Way to Phakding
de tocht naar everest base camp,  nepal

De tocht naar Everest Base Camp – dag 1

Zo veel reizen, zo veel verhalen, zo veel foto’s. Velen hiervan worden nooit door mij verteld of gedeeld. Eigenlijk is het zonde, want ik ben een verhalenverteller. Ik vertel met liefde over mijn ervaringen en probeer anderen enthousiast te maken over alle mooie plekken die ik tijdens mijn reizen zoal tegenkom. Alhoewel ik inmiddels talloze blogs over Nepal heb geschreven, voelt het nog steeds niet ‘af’. Over Nepal zou ik dagen kunnen vertellen, ik zou honderden, nee duizenden foto’s kunnen delen en nog zou ik er niet klaar mee zijn. Veel van mijn verhalen, heb ik nog niet verteld. Hoe het nou echt was om jezelf naar 5.364 meter hoogte te slepen en hoe het was om 15 dagen lang door een van de mooiste landschappen op aarde te trekken.
 
Ik ga iets doen, wat ik nog niet eerder heb gedaan. Ik ga namelijk terug naar de roots van het bloggen. Een dag-tot-dag verslag maken van de bijzondere reis die ik afgelopen november maakte. Met woorden, maar vooral met beelden. Vanaf vandaag verschijnt er elke maandag een nieuwe dag van onze trektocht naar Everest Base Camp op we12travel. Onze foto’s, mijn verhaal. Veel plezier met lezen en kijken!

 

De tocht Everest Base Camp – dag 1

Steeds als ik aan een nieuwe trektocht begin, en dan met name een beroemde trektocht, word ik een beetje nerveus. Of nouja, nerveus is niet helemaal de juiste omschrijving. Het is een bepaalde emotie die ik voel, een bijzondere emotie. Het gevoel dat je eindelijk begint aan iets waar je zo lang naar toegeleefd hebt en het gevoel dat je, vanaf het punt waar je start, de daaropvolgende dagen alleen nog te voet zal gaan reizen. Op onze eerste grote trek, de Inca Trail, had ik dit heel sterk, maar ook op onze meest recente grote trek, de Overland Track op Tasmanië, had ik dat gevoel. Ook toen we aan de Everest Base Camp Trek startten, overheerste de sensatie van de tocht naar het onbekende. Lees mee over onze eerste dag en hoe ik deze beleefde:
 
Het is een heiige dag in Kathmandu wanneer we op het vliegveld aankomen. We horen meteen al dat onze vlucht naar Lukla geannuleerd is, maar ook dat men een helikopter aan het regelen is. Niet veel later betalen we wat roepies en mogen we mee met de helikopter, die iemand van Mount Everest moet gaan halen. Terwijl we op het platform staan te wachten, bekijk ik vol interesse de gecrashte airbus van Turkish Airlines die hier staat. De crash die plaats vond 1 dag nadat wij onze vlucht met Turkish Airlines geboekt hadden. Uiteindelijk vertrekken we en een dik half uur later komen we aan in Lukla, ook wel bekend als de toegangspoort tot de Everest regio en berucht omdat het de gevaarlijkste luchthaven ter wereld is. De vlucht is naar en ik ben blij als ik weer met beide benen op de grond sta. Bij de landing worden we opgewacht door onze gids, Jangbu Sherpa, die ons de rest van de tocht zal begeleiden. We lopen naar een guesthouse voor lunch, of eigenlijk een tweede ontbijt, en geven onze bagage aan onze drager. Al tijdens het eten begint er een hoofdpijn op te zetten, wat niet zo vreemd is aangezien we naar bijna 3.000 meter gevlogen zijn. Mijn lichaam gaat het nog zwaar krijgen…
 
