De Dutch Mountain Trail: alles wat je wilt weten!
Het is een doordeweekse dag begin maart wanneer ik samen met collega bloggers Bregje en Wanda in een Landal huisje in Eerbeek op workation ben. Tijdens het werken komt de Dutch Mountain Trail ter sprake. Wanda is van plan hem te gaan lopen in mei en Bregje en ik opperen de mogelijkheid om hem met zijn drieën te doen. Een plan wordt gemaakt en zo’n 2.5 maand later wordt de rugzak ingepakt om op pad te gaan. In dit artikel geef ik je mijn uitgebreide Dutch Mountain Trail ervaringen. Veel leesplezier!
Table of Contents | Inhoudsopgave
Er is veel te doen om de Dutch Mountain Trail
Er is veel te doen om de Dutch Mountain Trail op dit moment. Ineens lijkt iedereen ‘hem te willen doen’ of ‘te gaan doen’ en zie ik hem in elk magazine en blog verschijnen. Nagenoeg elke wandelinfluencer heeft eral over geschreven. Er zijn speciale Facebook groepen over de trail, in andere groepen komt ie regelmatig voorbij en een handjevol bekenden heeft ‘hem ook in de planning’ of ‘al gedaan’. De moed zakt me in de schoenen wanneer ik me aanmeld voor de Facebook groep. Ik zie berichten over afgeladen campings, wandelen in polonaise en een enorme drukte op de trail. Een nieuwe hype lijkt geboren. En daar houd ik niet zo van. Maar goed, aan de andere kant weet ik ook dat je vooral niet moet afgaan op andermans mening en interpretaties. En dus zit er maar één ding op: zelf de trail gaan proberen en beoordelen of de hype en hysterie terecht of onterecht is.
In dit uitgebreide blog over de Dutch Mountain Trail geef ik jullie mijn ongezouten en eerlijke mening, maar daarnaast ook praktische informatie die wellicht behulpzaam kan zijn tijdens het plannen van je trektocht. Ik heb dan ook mijn best gedaan zo veel mogelijk vragen te beantwoorden van lezers en volgers die ik de afgelopen week kreeg. Houd daarbij wel rekening met het feit dat mijn mening ook maar gewoon een mening is en dat je de trail eigenlijk gewoon lekker zelf moet gaan lopen om hem te ervaren. Ik wens je veel lees- en voorbereidingsplezier toe voor jouw hike op de Dutch Mountain Trail.
Over de Dutch Mountain Trail en de Seven Summits
De Dutch Mountain Trail is een initiatief van Dutch Mountain Film Festival. In 2020 bestond DMFF 10 jaar en hierop besloten ze de Dutch Mountain Trail te ontwikkelen: een 101 kilometer lange wandeltocht langs de Seven Summits van Zuid-Limburg. In november 2020 verscheen de wandelgids van de Dutch Mountain trail, een handig boekje dat onmisbaar (maar niet volledig, daarover later meer!) en inmiddels wordt deze trail ook wel geroemd tot de zwaarste meerdaagse hike van Nederland.
De Seven Summits van de Dutch Mountain Trail
De Dutch Mountain Trail gaat dus over de Seven Summits maar waar dit op gebaseerd is, is mij niet helemaal duidelijk. Op de website van Visit Limburg staat dat het de zeven steilste bergen van Nederland zijn, maar ik heb zelf mijn bedenkingen. Zo is de Vaalserberg, de hoogste berg van ons land, wel opgenomen in de route maar maakt deze geen onderdeel uit van de Seven Summits. Toch vond ik deze qua beklimming veel zwaarder dan enkele andere toppen. De Schneeberg net buiten Vaals is daarentegen wel een van de Seven Summits, maar ligt volgens de routekaart in Duitsland en dus niet in Nederland.
Bereid je dus hoe dan ook voor op veel meer klimmen dan alleen deze Seven Summits, want de trail gaat bijna non-stop op en neer. De opgenomen summits in de Dutch Mountain Trail zijn:
1. Wilhelminaberg, Landgraaf (225 m.)
2. Schneeberg, Aken (257 m.)
3. Eyserberg, Eys (202 m.)
4. Gulperberg, Gulpen (157 m.)
5. Hakkenberg, Eperheide (252 m.)
6. Kattenroth, Sint Martens-Voeren (209 m.)
7. De Observant, Maastricht (157 m.)
De Dutch Mountain Trail etappes
De volledige Dutch Mountain Trail is ongeveer 101 kilometer. Echter wordt hierbij geen rekening gehouden met de aanloop naar je overnachtingsplek. Het boekje spreekt van in totaal 4 etappes, wij besluiten om er 5 van te maken, mede vanwege het opwarmen op dag 1 (dit blijkt een gouden keuze, verderop lees je waarom!) en de reistijd richting het zuiden. Wij hebben de etappes als volgt verdeeld:
Dag 1: Eygelshoven – Kerkrade (12 km)
Dag 2: Kerkrade – Vijlen (25 km)
Dag 3: Vijlen – Eperheide (24 km)
Dag 4: Eperheide – Sint-Geertruid (24 km)
Dag 5: Sint Geertruid – Maastricht (20 km)
Per dag kwam er nog zo’n 2 kilometer bij vanwege de aanlooproutes naar onze overnachtingsplekken. Houd er met het bepalen van je route en overnachtingsplekken rekening mee dat je veel onverhard loopt en dat je tussen Kerkrade en Sint Geertruid steeds zo’n 500 hoogtemeters per dag overbrugt. Dag 1 en 5 van het bovenstaande schema hebben beiden ongeveer 200 hoogtemeters.
Wij droegen alledrie volledige bepakking mee (dus eten voor 5 dagen, tent en overige kampeerspullen en alles wat je nodig hebt, dit kwam bij mij neer op zo’n 17 kilo) en dat maakt het dat 25 kilometer per dag lang genoeg was. We spraken ook mensen die het prima te doen vonden en zelfs langere dagen maakten, maar met een dagrugzak liepen. Ben je een beginnende wandelaar en niet gewend om met volle bepakking te hiken, dan zou ik proberen om maximaal 20 kilometer per dag te doen. Loop je met een dagrugzak, dan is 25-30 km per dag zeker haalbaar, mits je enige wandelervaring hebt op dit soort afstanden. Ongetraind de Dutch Mountain Trail gaan doen is niet verstandig.
Dag tot dag verslag
Hieronder volgt een uitgebreid verslag van dag tot dag. Inclusief mijn ervaringen van de betreffende route, mooie plekken, overnachingsplek en andere dingen die ik de moeite waard vind om te vermelden. Na het dag tot dag verslag geef ik je meer info over de drukte (en hoe wij die ontlopen hebben), de zwaarte, de paklijst en meer praktische tips. Blijf dus zeker nog even doorlezen!
Dag 1: Eygelshoven – Kerkrade
We beginnen onze hike op het station van Eygelshoven, een klein treinstation met parkeermogelijkheid. Al direct bij het verlaten van het station duiken we de natuur in. Niet veel verder steken we de ringweg Parkstad over en stappen we opnieuw het groen in. Na een serie groene vijvers en een oversteek van de Strijthagerbeek (door het water, alternatief is over de blokken) staan we aan de voet van de eerste van de Seven Summits: de Wilhelminaberg.
Het heeft de afgelopen dagen flink geregend en dat is duidelijk. Het pad gaat steil omhoog en we glibberen wat af. Na deze eerste klim worden de wandelstokken van de rugzak gehaald, die zijn onmisbaar bij dit soort klimmetjes in de modder. Mijn GPX bestand zegt dat we over het brede pad verder moeten, maar het boekje geeft aan dat we loodrecht de berg op moeten, over een (naar het lijkt) nieuw gevormd pad. We gebruiken handen en voeten om naar boven te klauteren en glijden regelmatig weer naar beneden.
Niet veel later staan we net voor de top van de Wilhelminaberg. Er zijn werkzaamheden en er staan hekken. We weten niet zo goed of we verder kunnen, maar besluiten het er toch op te wagen en in overleg met de bouwvakkers mogen we hier verder. We maken een foto en dalen uiteindelijk via een minder steile route weer af. De eerste van de Seven Summits is in the pocket!
Hierna volgt een wat minder mooi stuk over een industrieterrein en door een sportpark. We volgen de Anstelerbeek, lopen door het Hambos en een groene vallei langs de buitenwijken van Kerkrade. Net voordat we de Nederlands-Duitse grens over gaan verlaten we de route om naar onze Airbnb voor de nacht te gaan. Het is een fijn appartement met een heerlijke douche. We worden vriendelijk ontvangen en de bedden zijn goed. Ik kan je een verblijf in De Bezige Bij dan ook van harte aanbevelen.
Aantal kilometers: 12
Overnachtingsadres: De Bezige Bij, Kerkrade
Summits: Wilheminaberg
Dag 2: Kerkrade – Vijlen
Vandaag staat de eerste lange dag op het programma: een wandeling van zo’n 25 kilometer tussen Kerkrade en de camping tussen Holset en Vijlen. Alhoewel de weersvoorspellingen bar slecht waren voor deze paar dagen, schijnt bij het verlaten van de B&B de zon. Vol goede moed zetten we koers naar de eerste summit van vandaag: de Schneeberg.
Al direct bij het verlaten van Kerkrade stappen we Duitsland binnen. We wandelen over landbouwgebied, tussen akkers en windmolens door. Na een uurtje of anderhalf komt de Schneeberg in het zicht. Toevallig beklom ik deze al eerder dit jaar tijdens mijn weekendje in Landal Vaals, zonder te weten dat ie onderdeel uitmaakt van deze route. De aanlooproute is prachtig en eenvoudig, vanaf het pad op de kam heb je prachtige vergezichten over de wijde omgeving. Alleen de laatste meters naar de top gaan wat steiler omhoog en voor we het weten zijn we boven op de Schneeberg aangekomen. Geen uitzicht deze keer en dus dalen we ook direct maar weer af.
Niet veel later staan we in de buitenwijken van Vaals, om koers te zetten naar de Vaalserberg. We hebben onszelf wat lekkers beloofd op het terras van de Vaalserberg en klimmen flink langs de noordoostelijke zijde, wederom in Duitsland. Eenmaal boven besluiten we het Drielandenpunt te laten voor wat het is en ploffen we op het terras.
Hierna volgt een aangename wandeling over de grens tussen België en Nederland, dan weer stijgend, dan weer dalend. We stappen door alpenweiden vol met bloemen, over modderpoelen en door naar voorjaar geurende bossen. Aan het einde van de middag komen we aan op onze camping in Vijlen: Boerderijcamping Schrouff. De eigenaar biedt meteen aan om stroom aan te leggen voor ons zodat we kunnen opladen. Koken kunnen we op een picknicktafel onder een afdak, perfect aangezien de grond nog relatief vochtig is. Deze camping is een absolute aanrader!
Aantal kilometers: 25
Overnachingsadres: Boerderijcamping Schrouff, Vijlen
Summits: Schneeberg
Niet kamperen? Bekijk dan hier alle overnachtingsopties in Vijlen en omgeving.
Dag 3: Vijlen – Eperheide
We pakken de trail weer op en besluiten een korte detour te maken naar Het Hijgend Hert, wat helaas nog gesloten is. Al snel klimmen en dalen we weer sterk door de Vijlenerbossen. Na een goede anderhalf uur verlaten we het bos en komen we aan tussen de groene weiden. In de verte ligt voor ons de volgende top: de Eyserberg. We moeten echter nog flink wat dalen door en onderbreken onze tocht op het terras in Wahlwiller.
De stijging is goed te toen en ongemerkt staan we een uurtje na het vertrek uit Wahlwiller op de top van de Eyserberg. Wederom zonder uitzicht. Even verderop staan net van de route af wat picknickbanken, een fijne plek voor een pauze. Na de pauze dalen we af om direct al de Gulperberg in het zicht te krijgen. Dit is met 157 meter de laagste van de Seven Summits en doet me een beetje denken aan een hobbitheuvel.
De beklimming gaat veel over trappen en is dus relatief steil, maar voor je het weet ben je boven en heb je prachtige uitzichten. Omdat het inmiddels flink is gaan waaien besluiten we snel weer af te dalen, door een prachtige weide waar de wilde bloemen het landschap domineren. We hebben prachtige uitzichten op het Vijlenerbos aan de overkant van de vallei en het is bijna jammer als we weer beneden staan.
We moeten echter toch nog een flink stuk klimmen, we overnachten namelijk net buiten Eperheide op ruim 200 meter. De derde dag is voor mij altijd de zwaarste en het gaat dan ook langzamer dan verwacht. Na een leuke en vrij geleidelijke klim én de eerste regenbui (incl. regenboog) van de trek komen we boven aan. We overnachten op Camping Oostereng, een vrij massale camping waar de eigenaren zich ik vermoed vanwege corona niet laten zien. We zetten onze tentjes neer op het tentveld en worden gewaarschuwd dat er storm aan zit te komen. Scheerlijnen uitzetten en snel ergens schuilen voor de regen dus. Dit kan in een oude schuur, waar we ons maaltje koken. Ook de derde dag is in the pocket!
Aantal kilometers: 24
Overnachtingsplek: Camping Oosterberg, Eperheide
Summits: Eyserberg, Gulperberg
Niet kamperen? Bekijk dan hier alle overnachtingsopties in Epen en omgeving
Dag 4: Eperheide – Sint Geertruid
Het heeft veel geregend de afgelopen nacht en dus hebben we besloten wat eerder op te staan dan gepland omdat het volgens de buienradar om 07.00u weer gaat regenen. Zodoende zitten we al vroeg aan het ontbijt in de schuur en net als we klaar voor de start zijn, komt het met bakken uit de hemel. Regenkleding aan en regenhoezen om de tas dus. Gelukkig had ik al rekening gehouden met regen en heb ik niet alleen een enorme liner in mijn backpack zitten, maar een groot deel van de essentiële spullen ook nog eens in waterdichte zakken verpakt. Better safe than sorry.
Alhoewel de regen alles groener maakt, maakt het ook modderig. Het is glibberen en glijden door het Bovenste Bosch en na een fikse klim staan we, enigszins ongemerkt, op de top van de Hakkenberg, op de grens met België. Er volgt een flinke afdaling, opnieuw een klim, weer een afdaling en zo nog maar door. Alhoewel het nog steeds regent, is het vooral de wind die flink opsteekt. Op de kam lopen we onbeschut en hebben we hem recht van voren. We zijn dan ook blij als we aankomen in Sint Martens-Voeren en hier een bescheiden terras aantreffen ‘Bie Katrien’. We bestellen vlaai en een dubbele dosis warme drank, voordat we koers zetten naar de volgende summit.
De beklimming van de Kattenroth is simpel en net onder de top hebben we een prachtig uitzicht op het dorp en de mooie spoorbrug die zo kenmerkend is voor het dorp. Vanuit hier dalen en stijgen we flink. Dan weer door het bos, dan weer tussen de akkers door. Het regent, waait en is adembenemend mooi. Het verlaten ogende dal naast het Hoogbos is voor mij een van de mooiste stukken van de route. Slechts een handjevol tegenliggers zien we hier terwijl het ondertussen bijna pijn doet aan je ogen van alle tinten groen die je maar kunt bedenken.
We verlaten de route bij de Mescherheide en klimmen tussen de akkers door naar Riva Rekreatie, ons overnachtingsadres van de laatste nacht. Het is duidelijk dat ze hier geen fan zijn van wandelaars. We worden verzocht de tentjes vlakbij elkaar te zetten (ondanks dat het tentveld verder leeg is) om onze natte kleding niet aan een lijntje te hangen (‘het is hier een camping, geen wasserette). Geen aanrader dus, deze plek!
Aantal kilometers: 24
Overnachtingsplek: Riva Rekreatie, Sint Geertruid
Summits: Hakkenberg, Kattenroth
Niet kamperen? Bekijk dan hier alle overnachtingsopties in de omgeving van Sint Geertruid
Dag 5: Sint Geertruid – Maastricht
‘Gaat ie wel of gaat ie niet’ is de vraag die ons al een paar dagen bezig houdt. Om de laatste etappe te kunnen voltooien maak je een oversteek over de Maas met een voetveer. Echter heeft deze de voorgaande dagen niet gevaren vanwege de harde wind en snelle stroming van het water. Indien het voetveer niet gaat moet je 8 kilometer omlopen over een relatief vlak en saai stuk. De avond van tevoren hebben we overleg gepleegd wat de alternatieven zijn. Voor het omlopen van 8 kilometer voelen we geen van drieën veel, mede vanwege onze zware rugzakken, en dus besluiten we dat indien de pont niet gaat, vanaf hier over het Krijtlandpad terug te lopen naar Maastricht. De laatste summit, D’n Observant, komt dan een andere keer wel.
De afdaling naar Eijsen is weinig interessant. Het waait nog steeds flink en we hebben er een hard hoofd in dat we vandaag over kunnen varen. Nog voor we de laatste bocht voor de Maas omdraaien, zien we de pont aan de overkant van het water. Hij vaart! We besluiten eerst nog even een stuk vlaai te doen op het terras net voor de pont en steken dan over. Het gaat echt lukken om de trail in zijn geheel te lopen.
Het stuk naar D’n Observant toe is recht toe recht aan. Weinig boeiend maar we weten dat dit ook tevens de zwaarste beklimming van de tocht is. In het boekje staat meermaals ‘let op!’ vermeld en we weten niet zo goed wat we daarvan moeten denken. De beloofde steile afgronden vallen mee en na een leuke eerste klim staan we aan de voet van een modderig loodrecht pad omhoog, waarbij inderdaad zoals het boekje belooft, handen, voeten en boomwortels nodig zijn. Het beloofde touw is inmiddels weg en ik zie Bregje omhoog glibberen. Ik besluit eigenwijs te zijn en de omroute te nemen, maar dit blijkt een foutieve keuze. Nadat ik een serie van 8 bomen ben overgestoken, blijkt het pad hier te eindigen bij een nog lastigere passage. Ga ik terug of ga ik verder?
Er staan drie mountainbikers aan de voet van de klim. Of althans, twee van hun fietsen en twee van henzelf. Eentje van hen is naar boven aan het klauteren maar krijgt zijn fiets met geen mogelijkheid omhoog. Ze schreeuwen dat het niet gaat en hij komt middels een bumslide weer naar beneden. Dan komt er een dagwandelaar langs die langs de rand van hetgeen het pad is omhoog stapt. Het oogt eenvoudig en ik besluit in haar voetsporen te treden. Echter draag ik nog wel zo’n 15 kilo mee op mijn rug en halverwege de helling kan ik niet meer verder. Ik zit op mijn knieën en hel gevaarlijk over naar achteren. Mijn voeten hebben 0 grip op de modder en ik houd me vast aan een boomwortel. Ik zit klem.
Dan komt er een mountainbiker van boven die me net dat handje geeft dat ik nodig heb en even later sta ik boven. Hier ontmoet ik verderop op het pad Wanda en Bregje weer en ik vertel ze dat mijn omweg geen goede keuze was. Hierna volgen nog een aantal pittige klimmen. Wat het pittig maakt is dat onze schoenen geen grip meer hebben vanwege de klei en dat de ondergrond nat en glibberig is. Doe je dit op een droge ondergrond, dan is het te doen. Met nattigheid is het een toffe maar ook spannende uitdaging waarbij vallen en uitglijden zeker niet ondenkbaar is. Ohja en het levert hilarische momenten op.
Boven op D’n Observant aangekomen worden we teleurgesteld. Het is druk met dagwandelaars die het eenvoudige pad hebben genomen. We besluiten dus snel weer af te dalen en ergens anders een picknickbankje te zoeken. Na een pauze lopen we verder naar de ENCI groeve. Ook hier is het druk, maar dat was te verwachten want het is zondag. De beklimming van de ijzeren trap door de groeve is een laatste klim en vanaf hier dalen we af naar Maastricht, het eindpunt van onze trektocht over de Dutch Mountain Trail.
Is de Dutch Mountain Trail zwaar?
En dan nu de hamvraag: is de Dutch Mountain Trail zwaar? Zoals ik al zei, geef ik slechts mijn mening. Ik kan niet voor jou bepalen of een wandeling zwaar is of niet. Ik vond hem niet enorm zwaar, maar zeker pittig voor Nederlandse begrippen. De zwaarte zat hem wat mij betreft niet in de beklimmingen, maar wel in de relatief lange afstanden in combinatie met het lopen met volle bepakking. Alhoewel ik zeker denk dat het mogelijk de zwaarste trektocht van Nederland is, kun je het niet vergelijken met een trektocht door alpien terrein. Mocht je echter gaan trainen voor een meerdaagse trektocht in het buitenland, dan is de Dutch Mountain Trail zeker een goede oefening om te kijken of een trektocht in de bergen iets voor jou is.
Is het druk op de Dutch Mountain Trail?
Over de drukte maakte ik me, onterecht, van tevoren het meest zorgen. Ik had namelijk niet zo veel zin in de drukte te lopen. Echter viel de drukte ons enorm mee, dus laat je er zeker niet van weerhouden om te gaan. Ik denk dat de berichten die ik las gebaseerd waren op de vakantieperiode want wij kwamen welgeteld drie andere DMT’ers tegen. Twee op de camping in Vijlen en eentje (één ja!) onderweg. Als je de DMT gaat plannen en je wilt weinig mensen tegenkomen, doe dan zoals wij deden:
– Begin halverwege de dag in Eygelshoven
– Maak je eigen etappes en loop niet conform die genoemd in het boekje (want dat doen er al zoveel)
– Start op een doordeweekse dag
– Bereid je mentaal vast voor op dagwandelaars (want die zijn er wel)
– Vermijd weekenden, feestdagen en vakantieperiodes
Dit gezegd hebbende kan ik natuurlijk niet garanderen dat jij niemand tegenkomt, maar ik vond het enorm meevallen met de drukte op de Dutch Mountain Trail.
Op de Dutch Mountain Trail overnachten?
Je kunt prima op de Dutch Mountain Trail overnachten, bijvoorbeeld op campings of in Bed & Breakfasts onderweg. Je komt elke dag door meerdere dorpen waar overnachtingsopties zijn. Ik adviseer je wel om je overnachtingen van tevoren te boeken vanwege de beperkte beschikbaarheid.
Het Krijtlandpad of de Dutch Mountain Trail?
Tja … het ligt eraan wat je zoekt. Ik liep het Krijtlandpad al zo’n 5 jaar geleden (dus voordat ie op sommige plekken werd verlegd) en vond het een prachtige trail. Hij staat zelfs in mijn top 25 met mooiste trektochten ter wereld. Echter is het Krijtlandpad minder zwaar en gaat ie door meer toeristische dorpen zoals Valkenburg. Daarnaast is het Krijtlandpad een rondwandeling en de Dutch Mountain Trail een lijnwandeling. Wij reisden vanaf Maastricht weer terug naar Eygelshoven waar de auto stond.
Inmiddels heb ik ook het vernieuwde Krijtlandpad gelopen, mijn uitgebreide blog over het Krijtlandpad staat hier!
Opsplitsen of in 1 keer lopen?
Als je niet gewend bent om een meerdaagse trektocht te lopen dan zou je hem in meerdere delen kunnen lopen. Zelf vond ik het deel tussen Vaals en Sint Geertruid het mooiste. Afhankelijk van het aantal kilometers dat je wilt lopen kun je dan zelf een route samenstellen die bij jouw wensen past. Ik heb ook gehoord dat mensen hem opdelen in 6 of 7 korte etappes zodat je er een week over doet. Het ligt er maar net aan waar je voor gaat en wat je uitdagingen zijn.
De Dutch Mountain Trail georganiseerd doen?
SNP Natuurreizen heeft een volledig verzorgde reis inclusief bagagevervoer. Je kunt kiezen uit een reis van 6 of 7 dagen. Bekijk de prijzen en opties hier.
