Een vakantie in het Åkrafjord, Noorwegen
Een vakantie in het Åkrafjord, Noorwegen
Noorwegen! Voor velen een droombestemming vanwege de fjorden, de ruige landschappen en het arctisch gebied. Al jaren ben ik fan van Noorwegen en met recht: de fjorden zijn echt een landschappelijk schoon waarvan mijn hart steevast sneller gaat kloppen. En dus was het deze zomer tijd om voor de tweede jaar op rij naar het hoge noorden te rijden voor een zomervakantie in Scandinavië.
Check voor je verder leest ook even de korte video die ik maakte van onze reis:
‘Tussen de druppels is het droog’
Een belangrijke factor voor een vakantie in Noorwegen is het weer. Over Noorwegen gaat het volgende gezegde: ‘er zijn drie weertypen in Noorwegen: het regent, het heeft net geregend of het gaat zo regenen.’ Alhoewel ik tijdens mijn voorgaande reizen in Noorwegen over het algemeen relatieve mazzel had met het weer, had ik vorig jaar niet zo’n best weer. Vriendlief en ik reisden toen voor maar liefst vijf weken met Rudolph de Volvo naar het noorden en na zo’n twee weken in Zweeds Lapland, maakten we via Kiruna de doorsteek naar Noorwegen. Waar het gedurende de tien dagen die we hier doorbrachten een enkele dag droog was. Pech en niks aan te doen. Reden genoeg om het dit jaar in Noorwegen dus nogmaals te proberen. Twee zomers achter elkaar bijna non-stop regen zou wel hele dikke pech zijn, toch?
Lees ook: getest in Noorwegen – de Quechua Decathlon regenjas voor dames
Roadtrip naar het noorden
Zoals ik in een eerder artikel schreef, reis ik tegenwoordig liever met de auto dan met het vliegtuig ergens naartoe. Noem het vliegschaamte, noem het comfort. We hebben Rudolph omgebouwd tot slaapauto en kunnen er dus, mede vanwege het Allemansrecht in Scandivanië, gewoon in de natuur in slapen. Dit bracht ons vorig jaar op de mooiste plekken en ook dit jaar laadden we Rudolph weer vol met eten, kampeerspullen en andere bagage en reden we op een donderdagmiddag richting Denemarken. We zouden de boot vanuit Hirtshals naar Kristiansand op vrijdagochtend vroeg nemen, dus besloten we op enkele uren van Hirtshals te overnachten in het First Hotel in Kolding. Vanaf hier is het nog zo’n drie uur rijden naar Hirtshals.
Met de boot naar Noorwegen
Vorig jaar zijn we via de brug tussen Kopenhagen en Malmö naar Scandinavië gereisd en alhoewel dit wellicht goedkoper lijkt, kom je met alle tolgelden voor de bruggen tussen de Deense eilanden bedrogen uit. Dit jaar besloten we dus met de boot te gaan. Fjordline bood mij een overtocht voor twee personen tussen Hirtshals en Kristiansand aan met de HSC Fjord Cat, een ultrasnelle catamaran die je in iets meer dan twee uur over brengt. Bij de check-in wordt ons gevraagd of we een pilletje tegen zeeziekte willen. Die besluiten we maar aan te nemen en we sluiten geduldig aan in de wachtende rij auto’s.
Niet veel later komt de stoet in beweging en rijden we de Fjord Cat op. Het valt me meteen op hoe klein het schip is in vergelijking met de andere schepen die ik ken en in plaats van grote dekken, doet het parkeergedeelte meer aan als een parkeergarage. Nadat we de auto geparkeerd hebben nemen zoeken we een plek in de lounge. Inbegrepen bij de overtocht is een vrije zitplaats op het benedendek of het bovendek. Alle stoelen zijn comfortabel en sommigen zitten bij een stopcontact.
Eindeloos schommelen
Nadat we vertrokken zijn, meldt de kapitein van het schip zich via de intercom. De overtocht duurt vanwege de harde tegenwind langer dan gepland (2:40u) en de golven zijn relatief hoog, waardoor we ‘some movement on the ship’ kunnen verwachten. Some movement blijkt een understatement want niet veel later klotsen we heen en weer. Menig persoon om mij heen ziet geel en groen en bij deze wil ik even mijn respect uiten voor het personeel dat zo vriendelijk was over de volle zakjes op te halen. Dat mag ook wel eens gezegd worden, toch?
Ik ben eerlijk gezegd blij als er land in zicht is en we de haven van Kristiansand binnen varen. Gelukkig krijg ik via Instagram bericht van een bekende die ook een overtocht over het Skaggerak maakte iets later die dag waarbij hetzelfde gebeurde.
Ook wil ik melden dat we op de terugweg een rustige en dus veel betere overtocht hadden. Het water was nagenoeg spiegelglad en eindelijk had ik tijd om even een boekje te lezen en heerlijk te relaxen aan boord. Omdat het een compact schip is heb je er niet veel vertier (alleen voor de kids) maar dat is eigenlijk helemaal niet nodig. Je bent namelijk zo aan de overkant. Eten kun je in het buffetrestaurant of je kunt kleine versnaperingen kopen bij de kiosk. Ook bestaat de mogelijkheid om tax-free inkopen te doen. Tijden en tarieven voor de Fjordline overtocht vind je hier.
Aankomst in Noorwegen
‘Wind in my hair, I feel part of everywhere’. Een favoriete quote van Eddie Vedder uit de filmmuziek van Into the Wild. Als we de haven van Kristiansand binnen varen is het zonnig en ben ik op slag gelukkig. We besluiten op ongeveer een uur buiten de stad een kampeerplekje te zoeken in de natuur. Die vinden we aan een zijweggetje net bij het gehucht Evje. Terwijl ik de burgers bak, maakt mijn reisgenoot de auto in orde om de nacht door te brengen. Onder het genot van uitzicht op het Otrafjord proosten we op het feit dat we weer in ons geliefde Scandinavië zijn.
Liever met de boot naar Zweden? Check dan hier onze review van Stena Line Kiel – Göteborg
Rit naar het Åkrafjord
De volgende ochtend komt het met bakken uit de hemel op onze kampeerplek. We proberen zo droog mogelijk weer op te breken en beginnen aan de rit naar Åkrafjord – onze bestemming voor de eerste week van de vakantie. Hier hebben we een huisje geboekt waar we een week willen blijven om uit te rusten, af en toe wat te werken en te wandelen. Ons idee is ‘s ochtends werken, ‘s middags wandelen. De rit naar Åkrafjord is lang maar mooi. Ondanks dat het regent, genieten we er enorm van om weer in Noorwegen terug zijn. Na Odda rijden we een 11 kilometer lange tunnel in en bevinden we ons niet veel later in de buurt van het Åkrafjord. Ons huisje ligt helemaal aan het einde van de weg, bij het dorp Åkra. Vanaf hier kun je niet verder en daar houden we van!
Een huisje in het Åkrafjord
Het huisje is rustiek. De wifi die we hadden gevraagd is niet sterk genoeg om te werken en het bubbelbad blijkt een soort van zitzak te zijn. Maar goed, we hebben dit huisje dan ook voor een appel en een ei geboekt dus mogen we niet klagen. We zitten letterlijk in de middle of nowhere (1 kilometer over een onverharde weg de bergen in) en het stil. Oorverdovend stil.
De eerste paar dagen doen we vooral heel weinig. We slapen, eten, drinken biertjes en lezen heel veel. En ondertussen komt het met bakken uit de hemel. Af en toe probeer ik een kort rondje te lopen, maar behalve een regenboog en vijf minuten zon, is het somber weer.
Wandeling naar Åkrastolen – de wandeling naar nergens
Over het Åkrafjord is niet veel bekend, maar even onderzoek doen leert ons dat we vanuit Åkra een niet al te lange wandeling naar Åkrastølen kunnen doen. Klinkt goed en het volgens yr.no (de weeronline van Noorwegen zeg maar) wordt het een middag verderop in de week droog. Die middag rijden we via de enkele huizen die Åkra vormen over een bergachtige onverharde weg naar het begin van de hike.
Vol goede moed beginnen we aan de eenvoudige hike en we genieten volop. Af en toe drijft er een donkere wolk over, maar het is voornamelijk droog. Na ongeveer twintig minuten worden we toch overvallen door een enorme bui … we schuilen onder een kleine boom maar merken al snel dat het zinloos is. Door de regen stappen we verder en komen we bij het einde van de vallei. Hier moeten we langs de waterval omhoog om uiteindelijk bij de Åkrastølen uit te komen. Maar eerst de rivier over. Alleen … de brug is weg. Althans, er zijn nog twee glibberige balken over van wat ooit de brug was. Daar overheen balanceren is geen optie en het water is te diep en te wild om te voet door te steken. Dan maar terug naar de auto, helaas.
Op de terugweg valt ons oog op een houten massa die in de rivier ligt. Het blijkt de rest van de brug te zijn, die naar we vermoeden door alle regenval onlangs is weggeslagen. Niet veel later komen we bij de auto en rijden we terug naar ons rustieke stulpje, om ons weer te verliezen in onze boeken (ik las er drie in vijf dagen!) en Arne Dahl op Netflix. Die laatste via de 4G overigens.
Een mooie dag in Blådalen
De dag erna lijkt het zonnig te worden, voor het eerst sinds vijf dagen. We besluiten de Blådalen in te rijden, op ongeveer een uurtje rijden van Åkra vandaan. Je schijnt hier gletsjers te kunnen zien van de Folgefonna ijskap en de gletsjerfreak in mij wil natuurlijk niets liever. Eerlijk is eerlijk, de weg is werkelijk prachtig. We zijn er aan het einde van de ochtend en komen gewoon niemand tegen. Alleen schapen en een prachtige zeearend. Deze vallei is echt een paradijsje, ik vertel er in een ander artikel graag meer over.
Hike naar Møsevassbreen in Folgefonna Nationaal Park
We rijden over een aantal stuwdammen en gaan dan ineens loodrecht omhoog, naar het Møsevatnet. Hier eindigt de weg en staan meerdere auto’s. En … er ligt een gletsjer. Een immense, op wat er naar uit ziet slechts enkele kilometers van ons vandaan. Acuut vergeet ik alle regen van de afgelopen dagen en nadat we de wandelschoenen hebben aangetrokken, gaan we op pad. Nouja, een pad is er niet, maar je kunt een wandeling maken naar Møsevassbreen – de gletsjer die we links van ons zien liggen.
Het wordt een avontuurlijke zoektocht door alpien terrein en wanneer we bij een enorme afgrond staan weten we: hier eindigt onze wandeltocht. Het uitzicht is desalniettemin prachtig en we brengen hier wat tijd door voor een picknick en het kijken naar het ijs. Het water staat hoog waardoor het ijs in het meer eindigt (dit is schijnbaar niet altijd het geval) en in de verte zien we een kajakker. Ik voel me hier, vanwege het gebrek aan andere mensen, nagenoeg aan het einde van de wereld. Wat een toplocatie!
Meer wandelen in Noorwegen? Lees hier mijn tips voor onbekende hikes in Noorwegen!
Het besluit: op naar Zweden
Eenmaal terug in ons huisje bekijken we de weersvoorspellingen en die zien er niet best uit. Daarnaast heeft de badkamer van ons huisje een lekkage, slaapt het bed crap en vinden we het wel mooi geweest hier in het Åkrafjord. Het besluit om naar Zweden te vertrekken en de zon op te zoeken is dan ook snel gemaakt.
Noorwegen: je bent en blijft prachtig. Vooral op plekken waar niet al te veel toeristen komen. Ook dit jaar waren de weergoden ons niet gunstig gezind maar we hebben hoe dan ook genoten van jou en woeste natuur. Tot de volgende keer!
Al mijn blogs over Noorwegen vind je op de Noorwegen startpagina.
Disclaimer
Wij kregen de overtocht met Fjordline aangeboden in ruil voor een eerlijke review op onze website, die we je bij deze hebben gegeven. Alle meningen betreffen slechts die van onszelf. In dit artikel vind je affiliate links. Mocht je via een dergelijke link een aankoop doen, dan ontvangen we mogelijk een bescheiden commissie, zonder extra kosten voor jou.