20 Parken: een dagje Kalmthoutse Heide

Het was een warme zonddag in de zomer waarop ikbesloot om naar de Zoom- en Kalmthoutse Heide te gaan. Dit nationale park ligt op de grens van Nederland en België en zou mijn 12e park in mijn 20 Parken Challenge worden. Ik kreeg mede-blogger Sofie van Wonderful Wanderings zo ver om met me mee te gaan…

Terwijl ik wat voorwerk deed, kwam ik er al snel achter dat de meeste wandelingen vanuit het in België gelegen Kalmthout starten. Hier had ik dan ook met Sofie afgesproken en vanaf hier zouden we kijken hoe ver we gingen lopen.

Om aan de Vlaamse zijde te starten bleek een goede keuze, want bij het lezen van de informatie van de ANWB wandelatlas werd genoemd dat het meest afwisselende deel van het nationale park aan deze kant ligt. We spraken af bij ontmoetingsplek De Vroente. Hier start een groot deel van de wandelingen en is een bezoekerscentrum aanwezig. Leuk voor als het wat minder weer is, maar wij besluiten lekker op pad te gaan. We maken een foto van de wandelkaart die er staat, maar besluiten onderweg wel gewoon te zien waar we uitkomen…

Eerst lopen we nog tussen de hordes andere mensen. Ik moet dan altijd denken aan vroeger, wanneer we als gezin op zondag eerst naar de kerk gingen en daarna een rondje over de Posbank (Veluwezoom NP) of Montferland gingen lopen. We hadden dan een standaard rondje van ongeveer een uur, momenten om nooit te vergeten…

Maar goed, aan de wandel dus. Na nog geen half uur (het is ook altijd hetzelfde) hebben we de meeste paden voor onszelf. De lopen richting de open vlakte, genaamd het Van Ganzenven. Volgens de omschrijving bestaat hier de mogelijkheid om slangen tegen te komen. Euh, liever niet!

De omgeving is werkelijk prachtig, we kunnen 360 graden om ons heen kijken en eigenlijk zijn er nauwelijks andere wandelaars meer te zien. We stappen regelmatig van het ene veld naar het andere door een klaphek en volgen de dan weer een mul zandpad en de andere keer een smal bospaadje.

De zon heeft inmiddels plaats gemaakt voor een mysterieus wolkendek. Ik ben nog nooit in Afrika geweest (hallo wereldreiziger!) maar toch doet het landschap me aan de savanne denken. De savanne die ik op televisie heb gezien dan hè. Een open landschap, her en der een plukje begroeiing en zo af en toe een grazend galloway rund. Het zijn dan wel geen giraffen, maar toch.

Na een uur of wat, realiseren we ons dat we de route kwijt zijn. Nouja, maakt niet uit, we redden ons wel. We kiezen een omkeerpunt uit en passeren het tracé van de oude spoorlijn uit 1892. Terwijl de wolken zich boven ons samenpakken, keren we langzaam terug naar De Vroente. We besluiten op het terras neer te ploffen maar helaas, het zit bomvol. Dan maar terug naar het dorp. Daar vinden we uiteindelijk een heerlijk beschut plekje op het terras van een restaurantje en doen een drankje onder het genot van een portie Hollandse bitterballen. In het Nederlandse deel van het nationale park zijn we officieel niet geweest, maar who cares? We hebben een fijne middag in de natuur gehad, dat Nederlandse deel van de Zoom- en Kalmthoutse heide komt nog wel eens…

Dank voor het delen!