
Hiking verslag: de Abel Tasman Coast Trek
Hiking op de Abel Tasman Coast Trek – onze tips en tricks!
WOW! Dat is slechts één woord om het Abel Tasman National Park in Nieuw-Zeeland te omschrijving. Compleet anders dan de rest van het land maar een waar walhalla voor de wandelaar, of je nu een beginnende wandelaar of ervaren hiker bent. Abel Tasman National Park is het kleinste nationale park van Nieuw-Zeeland en is gelegen in het noorden van het Zuidereiland. Het is vernoemd naar, jawel, onze eigen Abel Tasman, die hier in 1672 per ongeluk op de prachtige kustlijn stuitte. In 2002 waren we al eens in Abel Tasman NP en toen hadden we slechts een paar uur de tijd. Toen wisten we al meteen dat we ooit weer terug zouden komen. In 2011 reisden we zes weken door Nieuw-Zeeland en kwamen we er terug, deze keer om de 3-daagse Abel Tasman Coast Trek te lopen. Het werd een van de mooiste tochten die we tijdens onze reis maakten.
De Abel Tasman Coastal Trek is een van de Great Walks in Nieuw-Zeeland, een selectie van de mooiste treks van het land die goed onderhouden zijn en dus vrij eenvoudig toegankelijk zijn voor de meeste wandelaars. We vonden deze tocht relatief eenvoudig in vergelijking met de andere tochten die we in Nieuw-Zeeland liepen maar we hadden dan ook goed weer, wat zeker meehielp. Omdat de tocht qua zwaarte ook minder is dan de andere Great Walks, besloten we op de Abel Tasman Coast Trek te gaan kamperen in plaats van in de hutten te slapen, wat een prima keuze bleek!
Dag 1 – Marahau – Watering Cove
Normaal gesproken loop je de eerste dag van de trek door naar Anchorage maar aangezien we van meerdere mensen hadden gehoord dat het hier nogal druk kan worden in de zomer, boekten we de Watering Cove kampeerplek. Dit is ongeveer een kwartier voor Anchorage en er is slechts plek voor vijf tentjes of maximaal tien personen. Een paradijsje voor outdoor fans dus!
De avond voor we aan onze trek begonnen, kampeerden we in Kaiteriteri, een kort stukje rijden van het begin van de trek vandaan. Bij de kleine informatieservice wogen we onze backpacks en ze bleken een flink stuk zwaarder dan op de vorige treks, waarbij we in de hutten sliepen. Mijn rugzak woog 15kg en die van Martijn 20kg, meer dan genoeg voor een tocht van drie dagen, zou je denken!
We parkeren de auto en beginnen te lopen. De weersvoorspellingen geven aan dat het een warme dag gaat worden en alhoewel de wandeling niet al te lang is, wilden we er toch alle tijd voor nemen omdat we hele goede verhalen hebben gehoord en dus van plan zijn om vaak te stoppen. Nadat we de Marahau Estuary hebben doorgestoken, is tijd voor een eenvoudige klim naar diverse uitzichtpunten zoals Appletree en Coquille Bay. Het is soms moeilijk te bevatten dat we in Nieuw-Zeeland zijn in plaats van op een bounty island in de Cariben. Het pad is eenvoudig en de sfeer super relaxed. Af en toe komen we andere wandelaars tegen maar het grootste deel van de tijd, zijn we alleen. Niemand wil elkaar hier echt voor de voeten lopen…
Halverwege de middag bereiken we Watering Cove, ongeveer twaalf kilometer verder dan waar we gestart zijn. We zetten onze tent op en hangen een beetje rond op het strand. Martijn waagt het om even te gaan zwemmen in het koude water en ik struin een beetje over het strand. Later komen er een aantal kajakkers aan die hier ook kamperen.
De kajakkers blijken een Australische familie te zijn die op het Noordereiland wonen. We brengen de avond door bij het kampvuur en vertellen sterke verhalen. De sandflies zijn nogal vervelend dus niet al te laat duiken we onze tent in om te gaan slapen. Ondanks de warme temperatuur overdag, koelt het ’s nachts flink af.
Dag 2. Watering Cove – Awaroa Bay
We staan vroeg op en het is nog pikkedonker. De reden hiervoor is dat we de getijde-oversteek bij Anchorage moeten maken, die je alleen kunt doen binnen twee uur van het laagwater. De zonsopkomst is werkelijk prachtig en we moeten onszelf even in de arm knijpen dat we hier echt gewoon zijn! Onderweg is er bijna niemand, ons plan om door vroeg op te staan de meute te ontlopen, heeft dus gewerkt!