manang airlines

turkish airlines kathmandu

himalaya before lukla airport

lukla airport

Lukla Airport
 
Na de lunch beginnen we met onze trektocht. Het is ongeveer 3 uur lopen naar het dorpje Phakding waar we de nacht door gaan brengen, een niet al te lange dag dus. We verlaten het guesthouse en lopen door de smalle straten van Lukla. Ik verbaas me over de geuren en kleuren, de mensen, de winkeltjes met hun trekking-spulletjes en de yaks met de altijd klingelende bellen om hun nek. Kinderen kijken naar ons en alhoewel ik ervan overtuigd ben dat ze dagelijks hordes toeristen voorbij moeten zien komen, voel ik me een heuse toeristenattractie, in plaats van andersom. Ademhalen is lastig hier, elk stap die ik omhoog doe, put me uit en laat me happen naar adem. Niet veel later, laten we Lukla achter ons en wandelen we de dichte wouden van de Khumbu vallei in. De trek is een aaneenschakeling van gehuchtjes, tempels en stupa’s. Ik steek mijn eerste swing bridge over en Jangbu vertelt ons over de Tibetaanse prayer wheels en dat we tempels en stupa’s altijd aan de linkerkant moeten passeren tijdens het lopen.
 
Lukla

Lukla

stupa-phakding

Temples everest base camp trek

stupa everest base camp trek
 
We passeren wandelaars die op de weg terug zijn naar Lukla en aangezien het grootste deel van onze hike ons vandaag naar beneden voert, zijn zij aan een tocht naar boven bezig en dus buiten adem. Ik vraag me af hoe ik er over twee weken bij loop en of zij erin geslaagd zijn om Everest Base Camp te halen. ‘Slowly, slowly’ is wat Jangbu ons steeds toe roept, hij maant ons langzaam aan te doen en onze lichamen op die manier te laten wennen aan de hoogte. Ik vind het moeilijk want ik wil zó graag omhoog, ik wil nu al uit mijn comfort zone stappen en werken tot ik kapot ga.
 
dense forest on everest base camp trek

carrying up a door

Way to Phakding

Yak Everest Base Camp Trek

swingbridge

the himalayas near phakding
 
Een goede twee uur na vertrek uit Lukla, komen we al in Phakding aan. Van ‘slowly, slowly’ was vandaag weinig sprake. We checken in bij ons guesthouse en hebben de rest van de middag vrij. We besluiten naar de rivier te gaan om daar wat foto’s te maken, maar aangezien een dik pak wolken zich boven de vallei heeft samengepakt, is het weinig fotogeniek. Dan gaan we maar terug naar het guesthouse en zien daar tot onze grote verbazing iedereen met hun mobiel in hun hand zitten. Naar wat later blijkt, kun je op de Everest Base Camp Trek bijna overal over wifi beschikken, zo lang je er maar voor betaalt.
 
Die avond eet ik een gefrituurde Mars als dessert, iets waar ik veel over had gelezen, maar me met moeite een voorstelling bij kon maken. Ik als heuse Mars-addicht, moet het een keer geprobeerd hebben. Het smaakt me goed, maar het is ook vet en uiteindelijk zal dit de enige gefrituurde Mars zijn, die ik tijdens de tocht eet. Niet veel later gaan we naar bed, het is een lange en vermoeiende dag geweest met veel nieuwe indrukken. Morgen staat er een flinke tocht incl. ditto beklimming op ons te wachten en daarvoor willen we goed uitgerust zijn. Normaal gesproken heb ik moeite om in slaap te komen op dit soort dagen, ik lig vaak nog urenlang te malen en denken, maar vandaag is in slaap vallen geen probleem. Ik droom die nacht over de dagen die komen gaan…
 
phakding-arrival

fried-mars-phakding

dinner-fried-mars-phakding
 
Meer lezen over Nepal? De volgende blogs vind je ook vast leuk:
Nepal: een hoofd vol emoties
Everest Base Camp Trek: de film
Onze favoriete plekken om te eten in Kathmandu
 
Volg ons voor een dagelijkse dosis outdoor & adventure inspiratie op Instagram en Facebook!
 
Dank je voor het delen!

14 Comments

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *