. Ik heb alle momenten die ik had ten volste benut. Ik ben in mijn hoofd nog steeds bezig alle avonturen te verwerken. Ben je het overzicht even kwijt? Dit zijn de reizen die ik de afgelopen maanden maakte:
– Juni 2017: blogtrip Oostenrijk (Achensee en Vorarlberg)
– Juli 2017: blogtrip San Marino en roadtrip Oregon & Washington
– Augustus 2017: Beren kijken in Alaska en blogtrip Zweden
– September 2017: blogtrips naar de Westerwaldsteig en de Algarve
– Oktober 2017: Bali, Gili Air en Lombok
– November 2017: Annapurna Base Camp Trek, Nepal
– December 2017 t/m maart 2018: hiken in Nieuw-Zeeland
Bizar toch eigenlijk? Ik hou echt van deze levensstijl, maar het was het constant onderweg zijn dat me onrustig maakte. Alhoewel ik bij mijn broertje een kamer had, was dat toch niet helemaal wat ik zocht. En toen diende de mogelijkheid zich aan om bij mijn vriend te gaan wonen, die een huisje in het bos bij Arnhem heeft. En zo geschiedde. Ik ben ontzettend gelukkig en blij dat ik weer een thuis heb gevonden. Ik ben enorm dankbaar dat hij op mijn pad is gekomen want behalve de micro-avonturen die we samen beleven, hebben we ook dezelfde toekomstdromen en idealen. En geloof mij, die zijn groots en bijzonder! Meer kan ik er niet over verklappen, maar jullie horen het zodra de tijd rijp is.
Ik werk nog steeds locatie-onafhankelijk en noem mezelf nu ZZP’er en freelancer. Ik kan in principe vanuit elke plek werken, als er maar wifi is. De afgelopen weken werkte ik al in Amsterdam, in Deventer met medeblogger Tikva en in Utrecht met de mede-outdoorbloggers. Ze stonden in het teken van netwerken, zakelijke afspraken en veel op- en neer reizen binnen Nederland. De laptop zit standaard in mijn tas en ik probeer elke minuut overdag optimaal te benutten, zodat ik ’s avonds de boel dicht kan klappen en op micro-avontuur kan gaan. Zo reden we gisterenavond even naar de Hoge Veluwe waar we enorme kuddes edelherten, moeflons en zwijnen zagen. Zo fijn!
Ik heb mijn burnout inmiddels achter me gelaten, maar ik waak ervoor niet weer in hetzelfde patroon te geraken. Daarom doseer ik het aantal uur dat ik per dag werk en maak ik bewust de keuze soms wat langer te slapen of een lange boswandeling te maken tijdens mijn middagpauze. Ik zeg zo vaak mogelijk nee tegen dingen waar ik geen zin en/of tijd voor heb (nee zeggen is een kunst voor mij!) en maak keuzes die ik baseer op mijn eigen geluk en niet meer op het geluk van anderen. De afgelopen week dreigde ik even in mijn oude patroon te vervallen door veel te veel te willen doen en dat merk ik dan meteen aan mijn energieniveau en mijn humeur. Gelukkig helpt het burnout terugval preventieplan me op zo’n moment zodat ik meteen op de rem kan trappen, ook met behulp van anderen.
Laatst riep een brutaal iemand tegen mij ‘ja maar jij kon op reis want je hebt een erfenis gehad!’ en daar was ik even stil van. Het is jammer dat mensen zo denken want wat niemand weet is dat ik jaren heb gespaard om de reis die ik maakte te kunnen doen. Ik heb hiervoor slechts het geld gebruikt dat ik jarenlang maandelijks opgespaard heb en verdiend heb met We12travel. Iets waar ik ontzettend trots op ben, omdat geld uitgeven gewoon fijner is wanneer je ervoor hebt moeten werken. Ik wil er verder niet teveel over zeggen want uiteindelijk heeft niemand iets met mijn portemonnee te maken, maar het is grappig om te zien hoe mensen vooroordelen kunnen hebben over je. Gelukkig weet ik zelf beter. Vroeger zou ik hier dagen over gepiekerd hebben, maar inmiddels trek ik me de mening van anderen veel minder aan.
Samenvattend: ik ben blij, gelukkig en dankbaar. Het voorjaar zit in mijn bol, ik ben gemotiveerd om heerlijk te gaan werken en jullie te blijven inspireren met mijn reisverhalen. Ik kijk uit naar warme zomeravonden in de hangmat in de tuin met een goed boek, maar ook naar zonnige dagen op pad in de omgeving en de mooie reizen die er aan zitten te komen. Ik ben 100% tevreden met mijn huidige leven en schijnbaar straal ik dat uit, want ik heb al van meerdere mensen in mijn omgeving daar opmerkingen over gehad. Het zonnetje schijnt weer voor mij!
Hoe gaat het met jullie? Fijne zondag allemaal!
Meer persoonlijke verhalen lezen? De volgende blogs vind je ook vast leuk:
– 11 Dingen die ik over mezelf leerde in Indonesië
– Persoonlijk: twee weken later en nieuwe reisplannen
– Confessions: de engste dingen die ik ooit deed op reis
Nieuw hier en benieuwd wie ik ben? Check dan mijn bio! Volg me voor een dagelijkse dosis outdoor & adventure inspiratie op Instagram en Facebook!
Dank je voor het delen!
You may also like
24 Comments
Linda
Mooi dat het 9 maanden duurde, je digital nomade-schap. Precies de tijd die nodig is voor een mens om nieuw leven te creëren. Zweverig he? 😉
anto
Ja maar jouw zweverigheid kan ik handelen 😉
Yvonne
Wat fijn om te lezen dat het goed gaat met je en dat het tij zo gekeerd is! Geniet van het voorjaar en alle nieuwe dingen. 🙂
anto
Dankjewel Yvonne! 🙂
Ctheworld - Claudia
Mooi verhaal. Dankjewel voor het delen. Ee zitten herkenbare dingen in. Het zet mij ook weer aan het denken. Thx!
anto
Dank voor je reactie en fijn om te horen dat mijn stukje jou ook aan het denken heeft gezegd. Fijne zondag!
Elisa
Wat een fijn stukje om te lezen en wat heb je een mooie reizen gemaakt. Ik zit er zelf nog middenin, maar herken wel het een en ander. Reizen vind ik bijvoorbeeld heerlijk,maar ik hoef niet zo nodig altijd op pad. Dank je voor het delen 🙂
anto
Graag gedaan! Jij komt er ook wel uit, het belangrijkste wat je niet moet vergeten is dat het een lang proces is met pieken en dalen. Ineens ga je merken dat je pieken langer worden en de dalen minder… dan ben je op de goede weg. Sterkte en geniet van de mooie momenten! x
Tikva
Wat een fijne post en wat jammer dat we nu niet even kunnen doorspoelen naar de volgende 9 maanden. Ga ervoor! en ik weet zeker dat jullie die dromen ook echt waar kunnen maken.
anto
Thanks, komt goed! We gaan snel weer een keer werken samen, zodra we weer eens tegelijkertijd in Nederland zijn 😉
Robert
Fijn dat het goed met je gaat en dat je mooie toekomst tegenmoed gaat. Dat je veel mag reizen en niet teveel meer ‘moet’ 🙂
anto
Dankjewel Robert! 🙂
Daphne de Vries
Wat fijn te lezen dat het zo goed met je gaat, je lekker in je vel zit en weer helemaal happy bent! Ik gun je alle geluk van de wereld en hoop dat je nog veel mooie reis mag maken, zowel ver weg als dichtbij!
anto
Dankjewel meid!