De doorsteek is makkelijk en het water komt slechts tot aan onze enkels, we hoeven onze schoenen dus niet uit te trekken. Vanaf hier loopt de trail dan weer omhoog, dan weer omlaag, met steeds weer prachtige panoramas over afgelegen zandstrandjes waarbij je je afvraagt of er ooit iemand komt. Na een paar uur komen we bij Bark Bay aan, een heerlijke plek voor een stop. We moeten hier wachten tot het laagwater is omdat we ook hier weer een doorsteek moeten doen. We probeerden dit met hoogwater maar dat bleek onmogelijk, dus liggen we lekker in het zonnetje te dutten. Na twee uur is het laagwater en kunnen we verder. Volgens de site van DOC is er tegenwoordig een doorsteekmogelijkheid bij zowel hoog- als laagwater wat ons destijds erg handig had geleken. Alhoewel het dutten op het strand heerlijk was, brak het wel de dag en hadden we in de middag eigenlijk niet echt zin meer om verder te gaan…
Van Bark Bay moeten we nog minstens zo ver naar onze eindbestemming voor die dag: Awaroa. Het grootste deel van de middag voert ons door het binnenland met toch af en toe prachtige vergezichten over strandjes en afgelegen baaien. We steken een 47 meter lang suspension bridge over en vanaf hier is het nog een flink stukje door stappen naar Awaroa. Het laatste stuk van de Abel Tasman Coast trek voert ons over het natte strand en zakken met elke stap die we doen verder het zand in. Eindelijk bereiken we dan Awaroa, de dag is lang genoeg geweest. We combineerden vandaag twee wandeldagen tot een, dat was wellicht iets teveel van het goede…
Dag 3. Awaroa to Totaranui
Onze laatste dag op de Abel Tasman Coast trek! Het is bizar hoe snel de tijd voorbij vliegt. We moeten weer vroeg op vanwege wederom een getijde doorsteek. Deze keer komt het water tot aan onze knieën en het is ijskoud. We steken diverse gevlochten riviertjes door en boven ons pakt een dik en donker wolkendek zich samen. We willen niet echt graag natregenen dit laatste stukje dus we zetten de pas er flink in. Binnen niet al te lange tijd komen we aan in Totaranui, hier worden we opgehaald door de boot die ons terug brengt naar Marahau waar de auto staat. Wederom is er een prachtig avontuur ten einde gekomen!
Alhoewel we wisten dat de Abel Tasman Coast trek een schoonheid was, waren we toch aangenaam verrast. De uitzichten en de stilte waren overweldigend. We wisten dat we niet de enigen zouden zijn op de trek, maar uiteindelijk wisten we door elke dag vroeg op te staan, de grootste drukte te vermijden. Wanneer je een reis naar Nieuw-Zeeland plant, mag je deze trek zeker niet overslaan!
Zaken om rekening mee te houden voor de Abel Tasman Coast trek:
– Download de digitale brochure op de site van Department of Conservation (DOC) en kijk op de site voor de laatste informatie over de trek.
– Alhoewel het geen alpiene hike is, heb je wel stevige wandelschoenen nodig. Voor de getijde-crossing raad ik je aan om je waterschoenen mee te nemen. Wij hadden onze Crocs bij ons.
– Kamperen is beter dan in de hutten slapen! We hoorden dat de hutten overbevolkt waren omdat deze ook per boot bereikbaar zijn. De kleine kampeerplekken waar wij sliepen, waren heerlijk!
– Houd rekening met de getijden. Omdat we de trek inmiddels een aantal jaar geleden liepen, zijn er wat aanpassingen, check de website van DOC of informeer ter plekke naar de doorsteken die je moet maken en wanneer het hoog- en laagwater is.
– Alle hutten en campings moeten van tevoren geboekt worden, ze zijn nagenoeg altijd volgeboekt. We hadden een illegale kampeerder op onze camping de tweede nacht en iedereen was enorm geïrriteerd hierdoor… illegaal kamperen is gewoon not done!
– We boekten onze watertaxi van Totaranui terug naar Marahau vooraf bij Abel Tasman Aqua Taxi. Onze boot zat bomvol dus boeken verdient aanbeveling!
– Indien je niet wilt wandelen, Abel Tasman NP is ook een heerlijke plek om te kajakken. Ga dan echter wel met een gids, die kan je naar de mooiste plekken brengen!
– Je moet je eigen eten en drinken meenemen, de beste plekken om dit te kopen is in Motueka of Nelson. Elders zijn kleine winkeltjes die dubbel zo duur zijn.
Het lopen van de Abel Tasman Coast Trek was echt een droom. Hij was compleet anders dan de andere Great Walks die we deden en je loopt van het ene mooie plaatje naar het andere. Ik schrijf dit verhaal nu ruim vijf jaar later en mijn hart wil alleen maar terug…
Meer lezen over de Great Walks in Nieuw-Zeeland? We schreven eerder al over de Routeburn Track en in het Engels over de Kepler Track en de Tongariro Northern Circuit.
Meer lezen over onze andere Nieuw-Zeeland avonturen? Deze blogs vind je ook vast leuk:
– De ultieme Nieuw-Zeeland reisroute voor outdoor fans
– De mooiste wandelingen in Nieuw-Zeeland
– Alles wat je wilt weten over wandelen in Nieuw-Zeeland
Volg ons voor een dagelijkse dosis outdoor & adventure inspiratie op Instagram en Facebook!
Dank je voor het delen!


4 Comments
Stéphanie
Zei jij niet dat jouw motto “Life is a mountain, not a beach” was.. Dit bewijst dat kustwandelingen ook echt magisch mooi kunnen zijn. Echt geweldig die foto’s van de zonsopkomst tijdens de getijde oversteek!
anto
Haha ja en wel op jouw blog nog geloof ik. Maar het was zooo mooi, dus bij deze een uitzondering 😉
Jacomijn - Safe and Healthy Travel
Ziet er geweldig uit zeg!! Ik ben benieuwd of ik na dit jaar ook verslaafd raak aan wandelen, hiken en trekkings 😉
anto
Ongetwijfeld … ze noemen het de hikers high 😉