Een ode aan de LAW: van werkdag naar wandeldag

Van werkdag naar wandeldag

Het is vandaag precies twee jaar geleden dat ik de deur van het kantoor waar ik bijna 11 jaar gewerkt had achter me dicht trok. Het was tijd om een nieuw avontuur tegemoet te gaan en de wijde wereld in te trekken. Zonder vastomlijnd plan, maar met slechts een grove schets van wat ik de naderende maanden wilde gaan doen.
 
De eerste negen maanden reisde ik de hele wereld over: van Alaska tot Nieuw-Zeeland en alles daar tussenin. Na die negen maanden had ik genoeg van mijn zwervende bestaan en besloot ik terug te keren naar Nederland en me volledig in te gaan zetten voor mijn bedrijf Spik & Spaan Media, waar We12travel een belangrijk onderdeel van is. Ik had me een leven in vrijheid voorgesteld, waarbij ik mijn tijd volledig zelf indeel en niet meer werk dan noodzakelijk.
 
Dat bleek in de praktijk toch iets anders uit te pakken dan gepland. Wat natuurlijk ook niet zo gek is want een startend bedrijf bloeit nu eenmaal niet binnen een jaar op volle kracht. Toch merkte ik al snel dat ik ongemerkt toch weer verzonk ik de maandag t/m vrijdag en 36-urige werkweek verzonk. Deels omdat de maatschappij hierop volledig is ingesteld en 95% van mijn omgeving op deze manier leeft. Afspraken met vrienden en familie vinden vaak ’s avonds of in het traditionele weekend plaats en ik betrapte mezelf erop dat ik toch nog regelmatig roep ‘yesss bijna weekend.’ Terwijl ik eigenlijk helemaal niet meer aan ‘weekend’ wil doen. Ik kan namelijk werken waar en wanneer ik wil, oftewel als ik op zondagochtend mijn laptop open wil klappen en maandag vrij wil nemen, is er niks wat me daarbij in de weg staat.
 

 
Toch betrapte ik mezelf er dus op dat ik:
 
A) veel meer uren werk dan ik wil en
B) veel minder wandel dan ik wil.
 
Alhoewel ik probeer elke dag een uurtje door het bos waar ik woon te lopen, kom ik vaak niet verder dan dit precies bos of eventueel het nationale park De Hoge Veluwe. Soms wandel ik met een vriendin (vaak in het weekend) een andere route, maar ik gun mezelf eigenlijk nauwelijks tijd om eens ergens anders op pad te gaan.
 
Heel af en toe gunde ik mezelf een dagdeel vrij om ergens te gaan wandelen. Zo deed ik afgelopen december een winterse wandeling bij Oosterbeek en liep ik eens met vriendin Maaike een klompenpad bij Hoenderloo. En daar genoot ik dan enorm van. Elke keer als ik thuis kwam, gooide ik mijn rugzak op de bank, plofte ik neer en verzuchtte ‘dat was genieten!’ En toch … toch maakte ik nauwelijks tijd om meer op pad te gaan.
 
Daarnaast word ik er steeds bewuster van dan Nederland echt ontzettend mooi is. Dat er nog enorm veel plekken zijn waar ik nauwelijks of nooit ben geweest en dat er nog veel te ontdekken valt. Ook wist ik dat er talloze lange-afstandspaden in Nederland zijn die ik zou kunnen lopen. Maar nooit deed omdat ik gewoon die eerste stap niet zette.
 
Om een heel lang verhaal kort te maken: afgelopen week besloot ik dat ik één van mijn doordeweekse dagen vanaf nu in mijn agenda blok om te wandelen. Oftewel: een werkdag wordt een wandeldag. Met als doel om Nederland beter te leren kennen, meer energie te krijgen en mezelf te belonen voor het harde werken. Het eerste wandelboekje is gekocht en as we speak ben ik begonnen aan Het Graafschappad, een lange afstandswandeling van 124 kilometer, die ik tegen het einde van de zomer afgerond hoop te hebben. Op naar nieuwe inspiratie en nieuwe avonturen, op naar heel veel mooie plekken in Nederland!
 
Uiteraard doe ik op We12travel verslag van de wandelingen die ik maak en de mooie plekken die ik tegenkom. Wat vind je van mijn idee werkdag wordt wandeldag? En zou jij dit ook willen?
 
Geïnspireerd geraakt? Lees dan ook het artikel van Jacomijn over het Hanzestedenpad.