
Everest Base Camp trek dag 2: Phakding naar Namche Bazaar
Om 06.00 gaat de wekker van mijn telefoon af. Tijd om op te staan en op pad te gaan! Vandaag is een belangrijke dag op de Everest Base Camp trek, we klimmen meer dan 800 meter naar een hoogte van 3.440 meter. Onze eindbestemming van vandaag is Namche Bazaar, de grootste nederzetting in de Khumbu Vallei. Hier blijven we 2 nachten om ons lichaam te laten wennen aan de hoogte. Direct na het ontbijt vertrekken we en zo zijn we een van de eersten op de trek. We steken de Khumbu River meerdere keren over via swingbridges en Jangbu belooft ons, dat we voor de laatste klim naar Namche Bazaar, de brug uit de film ‘Everest’ oversteken. Uiteraard hebben we de film gezien net voor vertrek, dus ik ben benieuwd!
Het eerste deel van de tocht van vandaag is makkelijk, steeds weer geleidelijk omhoog. Alhoewel ik nagenoeg constant buiten adem ben, is het goed te doen. Af en toe rotsen, soms trapjes, some gravel. Yaks en hun hoeders passeren ons en langzaam maar zeker wordt de Khumbu Vallei wakker. De zon stijgt langzaam maar zeker boven de bergen uit en de trail voert ons door een bos gevuld met rododendrons en magnolia’s. Af en toe komen er al besneeuwde toppen in zicht, maar omdat het in de vallei nog donker is, zijn ze lastig te fotograferen. Ze zijn lang niet zo hoog als Everest, maar indrukwekkend zeker wel. Rond een uur of 11 stappen we officieel het Sagarmatha Nationaal Park binnen, Sagarmatha is de Nepalese naam voor Everest, en hebben we lunch in het dorpje Jorsalle. We zitten buiten op het terras in de zon en zien andere trekkers voorbij lopen. Een koppel uit Frankrijk komt bij ons aan tafel zitten en vertelt dat ze op huwelijksreis zijn. Dit was zijn idee, hierna gaan ze een week naar de Malediven, dat was haar idee. Ze lopen tot aan Gokyo omdat ze gehoord hebben dat dit punt voor velen het mooiste van de trek is. Ik leer onze drager hoe een selfie-stick werkt en na de lunch is het tijd om aan de fikse klim naar Namche Bazaar te beginnen. Het is ruim 600 hoogtemeters en steil, vertelt Jangbu ons.
Voor we beginnen aan de klim, bereiken we nog eenmaal de Khumbu River. Dit is de rivier die van de beruchte Khumbu Glacier af stroomt. Het water is bijzonder blauw en terwijl ik bij de waterkant sta en het water zich in mijn blikveld nestelt, neem ik een aantal minuten de tijd om dit natuurgeweld in me op te nemen. Op dit soort momenten vraag ik me vaak de meest vreemde dingen af, zoals ‘wat zou er gebeuren als ik er nu in spring?’ of ‘hoe diep zou het zijn, kan ik erin staan?’ Het is tijd om mijn gedachten los te laten en aan de klim te beginnen. Onze laatste stop is dan nog de beroemde dubbele brug uit ‘Everest’. De onderste is niet meer in gebruik, wij nemen de bovenste om voorlopig voor de laatste keer de Khumbu River over te steken. Onderweg heb ik al veel mensen gesproken die het doodeng vonden om de brug over te steken, ik vind het supertof. Op de brug waait het en ik moet me goed vasthouden aan de reling om op beide voeten te blijven staan. Halverwege de brug, op het diepste punt zeg maar, stop ik even om foto’s te maken. Ik kijk naar beneden. ‘Wat diep, als ik nu spring, ben ik echt dood.’ Op de brug zien we ook de eerste echte hoge besneeuwde top liggen, namelijk Tabuche. Het ziet er veelbelovend uit en kan niet wachten tot ik straks omringd ben door deze bergreuzen, dat is tenslotte waarvoor ik hier gekomen ben.