Paklijst: wat moet mee
Leuke vraag … maar ook dit is weer afhankelijk van wat je wilt. Wij besloten om volledig bepakt te gaan want je komt niet echt door dorpen en al helemaal niet langs supermarkten, hiervoor moet je echt van de route af. Dus we hadden alle kampeerspullen mee (ieder voor zich, dus geen gedeelde spullen) en eten voor 5 dagen. Water hadden we genoeg voor een dag omdat we ‘s avonds konden bijvullen. Voor de rest verwijs ik je naar mijn paklijst wandelvakantie voor een complete lijst van wat ik doorgaans meeneem op een trektocht. Uiteindelijk woog mijn rugzak aan het begin bijna 18 kilo en aan het einde zo’n 14 kilo. Hierbij wil ik wel vermelden dat ik geen grammenjager ben en vanwege de tijd van het jaar veel warme kleding en een warme slaapzak meedroeg. Van nattigheid en kou word ik namelijk niet zo blij, dus dan pak ik liever een extra laagje in. Ik droeg trouwens een 55 liter backpack.
Dutch Mountain Trail boekje, GPS en markeringen
Ook nog handig om te weten is dat de route niet volledig in het landschap gemarkeerd is en dat je dus minimaal een GPS track nodig hebt. Ik downloadde die van Visit Limburg, maar deze kwam niet overeen met de routebeschrijving in het boekje. Deze laatste gaf op zijn beurt op enkele plekken weer onduidelijkheden en zelfs soms onjuistheden. Ook vond ik de kilometeraanduiding in het boekje niet optimaal, dus ik was blij dat ik een GPX had. Een combinatie van het boekje met als backup een GPX is dus het meest ideaal. Op de markeringen kun je niet vertrouwen, die ontbreken vaak en zijn soms onduidelijk. Het boekje bestel je hier of via de button hieronder:
Kun je wildkamperen op de Dutch Mountain Trail
Deze vraag kreeg ik ook, maar aangezien wildkamperen in Nederland niet is toegestaan dus daar ga ik verder niet op in en mag je lekker zelf uitzoeken! Ik heb elke nacht op een camping gestaan en dus 1 nacht in een B&B geslapen omdat er in de buurt van Kerkrade geen camping was.
Moet je van tevoren je overnachtingen boeken?
Dat zou ik wel doen, vooral in weekenden, vakanties en tijdens feestdagen. Waarom zou je dat niet doen? Het is toch juist fijn om te weten dat je ergens terecht kunt aan het einde van een lange dag! De campings waar wij stonden waren redelijk vol. Ik zou een dergelijke tocht daarom zelf niet op de bonnefooi lopen. Wil je de trail in de reguliere vier dagen lopen, dan vind je hieronder het schema en overnachtingopties:
Dag 1. Eygelshoven – Vaals -> bekijk hier de beschikbaarheid voor overnachtingen
Dag 2. Vaals – Gulpen -> bekijk hier de beschikbaarheid voor overnachtingen
Dag 3. Gulpen – Mheer -> bekijk hier de beschikbaarheid voor overnachtingen
Dag 4. Mheer – Maastricht -> bekijk hier de beschikbaarheid voor overnachtingen
Conclusie en disclaimer
Hopelijk heb ik je hiermee een duidelijk en eerlijk beeld gegeven van mijn hike op de Dutch Mountain Trail. Mocht je nog vragen en/of opmerkingen hebben, laat ze dan zeker achter in de comments!
Ook leuk om te lezen: 3 x avontuurlijk wandelen in het Geuldal.
In dit artikel staan affiliate links. Indien je via een dergelijke link een aankoop doet of reservering maakt ontvang ik mogelijk en uiteraard zonder extra kosten voor jou een bescheiden commissie.
4 Comments
Maartje
Waar hadden jullie de auto geparkeerd en was dat veilig voor een aantal dagen?
anto
Op het NS Station van Eygelshoven, dat kon prima!
Anita Dinghs
Mooi verhaal! Zou jij hem ook andersom wandelen. Starten in Maastricht.
anto
Ja hoor, waarom niet?