Aad Spronk
Goed te lezen, dat het goed gaat en dat jullie mooie toekomstdromen en idealen hebben. Ach sommige mensen denken dat je alles maar zomaar krijgt, maar als je zelf maar beter weet. Meestal is het meer een vorm van jaloersheid. Nu was ik ook wel een beetje jaloers als ik de verhalen over Alaska en Nieuw Zeeland las, maar dat kwam meer om dat er zoveel bekende plekken voorbij kwamen en jij wel de beren hebt gezien en wij niet, maar dat is gezonde jaloersheid. Veel plezier en veel geluk!!
anto
Dankjewel Aad! En dat is inderdaad waar, ik maak me er ook al niet meer druk om. En jaloezie in een aardige manier is nooit verkeerd, alleen dit was wel heel bizar…
Wilco
Don’t let the sun go down on me
Although I search myself, it’s always someone else I see
I’d just allow a fragment of your life to wander free, oh
But losing everything is like the sun going down on me
https://www.youtube.com/watch?v=RsKqMNDoR4o
anto
🙂 🙂 🙂
Kelly
Bedankt voor je kwetsbaarheid en het delen van je verhaal. Zeker voor mensen die zelf worstelen met een burn-out en/of zoekende zijn naar wat ze willen, kunnen dit soort verhalen enorm helpen zijn. Mooi om te lezen hoe de zon weer is gaan schijnen en wat het afgelopen jaar je geleerd en gebracht heeft en hoe je voor jezelf helder hebt gekregen wat wel en niet past.
Ik geloof ook absoluut dat ‘het universum’ signalen geeft, als we maar leren om naar die stem te luisteren (die heel vaak van binnen wel spreekt, maar die we zo goed weten te dempen). Ik heb twee weken geleden mijn huis verkocht en mijn ontslag ingediend om weer naar het buitenland te vertrekken, dit keer voor onbepaalde tijd en zonder vast plan. Gelukkig de luxe om door goed sparen even al reizend vooruit te kunnen, maar uiteindelijk zal er toch gewerkt moeten gaan worden. Ik heb voor mezelf wel helder dat het échte going digital nomad niet mijn doel is, ik vind het schrijven en fotograferen heerlijk, maar herken veel in jouw verhaal van fladderen en onvoldoende discipline hebben. Ik heb nu nog geen antwoorden op wat dan wel, maar dat komt vanzelf. En wie weet land ik letterlijk en figuurlijk ook wel weer in Nederland zoals jij, maar voor nu ben ik blij dat ik mijn vleugels weer uitsla!
Veel geluk en een zonnig voorjaar!
anto
Dankjewel voor je lieve comment, leuk om van je te horen! Wat goed dat ook jij de stap hebt gezet. De enige manier om uit te vinden of dit iets voor je is, is het gewoon doen. En inderdaad, een beetje een gevulde portemonnee is heerlijk, maar niks doen ging mij na een tijdje ook vervelen, ik vind het heerlijk om weer te werken en bezig te zijn met de dingen die me energie geven. Die antwoorden komen inderdaad vanzelf, al dan niet via het universum. Geniet van deze mooie nieuwe stap in je leven en laat me zeker nog eens weten hoe het je vergaat!
Mona
Wauw wat een fijn verhaal zo. Fijn dat je het hebt kunnen proberen en fijn dat he nu een plek hebt en dat het goed met je gaat. Ik ben benieuwd naar jullie plannen!
anto
Dankjewel, leuk om te horen! Plannen volgen binnenkort op de blog 🙂
Marcella
Wat ontzettend fijn dat het goed met je gaat Anto! Je hebt veel geleerd tijdens je reizen en weet nu nog beter wat bij je past. Hoe leerzaam! Ik las dat je naar Noorwegen op persreis gaat, hoe gaaf! Ik kijk uit naar je avonturen. Geniet volop lady!
anto
Yes, ik ga idd fietsen in Noorwegen volgende week. Nu al superveel zin in!