Direct na het oversteken van de brug, begint de laatste klim naar Namche Bazaar, de eerste echte uitdaging van de trektocht. De planning is dat we er ongeveer 2 uur over doen. Ik zal maar meteen opbiechten: ik heb het zwaar. Het is steil en ik ben constant buiten adem. Niet comfortabel buiten adem zoals ik vanochtend was, maar oncomfortabel. Mijn wandelmaatje lijkt nergens last van te hebben en rent voor me uit, Jangbu blijft achter en wacht steeds op mij. Ik voel me echt een mislukkeling, maar hij maant me steeds rustig aan te doen. ‘Slowly, slowly!’ Soms passeren andere trekkers mij, soms passeer ik hen. Ik ben gelukkig niet de enige die moeite heeft met de hoogte. Mijn onzekerheid steekt de kop op. ‘Als dit slechts het begin is, hoe erg wordt het dan wel niet?’ en ‘Ben ik wel sterk genoeg om dit te doen?’ zijn vragen die constant door mijn hoofd malen…
Opeens is er een plateau waar een groep mensen staat. Het blijkt het Everest View Point, dit is het eerste punt op de trek waar je Mount Everest kunt zien liggen, heel in de verte. Het is bewolkt wanneer ik de verte in tuur maar ineens is daar een opening in het wolkendek en ik zie het topje van de Everest, voor een nano-seconde, tot de wolken het zicht weer sluiten. Ik had geeneens de kans om een foto te maken! Na wat water en Dextro Energy te hebben genomen, schuifel ik verder omhoog. Niet veel daarna, komen we eindelijk in Namche Bazaar aan. De wolken bedekken de omringende bergen en de stad doet een beetje spookachtig aan. Ons guesthouse ligt aan de andere kant van het dorp en een kwartier later, ploffen we neer op de bank van het restaurant. Ik ben opgelucht dat we het binnen de genoemde 6 uur gehaald hebben, maar het leek wel een eeuwigheid. Het was een zware dag vandaag, ik ben niet gewend om continue buiten adem te zijn. Mijn lichaam is niet blij met deze verandering van hoogte en in de avond heb ik gigantische hoofdpijn. Jangbu stelt voor om vanaf hier Diamox te nemen, om hoogteziekte de kop in te drukken. Ik ben er normaal gesproken niet zo van om mijn lichaam vol te stoppen met medicijnen, maar misschien is het zo’n slecht idee nog niet. Ik heb de hele nacht nog, om er over na te denken…
En zo eindigt mijn tweede dag op de Mount Everes Base Camp trek. Elke maandag deel ik een dag met jullie, in woorden maar vooral in beeld. Vorige week schreef ik over de aankomst in Lukla, de gevaarlijkste luchthaven ter wereld. Volgende week: onze trektocht naar Everest View Hotel!
Meer lezen over Nepal? De volgende blogs vind je ook vast leuk:
– Nepal: een hoofd vol emoties
– Everest Base Camp Trek: de film
– Onze favoriete plekken om te eten in Kathmandu
Volg ons voor een dagelijkse dosis outdoor & adventure inspiratie op Instagram en Facebook!
Dank je voor het delen!


4 Comments
Kelly | Dutchie on the Road
Nepal lijkt mij echt zo geweldig en staat al jaren heeeeeel hoog op het lijstje. Ik wilde eigenlijk dit jaar gaan maar ben momenteel gebonden aan de zomermaanden dus valt Nepal weer af. Een trekking naar Everest Basecamp is voor mij iets teveel van het goede maar een trekking van 3-5 dagen wil ik dan wel gaan doen.
anto
In de zomer kun je wel naar Mustang geloof ik, maar daar is het wel duur, de permit is een paar honderd euro. Het schijnt wel fantastisch mooi te zijn overigens!
Yvonne
Ongelooflijk hoe klein je dan lijkt als mens tussen die gigantische bergen. Nepal is echt zo indrukwekkend. Zou morgen weer terug willen! Wat vervelend dat je zo buiten adem was, met dit soort hoogtes valt niet te spotten. Ook ik had het zwaar tijdens het lopen in de Himalaya en uiteindelijk heb ik, bijna terug beneden, er Poon Hill om laten schieten. Heb nog altijd spijt 🙂
anto
Ja he, ik vond het best een bijzonder gevoel! Heb ook superheimwee, Nepal is echt een land naar mijn hart geworden!