de tocht naar everest base camp,  nepal,  we12hike

Everest Base Camp trek dag 3: Namche Bazaar – Everest View Hotel

In de vorige editie van de tocht naar Everest Base Camp vertelde ik jullie dat ik de grootste moeite had om naar Namche Bazaar te lopen, de hoogte in. Na aankomst hier op zo’n 3.440 meter, kreeg ik een zeurende hoofdpijn. Op dag 3 van onze trek lopen we naar het Everest View Hotel, voor prachtige uitzichten op Mount Everest. Het is een zogenaamde acclimatisatie wandeling, waarbij we omhoog lopen en dan weer afdalen, om onze lichamen te laten wennen aan de hoogte. Het Everest View Hotel is een luxe hotel, gebouwd op een bergkam boven het dorp en is alleen toegankelijk te voet of per helicopter.
 
Aangezien we vandaag niet al te ver hoeven te lopen, besluiten we maar 1 rugzak mee te nemen. Mijn wandelmaatje draagt hem zodat ik me wat meer kan focussen op het wandelen en het onder controle houden van mijn ademhaling. Ik vind het een strak plan, maar tegelijkertijd ben ik ook teleurgesteld in mezelf, het voelt al meteen weer als een gevecht. Ik tegen de hoogte… Ik word wakker met een lichte hoofdpijn en neem sloten vol water en thee bij het ontbijt om goed vocht binnen te krijgen, dit verkleint de kans op hoogteziekte. Toen ik eerder die ochtend wakker werd, zag ik de prachtige besneeuwde toppen die Namche Bazaar omringen. Het is een heldere dag, dus het belooft een mooie tocht te worden. Het hotel ligt ‘slechts’ 400 hoogtemeters boven het dorp, een goed uurtje klimmen dus. Appeltje eitje!
 
namche bazaar

himalayas everest base camp trek

everest base camp trek
 
We verlaten het dorp over enkele steile trappen en meteen ben ik alweer buiten adem. Wat is dat toch met mij? Aangezien zo ongeveer iedereen in Namche Bazaar op zijn vrije dag dezelfde acclimatisatie wandeling maakt, zien we overal om ons heen andere groepjes met wandelaars. Ik merk al snel dat ik niet de enige ben die moeite heeft met ademen, dat stelt me gerust. Al snel komen we boven de stad uit waar we prachtige uitzichten hebben over de wijde omgeving en de omringende bergen. Wow! Niet ver buiten het dorp ligt het officiële Mount Everest View Point. Hier aangekomen draai ik me om en ik tuur in de verte. Daar is ze: MOUNT EVEREST! Ze ligt naast de Lhotse, een andere achtduizender en in eerste instantie heb ik helemaal niet door dat het Everest is, omdat ze enorm lijkt op Lhotse. Jangbu legt ons uit dat Everest links ligt en iets verder naar voren rechts, de Lhotse. De lucht is kraakhelder en ik voel me intens gelukkig. Mocht ik Everest Base Camp niet halen, dan heb ik Mount Everest in ieder geval wel gezien! Op de onderstaande foto’s zie je twee toppen liggen op ongeveer dezelfde hoogte: de linkertop is Mount Everest, de rechter die iets meer naar voren ligt is Lhotse.
 
we12travel everest view hotel everest base camp trek

tenzing norquay everest view

everest view hotel selfie
 
Op hetzelfde terrein is een klein museum maar ik blijf er niet te lang binnen, in plaats daarvan blijf ik met open mond naar Mount Everest staren. Op een of andere manier, kan ik mijn ogen niet losmaken van dit bijzondere panorama. Een andere bezienswaardigheid hier is het standbeeld van Tenzing Norquay, de sherpa van Sir Edmund Hillary. Hij kwam hier uit de regio en ze bedwongen samen als eersten ter wereld de top van Mount Everest. We maken een hele serie foto’s en daarna is het tijd om verder te gaan naar het Everest View Hotel voor een nog beter uitzicht.
 
Ik heb al een hele sliert aan wandelaars omhoog zien kruipen over de steile berg die boven Namche Bazaar uit torent en Jangbu bevestigt mijn vermoedens: dat is de weg naar Mount Everest View Hotel. Het is stijl. En hoog. Maar het gaat me lukken, daar ben ik van overtuigd. Mijn wandelmaatje bindt een fles water aan mijn cameratas zodat ik mijn vochtlevel goed op peil kan houden en ik dwing mezelf een regelmatig tempo aan te houden. 15 Stappen omhoog, even stoppen om op adem te komen, slokje water en weer verder. Het blijkt prima te werken zo, ik ben niet snel, maar wel steady. ‘Slowly, slowly!’ roept Jangbu me steeds weer toe.
 
Na een half uur geklommen te hebben, bereiken we de top van de bergkam. Ik kijk op maar helaas, er is nog geen Everest View Hotel in zicht. Gelukkig is het terrein hier vlakker en dus loopt het een stukje makkelijker. Ik prik mijn wandelstokken gestaag in de grond met elke stap die ik zet en loop langzaam maar zeker rustig omhoog. Zodra het Everest View Hotel dan eindelijk in zicht komt, weet ik dat het me allemaal wel gaat lukken vandaag.
 
hiking to everest view hotel

hiking to everest view hotel
 
Bij aankomst in het hotel, vernemen we dat een deel van het dakterras toegankelijk is voor wandelaars. Ik vind het best cool dat we hier toegang tot krijgen, vooral omdat het best een exclusief hotel is. Bij aankomst op het terras, zit het bomvol met andere wandelaars en iedereen is bezig met hetzelfde: naar het uitzicht staren. Lhotse en Everest worden hier vergezeld door Ama Dablam, een berg die uiteindelijk nog meer indruk op me maakt dan Everest zelf, vooral vanwege de vorm en haar statigheid. Op het terras vinden we een tafeltje en de drie Engelsen met wie we in de helicopter zaten, komen bij ons zitten. We bestellen een pot thee en een lading frietjes, dat hebben we wel verdiend na de klim!
 
everest view hotel

view of mount everest and lhotse

ama dablam mount everest lhotse
 
We pikken een wifi signaal op en al snel ben ik fotos’s naar Instagram en Facebook aan het uploaden. Alhoewel ik mezelf beloofd heb een digitale detox te doen, is dit een te bijzonder moment om niet te delen. Na ongeveer een uur is het tijd om weer af te dalen naar Namche Bazaar. We nemen dit keer een andere, minder steile route, die ons langs de voormalige airstrip voert en door een aantal kleine nederzettingen. We komen rond lunchtijd weer aan in Namche en brengen de rest van de middag door in het dorp. We hebben van andere reizigers gehoord dat er een aantal leuke (westerse) bakkerijen zijn en dat we er beter nog maar even van kunnen genieten, na Namche is het over met de beschaving. Ook kopen we wat extra tabletten voor het reinigen van het water. Je kunt er immers nooit genoeg van hebben…
 
ama dablam airport namche bazaar

namche bazaar airport

hiking namche bazaar everest view hotel
 
Die avond is mijn hoofdpijn terug. Jangbu adviseert me om de ochtend erna met Diamox te starten. Dit is een middel dat de kans op hoogteziekte verkleint, echter beschermt het je niet ertegen. Als ik besluit het te nemen (iets wat overigens veel wandelaars doen!) moet ik het slikken tot ik weer terug ben in Namche, op gelijke hoogte dus. Hij waarschuwt me ook dat Diamox is om te voorkomen en niet om te genezen. Oftewel dat ik, als ik over twee of drie dagen ziek mocht worden, misschien alsnog moet afdalen omdat Diamox nemen dan geen zin meer heeft. Alhoewel ik niet van het innemen van pillen ben, besluit ik toch overstag te gaan en met Diamox te starten. Ik heb het vanuit Nederland op recept meegekregen, omdat ik de week voor vertrek ziek op bed lag met bronchitis en ik dus aan de antibiotica en prednison zat. Mijn reisgenoot twijfelt, mijn dosis is niet genoeg voor ons beiden, maar aangezien Jangbu genoeg op voorraad heeft, besluit hij uiteindelijk om toch ook te starten, vooral ook omdat we beiden hetzelfde risico willen lopen en niet voor het ‘wat als’ dilemma willen komen te staan. Wat er hierna gaat gebeuren, had ik echter nooit verwacht… daarover volgende week meer!
 
Volgende week: dag 4 van de Everest Base Camp Trek, van Namche Bazaar naar Mong La, met onze eerste stappen boven de 4.000 meter, een bijzonder moment. Klik hier om alle voorgaande dagen te lezen.
 
Meer lezen over Nepal? De volgende blogs vind je ook vast leuk:
Nepal: een hoofd vol emoties
Everest Base Camp Trek: de film
Onze favoriete plekken om te eten in Kathmandu
 
Volg ons voor een dagelijkse dosis outdoor & adventure inspiratie op Instagram en Facebook!
 
Dank je voor het delen!

9 Comments

  • Kelly | Dutchie on the Road

    Prachtige foto’s. Nepal lijkt me echt zo ontzettend mooi! Ik had op het Tibetaanse Plateau (China) al geregeld last van de hoogte, en dat was niet eens zo hoog. Ongelooflijk wat hoogte met een mens kan doen. Knap dat je naar Base Camp bent gegaan terwijl je herstellende was van bronchitis. Heb zelf ook ervaring met bronchitis dus mijn petje af!

  • ivonne

    Toen wij in Tibet waren dronk ik liters water en thee waardoor ik de hele dag enorm moest plassen en dat terwijl er geen fatsoenlijke wc te vinden was onderweg. Stoppen langs de weg was bijna niet te doen omdat er altijd wel weer lokalen waren die snel kwamen aanrennen als we stopten en die wil je natuurlijk niet blootstellen aan al die witte billetjes 😉 . Ik heb geen hoogteziekte gehad, maar 2 van mijn reisgenootjes wel.
    Gaaf dat je hebt doorgezet en de beloning was groot, prachtig!

    • anto

      Ohnee, hahaha 🙂 gelukkig konden wij gewoon ons ding doen achter een rots en hadden we niet al te veel last gehad van locals. Maar idd, ik hou er wel meestal rekening mee met water en thee drinken. Het kan echt van die gênante situaties opleveren!

  • Jempi

    Supercoole foto’s! Ik blijf er met verbazing naar kijken. Heel veel respect ook (maar dat wist je al hé) voor al die ontzettend zware en gave trekking’s die jullie doen. De max! 🙂
    Groetjes, Jempi

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *